กด พอส ชีวิต

    เริ่มกันเลย   โอ้ชีวิตวันนี้ ทำไมมันดูสับสนกว่าเมื่อวานมากขนาดนี้  โอ้ กูเซ็ง เซ็งแม่งตัวเองนี้แหละ ทำไรดูมันขัดตาคนรอบข้างไปหมดหรือกูคิดไปเอง ไม่นะ แม่ง ทำห่าไร ไม่ขึ้นสักอย่าง  วันนี้คงเป็งวันซวย โคตรๆ ของเรา  แบบนี้มันต้องกดพอสชีวิตแม่ง! ขอหยุด สักวัน ไม่ก็ขอกดข้ามไปเลยได้ไหม ขอละ

       การมีชีวิตอยู่แบบไม่มีใครเข้าใจนี้มันยากเนอะ  (กูกะมีตัวตนนะ กูยืนอยู่ตรงนี้)  กูไม่ใช่คนดีมากแต่ก็ไม่ถึงกะเลวหรอกสนใจกูบ้าง แต่ซักจะเริ่มรู้สึกเกลียดแม่งตัวเองขึ้นเรื่อยๆ  ทำไมต้องเป็นคนแบบนี้วะ  แม่งก็ดันไม่เคยแคร์ความรู้สึกใครเค้าก่อน พักหลังๆ แม่งเลยไม่มี ใครเค้า แคร์ กลับ  ทีนี้แหละมึงเริ่มรู้สึกเจ็บขึ้นทีละนิดละไหมละ  แต่จะให้ทำไงอะ  อยากร้องบอก ( กะกูเป็นคนแบบนี้ พวกมึงเข้าใจไหม!!!!! )  แต่กลัวเค้าตอบกลับมา (ก็แล้วแต่มึงสิ)  อันนี้เจ็บปวดกว่า  ระยำเอย..

     เมื่อก่อนก็จำได้นะว่าไม่ใช่คนแบบนี้  ก็ใช้ชีวิตเหมือนคนทั่วไป  แต่ทุกวันนี้แม่งเริ่มรู้สึกละมัน มัน มัน ไม่ใช่ ละ!!! เคยบอกกะตัวเองหลายทีละว่า มึงอะแปลก  ไม่เหมือนชาวบ้านเค้า  ไอ้ตัวประหลาดเอยยย  ไปอยู่คนเดียวเลยมึง ละกะจบตรงที่บอกกะตัวเองว่า  ช่างกูเหอะ  อย่ามาสนกูเลย  ไอ้คำพวกนี้แหละ  หลุดออกจากปากบ่อยจนแทบทุกวัน 

    เคยมีคนเข้ามาผูกพันแบบจริงๆๆจังๆๆ แต่ก็ต้องเลิกกันไป เพราะไร รู้ไหม   เพราะ กูเป็นตัวเองเกินไป แรกๆกะบอกว่า มึงแม่งดูดี มีสไตส์เป็นของตัวเองดี  แต่ก่อนไปแม่งบอก กูไม่เคยชอบมึงเลย อ้าวแหละตกลงมึงชอบกูตรงไหนอ่ะ แม่ง ก็ได้แต่บอกกับตัวเองว่า  ช่างมึงเหอะกูอยู่ได้  เมื่อก่อนไม่มีมึงกูก็อยู่ได้ ก็ไม่เห็นว่า มันจะตายห่าเลย จ๊ะ  โลกหมุนรอบกู กูอยู่ได้   สุดท้ายกะเป๊กกกก  กุเหงาอีก!!!

  เซ็ง  ...