คิดถึงเสมอ

     ความที่เราสองคนไปไหนมาไหนด้วยกัน จนเหมือนเป็นเรื่องธรรมดา ใครเห็นก็เหมือนว่าเราสนิทสนม เป็นเพื่อนที่ดูแลซึ้งกันและกัน ผู้ใหญ่จึงไม่เคยห่วงพวกเราสองคนเลยว่าจะทำอะไรที่ไหนอย่างไง

    เช้าวันหนึ่ง อากาศร้อนอบอ้าวมากเป็นพิเศษ เปิดหน้าต่าง เปิดพัดลมก็แล้ว ยังรู้สึกร้อน กำลังคิดว่าจะเดินออกไปนั่งหน้าบ้าน เสียงเคาะประตูหน้าห้องก็ดังเสียก่อน

    "ประตูไม่ได้ล็อคเข้ามาเลย" เนบอกออกไป แล้วประตูก็เปิดออก พอเนเห็นก็ยิ้มแก้มปริ ความรู้สึกที่ว่าร้อน รู้สึกจะชุมชื่นขึ้นมาทันตาเห็น แน่นอนจะเป็นใครไม่ได้ที่เข้ามา ออย นั้นเอง

    "ไงจ๊ะ" เนทักทายด้วยรอยยิ้ม

    "เน กำลังทำอะไรหรือเปล่า" ออยยิ้มหวานเอ่ยถาม

   "เปล่าเลยจ๊ะ" ตอบไป

    "ออยมาชวนไปเล่นน้ำ ไปไหมเน" น้ำเสียงเหมือนชวน แต่ปลายเสียงฟังแล้วอยากให้ไปด้วยกันเลย หรือว่าคิดไปเองหว่า เนบ่นในใจ

    "ไปสิ ว่าแต่ที่ไหนเหรอ" เนถาม

    "เตรียมผ้าขนหนูไปผืนนึงเดี๋ยวออยจะพาไป" ออยยิ้มจนเห็นลักยิ้ม เนเห็นอยู่ทุกวันก็ไม่วายที่จะมอง

    "จ้า ขอหยิบแปป" เนบอกพร้อมกับเดินไปหยิบผ้าขนหนูในตู้เสื้อผ้าออกมาผืนหนึ่ง แล้วเดินตามออยออกจากห้อง พอถึงหน้าบ้านก็เห็นเด็กแปลกหน้า 3 คน ออยเหมือนรู้จึงรีบอธิบาย

    "นั่นเพื่อนของน้องออม" ออยพูดเสร็จก็ได้ยินเสียงน้องออมเรียกที่หน้าประตูรั้วบ้าน ความดีใจเลยออกไปรอนั่นเอง

     "น้องสาวพี่ดูจะรีบมากเลยนะ" ออยแซวน้อง ออมหัวเราะชอบใจรีบพาเพื่อนเดินนำหน้าไปก่อน ออยส่ายหน้าเล็กน้อย เนยืนแอบขำคนเดียวพลางคิด

    "มีน้องก็ดีเหมือนกัน ไม่เหงา" เนเป็นลูกคนเดียวเห็นพี่น้องรักกันแล้วนึกถึงตัวเอง เหงาได้แต่หาหนังสืออ่าน ฟังเพลงเพื่อคลายเหงา

     แต่ตั้งแต่ย้ายบ้านใหม่มา เนไม่รู้สึกว่าเหงาเลย มีน้องออมกับออยคุยด้วยทุกวัน เห็นออยทุกวัน ยิ่งเห็นรอยยิ้มของออยแล้วแทบจะหลุดออกนอกโลกเลย ปลื้มสุดๆ

     "เดินไปอย่างนี้ เดี๋ยวก็ถึงแล้ว" ออยหันมาบอกเน

    "จะพาไปเล่นน้ำอะไรเหรอ" เนถามด้วยความสงสัย แต่ออยยิ้มอย่างเดียว เพราะต้องการให้เนเห็นด้วยตาตัวเอง เนเห็นว่าออยไม่ตอบก็ไม่ถามซ้ำ เพราะรู้ว่าออยไม่ใช่คนโกหก คงอยากให้ลุ้น เนคิด

     เดินได้ไม่นาน ก็ดูเหมือนจะถึงที่หมาย เมื่อเนได้ยินเสียงเหมือนคนกระโดดน้ำ แถมด้วยเสียงเรียกของออมเรียกให้พี่สาวและเนรีบๆ อย่างกระตื้อรื้อร้น

     พอเข้าไปใกล้ เนก็เห็นห้วย น้ำแลดูใสสะอาดมองเห็นพื้นด้านล่าง เด็กๆเล่นน้ำกันอย่างสนุกสนาน

     "พี่ออย พี่เนลงมาเร็วๆสิคะ" เสียงออมเรียกแล้วหันไปเล่นสาดน้ำกับเพื่อน

     "น่าเล่นจัง" เนหันไปบอก ก็เห็นออยที่ยืนแขวนผ้าขนหนูไว้ที่ต้นไม้ต้นหนึ่ง เนเห็นจึงเอาผ้าของตัวเองไปแขวนบ้าง

     "ลงมาสิ" ออยเดินลงไปอย่างคล่องแคล้ว เห็นอย่างนั้นแล้ว เนว่าจะถามว่ามาเล่นบ่อยไหมก็เลยเปลี่ยนใจไม่ถาม

     "นี้แน๊ะ" พอเนยังไม่ทันลงไปทั้งตัวออยก็ประเดิมด้วยการสาดน้ำใส่ก่อนเลย เด็กๆ เห็นก็พากันมาสาดบ้าง ด้วยความสนุก

     "รุมกันเหรอ" เนยิ้มชอบใจ สาดน้ำกลับใส่บ้าง ทุกคนพากันสาดน้ำใส่กันอย่างสนุกสนาน จนเด็กๆ เริ่มเบื่อก็แยกไปเล่นกัน ทิ้งให้เนกับออยเล่นกันเองสองคน

     "เย็นดีไหม" ออยถาม

    "อื้อ เย็นดี" เนตอบ

    "ดีใจที่เนชอบ" ออยยิ้มซื่อๆ เนฟังแล้วรู้สึกตัวว่าเป็นคนสำคัญ ที่ออยคอยเป็นห่วง หรือเราตู๋หว่า เนคิดในใจ

     "เน" เสียงออยเรียกพอเนหันมาปุ๊บก็เจอน้ำที่ออยสาดเข้าเต็มๆ ออยยิ้มมองหัวเราะชอบใจ เนเลยสาดใส่บ้าง กลายเป็นทั้งคู่วักน้ำใส่กัน ไม่นานเนเป็นฝ่ายทนไม่ไหวเสียก่อน เพราะไม่ค่อยได้เล่นน้ำแบบนี้ จึงได้แต่เอามือกันหน้าไว้ ออยชอบใจสาดเรื่อยๆ

    "อุ้ย" เสียงออยอุทาน เพราะสะดุดก้อนหินในน้ำทำท่าจะล้ม เนได้ยินเห็นก็รีบคว้าตัวไว้ก่อน แต่เพราะอยู่ในน้ำเลยทรงตัวได้ไม่ดี ออยจึงล้มทับเนลงน้ำ

    น้ำกระจายเมื่อถูกน้ำหนักของออยกับเนลงกระแทกน้ำ ไม่ใช่แค่ออยกับเนที่กระแทกน้ำเท่านั้น เนื่องจากออยกับเนสูงพอๆ กัน แก้มของออยจึงชนกับหน้าของเน คล้ายลักษณะของคนสองคนหอมแก้มกัน เนนอนอึ้งอยู่กับพื้น เมื่อรู้สึกได้ว่า ไม่ใช่แต่ตัวที่ถูกกระแทก ออยเองก็อึ้ง ใบหน้าแดงกล่ำรีบยันตัวลุกขึ้นนั่งทันที เนขยับลุกขึ้นนั่งบ้างเมื่อออยขยับตัว

    "เอ่อ ออยว่าเล่นนานแล้วกลับเถอะ" ดูเหมือนว่าออยจะเขินบอกโดยไม่หันมามองหน้าเน แล้วรีบไปเรียกน้องๆ ขึ้นจากน้ำ

    เนมองออยแล้วยิ้ม รู้สึกดี แปลกใจตัวเองเหมือนกันที่รู้สึกชอบใจกับการหอมแก้มที่ไม่ได้ตั้งใจนั้น และยิ่งเห็นใบหน้าที่แดงคล้ายลูกตำลึงของออยแล้ว เนยิ่งรู้สึกดี ท่าทางจะเพี้ยนแล้วเรา เนคิด

    "พี่ออยเป็นไรคะ หน้าแดง" ออมชักสังเกตเห็นก็รีบทัก

    "เปล่าจ๊ะ ไม่มีอะไร" ออยรีบปฏิเสธทันที เดินดุ่มๆกลับบ้าน ไม่รอใคร ออมเห็นก็รีบเดินตาม เนไม่โกรธที่ออยรีบเดินกลับ เพราะเข้าใจว่าทำไม เนเดินอยู้ข้างหลังด้วยใบหน้าระบายยิ้ม ยิ้มแล้วยิ้มอีก อยู่คนเดียว

     พอถึงบ้านออมหันมาโบกมือให้ เนโบกตอบ เห็นออยหันมามองแล้วรีบหันกลับไป เนยิ้มรอสองคนพี่น้องเข้าบ้าน จึงเดินเข้าบ้านตัวเอง

     เมื่อถึงห้องเนก็เข้าห้องน้ำ อาบน้ำ แต่งตัว เสร็จแล้วมานอนลงบนเตียง สายตามองออกไปที่หน้าต่างห้องบ้านตรงข้าม ซึ่งเป็นห้องของออย มองเห็นออยปิดผ้าม่านอย่างไวก็ขำ

    "น่ารักจัง" เนพูดกับตัวเอง เมื่อเจ้าของห้องปิดผ้าม่านไปแล้ว เนจึงไม่ได้มองอีก นอนหลับตาแล้วนึกย้อนภาพพลางยิ้ม ความรู้สึกนี้มันคือ อะไรกันแน่นะ เนคิดแล้วเผลอหลับไป