วรรณคดีไทยปี2010

           เรื่องนี้สืบเนื่องมาจากที่พระสุธนกับมโนราห์ได้สมหวังในรักแล้ว    หลังจากที่เกือบพลาดจากกันด้วยเหตุผลที่แสนคลาสสิคในวิถีละครไทยคือต้องจาก  พราก กันก่อนแล้วแสดงความรักที่มั่นคงจนได้ครองคู่กันในที่สุด  
            ทั้งสองใช้ชีวิตร่วมกันมายังไม่นานนัก  ที่บ้านเมืองอันแสนวุ่นวาย และ เร่งรีบ  ด้วยสมบัติที่พระบิดามารดามอบให้มามากมาย  ทำให้พากันมาซื้อห้องชุดสุดหรูอยู่กันแบบสบายๆใจกลางเมืองใหญ่  ตามประสาข้าวใหม่ปลามัน   แม้ความสะดวกสบายจะมีมากเพราะไม่ต้องทำอะไร  ทุกอย่างมีแต่ชี้นิ้วกดๆๆๆก็ได้สมดังปรารถนา  แต่พระสุธนก็ยังไม่ละทิ้งความทรงจำอันแสนสุขสมัยอยู่กับพระมารดา  ที่ชอบสั่งนางกำนัล  ทำอาหารเลิศรสต่างๆมาให้ลิ้มรสมากมาย  หนึ่งในนั้นเป็นอาหารง่ายๆพื้นๆ บ้านๆ ที่พระสุธนโปรดปรานหนักหนา  นั่นคือ  ไข่เจียวที่หอมกรุ่น สีเหลืองทองอมส้มนิดๆกรอบนอก   นุ่มใน  ยิ่งราดซอสพริกอันเป็นของคู่กันแล้วพระองค์ยิ่งโปรดมากเป็นพิเศษ
          ...  ในวันหนึ่งหลังเสร็จสิ้นงานที่ทำแล้ว  หิวข้าวเหลือกำลัง  และเบื่ออาหารที่นางมโนราห์ชวนออกไปดินเนอร์กลางแสงเทียน ทุกคืนๆ  ทำให้นึกถึงไข่เจียวเป็นที่สุด  เลยเอื้อนเอ่ยบอกเมียรักว่า
         "ที่รัก  วันนี้งดอาหารอิตาลีสักวันนะจ๊ะ  พระพี่  อยากกินไข่เจียวอร่อยๆ  ฝีมือน้องจังจ้ะ"
            นางมโนราห์ที่กำลังพอกหน้านวลด้วยครีมกระปุกเฉียดหมื่นอึ้งไปชั่วขณะจิต   คิดในใจ  .."ตายล่ะหว่า...งานเข้า..  เกิดมาตรูเคยทำอะไรที่ใหน?..  ตอกไข่ก็ยังไม่เคยเล้ยพระพี่เอ๋ย.."     แต่ด้วยความรักที่มีต่อพระสุธน  ทำให้มโนราห์ตัดใจยิ้มฉอเลาะ  ประเลาะว่า
                    "ได๋ค่ะ...  น้องจัดให้" 
         เดินไปล้างหน้าเอาครีมออกก่อน  เจียวไข่ให้พระสวามีเสร็จแล้ว  ค่อยมานั่งโบ๊ะใหม่ 
           หลังจากยืนวิจัยไข่ในตู้เย็นที่คุณเธอซื้อมาเพื่อโปะหน้ากับหมักผมตัวเองเท่านั้น  นานกว่าครึ่งชั่วโมง       เสียงพระสุธนก็แว่วมาอีกระลอก  จากหน้าจอทีวีที่เปิดดูไทเกอร์หวูดหวดลูกกลมๆบน  แฟร์เวย์ 
              "ที่ร้ากกก...เจียวไข่..รึตั้งฟามส์เลี้ยงไก่จ้ะ  นานผิดสังเกตุ  แล้ว  แม่คู๊ณณณ.."       น้าน...ทำไงดีๆๆ        มโนราห์เริ่มสั่นเป็นเจ้าเข้า  ทุบไข่ใส่ชามอ่างแก้วเจียรไนสามฟอง  ทั้งเปลือกไข่  บางชิ้นยังหล่นลงไปอีกแน่ะ  จัดการเอาตะแกรงร่อนแป้งมากรองๆ  จนได้ไข่ล้วนๆ  ตั้งกะทะ     ใส่น้ำมันเท่าไหร่ดี?  ...มโนราห์ผู้แสนดี  คิดเอง กะเอง และนึกภาพไข่เจียวที่ตนเองเคยกินมา  แต่ตีโจทย์ไม่แตก  เพราะเคยแต่กิน ไม่เคยทำ !    น้ำมันครึ่งขวดลิตรที่หล่อนเทใส่กะทะส่งควันลอยอ้อยอิ่ง  แต่มโนราห์ยังเอามือขยำไข่ในชามแก้วไม่ได้ที่ในความคิด ...     เจ้าหล่อนลองยกชามแก้วร่อนๆแล้วหนหนึ่ง  แต่ไข่แดงก็ยังไม่แตกตัวดีเลยเอามือลงไปกวนซะเลย  แล้วเธอก็ค้นพบว่า  "ใช้มือขยำไข่ให้เข้ากันคือวิธีที่ถูกต้องที่สุด" (ฮา)...กว่าจะพอใจเพราะเผลอคิดว่ากำลังทำสปามือและเล็บเรียวอยู่นั้น  น้ำมันในกะทะก็ถึงจุดเดือดแล้ว  เธอหันมาเห็นเข้าอารามตกใจ  เทไข่ในชามแก้วลง...   "ว้าย!.."  เสียงร้องด้วยความเจ็บแสบร้อนเพราะน้ำมันกระเด็นโดนมือ  ทำให้ชามแก้วของแพงหล่นลงพื้นตกแตก   เพล้ง.!..  เธอรีบวิ่งไปล้างมือ   ตึกๆ...  พอล้างมือเสร็จ  กลับมาที่กะทะ  ไข่ด้านล่างได้กลายเป็นไข่ที่มาจากนอกโลกเสียแล้ว  ไหม้ดำเป็นตอตะโกเชียว  ไม่เป็นไรๆ  เดี๋ยวค่อยกลับด้านเอา  เธอคิดเช่นนั้น  ตะหลิวๆ  หาตะหลิวก่อน  รื้อค้นวุ่นวายหาตะหลิวเจอ  ไข่ก้อได้ที่พอดีเหมือนกัน  เอาผ้าห่อหน่อยก็ไปลอยอังคารได้ทันที(ฮา)  กว่าจะเอาไข่ไหม้ๆใส่จานเดินกระมิดกระเมี้ยนมาส่งให้พี่ท่านท้าวสุธนได้  เธอก็เหมือนเพิ่งผ่านสงครามโลกครั้งที่สองมาหมาดๆ  
                พระสุธนมองสภาพ"ไข่ต่างดาว"แล้วถอนใจพูดอะไรไม่ออก  นึกในใจค่อนขอดศรีภรรเมียพลางส่ายหน้า  ดีแต่งามน้อเมียเอ๋ย  แค่เมนูง่ายๆก็ทำไม่เป็น!   แต่งตัวงี๊มาอันดับหนึ่ง  แต่งานครัวโหล่สุดๆ มุดใต้โลกจนเกือบเป็นเพื่อนแมกม่า  คิดอย่างละอาใจ  แต่ไม่ได้ว่ากล่าวอะไร  เพราะสภาพมโนราห์เองก็แสนน่าสงสาร  ยืนยิ้มไม่ออกอยู่ข้างๆนี่เอง  เอาโทรศัพย์มากดเบอร์เดลิเวอรี"พิซซ่าพยาครุฑ"ส่งเสียงสั่งขอซุพรีมแป้งหนานุ่มเพิ่มขอบซีสกะใส้กรอก  ในใจก็เสียดายไข่เจียวตะหงิดๆ  แต่ไม่อาจตัดใจกระเดือกลง(ขออภัยที่ใช้คำไม่สุภาพค่ะ..หากใช้คำอื่น  เกรงหมดรส..อิอิ..)  ขณะรอพิซซ่านั้นก็ได้ช่วยกันเก็บเศษแก้วที่แตกกระจายไปด้วย  โดยลืมไปว่า  "พิซซ่าพยาครุฑ"ส่งด่วนส่งเร็วกว่าปกติ  เพราะบินมาเอง  ไม่ได้ใช้มอ'ไซต์  เหมือนทั่วๆไป  แถมไม่ต้องกดลิฟท์ด้วย  กระพือปีกสองป้าปถึงแล้วชั้นแปดสิบ   ส่วนพระอะภัยมณีเองก็มาซื้อคอนโดหรูนี้อยู่กับนางเงือกห้องข้างๆเช่นกัน  กำลังหิวด้วยสิ  เห็นพยาครุฑมายืนกำลังมองหาเลขที่ห้อง  เลยสวมรอยยึดไปซะ   พระสุธนออกมาก็เสียมวยพระอภัยมณี  เพราะพิซซ่าโดนฉกไปแล้ว   เดินหน้าหงอยกลับเข้าห้องพร้อมความหิวเป็นกำลังเข้าครัวหรูที่นอกจากเป็นที่เก็บของรังแต่สร้างความงามของเมียแล้วไม่เห็นมีอะไรกินได้  นอกจากปลาหมึกแห้งเท่านั้น  โยนปลาหมึกแห้งเข้าเตาอบไมโครเวฟ  พอได้ที่ก็กลับมานั่งจุมปุ้กเคี้ยวปลาหมึกไป  คิดแค้นใจไป  ที่ก่อนจะมีภรรเมียแสนรัก  ลืมตรวจสอบว่าเจียวไข่เป็นหรือเปล่า?...กรรมแท้ๆ  พระสุธน.
 
 
           ปล.  เรื่องนี้ที่เขียนได้  เพราะมีเพื่อนคนหนึ่ง  ได้ฟังเพลง   มโนราทอดไข่  ซึ่งร้องออกแนวอีสานนิดๆแล้วฟังไม่ถนัด  เลยวานให้ผู้เขียนแปลให้ฟัง  ผู้เขียนเลยถือโอกาส  แปลเผื่อทุกท่านไปด้วยเลยค่ะ  มีบางคำไม่สุภาพนัก และไม่มีเจตนานำเอาวรรณคดีของไทยมาล้อเลียนแต่อย่างใด  ผู้เขียนขออภัย ณ ที่นี้ด้วยค่ะ.