นิทานไทย

เจ้าชายมณีพิไชย โอรสท้าวพิไชยนุราชและพระนางจันทร์แห่งกรุงศรีอยุธยาเสด็จมาประพาสป่า จนกระทั่งมาถึงป่าไม้ไผ่แห่งหนึ่ง เจ้าชายเห็นบรรยากาศรื่นรมย์จึงคิดที่จะหยุดพักแรม ในกอไผ่นั้นมีต้นไผ่ลำหนึ่งใหญ่โตผิดจากไผ่ทั่วไป และมีกลิ่นหอมโชยออกมา เจ้าชายมณีพิไชยอยากรู้ว่าข้างในมีอะไรจึงใช้พระแสงดาบตัดปล้องไม้ไผ่นั้นทันที และเมื่อต้นไผ่นั้นขาด ภายในนั้นมีร่างหญิงสาวสวยโสภาและมีกลิ่นกายหอมดั่งกลิ่นดอกฟ้า มีนามว่าเจ้าหญิงยอพระกลิ่นเหตุที่เจ้าหญิงยอพระกลิ่นต้องมานั่งอยู่ในปล้องไม้ไผ่เพราะมารดาเป็นมนุษย์ธรรมดา ส่วนพระบิดาเป็นถึงพระอินทร์เจ้าแห่งสวรรค์ หากประสูติบนสวรรค์จะผิดธรรมเนียมชาวเทพดังนั้นพระอินทร์จึงนำพระชายามายังป่าไม้ไผ่เมืองมนุษย์จนคลอดยอพระกลิ่น แต่พระอินทร์ไม่อาจเลี้ยงดูได้จึงนำไปฝากไว้ในลำไม้ไผ่จนเจ้าชายมณีพิไชยมาพบ เจ้าชายจึงพาเจ้าหญิงกลับกรุงศรีอยุธยา ท้าวพิไชยนุราชได้ไปตกลงกับเจ้ากรุงจีนในตอนที่เจ้าชายมณีพิไชยออกไปประพาสป่าว่า จะให้เจ้าชายเดินทางไปอภิเษกสมรสกับราชธิดาเจ้ากรุงจีน ก็ยกเลิกเสียหลังจากที่ได้พบกับยอพระกลิ่น ซึ่งทราบว่าเป็นหน่อเนื้อเชื้อเจ้าเช่นเดียวกันกับตน พระนางจันทร์มีความโลภในทรัพย์สมบัติของเจ้ากรุงจีน พระนางจันทร์จึงจับแมวมาฆ่า แล้วนำเลือดไปทาที่ปากของยอพระกลิ่น และตัดหางแมวเสียบไว้กับมวยผม จากนั้นพระนางจันทร์แกล้งร้องเรียกนางกำนัลว่าเห็นผีกระสือมาจับแมวกินเจ้าชายมณีพิไชยตื่นขึ้นมา เห็นคราบเลือดกับหางแมวที่ปากและมวยผมของพระชายายอพระกลิ่น ก็หลงเชื่อสั่งให้ทหารนำนางไปฝังในป่า
แต่พวกทหารเพียงนำยอพระกลิ่นไปทิ้งไว้ในป่าแล้วพากันกลับเจ้าหญิงยอพระกลิ่นดั้นด้นเดินทางไปตามยถากรรม ร้อนถึงพระอินทร์ต้องเหาะลงมาเนรมิตอาศรมไว้กลางป่าแล้วแปลงพระราชธิดา ให้เป็นพราหมณ์และสอนคาถาต่างๆให้
จากนั้นพระอินทร์ได้สั่งให้งูพิษตัวหนึ่งไปหลบในดอกบัว เมื่อพระนางจันทร์มาเด็ดดอกบัวจากสระมาปักผม งูนั้นก็กัดพระนางจันทร์จนหมดสติไป
ท้าวพิไชยนุราชให้หมองูมารักษาอาการก็ไม่ฟื้น พราหมณ์ยอพระกลิ่นมาอาสารักษาโดยมีข้อแม้ว่าเจ้าชายมณีพิไชยต้องไปเป็นทาสรับใช้ เจ้าชายจำยอพระกลิ่นไม่ได้รับคำ พราหมณ์จึงเรียกงูมาดูดพิษกลับคืน เมื่อพระนางจันทร์ฟื้นคืนสติก็ได้สารภาพที่ได้ใส่ร้ายเจ้าหญิงยอพระกลิ่น
เจ้าชายมณีพิไชยต้องไปเป็นทาสรับใช้พราหมณ์ยอพระกลิ่นที่อาศรมกลางป่า ยอพระกลิ่นออกอุบายให้เจ้าชายอยู่เฝ้าอาศรม โดยบอกตนเองว่าจะไปเก็บตัวยาในป่า และจะให้น้องสาวมาอยู่เป็นเพื่อน ครั้นเดินทางหายลับตาไปแล้วยอพระกลิ่นก็แปลงกายเป็นสาวสวยมาลองใจเจ้าชาย
เจ้าชายมณีพิไชยมีใจเด็ดเดี่ยว ในตัวเจ้าหญิงยอพระกลิ่นไม่สนใจในหญิงใดนอกจากยอพระกลิ่น ทำให้เจ้าหญิงพอใจกลับเข้าไปในป่าแล้วแปลงร่างเป็นพราหมณ์เช่นเดิม พร้อมกับอนุญาติให้เจ้าชายกลับพพระนครได้
เจ้าชายและยอพระกลิ่นหลงทางพลัดเข้ามาในเขตแดนของพวกยักษ์ด้วยความเหน็ดเหนื่อยในการเดินทางจึงพากันหลับใหลใต้ต้นโคนไม้ นนทกานต์เสนายักษ์ผ่านมาพบเข้าจึงตรงเข้าไปอุ้มเจ้าชายมณีพิไชยซึ่งหลับใหลอยู่ไปถวายพระนางวาสัน ฝ่ายพราหมณ์ยอพระกลิ่นเมื่อตื่นขึ้นมาไม่เห็นเจ้าชายมณีพิไชยเห็นแต่รอยเท้ายักษ์รอบบริเวณจึงออกติดตามจนมาถึงเมืองยักษ์และได้เกิดการต่อสู้กันขึ้น พระอินทร์ก็จึงเสด็จลงมาช่วยราชธิดาอีกแรงหนึ่งก็ไดรับชัยชนะ
หลังจากที่ชนะยักษ์แล้ว พระอินทร์ก็พาทั้งสองคนกลับสู่พระนครศรีอยุธยา ท้าวพิไชยนุราชดีพระทัยยิ่งนักที่ราชโอรสกลับมากับสะใภ้ได้กลับมา จึงจัดการอภิเษกสมรสให้แก่ทั้งสองครองรักกันอย่างมีความสุขนับตั้งแต่นั้นมา
นำมาแจกจ่ายกันให้ได้อ่านนะจ๊ะเรื่องนี้นำมาจากหนังสือนิทานวรรณคดีไทยจ๊ะ