ความทรงจำดีๆ..........ฟ้า

 
“ ได้ยินไหม หัวใจฉัน มันกำลังบอกรักรักเธออยู่ แต่ฉันไม่อาจ...จะเปิดเผยใจ ออกไปให้ใครได้รู้ ”
เสียงที่โบยบินมาตามสายลมชวนให้คล้อยตามไปกับดนตรีบรรเลงเสียงเพลงอันไพเราะทำให้อดคิดถึงวันนั้นไม่ได้จริงๆ
 
…..
…..........
…................................. เมื่อ 5 ปีที่แล้ว
 
ภายในห้อง ม 6/2 ของโรงเรียนชื่อดังแห่งหนึ่งในตัวเมือง ต้อมเป็นหนุ่มหน้าตาพอไปวัดไปวา ที่การันตีโดยสาวๆในโรงเรียนแอบชอบเขาอยู่นับไม่ถ้วน ( หรือมันจะคิดไปเองวะเนี่ย T T )
 
 
“ เฮ้ย ต้อม..... ช่วยเขียนให้เราด้วยสิ”
 
 
วันสุดท้ายของชีวิต ม .ปลายที่สุดแสนจะผ่านไปวัยดั่งสายลม วันนี้ชั้นเรียนแน่นขนัดตาไปด้วยสีสันบนเสื้อขาวอันบริสุทธิ์ผุดผ่อง
มองดูผิดหูผิดตาจากทุกๆวันที่ผ่านมา มันช่างลายตาเสียเหลือเกิน....
 
 หนุ่มหน้าตี๋ ผิวขาว ตัวเล็กๆ ผมเซอร์ๆ หากใครไม่เคยพบหน้า คงต้องบอกว่า นายนี่ เกย์แน่ๆ มักจะพบเห็นได้ตามสนามฟุตบอล ก็คงไม่แปลกเลยเสียทีเดียว นิสัยของต้อมมักเป็นคนสันโดษจนเดาใจไม่ออกว่าต้อมเค้าอารมณ์ไหนกันแน่ ด้วยต้อมเป็นคนเดาใจยาก จึงไม่ค่อยมีเพื่อนสนิทหรือสาวใดคนไหนเลยที่ต้อมจะไปจีบหรือเป็นแฟนเดินควงแขนกัน เว้นเสียแต่...........
 
….... .
…........
…..............................
 สาวผมยาวสลวย ใบหน้าเรียว ผิวสว่าง กับร่างอันเพรียวบางยังกับจะถูกสายลมพัดให้ปลิวลอยตามลมไป กับกลิ่นกายที่หอมหวน
ฟ้าเป็นเพื่อนสนิทที่สุดของชายหนุ่ม
“ เร็วจังเลย เนอะ” เสียงของหญิงสาวที่นั่งอยู่ข้างๆ
 
“ อือ ” เสียงตอบห้วนๆจากชายหนุ่มเป็นเสียงที่ได้ยินกันคุ้นเคย พร้อมนอนเคี้ยวหญ้าในปากริมสนามหญ้า
 
“ มีคนมาบอกชอบรึยัง นี่ก็วันสุดท้ายแล้วนะ เดี๋ยวจะเสียชื่อนายหมด อิอิ” ฟ้าพูดพรางเอานิ้วไปแตะที่หน้าผากของชายหนุ่มพร้อมหัวเราะแบบมีเลศนัย
“ ไม่มีอ่ะ แล้วเธอล่ะ หนุ่มๆมาบอกชอบเยอะเลยละสิ” ต้อมเอ่ยออกมาพรางหลับตาพริ้ม....
“ ก็นั่นน่ะสิ ฟ้าเลยต้องหนีมาหลบที่นี่งัย” สาวน้อยผู้เป็นที่ชื่นชอบของนักเรียนทุกคนในโรงเรียน
 
“ มา......เดี๋ยวฟ้าเขียนให้” ฟ้าพูดไม่ทันขาดคำ จับมือทั้งสองข้างของชายหนุ่มไว้
 ทั้งๆที่ต้อมมีแรงที่จะขัดขืน แต่ไม่รู้เพราะอะไรทำให้ต้องยอมเธอทุกทีไม่ว่าเธอจะทำอะไรก็ตาม เธอจับตัวของต้อมหันหลังพร้อมบรรจงเขียนความสิ่งดีๆที่เป็นธรรมเนียมของเด็กใกล้จบเค้าทำกัน
“ นี่เธอ...!!! “ ชายหนุ่มด้แต่เพียงคิดในใจที่จะด่าเธอ แต่มันเกิดความรู้สึก เหมือนต้องมนตร์สะกดให้คล้อยตามไปกับสถานการณ์ตอนนั้น อบอุ่น....... เหมือนได้รับความอบอุ่นจากแสงแดดยามเช้า หัวใจพองโต จนไม่รู้ตัวว่าฟ้าได้เขียนเสร็จตั้งแต่เมื่อใด
 
“ต้อม.......ต้อมๆๆๆ” ฟ้าเขย่าชายหนุ่มเบาๆให้รู้สึกตัวกลับมา
“เธอเป็นอะไรหรือเปล่า ….เห็นนิ่งเงียบไป ”
“ เอ่ออ.......อ... มะ.....ไม่เป็นไร” เสียงอ้ำอึ้งของชายหนุ่มทำให้เกิดความพิรุธจนปกปิดไม่อยู่
“ ห้ามอ่านก่อนนะ เก็บไว้อ่านคืนนี้นะ ถ้าเปิดอ่านก่อน ฟ้าโกรธต้อมจริงๆด้วย”
“ ได้สิ” ชายหนุ่มต้องคล้อยตามเธอไป เพราะตอนนี้เขาทำอะไรไม่ถูกเลย........
 
 วันนี้ทั้งวันมีคนมาขอเขียนเสื้อชายหนุ่ม แต่เขาไม่ยอมให้เขียนเลยแม้แต่คนเดียว ด้วยเหตุผลที่ว่า “เราไม่อยากให้มันเปรอะเปื้อน มันดูลายตา” จนเธอได้มาเขียนมันเข้า แต่เขากลับไม่คิดจะว่าเธอเลยแม้แต่นิดเดียว ทำไมนะ......
 
 
…................
…................................
…............................................ ช่วงเวลาคาบเรียนสุดท้าย
 
 กริ๊งๆๆๆ เสียงสัญญาณที่หมายความว่าถึงชั่วโมงเรียนคาบสุดท้ายได้หมดลง
 เด็กๆต่างพากันเก็บกระเป๋าและโห่ร้องกันสนั่นห้องเรียน บ้างก็ร้องไห้ปลอบใจกัน บ้างก็นั่งจับกลุ่มกันตามใต้ถุนอาคารเรียน บ้างก็นั่งเขียนสมุดเฟรนชิพกันต่อเรื่อยๆ ราวกับไม่อยากให้ช่วงเวลาวันสุดท้ายของการเรียนจบลงเลย ทั้งๆทีช่วงเวลาที่ยังเรียนอยู่ ไม่คิดอยากจะเข้าคาบเรียนเสียด้วยซ้ำ
 
…............
….....
...ช่วงเวลาค่ำ............................
 เป็นประจำทุกวันที่ต้อมจะรับประทานอาหารพร้อมกันกับพ่อแม่ก่อนที่จะแยกย้ายกันไปทำกิจกรรมของแต่ละคน บ ้างก็ดูหนัง บ้างก็จับเข่าตั้งวงคุยกันในชุมชน บ้างก็นั่งเล่นคอมพิวเตอร์
 วันนั้นกิจกรรมของชายหนุ่มคือการนั่งอยู่ในห้องนอนเพียงลำพัง พร้อมกับนำสิ่งของที่เตรียมไว้ที่จะมอบให้กับใครบางคนออกมา พร้อมกับถอนหายใจเบาๆ ที่สิ่งของชิ้นนี้ไม่ได้มอบมันให้กับเธอ เพียงแค่กำแพงในใจของตนเองปิดกั้นไว้ ทำให้ความกล้ามันมีน้อยกว่าทุกๆวันที่ผ่านมา ทั้งที่อยู่กับเธอทุกวัน เรียนด้วยกัน กลับมานั่งคิดหวนถึงวันวานจากภาพถ่ายต่างๆที่แปะอยู่บนสมุดบันทึกเล่มเล็กๆเล่มหนึ่ง
 
 ….. รูปตอนที่เธอเป็นตัวแทนเต้นรำของชั้นปี.....................
….ตอนเธอเป็นเชียร์หรีดเดอร์ ที่ชายหนุ่มเป็นคนยกของอยู่เบื้องหลัง.....
…. ตอนเธอนั่งปรับทุกข์กับชายหนุ่ม เธอร้องไห้น้ำมูกน้ำตาไหล จนตอนนั้นผมทำอะไรไม่ถูก..... ^ ^
….. วันที่เธอสอบได้อันดับต้นๆของชั้นเรียน.... ผมแอบดีใจสุดๆ แต่ก็ต้องอดกลั้นเอาไว้ กลัวเธอจะจับได้
….. วันวาเลนไทน์ ครั้งแรกที่ผมซื้อกุหลาบคิดจะมอบให้กับหญิงสาวคนแรก..........ของผม.........
…... ตุ๊กตาลูกหมาตาโตซื้อมาในวันเกิดของเธอ มันยังตั้งอยู่บนหัวเตียงผมอยู่เลย เฮ้อ...........
…...รวมถึง...วันนี้.... ที่ผมจะมอบมันให้กับเธอ ...แต่ก็ได้แต่เก็บมันไว้ในกระเป๋าของผม.....
 
 สมุดเล่มนี้ชายหนุ่มได้เขียนมันจนเกือบครบทุกหน้ากระดาษ ร้อยเรียงมันอย่างประณีต บรรจงติดรูปภาพถ่าย เพราะกลัวว่ารูปเธอจะเปรอะเปื้อน
 ครั้นชายหนุ่มนั่งถอนหายใจไปสักระยะ ก็นึกขึ้นได้ถึงคำพูดของหญิงสาวผู้ที่เขียนลายมือทิ้งไว้บนเสื้อนักเรียนของตน เขาบรรจงหยิบเสื้อตัวนั้นขึ้นมาจากตะกร้าใส่ผ้าที่ถอดทิ้งไว้ พลิกมันกลับมาอ่านข้อความที่อยู่ด้านหลังเสื้อของตนเอง
 
 
“ ฉันอ่านมันหมดแล้ว ^ ^....... จาก ฟ้า …...ปล. อย่าลืมอ่านมันล่ะ
 
 ข้อความที่ทิ้งไว้ชวนให้ชายหนุ่มรู้สึกมึนงง กับข้อความที่อยู่หลังเสื้อ แต่ไม่ยังไม่ทันได้รำลึกย้อนความทรงจำ สายตาได้หันไปเห็นสมุดบันทึกที่เขาหยิบมันขึ้นมาพร่ำพรรณนา คิดถึงหญิงสาวโดยน้อยเนื้อต่ำใจ ในนั้นมีที่คั่นหนังสือเสียบไว้ยังหน้าสุดท้ายของสมุดบันทึกเล่มเล็กของเขา
 
“ ได้ยินไหม หัวใจฉัน มันกำลังบอกรัก รักเธออยู่ แต่ฉันไม่อาจจะ เปิดเผยใจออกไปให้ใครได้รู้....................”
 
 
“ สวัสดี ก่อนอื่นต้องขอโทษนะ ที่แอบอ่านสมุดบันทึกของนาย จริงๆฟ้าไม่ได้ตั้งใจนะ แต่มันหลุดออกมาจากกระเป๋าตอนที่นายนอนหลับอยู่น่ะ ฟ้าคิดจะเก็บมันใส่กระเป๋าให้เรียบร้อยกลัวสมุดของนายจะหล่นหาย แต่มันสะดุดตรงที่....มันมีชื่อของฟ้าอยู่น่ะสิ.......
อิอิ ช่วยไม่ได้นะ แต่ก็ต้องขอบคุณนะที่ทำให้ฟ้าได้รู้ว่า..... ฟ้าไม่ได้คิดไปอยู่คนเดียว
 
 
….ในงานที่ฟ้าเต้นรำ ก็เพราะว่าฟ้าอยากให้ต้อมได้มองมายังฟ้าบ้าง ฟ้าเห็นต้อมไม่ค่อยมีเพื่อนสนิท ทุกๆคนต่างมองต้อมไปต่างๆนาๆ แต่สำหรับฟ้า ฟ้าว่าต้อมเป็นคนนิสัยดี ^____ ^  นั่นเป็นครั้งแรกที่ทำให้เราได้รู้จักกัน จากบทเพลง “สักวันหนึ่ง”
 
…..ตอนที่ฟ้าเป็นเชียร์หรีดนั่นหรอ เพราะอยากทำตัวให้เด่นให้นายมองไง เพราะตอนนั้นฟ้ารู้สึกว่าต้อมเย็นชากับสาวๆทุกคนจริงๆ ไม่เว้นแม้แต่ฟ้า ฟ้าอยากรู้นักว่าผู้ชายหยิ่งๆอย่างต้อมจะหันมามองบ้างหรือเปล่า แต่สุดท้าย T ____T  เธอก็ไม่หันมา
 
…..ตอนปรับทุกข์ อิอิ เธอยังจำมันได้อีก ฟ้าไม่รู้จะไปปรึกษาใคร ตอนนั้นฟ้าโดนเพื่อนๆแกล้ง อาจเป็นช่วงที่เลวร้ายที่สุดก็ได้ ที่ถูกแซวให้เป็นแฟนกับเพื่อนของต้อมนั่นแหละ แต่ดีนะที่มีต้อมอยู่เป็นเพื่อน ฟ้ารู้สึกดีมากเลย ที่มีคนนั่งฟังความทุกข์ในยามที่ฟ้าไม่มีใคร
 
….วันที่ฟ้าสอบได้อันดับต้นๆหรอ เพราะนายนั่นแหละที่สอนฟ้าให้ฟ้าเข้าใจบทเรียนวิชาที่ฟ้าไม่ชอบเอาเสียเลย แต่เพราะมีนาย ฟ้าเลยตั้งใจทำได้
 
….วันวาเลนไทน์ เป็นวันที่ฟ้าได้ดอกกุหลาบเยอะมากๆ แต่ฟ้ากลับรู้สึกเสียใจ ที่คนที่ฟ้าอยากได้มันจากคนนั้น เขากลับไม่แม้แต่จะมาพบเจอ วันนั้นฟ้าจำได้ ฟ้าโกรธต้อมมากๆแต่ก็ได้แค่ไม่กี่วัน เพราะมันไม่ใช่ความผิดของนายนี่นา อิอิ ^____^
 
….วันเกิดฟ้าก็เช่นกัน หลังจากวันนั้นทำให้ฟ้ารู้สึก หมดหวังที่จะทำให้ผู้ชายคนนี้เขาปรับเปลี่ยนจากหนุ่มสันโดษได้กลับมามีชีวิตชีวาเหมือนเด็กๆทั่วไป ฟ้าคงทำมันไม่ได้จริงๆ จนต้องตีห่างจากเธอไป......
 
….ส่วนวันนี้...........
 
…..... เฮ้อ …..หญิงสาวถอนหายใจอย่างช้าๆ พร้อมกับบรรจงเขียนมันลงไป
 
…... ไม่รู้ว่าฟ้ารู้ช้าไปหรือไม่ แต่รู้สึกดีใจมากๆ ที่นายทำมันขึ้นมาเพื่อฟ้า แต่พรุ่งนี้.......ฟ้าต้องเดินทางย้ายตามครอบครัวไปอยู่ที่อื่น ซึ่งอาจจะไม่ได้กลับมาที่นี่อีกแล้ว ฟ้าอยากขอบคุณสิ่งดีๆ ที่ต้อมทำให้กับฟ้า ฟ้ารู้สึกดี รู้สึกอบอุ่นเมื่อมีต้อมอยู่เคียงข้างฟ้าตลอดมา ทั้งยามทุกข์ ยามสุข ยามเศร้า ยามเหงา รวมถึงยามนี้..... ที่ต้อมได้เปิดมันเพื่อรับรู้ความรู้สึกที่ฟ้ามีต่อต้อม
 
 สุดท้าย ขอให้โชคดีนะคะ กับเส้นทางชีวิตในรั้วมหาลัยในอีก 4 ปีข้างหน้า ไม่ว่ามันจะเป็นเช่นไร ต้องขอบคุณทึ่ครั้งหนึ่ง
 ครั้งหนึ่ง.......เราเคย...........รัก....................กัน............................
 
 
 
 รัก
 ฟ้า สักวันหนึ่ง
 
 
 สิ้นสุดข้อความที่ชายหนุ่มได้สัมผัสใจความของหน้ากระดาษที่หญิงสาวบรรจงเขียนความรู้สึกที่พาชายหนุ่มดำดิ่งสู่ห้วงเหวที่ลึก มันปะปนไปด้วยความรู้สึกดีๆ แต่ในใจมันเจ็บปวดลึกๆ อย่างกับมีน้ำแข็งอันแหลมคมทิ่มแทงใจ จนมันหนาวไปถึงสุดขั้วหัวใจ
 ชายหนุ่มหยิบมือถือขึ้นมาเปิดเพลงที่ทำให้เราสองคนได้มาบรรจบพบเจอกัน รู้สึกขอบคุณคละเคล้าไปกับความคับแค้นใจที่ทำไมคนบนฟ้าไม่เคยเข้าข้างให้เราได้รักกัน
 
 ไม่รู้ว่านานแค่ไหน ที่ฉันต้องทนกับทุกสิ่ง ปิดบังความจริงข้างใน ทุกๆอย่าง
 ทุกครั้งที่เราพบกัน ทุกครั้งที่เธอหันมา ฉันเฉยๆรู้ไหมฉันฝืนแค่ไหน
 
 ได้ยินไหม หัวใจฉัน มันกำลังบอกรักรักเธออยู่ แต่ฉันไม่อาจจะเปิดเผยใจ ออกไปให้ใครได้รู้
 ได้ยินไหม หัวใจฉัน มันคอยอยู่ตรงนั้น รอให้เธอเปิดดู และหวังเพียงเธอจะรู้ …..สักวันหนึ่ง.....
 
 
 
…............
…....................
….................................
 
 ความทรงจำดีๆ …......ฟ้า..............