ความรัก..ของน้ำแข็งกับนาฬิกาทราย

     





 
 
========================
 
 
 
     นานมาแล้ว ...โลกเป็นเพียงวัตถุทรงกลมเรียบๆ เปล่าๆ ไม่มีอะไรอยู่เลยนอกจาก น้ำแข็งก้อนใหญ่กับนาฬิกาทรายเรื่อนยักษ์ที่มีปลายเปิดสามารถปล่อยทรายออกได้อย่างเดียว 
 

 
 
     น้ำแข็งกับนาฬิกาทรายเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เล็ก ร่วมทุกข์ร่วมสุข จนทั้งคู่เติบใหญ่เข้าสู่วัยหนุ่มสาว   
 
 

    ความงดงามของน้ำแข็ง ทำให้นาฬิกาทรายแอบชื่นชม หลงใหล แต่ทุกครั้งที่พยายามแสดงความสนิทสนมใกล้ชิด ความเย็นชาจากน้ำแข็งก็ทำให้นาฬิกาทรายต้องผิดหวังทุกทีไป
 
 
 
 
น้ำแข็งรู้ดีว่าถ้าโลกแตกเป็นสองส่วนแล้ว ก็คงไม่เจอกับนาฬิกาทรายตลอดกาล   
  
 
วันหนึ่งนาฬิกาทรายทะเลาะกับน้ำแข็งอย่างรุนแรงถึงขั้นแตกหัก  
 
 
     นาฬิกาทรายร้องไห้เสียใจหนีไปอยู่อีกซีกโลกหนึ่ง เวลาผ่านไปปีแล้วปีเล่า นาฬิกาทรายกับน้ำแข็งก็ยังไม่คืนดีกัน ต่างคนต่างอยู่คนละซีกโลก จนมาวันหนึ่งเกิดแผ่นดินไหวครั้งใหญ่ ทำให้โลกจะต้องแตกออกเป็นสองส่วน  
 
 
 
 
    แต่ด้วยทิฐิที่มีอยู่ น้ำแข็งจึงเลือกที่จะอยู่นิ่งๆแทนที่จะออกตามหานาฬิกาทราย ดวงจันทร์โคจรผ่านมา น้ำแข็งจึงถามว่าอีกซีกโลกป็นอย่างไรบ้าง   
 
   
  ดวงจันทร์บอกว่า นาฬิกาทรายกลับมาไม่ทันเพราะโลกกำลังจะแยก จึงปล่อยทรายออกมาปคลุมรอยแตกของโลก เพื่อยึดไว้ไม่ให้แยกออกจากกัน...  
 
 
     โดยหวังว่าจะได้กลับมาพบน้ำแข็งอีก ทันทีที่รู้ น้ำแข็งก็รีบออกตามหานาฬิกาทราย...   
 
 

...สายเกินไป ทรายกำลังจะหมดตัวนาฬิกาแล้ว...   
 
    

     เมื่อน้ำแข็งมาถึง ก็ได้ยินเพียงคำพูดสุดท้ายจากปากของนาฬิกาทราย "ฉันรักเธอ" ความเย็นชาที่เคยมีในตัวน้ำแข็ง หมดลงทันที น้ำแข็งจึงเริ่มละลายในขณะที่ทรายเม็ดสุดท้ายร่วงลงสู่พื้นดิน กลายเป็นน้ำทะเลที่อ่อนโยน คอยโอบอุ้มผืนทรายที่บริสุทธิ์ อยู่คู่กันมาจนทุกวันนี้
 
 
=================