จะขอเพียงรักเธอ...เสมอไป

วันนี้รู้สึกจะวุ่นวายกว่าทุกวันเเฮะ เเต่ฉันก็ผ่านมันมาได้ ในตอนนี้ฉันกำลังเข้าเช็คเฟสบุ๊คอยู่เเต่ที่จริงจะเข้าไปดูกระดานของพี่เขาตะหากว่าเเล้วฉันก็กดเข้าไปซะ รู้สึกจะเขียนสถานะไว้ด้วยเเฮะอ่านสักหน่อยดีกว่า รู้สึกสถานะนี้ความคิดเห็นพรึ่บเลยเเต่ที่เห็นเหมือนบทสนทนาซะมากกว่า มีอยู่ว่า(b=พี่บิว f=เพื่อนที่มาคุยกะพี่บิว)
b=ยังรออยู่นะ !! ไม่ว่าจะเป็น วัน อะไร ฉันก๊ จะ รอ ..
f=รอเรื่อยปัย เจบไหมเล่า?
b=อ๊าก ๆ ฝน ทำไง ดี ว่ะ !! กู จะรอดีไหม ...
f=เหอะ เปนกุกุรอว่ะ ถึงมั่ยเปนตัวจิงด้ายอยุใกล้ๆกันทุกวันกุก้อมีความสุขเเร้ว=)
b=นั่น ดิ !! กู ทำได้ แค่ คนที่ อยู่เคียงข้างมัน ช่ายม๊ๆ แต่ เมื่อเช้า อ่ะ กู ยิ้ม พร้อม ความเจ็บ เลยนะ กู อ่ะ ตั้งใจ เลือกไห้ มัน เลย กุหลาบ สี ชมพู กู ยิ้ม แต่ กู ต้องเจ็บ ความรู้สึกไว้ คอยบอกกับตัวเองว่า " แฟนเพื่อน "
b=กู ต้องรอ ช่ะ !! ฝน
f=รอทัมมัย กุมั่ยรอหรอก ขอแฝงอยุข้างๆ หวั่นไหวปัยทุกวันอย่างนี้แหละ ดีแร้ว.
b=แต่กู อยุ่ กะคนนั้น แล้ว กู มี ฟามสุข นะ แต่ กู ก๊ เจ็บ อ่ะ !!
f=คัยห้ามมึง อยากรักก้อรักปัยดิ รักแร้วมีความสุขก้อรักต่อปายยย
b=รักแล้ว เค้า ไม่ รัก ก๊ ไม่ว่า แต่ มาทำเหมือนมีใจไห้ กู ว่า เจ็บ ตรงนี้มากกว่า ..
f=แร้วมึงชอบมั้ยล่ะ?
b=ขั้นรักเลย ก๊น่าจะรุนี่ 3ปีจะ4ปียุเเล้ว มันก๊เพื่อน เเต่เเฟนมันดันเป็นสนิทกุอีก
เเค่นั้นเเหละ จากนั้นฉันก็ไม่อ่านอะไรในโพสนั้นอีกเลย สรุปเเล้วฉันคิดไปเองสินะ เมื่อก่อนที่ฉันชอบพี่เขามาได2เดือนก็เคยคิดว่ามันนานไปเเล้วควรเลิกชอบซะทีเเต่พอเห็นพี่เขาฉันก็ตัดใจไม่ได้ เเต่ถึงฉันจะรู้สึกผิดหวังในวันนี้เเต่ก็ไม่รู้สึกอยากจะตัดใจจากพี่เขาสักนิด ฉันจะยังคงรักเขาต่อไป เเม้จะผิดหวัง เเต่ในเมื่อตัวฉันตัดใจไม่ได้ ฉันก็ทำอะไรไม่ได้อีกเเล้ว นอกจากยิ้มให้พี่เขาทุกวัน ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นจนกว่าเขาจะบอกว่ารำคาญเเละไล่ฉันไป เเม้ฉันจะไม่ได้ใจ เเต่ฉันก็ขอเพียงรักพี่บิวต่อไปเเละจะขอรัก..เสมอไป
 
 
(เค้าโครงเรื่องมาจากเรื่องจริงของผู้เเต่ง70เปอร์เซน ถ้ามันเเปลกๆก็ขออภัยนะคะ)