ชีวิต ใน ขวดโหล
1) ตอนเดียวจบ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ" แค่ออกไปมองฟ้าและน้ำที่กว้างใหญ่ ให้ได้กลิ่นดินที่ลมนั่นพัดเข้า จากสุดปลายฟ้า โลกนั่นกว้างใหญ่เรามันแค่ใคร"
เสียงนาฬิกาปลุกจากโทรศัพท์มือถือดังขึ้น ผมลืมตาตื่นขึ้นทันทีที่ได้ยินมัน มันเป็นเสียงที่คุ้นเคยในตอนเช้าของทุกวัน หลังจากนอนอย่างเต็มอิ่มมาทั้งคืน ผมหันมองไปรอบๆห้องทุกอย่างยังคงเหมือนเดินจากตอนที่ผมเข้านอนเมื่อคืน ผมลุกขึ้นจากเตียงอย่างช้าๆเหมือนเดิม เดินไปที่ห้องน้ำเหมือนเดิม แล้วก็เดินกลับมาแต่งตัวที่ห้องนอนเหมือนเดิมไม่ต่างจากทุกๆวันที่เคยทำ
ได้เวลา 7:30 ผมก็ขับรถออกจากบ้านเพื่อไปทำงานตามเวลาเดิมที่เคย
"สวัดดี ครับทุกคน" ผมเดินเข้ามาในบริษัทแล้วกล่าวทักทายทุกทุกคนเหมือนทุกวันที่เคยทำในตอนเช้า เดินไปนั่งที่โต๊ะตัวเดิมอีกที แล้วก็ลงมือทำงานในแบบเดิมๆ ที่เคยทำ
11:00 น เริ่มรู้สึกหิวเหมือนทุกวันเพราะทุกวันผมจะไม่ทานข้าวเช้า ผมเริ่มนึกรายการอาหารเที่ยงมือนี้ทันที "กระเพราหมูกรอบใข่ดาว ไม่เอาดีกว่ากินทุกวันเบื่อลองเป็นอย่างอื่นดีไหม แต่ถ้ามันไม่อร่อยละจะทำไงคนยิ่งหิวๆอยู่ด้วย น่าลองดูเถอะ" ผมพูดกับตัวเองในใจ มันเป็นอาการที่เกิดขึ้นทุกวันเวลา 11:00 น "งั้นเอา ใข่เจียวหมูสับดีไหม เอาว่ะลองดู"
12:00 แล้วก็ถึงเวลาพักเที่ยง ผมเดินออกมาหน้าบริษัท เดินเข้าไปนั่งในร้านอาหารตามสั่ง ในร้านอาหารผมมองเห็นมีพนักงานบริษัทเดียวกันกับผมนั่งจับกลุ่มทานอาหารกันอย่างออกรส เสียงพูดคุยกันดังไปทั่วร้าน ผมเดินมานั่งที่โต๊ะมุมเดิมที่ผมเคยนั่งมันเป็นประจำทุกวัน ยกมือเรียกพนักงานบริการ พอมีพนักงานเดินเข้ามารับออเดอร์ ผมขอดูเมนูแล้วเปิดมันไปเลื่อนๆ แล้วผมก็นึกถึงเมนูที่ตั้งใจเอาไว้ว่าจะสั่ง
" เอากระเพราหมูกอบใข่ดาวจานหนึ่งครับ"
และมันก็เป็นอีกครั้งที่ผมยังสั่งเมนูเดิมเหมือนทุกที
12:30 น ผมเดินกลับเข้ามาในทำงานในบริษัทเหมือนเดิมที่โต๊ะตัวเดิม
17:30 น ผมขับรถออกจากบริษัทอีกครั้งเพื่อที่จะกลับบ้านอีครั้ง แวะซื้ออาหารตามสั่งที่หน้าบริษัทตามเมนูเดิม
20:00 น เข้านอนที่ห้องเดิม มองดูโทรศัพท์อีกครั้งเผื่อจะมีใครโทรมา แต่มันก้เป้นเหมือนทุกวันที่โทรศัพท์ยังคงเงีบยเหมือนเดิม "ถ่ายรูปได้ด้วยความคมชัด 5.0 m พร้อมฟั่งชั่นการใช้งานแบบวินโดว์โมบาย แต่ จะมีไปทำไมก็ไม่รู้ในเมื่อผมก้มองไม่เห็นประโยค ในตัวของมันสักนิด " ผมนอนคิดอย่างนี้ทุกครั้งท่มองมัน แล้วผมก็ค่อยๆหลับไปในที่สุด
เพื่อที่พรุ่งนี้จะต้องตื่นขึ้นไปทำงานเหมือนทุกที เหมือนใช้ชีวิตในขวดโหล แล้วคุณค่าของชีวิตจะต่างอะไรกับแมลงสาปที่ติดอยู่ในขวดโหลใบเดิม
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ