ใจพวกเรา...หัดรู้บ้างสิ

          จันได้เดินไปมองเจ้าของเสียงเห่า"บ้อกๆๆ" ที่ร้านขายสัตว์เลี้ยงใกล้ธนาคาร    มันเป็นหมาพันธุ์ชิสุห์เพศเมียสีน้ำตาล  มีสีขาวบนหัวและมีสีขาวที่ขาทั้งสี่   มองเผินๆเหมือนมันมีรองเท้าสีขาวสองคู่ที่ใส่   ตัดกับสีน้ำตาลเข้มบนตัวมัน    แถมมีหมวกสีขาวใบเล็กๆ  อยู่บนหัวมันด้วย

           "ไหนเดินมาให้ดูใกล้ดิ๊ ไอ้หมาน้อย"   จันพูดกับมัน  และมันทำท่าเหมือนรู้

          เฮ้ย...มีคนมาดูตัวแล้ว    หนูดีใจจัง  แถมยังเป็นสาวสวยด้วยด้วยอิอิ   ..หนูอยากเป็นลูกแม่ๆๆ....พอได้ยินเสียงเรียกแบบนั้น 

       หนู่นอนหงายท้องเลย...  ต้องฟรีเซ้นน์ๆๆ   แบบว่าเราเป็นหมาน่ารักๆ   หนูนอนหงายท้องสองรอบ  แถมเถไปเกาะขอบกรง   บอกว่า         "แม่จ๋าๆ  เอาหนูออกไปที  หนูปวดอึ!"   พลางสพตากับว่าที่แม่คนสวยไม่วางตา

            "เท่าไหร่คะน้อง  ไอ้ตัวนี้"    หนูได้ยินเสียงว่าที่แม่หนูถามไป

นึกในใจว่าอย่าแพงเลยนะ  ขอๆๆ   ..อย่าแพงๆ...หนูหลับตาปี๋  ตอนได้ยินราคาที่บอกไป  นึกในใจว่า  อดแล้วตรู...อดได้บ้านได้แม่แล้ว  

              "สี่พันห้าครับพี่."

               "เกินไปแล้วล่ะ   มันไม่ใช่พันธุ์แท้  ลดหน่อยนะ  พี่ขอสามพันถ้วน  ถ้าได้จะเอาเลย"  ..ช่วงเวลานั้น  หนูใจแทบขาด  "ให้ฟรีเลยๆ"     หนูคิดแบบนี้  เพราะหนูไม่อยากไปเป็นหมาวัด!

          เจ้าของกรงคิดแป๊บเดียว    ก้อแหง๋สิ   ไปซื้อหนูกับพี่ๆน้องๆมาแค่ตัวละพันห้า!  มาขายได้กำไรครึ่งต่อครึ่ง

           "ตกลงครับพี่"

      ช่างเป็นอะไรที่หอมหวลชะมัดเลยชีวิตตรู....   หนูคิด   ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น  ต่อไปนี้  หนูจะมีแม่แล้ว   ไม่คิดอะไรอีก   หนูจะมีบ้าน  มีแม่  และมีครอบครัวต่อไป  555+  อนาคตสดใสเห็นแววลางๆข้างหน้า.

           แม่พาหนูขึ้นรถมอเตอร์ไซต์โดยให้หนูนั่งในตระแกรงหน้ารถ    แล้วเอาหมวกกันน๊อกมาครอบหนู     พลางบอกหนูว่า  "อยู่นิ่งๆนะไอ้ลูกหมา  ตกไปตายอย่างเดียวเลยนะ"   แต่....   หนูอยากเห็นอย่างอื่นบ้างนี่   เลยพยายามตะเกียกตะกายจะหมุดออกมาดูโลกภายนอกบ้าง

         ในตอนนั้น  แม่ใหม่ของหนู  ก็พยายามเอาหมวกครอบหนูไว้เหมือนเดิม

          จู่ๆ  แม่ก็หยุดรถ   มีมนุย์ผู้ชายใส่ชุดแบบน่าเกรงขาม  มายืนประชิดกับรถ    แถมมายืนคุยกับแม่อีก   หนูเลยไล่ให้   แม่ยิ้มแห้งๆ  แล้วแม่ก็เปิดกระเป๋าใบเล็กๆ  ส่งอะไรบางอย่างให้มนุษย์ผู้นั้นดู  หนูเห็นแม่ใหม่หนูคุยอะไรมากมาย  และผู้ชายคนนั้นก็มีการส่งกระดาษใบบางๆให้แม่ด้วย   แม่บ่นว่า

         "อะไรวะ   แค่นี้ต้องมาให้เสียค่าปรับด้วย  หมากับหมวก  เอาหมาก่อนล่ะ  น้อลูกน้อ"  แล้วแม่ก็ออกรถอีกครั้ง  แล้วชวนหนูคุย

          "ไม่ต้องคิดมากลูก  เด่วไปบ้านกันนะ   ชื่ออะไรดีเราน่ะ  เป็นผู้หญิงด้วยสิ  ชื่อบราว์แล้วกันนะ  หนูชื่อบราว์  เพราะหนูขนสีน้ำตาล"

           ไชโย้....หนูมีชื่อแล้ว...บราว์ๆ