รักมากมายัยริสซี่
10.0
2) รักกันแล้ว...ไม่แคล้วกันหรอก2
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความป๊า//มาแล้วริสซี่รีบไปกันดีกว่าลูก...ป๊าหาให้2ที่ให้ลูกเลือกเองและทั้ง2ที่ก็มีรูมเมทได้
ริสซี่//ขอบคุณค่ะป๊ารักป๊าจัง
ฉันอยู่กับป๊าแค่2คนม๊าฉันเสียตอนที่คลอดฉันพอดีมันทำให้ฉันรู้สึกเสียใจมากที่ฉันทำให้ม๊าต้องตาย
เรียนมาตั้งนานแล้วเพิ่งจะหาหอพักเฮ้อเหนื่อยใจกับตัวเองจริงๆ
ป๊า//เหม่ออะไรลูกริสซี่
ริสซี่//ป่าวค่ะป๊า...รีบไปกันดีกว่าน่ะค่ะ
ณ หอพักแห่งที่2ถูกใจริสซี่มากทั้งถูกทั้งน่าอยู่มากๆๆๆๆ
ริสซี่//ป๊าหนูจะอยู่หอนี้แหละ ค่าเช่าถูกดีแถมที่ก็น่าอยู่ด้วย
ป๊า//เอาห้องนี้แหละครับ...ไปช่วยกันขนของดีกว่าน่ะริสซี่
ริสซี่ค่ะป๊า...เดี๋ยวริสซี่ต้องไปรีบอีก
แล้วฉันกับป๊าก็ช่วยกันขนของเข้าหอกันเส็รจก็ไปหาของกินกันแล้วกับมหาลัย
ทางด้านดวง
ดวง//แม่มาได้ไงเนี้ย
แม่//ฉันก็มาหาหอให้แกน่ะสิ
ดวง//แม่ไท้ต้องหาให้ผมหรอกผมหาเองได้ผมไม่ใช่เด็กๆแล้วน่ะ
แม่//เออฉันรู้ว่าแกไม่ใช่เด็กๆแล้ว...แต่ต้องหาเพื่อนร่วมห้องรวยๆน่ะรู้มั้ยจะได้ไม่ต้องจ่ายค่าหอแพงๆคนเดียว
ดวง//แม่พูดอะไรออกมาน่ะ
แม่//ฉันไปก่อนน่ะแกต้องหาเพื่อนรวยๆจำเอาไว้
แล้วแม่ก็เดินไปขึ้นรถมอเตอร์ไซค์รับจ้างออกไป โหย...เพื่อนรวยๆจะหาจากไหนว่ะจะมีก็มีแต่ไอ้บอลคนเดียวเองแถมมันยังจนอีกด้วยทำไงดีว่ะเนี้ย แล้วผมก็รีบออกจากมหาลัยทันทีเพื่อหาหอที่ค่าเช่าถูกที่สุด
ดวง//ผมมาหาหอพักครับคุณยาย
...//หอพักของยายจ๊ะพ่อหนุ่มทั้งถูกทั้งน่าอยู่ต้องการเพื่อนร่วมห้องด้วยมั้ย
ดวง//ครับคุณยาย
...//นี่จ๊ะกุณแจเอาไปเลยน่ะเข้าออกตรามใจชอบนี้คือกฎของหอนี้นะเอาไปอ่าน
ดวง//ขอบคุณครับคุณยาย
...//จ๊ะ
แล้วก็ถึงเวลาเรียน เรียน เรียน แล้วก็เรียน...
ตอนเย็น
ริสซี่//โอ๊ย...ง่วงนอนมากขึ้นห้องไปนอนดีกว่าการบ้านค่อยทำ(อย่าเอาแบบอย่างน่ะค่ะ)
พอฉันยืนอยู่หน้าห้องทำไมประตูเปิดอยู่อ่ะ...อ๋อสงสัยเป็นรูมเมทแน่ๆเลยทำความรู้จักดีกว่า
ริสซี่//หวัดดีจ๊ะ ฉันชื่อริสซี่เป็นรูมเมทของเธอจ๊ะ
...//เฮ้ยยัยริสซี่
ริสซี่นายดวง...อย่าบอกน่ะว่านายคืดรูมเมทของฉันอ่ะ
ดวง//ก็ใช่น่ะสิถามได้ โอ๊ย...ทำไมฉันถึงซวยอย่างนี้น่ะ
ริสซี่//ฉันต้องเป็นคนพูดมากกว่าน่ะ...นายต้องออกจากห้องไปไม่งั้นฉันไม่ยอม
ดวง//เธอสิต้องออกไปไม่งั้นฉันก็ไม่ยอมเหมือนกัน
ริสซี่//แกสิออกไป
ดวง//เธอสิออกไปไกลๆด้วย
2 ชั่วโมง
ริสซี่//แก...เซ่...ออก...ไป๊ ชิ่วๆ
ดวง//เธอ...น๊าน..แหละ...ต้อง...ออกไป
ริสซี่//โอ๊ย...อยู่ทั้ง2คนนั้นแหละไม่ต้องออกไปไหนแล้วยิ่งเถียงก็ยิ่งเหนื่อยแถมยังหอบอีกด้วย
ดวง//เออ...เลิกๆหยุดเถียง ฉันจะไปอาบน้ำนอนแล้ว
ริสซี่//แล้วมาบอกฉันทำไมว่ะ...ไปก็ขนมดีกว่า
แล้วนายดวงก็เดินเข้าไปอาบน้ำฉ นก็ทำหน้าที่ของฉันเหมือนกันนั้นก็คือ กิน กิน กิน แล้วก็กิน 5555+
ดวง//เธอกินหรือเธอยักเนี้ยห๊ะยัยหลักกิโลหน้าเกลียดจริงๆเป็นผู้หญิงซะป่าว
ริสซี่//เรื่องของฉันอย่าเจือก...ฉันจะไปนอนแล้ว
พรุ่งนี้ค่อยมาแต่งต่อน่ะค่ะ
ริสซี่//ขอบคุณค่ะป๊ารักป๊าจัง
ฉันอยู่กับป๊าแค่2คนม๊าฉันเสียตอนที่คลอดฉันพอดีมันทำให้ฉันรู้สึกเสียใจมากที่ฉันทำให้ม๊าต้องตาย
เรียนมาตั้งนานแล้วเพิ่งจะหาหอพักเฮ้อเหนื่อยใจกับตัวเองจริงๆ
ป๊า//เหม่ออะไรลูกริสซี่
ริสซี่//ป่าวค่ะป๊า...รีบไปกันดีกว่าน่ะค่ะ
ณ หอพักแห่งที่2ถูกใจริสซี่มากทั้งถูกทั้งน่าอยู่มากๆๆๆๆ
ริสซี่//ป๊าหนูจะอยู่หอนี้แหละ ค่าเช่าถูกดีแถมที่ก็น่าอยู่ด้วย
ป๊า//เอาห้องนี้แหละครับ...ไปช่วยกันขนของดีกว่าน่ะริสซี่
ริสซี่ค่ะป๊า...เดี๋ยวริสซี่ต้องไปรีบอีก
แล้วฉันกับป๊าก็ช่วยกันขนของเข้าหอกันเส็รจก็ไปหาของกินกันแล้วกับมหาลัย
ทางด้านดวง
ดวง//แม่มาได้ไงเนี้ย
แม่//ฉันก็มาหาหอให้แกน่ะสิ
ดวง//แม่ไท้ต้องหาให้ผมหรอกผมหาเองได้ผมไม่ใช่เด็กๆแล้วน่ะ
แม่//เออฉันรู้ว่าแกไม่ใช่เด็กๆแล้ว...แต่ต้องหาเพื่อนร่วมห้องรวยๆน่ะรู้มั้ยจะได้ไม่ต้องจ่ายค่าหอแพงๆคนเดียว
ดวง//แม่พูดอะไรออกมาน่ะ
แม่//ฉันไปก่อนน่ะแกต้องหาเพื่อนรวยๆจำเอาไว้
แล้วแม่ก็เดินไปขึ้นรถมอเตอร์ไซค์รับจ้างออกไป โหย...เพื่อนรวยๆจะหาจากไหนว่ะจะมีก็มีแต่ไอ้บอลคนเดียวเองแถมมันยังจนอีกด้วยทำไงดีว่ะเนี้ย แล้วผมก็รีบออกจากมหาลัยทันทีเพื่อหาหอที่ค่าเช่าถูกที่สุด
ดวง//ผมมาหาหอพักครับคุณยาย
...//หอพักของยายจ๊ะพ่อหนุ่มทั้งถูกทั้งน่าอยู่ต้องการเพื่อนร่วมห้องด้วยมั้ย
ดวง//ครับคุณยาย
...//นี่จ๊ะกุณแจเอาไปเลยน่ะเข้าออกตรามใจชอบนี้คือกฎของหอนี้นะเอาไปอ่าน
ดวง//ขอบคุณครับคุณยาย
...//จ๊ะ
แล้วก็ถึงเวลาเรียน เรียน เรียน แล้วก็เรียน...
ตอนเย็น
ริสซี่//โอ๊ย...ง่วงนอนมากขึ้นห้องไปนอนดีกว่าการบ้านค่อยทำ(อย่าเอาแบบอย่างน่ะค่ะ)
พอฉันยืนอยู่หน้าห้องทำไมประตูเปิดอยู่อ่ะ...อ๋อสงสัยเป็นรูมเมทแน่ๆเลยทำความรู้จักดีกว่า
ริสซี่//หวัดดีจ๊ะ ฉันชื่อริสซี่เป็นรูมเมทของเธอจ๊ะ
...//เฮ้ยยัยริสซี่
ริสซี่นายดวง...อย่าบอกน่ะว่านายคืดรูมเมทของฉันอ่ะ
ดวง//ก็ใช่น่ะสิถามได้ โอ๊ย...ทำไมฉันถึงซวยอย่างนี้น่ะ
ริสซี่//ฉันต้องเป็นคนพูดมากกว่าน่ะ...นายต้องออกจากห้องไปไม่งั้นฉันไม่ยอม
ดวง//เธอสิต้องออกไปไม่งั้นฉันก็ไม่ยอมเหมือนกัน
ริสซี่//แกสิออกไป
ดวง//เธอสิออกไปไกลๆด้วย
2 ชั่วโมง
ริสซี่//แก...เซ่...ออก...ไป๊ ชิ่วๆ
ดวง//เธอ...น๊าน..แหละ...ต้อง...ออกไป
ริสซี่//โอ๊ย...อยู่ทั้ง2คนนั้นแหละไม่ต้องออกไปไหนแล้วยิ่งเถียงก็ยิ่งเหนื่อยแถมยังหอบอีกด้วย
ดวง//เออ...เลิกๆหยุดเถียง ฉันจะไปอาบน้ำนอนแล้ว
ริสซี่//แล้วมาบอกฉันทำไมว่ะ...ไปก็ขนมดีกว่า
แล้วนายดวงก็เดินเข้าไปอาบน้ำฉ นก็ทำหน้าที่ของฉันเหมือนกันนั้นก็คือ กิน กิน กิน แล้วก็กิน 5555+
ดวง//เธอกินหรือเธอยักเนี้ยห๊ะยัยหลักกิโลหน้าเกลียดจริงๆเป็นผู้หญิงซะป่าว
ริสซี่//เรื่องของฉันอย่าเจือก...ฉันจะไปนอนแล้ว
พรุ่งนี้ค่อยมาแต่งต่อน่ะค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ