สัมภาษณ์ผี
1) ตอนที่ 1 นักข่าวสาวผู้มุ่งมั่น
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ผลงานเรื่องสั้นเรื่องที่สามเสนอ
มิติสยอง..ชิมิ: ภาคหนึ่ง 3 ตอนจบ
เสนอเรื่อง
สัมภาษณ์ผี
ตอนที่ 1 นักข่าวสาวผู้มุ่งมั่น
อึ้งย้งน้อย คือนามแฝงหรือนามปากกาของนักข่าวสาวสวยผู้มุ่งมั่นและขยันทำงาน เธอจะตื่นแต่เช้าทุกวันเพื่อจะมาออกกำลังกายและอ่านหนังสือพิมพ์ หรือรับข่าวสารต่างๆผ่านทางโทรทัศน์หรือทีวี ตลอดจนข้อมูลข่าวสารทางอินเตอร์เน็ต หรือผ่านทางโทรศัพท์มือถือยี่ห้อดัง งานในอาชีพนักข่าวของอึ้งย้งน้อยจึงถือเป็นงานที่หนักเอาการอย่างมากๆเพราะเธอจำเป็นจะต้องติดตามข้อมูลข่าวสารทุกๆอย่างทุกๆชนิดอยู่เสมอๆหรือตลอดเวลา เพื่อเธอจะได้นำข้อมูลข่าวสารต่างๆ ที่ได้มารับในแต่ละวันแต่ละเวลา ...นำมาเขียนเป็นข่าวสารหรือคอลัมน์ข่าวสารออนไลน์ส่งให้สำนักพิมพ์ให้ทันต่อเวลาในแต่ละวันอยู่เสมอๆ...
แต่ขณะนี้อาชีพนักข่าวของอึ้งย้งน้อยกำลังประสบกับปัญหาอย่างมากมายเพราะข่าวสารต่างๆที่เธอเขียนเพื่อนำไปส่งให้ทางสำนักพิมพ์อยู่เสมอๆ ณ วันนี้ไม่มีคนหรือประชาชนทั่วไปให้ความสนใจหรือเข้าไปอ่านข่าวสารที่เธอเขียนเลย เธอกำลังตกอยู่ในภาวะของการถูกประเมินความสามารถในอาชีพนักข่าวดาวเด่นหรือดาวรุ่งเช่นเธอและ หากเธอไม่ผ่านผลการประเมินความสามารถ อึ้งย้งน้อยก็จะต้องตกงานหรือถูกไล่ออกในไม่ช้าก็เร็วนี้อย่างแน่นอน ดังนั้นอึ้งย้งน้อยจึงคิดที่จะหาทางออกให้กับอาชีพนักข่าวดาวเด่นหรือดาวรุ่งของตัวเธอเอง...
อึ้งย้งน้อย มองตรงไปยังกองหนังสือขายดี ในร้านขายหนังสือแห่งหนึ่ง เธอหยิบหนังสือนิยายแนวผีๆหรือจิตวิญญาณขึ้นมาอ่าน เริ่มจากดูที่ปกหนังสือและชื่อเรื่องของหนังสือเสียก่อนเป็นอันดับแรกแล้วเริ่มอ่านชื่อหนังสือในใจ...เรื่องมิติสยอง...ชิมิ...หนังสือบ้าอะไรชื่อพิลึกและขายดีติดอันดับหนึ่งประจำเดือนนี้เสียด้วย …อึ้งย้งน้อย ไม่รอช้าเธอหยิบหนังสือแล้วเดินตรงไปยังเคาร์เตอร์เพื่อชำระเงินในทันที เธอใช้เวลาไปหนึ่งวันกับหนึ่งคืนเพื่ออ่านนิยายแนวผีๆหรือจิตวิญญาณพิลึกๆเรื่องนั้นที่เพิ่งซื้อมาจนจบบริบูรณ์...
“บ้าๆๆ...เสียเวลาฉันจริงๆเลย ไม่เห็นจะสนุก ตื่นเต้น สยอง หลอนๆ อะไรเลยสักอย่าง พิลึกจริงๆ นี่...อ๊ะนะ..หนังสือขายดีติดอันดับหนึ่งประจำเดือน ทุเรศที่สุดเลย ฉันไม่มีวันยอมรับมันได้แน่...คนผู้มีพรสวรรค์ดังเช่นแม่นางอึ้งย้งน้อยคนนี้รับรองว่าสามารถเขียนได้ สนุก ตื่นเต้น สยอง และหลอนๆ กว่าไอ้หนังสือพิลึกๆเล่มนี้อย่างแน่นอน ไม่เชื่อก็คอยดูแล้วกัน”
อึ้งย้งน้อย เริ่มก่อเกิดแรงบันดาลใจอย่างแรงกล้า เธอปาหรือขว้างหนังสือพิลึกๆแนวผีๆหรือจิตวิญญาณอันไร้สาระเล่มนั้นทิ้งไปไว้บนชั้นวางหนังสือหรือกองหนังสืออันสกปรกๆ แล้วเริ่มคิดแผนการจะหาข้อมูลใหม่ๆ แนวผีๆ หรือจิตวิญญาณมาเขียนเป็นข่าวสารหรือคอลัมน์ข่าวสารออนไลน์แนวผีๆหรือจิตวิญญาณ แล้วส่งให้กับทางสำนักพิมพ์ และมันจะต้องทำให้ทางสำนักพิมพ์รู้สึกพอใจและดีใจอย่างสุดๆแน่นอน และข่าวสารแนวผีๆหรือจิตวิญญาณมันจะต้องมีคนเข้าคิวกันยาวเยียดพากันเข้ามาอ่านผลงานการเขียนของเธออย่างเหนียวแน่นและล้นหลามอย่างแน่นอนและมันจะต้องเป็นผลงานการเขียนที่เหนือกว่างานเขียนของนักเขียนคนอื่นๆที่สำนักพิมพ์เคยมีมา และสุดท้ายผลการประเมินความสามารถในอาชีพนักข่าวของเธอก็จะต้องถูกลระงับไป ต่อไปภายภาคหน้าเธอจะกลายไปนักข่าวขายดีอันดับหนึ่งที่ใครๆก็อยากต้องการพบและต้องการตัว...
“ฮ่าๆๆๆ หึๆๆๆ...สวรรค์อยู่แค่มือเอื้อมแท้ๆ..ฮ่าๆๆ”
อึ้งย้งน้อย หัวเราะชอบใจในแผนการที่คิดวางแผนไว้ และเมื่อเสียงหัวเราะอันดีใจแบบสุดๆของอึ้งย้งน้อยเงียบลงเธอก็หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาแล้วกดหาเบอร์โทรทีมงานของเธอในทันที..
“จันดีหรือจ๊ะ นี่ฉันอึ้งย้งน้อยเองนะจ๊ะ เตรียมทีมงานให้พร้อมด้วย ฉันมีงานจะให้พวกหล่อนๆช่วยฉันทำหน่อย รับรองว่างานนี้ค่าตอบแทนงามแน่ๆ ฉันรับรองได้เลย”
“โออออ...ค๊ะ อึ้งย้งน้อย เงินมาคนไปได้ทุกเมื่ออยู่แล้วล่ะจะ สิบคนยี่สิบคนบอกมาได้เลย...จันดีจัดให๊...”
“ดีมาก คืนนี้เตรียมรถให้พร้อมพวกเราจะออกทัวร์สยองกันรับรองว่าคืนนี้พวกเราจะได้ ตื่นเต๊น...ตื่นเต้น สยองๆ และหลอนๆ กันถ้วนหน้า”
“อุ๊ย มันเป็นทัวร์สยองๆแบบไหนหรือจ๊ะ อึ้งย้งน้อย ฉันชักจะกลัวเสียแล้วซิ ถ้าเป็นทัวร์แบบเสี่ยงๆ เสียวๆ ฉันขอคิดค่าแรงเพิ่มนะจ๊ะเธอ”
“นี่ยัย...จันดีเธอไม่ต้องมาหัวปลาหมอกับฉันเลยนะจ๊ะหล่อน ค่าแรงตามมาตรฐานเดิม แรงงานคนเท่าเดิมเตรียมให้พร้อมด้วยนะจ๊ะหล่อน ...ขอให้พร้อมตามนั่นด้วย ...แล้วคืนนี้เจอกัน”
“โออออ..เคคค...ค๊ะ อึ้งย้งน้อย”
“อ๊อ...หล่อนช่วยเช็คอุบัติเหตุที่มีคนตายกันเยอะๆด้วยนะจ๊ะ คืนนี้ฉันจะ..สัมภาษณ์ผี...เสียหน่อย”
“โออออ..เคคค...ค๊ะ อึ้งย้งน้อย”
อึ้งย้งน้อย ถือเป็นผู้หญิงแกร่งและเก่งเธอไม่เคยกลัวเกรงต่อสิ่งใดมาก่อนเลยในชีวิตของเธอ อึ้งย้งน้อยเกิดมาพร้อมพรสวรรค์แนวผีๆหรือจิตวิญญาณตั้งแต่เกิด จนถึง ณ เวลานี้ อึ้งย้งน้อย เธอไม่เคยเกรงกลัวความมืด เธอไม่เคยกลัวเกรงสัตว์ร้ายทุกชนิด เธอไม่เคยเกรงกลัวผู้คนหรือภูตผีปีศาจหรือวิญญาณมาก่อนเลย แต่ในทางกลับกันภูตผีปีศาจหรือวิญญาณตังหากล่ะที่ควรจะกลัวต้องเกรงเธอแม่นางอึ้งย้งน้อยคนนี้
อึ้งย้งน้อย มีพรสวรรค์เคยเห็นผีหรือวิญญาณมาตั้งแต่เธอจำความได้ หรือตั้งแต่เธอยังเป็นเด็กจนเธอโตเป็นผู้ใหญ่และยิ่งเวลานี้เธอยิ่งสัมผัสกับโลกของวิญญาณได้เด่นชัดมากยิ่งขึ้นๆ โดยเธอเองก็ไม่สามารถทราบถึงสาเหตุได้ เหตุฉะไหนเธอจึงเป็นคนพิเศษเช่นนี้หรือมันอาจจะเป็นเพราะเธอจำเป็นจะต้องใช่พรสวรรค์ของเธอที่ได้รับมาตั้งแต่เกิดแล้วก็ได้... เพื่อที่เธอจะนำมาใช่กับงานของเธอจริงๆแล้วก็น่าจะเป็นไปได้ เวลานี้เธอจึงมีสัมผัสของโลกผีหรือวิญญาณได้อย่างชัดเจนเด่นชัดยิ่งนี้ และคืนนี้เธอก็จะใช่พรสวรรค์ของเธอที่ได้รับมาตั้งแต่เกิดเริ่มต้น...สัมภาษณ์ผีหรือวิญญาณ...เพื่ออนาคตในภายภาคของเธอเอง..
“ฮ่า.....ๆๆๆ...หึ....ๆๆๆ ฉันจะต้องเด่นดังเหนือกว่าใครๆด้วยพรสวรรค์ของฉันนี่แหละ...ฮ่าๆๆๆ”
............................................................
ในรถตู้คันใหญ่ พร้อมทีมงานนักข่าวรวมแล้วทั้งสิ้นมีด้วยกันสามคนได้แก่ อึ้งย้งน้อย เป็นนักข่าวคอยสัมภาษณ์ผีหรือวิญญาณ จันดี ช่างแต่งหน้าหรือคนคอยเก็บศพหรือปอเต็กตึ้งเป็นหญิงสาวคนสวย และคนสุดท้าย คนขับรถ และตากล้องเป็นชายร่างกายใหญ่โตและอ้วนท้วน...
“นี่เพื่อนจ้า เพื่อนรักของฉัน ได้โปรดให้ฉันเปลี่ยนชุดเถอะนะจ๊ะ ฉันไม่อยากใส่ชุดไอ้ปอเต็กตึ้งนี้เลย มันไม่เข้ากับฉันเลยสักนิดนะจ๊ะเพื่อนรัก ฉันอยากจะใส่ชุดตำรวจหญิงหรือนางพยาบาลมากกว่า นะจ๊ะเพื่อนรัก”
“ไม่ได้เด็ดขาด ยัยจันดี เธอต้องใส่ไอ้ชุดนี่พาฉันไปทำงาน...น๊อยๆๆ น่อย...นอย...ตั้งแต่มีแฟนเป็นตำรวจนี้เธอจะรักนวลสงวนตัวมากเกินไปนะย่ะ สกปรกนิดสกปรกหน่อยไม่ได้เลยนะย่ะหล่อน...เธอไม่กลัวจะไปจ๊ะเอ๊...กับแฟนตำรวจของเธอหรือไง...ถ้าเจอกับแฟนเธอกันตรงๆเธอจะบอกกับแฟนเธอว่ายังไงกันย่ะ...ฉันก็เป็นตำรวจเหมือนคุณล่ะคะ...เขาคงเชื่อหล่อนตายหลอกนะย่ะ...ใส่ชุดปอเต็กตึงนี้แหละดีที่สุดแล้ว...เข้าใจมั้ยย่ะหล่อน”
“ตกลงจ๊ะ เพื่อนรัก”
“ดีมาก...เอ๊า....เธอแต่งหน้าแต่งตาให้กับฉันได้แล้วเอาให้เหมือนกับคนบาดเจ็บจากอุบัติเหตุมากที่สุดเลยนะ... เอาให้เหมือนคนตายเลยก็ยิ่งดี...หรือเอาให้เหมือนกับไอ้อ้วนที่กำลังนอนหลับอยู่นั่นเลยก็ได้นะย่ะหล่อน ดูหน้าตามันสิเละเป็นวุ้นดีๆนี่เอง เมื่อไหร่มันถึงจะเลิกกินเหล้าแล้วเลิกถูกเมียมันซ้อมสักทีนะ...ยัยจันดี...ตกลงว่าเธอพาไอ้อ้วนสกปรกนั่นมันมาด้วยทำไม...จันดี...ฉันไม่เห็นมันจะทำอะไรได้นอกจากนอนหลับมาตั้งแต่ออกรถจนถึงที่เกิดเหตุมันก็ยังไม่เห็นยอมจะตื่นนอนเลย...ฉันขอบอกก่อนนะจ๊ะหล่อน ถ้าไม่ไม่ยอมลุกขึ้นมาทำงานฉันไม่จ่ายเงินค่าจ้างให้มันนะย่ะ จันดี...”
“เพื่อนรัก เธอก็สงสาร..สงสาน..มันหน่อยเถอะนะจ๊ะ มันไม่มีที่ไปแล้วจริงๆ เมียมันไล่ออกจากบ้าน มันจึงเมาเหล้าและน่าสงสารแบบนี้...เธอดูสิจ๊ะ แต่ก่อนมันผอมหุ่นดีแต่ตอนนี้มันอ้วนตัวใหญ่ผิดปกติ สาเหตุก็เพราะมันตรอมใจ จึงกินแต่เหล้าทั้งวันทั้งคืน เลยมีสภาพเป็นแบบนี้ไงล่ะจ๊ะ เพื่อนจ้า”
“โอเค..โอ้เค..มากันสามคน ทำงานกันแค่สองคนก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร...ตกลงว่าเธอแต่งหน้าฉันเสร็จหรือยังย่ะ ยัยจันดี ฉันรอนานแล้วนะจ๊ะหล่อน”
“เสะ...เสร็จ..ละ...แล้ว...จะ..จ๊ะ...เพื่อนรัก...เธอน่ากลัวกว่าที่คิดไว้นะจ๊ะ เพื่อนรัก เหมือนผีมากจริงๆเลยจ๊ะ”
“ดีมาก ยิ่งฉันหน้าเหมือนผีมากเท่าไร ฉันก็จะเข้าใกล้ผีได้มากเท่านั่น รับรองว่าผีเองก็ไม่มีทางจับผิดฉันได้แน่ๆ ฉันนี่ล่ะ ที่จะเป็นฝ่ายหลอกหลอนผีหรือพวกวิญญาณเหล่านั่นให้ดู ให้มันกลัวหัวหดไปตามๆกันเลย เธอคอยดูดีๆแล้วกัน จันดี....ฮ่าๆๆๆ...หึๆๆๆ”
“เพื่อที่เธอจะหาข่าวไปเขียน... เพื่อนรักเธอยอมลงทุนขนาดนี้เลยหรือจ๊ะ...”
“แน่นอน ถ้าฉันยังไม่ได้เป็นนักข่าวมือหนึ่ง ฉันไม่มีวันนอนตายตาหลับได้แน่....จันดี...เพื่อนรัก ของฉัน...วันนี้ล่ะฉันจะเปิดโลกของผีหรือจิตวิญญาณให้แก่ชาวโลกได้รับรู้...ฮ่าๆๆ..หึๆๆ”
.........................................................................
ติดตามบทที่ 2 เริ่มต้นสัมภาษณ์
........................................................
ขอบคุณนะครับผมที่เข้ามาอ่านเรื่องสั้นของผม...เรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการ ไม่ได้พาดพิงถึงใครผู้ผู้ใดโดยเจอะจงเป็นพิเศษได้โปรดอย่าฟ้องร้องผมนะครับ...หึๆๆ...ให้ลองทายกันดูนะครับว่าอึ้งยงน้อยของเราจะหลอกหลอนผีได้สำเร็จหรือไม...ฮ่าๆๆ
อ๊อ.ผมยังคิดชื่อพระเอกของเรื่องไม่ออกใครอยากมีชื่อในนิยายผีเรื่องนี้ของผมก็เสนอตัวมาได้นะครับผม ฮ่าๆๆ
....................................................
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ