My hart ดวงใจหวานเเหวว ของยัยเเอบรัก

เมื่อขึ้นรถเมื่อออกรถที่ยังอยู่ในบริเวณบ้านฉันก็เคลื่อนตัวออกไปช้าๆด้วยความเร็วเพียง20บนหน้าปัด พอออกไปเรื่อยๆเริ่มเป็น40-60-90-120 เส้นทางเเถวเนี้ยฉันขับมาจนชินเเล้ว ตำรวจก็จับจนจำหน้าได้เเล้วเนี่ยฉันขับปาดซ้ายที ขวาที อย่างหน้ากลัว เมื่อขับความเร็วจนพระเจ้าที่อยู่บนรถกระโดดหนีไปหมดเเล้ว ฉันก็ค่อยๆเบาเครื่องลงเมื่อถึงหน้าออฟฟิศของพ่อเเละนำรถไปจอดไว้ที่ลานอเนกประสงค์

เเล้วรีบเดินต่อไปที่โกดังที่3เพราะได้ยินเสียงตัดเหล็กคิดว่าพ่อต้องอยู่ที่นั่นเเน่ๆ

"พ่อค่ะโบมาเอางานค่ะ"เมื่อเห็นร่างชายวัยประมาณ50เห็นจะได้ยืนสั่งงานอยู่กับคนงานอยู่กับคนงานคนอื่นๆ อ๊ะลืมเเนะนำตัวเลย ฉันโบ เด็กสาววัย16-17ปีมีคนเคยบอกว่าฉันฉลาดเทียบเท่าน้องๆไอสตายเลยทีเดียว และตอนนี้ฉันกำลังตามหาพ่อซึ่งทำงานอยู่เบื้องหลังของวงการอะไรซักอย่างเนี่ยเเหละฉันจำไม่ได้ ฉันมาช่วยงานพ่อตอนปิดเทอมเฉยๆอ่ะนะ

เเละมองผ่านพ่อไปเรื่อยๆก็พบชายคนนึงยืนด้วยท่าทางสำรวม  เขาตัวสูง หน้ายาวๆไว้ผมยาวๆประมาณบ่าเซ็ทผมปัดไปด้านขว้าเชอะ หล่อตายหละ

                "อ้าวโบไปยืนไรตรงนั้นมานี่มาเอางานลูก"เสียงจากผู้ชายใจดีที่ฉันเรียกว่าพ่อ

"ค่ะพ่อ พี่บอลให้โบมาเอางานเเทนค่ะ"

"งานเอาเเทนได้ไง เรานะคราวนี้เเยกกันไปทำหมดเลยเเม่ก็ไป บอลก็ไป เเยกไปทำคนละงานน่ะลูก"

"อ๋อ เคไม่มีปัญหาสบายมาก กรุ๊ปเหมือนเดิมใช่ป่ะ เอ๋ขาดพี่บอลคนนึง ใครแทนอ่ะคะ"

"ไม่เเทนลูกคราวนี้ถาวรเลยพ่อให้โบกับบอลแยกกรุ๊ปกันเเล้วนะ"

"อ้าวเเล้วใครมาเเทนพี่บอลค่ะ"

"พี่วุฒิ"

"อ้าวพี่วุฒิเเฟนพี่นิ่มอ่นะไม่เอาได้ไหม"

"ไม่ได้เพราะมันคนละวุฒิกัน"

 "อ๋อเเล้วไหนอ่ะ "

"นี่ไงวุฒิเขามาใหม่เนี่ยสนิดกับพี่อ้น เขามาทำงานใหม่ไหว้ซะซิ"พอชี้ไปทางคนที่ฉันบอกว่าหล่อตายเเหละ

"หวัดดีค่ะ พี่วุฒิ"อ่ะ โล่ มารยาทงามเเห่งปี(เเละนี่คือจุดเริ่มต้นการรู้จักกันของนักเขียนกับพี่วุฒิ ป.ล. บอกหรือยังว่านี่คือเรื่องจริง  - กัสเบล)

"อ๋อหวัดดีครับคุณโบ"เต็มยศเลย

"เรียกโบเฉยเอะค่ะ"

"ครับๆ"

"พ่อคะเเล้วกรุ๊ปโบทำอะไรบ้างคะโบจะได้จด"กระดาษพร้อมปากกาพร้อม มือพร้อม

"อ่ะฟัง วันนี้ทริปหัวหิน กรุ๊ปทริปนี้มี20คนรวมโบเเล้วไปดูตารางนัดว่ามีใครบ้างเช็กชื่อด้วยนี่ ชื่อโรงเเรมค้าง5ห้องเเบ่งเอา นี่แผนที่ อ่ะเบอร์เจ้าของงาน นี่ๆป้ายงานติดที่อกโบไว้เเล้วก็ไปเปลี่ยนเป็นฟรอม์ของเซ็ทเราด้วยแล้ววันนี้โบเป็น

คนคุมงานทั้งหมดทำได้ไหม?"มาเป็นชุด

"โอ๊ยสบายมีอีกป่ะ"

"มีฝากคนไปด้วยได้กี่คน"

"แป๊ปนึงค่ะนับก่อน เเจ๊ซนั่งได้ ลัคกี้ ไมโล.. 2คน"

"โอเคงั้นฝากพี่วุฒิไปเเล้วโบไปเลือกเอาอีกคน"

"พี่อ้น"

"เคๆพี่อ้นเเพ๊คกระเป๋าอยู่เดี๋ยวมา อ้าวมานู่นเเล้ว" พี่อ้นหัวหน้างานของกรุ๊ปนี้เป็นที่หน้าภุมิใจที่สุดเเม้อายุอานามเพิ่งได้20ปีสามารถไต่ระดับมาเป็หัวหน้าได้เเละฉายาคือ 'บอยเเบรนประจำเซ็ท'เพราะอะไร ต้องติดตาม

"ไปเเล้วนะคะพ่อวันี้หนูขับรถนะ"

"ไม่เอาลูกโบสลับกันขับห้ามขับเกิน120เคไหม"

"เคค่ะ"

"ไปพี่อ้นพี่วุฒิ"เเละขี้ข้า เอ้ยพี่วุฒิเเละพี่อ้นก็เดินมาติดๆ คิดย้อนไปเมื่อตอนนั้นฉันอายุ12ปีเห็นจะได้ ก็กำลังเดินตามพี่อ้นเเบบนี้เเหละตอนนั้นพ่อส่งฉันไปฝึกการดูงานเซ็ทฉากอะไรเเบบนี้ พี่อ้นถือว่าเป็นคนที่จัดว่าหล่อเลยทีเดียวเมื่อก่อนตอนนั้นฉันคิดว่าชอบพี่อ้นไปซะเเล้ว แต่อยู่ดีๆพ่อกับเเม่ก็ออกกฎข้อที่15มาว่า ห้ามคนในเซ็ทมีความสัมพันธ์ฉันชู้สาวเด็ดขาด หรือนอกจากเป็นอะไรกันเเล้วเข้ามาทำงานก็ห้ามอยู่ห้องเดียวกัน พนักงานที่นี่รวมถึงฉัน โสด  ถึงอย่างนั้นฉันเลยหายหน้าไปจากเซ็ทนี้นานพอสมควร เมื่อทำใจได้ฉันเเละพี่อ้นกลับสนิดกันมากกว่าเดิมด้วย เเต่ในฐานะพี่ชายกับน้องสาว

 "โบเอ้ยจะเหม่ออีกนานไหมเนี่ยพี่กะไอ้วุฒิหนักอ่ะมาเปิดกระโปรงรถก่อน"เเละฉันก็รีบตาลีตาเหลือกไปเปิดเเละปิดกระโปรงรถด้านหลัง

"พี่วุฒินั่งหน้ากับโบนะ"

"โหได้ของใหม่ลืมของเก่าเมื่อก่อนพี่นั่งตรงนั้นน่ะ"ขี้งอลอ่ะ

"ไม่ได้ลืม จะให้เลี้ยงไมโลกับดูลัคกี้ให้หน่อย"

"จะเอาไมโลไปด้วยหลอ"

"ช่ายเเล้วไปกี่วันเนี่ยจะได้ไปหยิบของถูก"

"เดี๋ยวนับก่อน 1..2..3..4..5..6.7..อาทิตย์นึง"เเละตอนนี้ทุกคนก็ขึ้นมาบนรถพร้อมเเล้วได้เวลาซิ่งเเล้ว เเละเมื่อรถเคลื่อนตัวออกมาอย่างช้าๆเเบบสโลโมชั่น

"วุฒิไม่คาดเบ้ลวหรอ"

"ไม่ต้องหรอกม้างพี่อ้นโบขับรถออกจะนิ่ม"

"เเล้วจะรู้สึก"เเละความเร็วก็ค่อยๆเพิ่มขึ้น40-60-90-120เเละยังคงต้นเเบบไว้ด้วยการปาดซ้ายทีขวาทีจนคนบนรถหาที่จับกันเเทบไม่ทัน

เเละรถฮอนด้าเเจ๊ซสีขาวก็มาถึงบ้านฉันเเล้ว

"รอเเป๊ปนึงเดี๋ยวไปเปลี่ยนฟรอม์กับเก็บกระเป๋าก่อน"