วัยรุ่นวุ่นรัก

\"เฮ้อ\"
เด็กสาวนั่งลงกับที่และถอนหายใจให้กับตัวเองพลางมองออกไปนอกหน้าต่างอีกครั้ง โดยที่ยังไม่รู้ว่ามีสายตาคู่หนึ่งกำลังจับตามองเธออยู่ ชิโร่ เจ้าของสายตาคู่นั้นกำลังนั่งมองเด็กสาว ด้วยจิตใจเลื่อนลอยเขาคิดว่าหากได้มีโอกาสทำให้เธอยิ้มได้คงจะมีความสุขน่าดู แต่ความคิดก็เหมือนฝันอันไกลในเมื่อจะพูดกับเธอยังยากเลยเมื่อคิดแล้วชิโร่ก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่ และเฝ้ามองเธอต่อไป
          อีกฝากหนึ่งเด็กผู้ชาย หัวโจกของห้องก็กำลังคิดถึงเรื่องเนโกะเจ้าของฉายาตุ๊กตายางที่เขาตั้งมาไว้เรียกแกล้งเธอเล่นๆตอนแรกเขาก็กะว่าจะแกล้งเธอสนุกๆแต่เมื่อวันเวลาผ่านไปกลับไม่เป็นแบบที่คาดไว้เลย เขาเผลอคิดถึงใบหน้าปราศจากรอยยิ้ม  เผลอคิดถึงเสียงอ่อนหวานเว้าวอนของเธอ  แต่ใครจะรู้ล่ะว่าภายใต้ใบหน้ายียวนมีความอ่อนไหวให้กับเนโกะอยู่ 
"นี่เธอ"
หญิงสาวสะดุ้งนิดหน่อยจากเสียงเด็กผู้หญิงกลุ่มหนึ่งที่มาสกิดเธอจากด้านหลัง  เด็กสาวหันหลังไปมองทางต้นเสียง และมองหน้าเจ้าของเสียงอย่างนิ่งๆ   พวกเธอดูจะโมโหเนโกะอยู่น้อยๆกับถ้าทางเงียบๆนี้ พร้อมเอ่ยแผนในใจที่คิดไว้มาแกล้งเนโกะ
"เหมือนว่าจะมีใครเรียกเธอตรงนั้นนะ"
พวกเธอพูดพลางชี้นิ้วไปที่ ประตูบานข้างหน้าสุดของห้อง  เนโกะทำท่าชั่งใจอยู่นิดหน่อยและเดินตามทิศทางที่เด็กสาวพวกนั้นชี้ไป 
"กรี๊ดดดดดด"
มีเชือกเส้นบางๆขึงอยู่ที่ทางเดินออกประตูห้อง เมื่อเนโกะเดินไปถึงและสะดุดเชือกถังน้ำที่ถูกตั้งไว้ น้ำที่อยู่ในถังสาดลงมาโดนเนโกะพอดี
"ซ่า"
เสียงน้ำที่สาดโดนตัวเนโกะจนเปียกชุ่มตั้งแต่หัวจรดเท้า  เสียงหัวเราะกระหึ่มห้อง  ทำให้เด็กสาวกลั้นน้ำตาที่พยายามเก็บมันไว่ตลอดไม่อยู่  เธอก้มหน้าและสะอื้นเบาๆ
"ใครทำ...หา"
ทาริ เข้ามาโอบเนโกะจากด้านหลัง และหันไปตวาด เพื่อนที่กำลังหัวเราะอยู่จนคนทั้งห้องสะดุ้งและเงียบไปตามๆกัน เพราะ ทาริตอนนี้หน้ากลัวจนไม่มีใครกล้าสบตาเขาสักคน ร่างบางในอ้อมกอดเริ่มสะอื้นหนัก จนคนตัวใหญ่สงสารจับใจ
"จำไว้เลยนะ ไม่ว่าใครหน้าไหนก็ห้ามแกล้งยัยนี่อีก เพราะ ฉันแกล้งได้คนเดียว"
ทาริประกาศดังก้องห้อง และ พาร่างบางในอ้อมกอดเดินออกมาให้พ้นจากห้องนั้น ตรงไปยังก๊อกน้ำ ที่เวลาเรียนตอนนี้ไม่มีใครมาใช้แน่นอน
"ใครแกล้งเธอกันเนี้ย"
ทาริพูดด้วยเสียงที่เบาลงเมื่อเห็นใบหน้าเปื้อนหยดน้ำตา
"ช่างมันเถอะนะ"
"ช่างได้ไง ดูเธอสิ"
ทาจิพูดด้วยน้ำเสียงเบาๆปนโมโหนิดนึง
"เฮ้อ.... ฉันขอโทษนะ"
ทาจิพูดและเปิดก๊อกน้ำพลางเอาน้ำลูบผมขอเนโกะ
"ขอโทษอะไรหรอ?"
"ก็...ที่เคยแกล้งเธอมาตลอด"
"........"
"ที่จริงฉันแค่อยากรู้จักเธอเท่านั้นนะ"
วินาทีนั้นดวงตาของทั้งสองคนไดสบตากันชั่วขณะ ใบหน้าทั้งสองได้เคลื่อนมาหากันช้าๆ และริมฝีปากของทั้งสองได้ประกบกัน ความรู้สึกแปลกๆที่เนโกะรู้สึกร่างบางแทบไม่มีแรงจะยืน คนตัวใหญ่กว่าจูบอย่างอ่อนโยนและดูดดื่มสลับกันไปมา และถอนจูบออกอย่างอ่อยอิ่ง
"วันนี้โดดซักวันไม่เป็นไรหรอกมั้ง"
"........."