ต่าง ใจ รัก

-----------------------ตอนที่ 2 จุดเริ่มต้น  สานสัมพันธ์-----------------------------

หลังจากที่ซื้อกระทงใบใหม่ให้เธอแล้ว ผมก็กะว่าจะไปเดินเล่นตามทางของผมบ้าง ถ้าทนอยู่กับผู้หญิงคนนี้ต่อมีหวังกลับบ้านไปฝันร้ายทั้งคืนแน่

แต่ก็เหมือนฟ้ากั่นแกล้ง ไม่ให้ผมไปจากเธอคนนี้สักที เพราะระหว่างทางพี่สาวของเธอที่มาด้วยกันนั้นเกิดพัดหลงกันเธอจึงขอกึ่งๆบังคับให้ผมตามหาพี่สาวเป็นเพื่อน

ระหว่างทางที่ตามหาพี่สาวของเธอนั้น เราก็ได้พูดคุยกันมากขึ้น..

"นิ นาย.. เดินมาตั้งครึ้งชั้วโมงแล้วยังหาไม่เจอเลย ไปอยู่ที่ไหนของเค้ากันเนี้ย ปวดขาแล้วน่าา.."
เธอบ่นกับผม

"ก็พี่สาวเธอมาด้วยกันแท้ๆ ไม่ได้นัดกันเลยหรอว่าจะไปไหน หรือถ้าหลงกันจะไปรอที่ไหน เป็นพี่น้องกันจริงๆหรือป่าวเนี้ย.." ผมถามด้วน้ำเสียงประชดประชัน

"ไม่ต้องมาทำเป็นประชดกันเลย.. ใครมันจะไปคิดว่าเรื่องมันจะเป็นแบบนี้ ถ้าไม่มีนายเข้ามาป่านนี้ฉันกับพี่ก็คงได้กลับบ้านแล้ว" เธอว่าผมอีกแล้ว

"ว่าแต่นายชื่ออะไรอ่ะ.. คุยกันมาตั้งนานแล้วยังไม่รู้ชื่อเลยจะได้เรียกถูก" เธอถามชื่อผม

"อ๋อ เราชื่อน้ำ.." ผมตอบเธอ 

"อะไรนะ เมื่อกี่ว่าชื่ออะไรฟังไม่ชัด" เธอถามอีกครั้งด้วยน้ำเสียงที่ดังกว่าเดิม

"ชื่อ น้ำ.. " ผมตอบให้เธอฟังอีกครั้งแบบ ช้าๆ ชัดๆ

"ผู้ชายบ้าอะไรชื่อน้ำ.. เป็นตุ๊ดปะเนี้ย เกินมาไม่เคยได้ยินผู้ชายอะไรชื่อน้ำ 555" เธอถามผมเหมือนว่าจะไม่เชื่อแล้วก็ขำออกมา

"ผิดตรงไหนวะผู้ชายชื่อน้ำเนี้ย.. ก็พ่อแม่ตั้งมาให้แบบนี้ ดีออกไม่เหมือนใจ ไม่มีใครเหมือน แล้วเธอล่ะชื่ออะไร" ผมถามชื่อเธอกับ

"เราชื่อมิ้น .. ชื่อน่ารักอ่ะดิ่" เธอตอบพร้อมกับมองหน้าผมแล้วอมยิ้มเล็กน้อย

ผมเงียบแล้วไม่เถียง เพราะเธอดูเป็นคนน่ารักจริงๆ ถึงแม้จะดูดุๆแล้วกวนประสาทไปนิด
หลังจากเดินต่อมาได้อีกสัดพัก เธอก็เริ่มถามคำถามต่อ

"นิ นาย.. อายุเท่าไหร่แล้วเนี้ย"

"15 ปี" ผมตอบ

"ถึงว่าทำไมดูแก่จัง..555" เธอตอบผมแล้วก็ขำ

"ว่าแต่เค้า แล้วเธอล่ะอายุเท่าไหร่" ผมยิงคำถามกลับ

"ฉัน14เอง เด็กว่านายตั้ง1ปี" เธอตอบแล้วถามผมต่อทันที "แล้วเกิดวันที่เท่าไหร่ล่ะ"

"วันที่ 19 ว่าแต่จะรู้ไปทำไมเนี้ย" 

"บ้า จิงดิ ฉันก็เกิดวันที่ 19เหมือนกันเลย" เธอตกใจ แล้วถามต่อ "แล้วเดือนอะไรอ่ะ"

"เดือนกรกฎา okยัง.. จะถามอะไรอีกมั้ย รีบหาพี่เถอะยิ่งดึกคนยิ่งเยอะเดี่ยวจะหายาก"

"จริงหรอเนี้ย..เป็นไปได้ไง เราเกิดวันเดียวเดือนเดียวกันเลย ต่างกันแค่ปี" เธอแปลงใจกับคำตอบของผม แล้วพยายามจะถามต่อเรื่อยๆว่าจริงหรอ จริงหรอ

หลังจากนั้นไม่นาน เธอก็เจอกับพี่สาวของเธอที่ยืนรออยู่หน้าตู้ยาม 
หลังจากที่ทั้งสองคนได้เจอกันแล้ว ผมก็ขอตัวกลับก่อน เพราะเหนื่อยมากแล้ว

"ขอบใจมากนะน้อง ที่พาเจ้าน้องสาวตัวดีคนนี้มาส่ง" พี่สาวเธอพูดขอบคุณผม

"ไม่เป็นไรคับพี่" ผมตอบกลับแล้วนึกในใจว่า โห ..คนอะไรวะสวยมากเลย
พูดจาก็ดี ผิดกับน้องสาวเป็นไหนๆ

"นิ นาย.. เดี่ยวก่อน" น้องสาวเรียนผม แล้วเขียนอีเมลใส่กระดาษให้ผม "อีเมลเรา แอดมาแล้วกัน เอาไว้คุยกัน"

ผมรับไว้แล้วก็แยกตัวกลับบ้านทันที .. พอกลับถึงบ้านผมอาบน้ำเตียมตัวเข้านอน แต่ก็นอนไม่หลับมัวแต่คิดเรื่องวันนี้ที่เกิดขึ้น 

เลยตัดสินใจลุกขึ้นมาเปิดคอม แล้วแอดอีเมลของเธอไป หลังจากที่เธอรับแอดผม คำแรกที่เธอทักมาคือ

"นี้ยังกล้าแอดมาอีกหรอ ก่อเรื่องไว้ขนาดนั้น ทั้งทำกระทงจม ทำพี่สาวหาย นายตัวซวย.." 

ตั้งแต่นั้นมาเราก็คุยกันมาตลอด เวลาเธอมีอะไรที่ไม่สบายใจก็จะทักมาหาผมเพื่อปรึกษาเรื่องต่างๆ เป็นเวลากว่า 1ปี เราทั้งสองคนจึงกายเป็นเพื่อนสนิทกันมาตั้งแต่นั้น..