ความรักของคนที่ขาดหาย
1)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
=========================
รู้สึกยังไง เมื่อมีคนบอกว่า...
"คนที่ขาดหาย รักใครอื่นไม่ได้หรอก"
เชื่อตามนี้ไหม
ถ้าหากเราเอง ก็เป็นคนที่ขาดหายในชีวิตเช่นกัน
คนที่ขาด
บางที ก็ต้องขึ้นอยู่กับ ขาดมาก หรือขาดน้อยด้วย
แต่นั่นก็ยังไม่สำคัญเท่ากับ
เรารู้สึกต้องการหาสิ่งอื่นมาเติมในสิ่งที่เราขาดไปมากน้อยแค่ไหน
บางคนที่ไม่ได้เดือดร้อนว่าตัวเองจะขาดอะไรไปบ้าง
จะไม่มีสิ่งใดไม่เท่าคนอื่นบ้าง
คนแบบนี้ บนความขาดหายของเขา ยังคงมีความสุขมากกว่าความทุกข์
ต่างกับบางคนที่เดือดร้อนแม้กระทั่งสิ่งเล็กๆ
ทันทีที่รู้ตัวเองมีไม่เท่าใคร ก็จะต้องขวนขวายหาสิ่งนั้นสิ่งนี้มาเติม
การปราถนาจะให้ตัวเอง "เต็ม"
เป็นความปรารถนาที่มีแต่จะทำให้ชีวิตเรายิ่งขาดหาย
และคนที่ต้องการความรักมาเติมให้ชีวิตตัวเองเต็ม
ก็มักจะพบเจอกับ...หยดน้ำตา
การมีความรัก
อาจไม่ใช่การหวังให้ใครอีกคนมาเติมเต็มให้เรา
จนเรากลายเป็นคนที่มีทุกสิ่งทุกอย่างครบ
แต่การมีความรัก คือการอยู่เป็นเพื่อนกัน เป็นคนที่ไม่ต้องหวาดระแวง
เพราะมันคงอบอุ่นกว่า
หากเราจะนั่งอยู่กันคนที่ "เราจะป็นยังไงก็ได้ และมีเท่าไหร่ก็ได้"
คนที่ขาดหาย
จึงสามารถรักใครคนอื่น
ด้วยการรัก...อย่างเปิดใจกว้าง
และด้วยการรัก
...อย่างไม่หวังจะเป็นผู้รับแต่เพียงฝ่ายเดียว
============================
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ