My Love รักคุณ24ชั่วโมง

   "เรื่องราวก็มีเพียงเท่านี้นะค่ะ นักเรียนม.ปลายและม.5ที่เข้าใหม่คงเข้าใจนะค่ะ ^^+++"

   อาจารย์อะไรก็ไม่รู้พูดขึ้น วันนี้ฉันกับเพื่อนอีกสามคนมาที่โรงเรียนใหม่แห่งนี้เพราะ เกรดดีจัด -_-;; อย่างที่เข้าใจอ่ะนะ!! เราเลยไม่ค่อยได้ผลประโยชน์ เพราะย้ายบ่อย - -* โดนพ่อด่า แม่ด่า อาจารย์ด่า ยังไม่พอยังโดนยัยโรคจิตที่ไหนก็ไม่รู้มาด่าอีก เซ็งจิต ชีวิยจ๋า -_-* เอาล่ะมาแนะนำตัวกันดีกว่า ในระหว่างที่รอของแถม(??)

  ฉันชื่อว่าโคมไฟ อายุ....(ขอไม่พูด) อยู่ที่โรงเรียน เอ็กซ์ฟอร์ด ที่แห่งนี้แหละ ฉันได้ผลการเรียนแย่จึงโดนโรงเรียนอื่นๆไล่มา ไม่สิใช้คำว่า 'ถีบส่ง' ดีกว่า

   ฉันออกมาพร้อมกับเพื่อนอีกสองคนคนแรกชื่อ

    มินดา สาวน้อยน่ารักที่แสนจะหยาบคาย เธอเรียนเก่งที่สุดในกลุ่มของฉัน พ่อเธอเสียไปแล้วแต่เธอก็ไม่ท้อถอย เพราะเธอทะเลาะกับแม่ น้า ยาย พี่ชาย ไม่สิ ตุ๊ดมากกว่า เธอหาเรื่องทะเลาะได้ทุกวันแหละ เธอเป็นโรคหอบด้วยแหละ แต่ไม่รู้ทำไมเวลาเธอด่าใครนานๆ ไม่ยักหอบเลยสักนิด -_-^^^

  คนที่สองชื่อ

   โซเนียร์ สาวน้อยที่ชื่อหวานแต่แสนจะขมสุดๆ! เธอชอบผู้ชายนะค่ะจะบอกให้แต่เสียงเธอนั้น ห้าวสิ้นดี! เธอเป็นคนที่ชอบสร้างปัญหาอันน่าสะพึงกลัว -_-^^^ เช่น ผลักมินดาให้ไปเหยียบเท้ารุ่นพี่ ทักคนสูบบุรี่จนเกือบเกิดเรื่อง ฯลฯ และอีกมากมายที่ไม่สามารถบรรยาเป็นคนพูดได้ -_-*** เนียร์ มีพี่ชายหนึ่งคนหน้าตาอุบาดมาคะ เพราะไม่ใช้พี่แท้ของแท้กัน ดีแล้วล่ะไม่งั้นคงอุบาดตามพี่ -_- และสุดท้ายเธอนั้นแสนจะ งี้เง่า!!

  คนที่สามชื่อ

   มินตี้ สาวน้อยที่แสนจะ..บ้าผู้ชาย(เพียงเล็กน้อยเท่านั้นที่ไม่บ้า-_-)เธอเรียนโคตรแย่! พอๆกับฉัน(ด่าตัวเองอยู่) เธอมีแฟนแล้วแต่ไม่เคยจริงจังกับใครสักคน พูดง่ายๆ หลายใจโคตร!! ฉันกับ มิ้นตี้ จะสนิทกับมากเป็นพิเศษ(พ่อแม่รู้จักกัน-_-) มินตี้นั้นชอบเล่นเกมส์แล้วเล่น โคตรเก่ง! ถึงว่า..เรียนไม่รุ้ง มุ่งแต่เกมส์ -__- เอาเถอะ! ยังไงก็เพื่อนกัน ...

   "เนียร์~" เสียงของ มินดาเรียกโซเนียร์ จะบอกว่ายัยนี้หลับนะ -_- เจริญจริงๆ ประเทศไทย เฮ้อ!

  "ปล่อยมันเหอะ ดา มิน เราไปห้องเรียนดีกว่า-_-"

   ฉันบอกเพื่อนทั้งสองเพราะเห็นอยู่ว่ายัยเนียร์แกล้งหลับ เจริญเถอะ!

  "เอาจริงอ่ะ" มินดาถามด้วยความไม่มั่นใจ

  "เออ" ว่าจบฉันก็เดินออกมาพร้อมกับ มินตี้ ยัยนี้น่ะ นิสัยคล้ายฉันเด๊ะถึงว่าเป็นเพื่อนกันได้

   ตึกๆๆๆ!

  "โคม~ รอก่อนเด่ะ~" เสียงของยัยเนียร์ดังขึ้น มีหวังงี้เง่าอีกแน่!

  "จะงี้เง่ารึป่าวล่ะย่ะ-_-" มินตี้ถาม ตรงใจฉันเด่ะ เพื่อนฉันว้อยยย!!!

  "ม่ายยยจ้า ~"

   กึก 

  หยุดทันที

  "แฮะ~"

  "ดาละ" ฉันถามเมือไม่เห็นเพื่อนอีกคน

  "อยู่นี้จ๊ะ"

   เมือฉันเห็นเพื่อนครบแล้วเราก็เดินต่อไป อ้อ! มีข่าวดีล่ะ เราได้อยู่ห้องเดียวกัน

   ปึก!!

  "โอ้ยยยย!!" ฉันร้องโอดโอยเมื่อใครก็ไม่รู้เดินชน หัวฉันเลยโดนแผงอกของเขา -///-

  "มีตาเอาไปทำก๋วยเตี๋ยวหรอย่ะ เดินดูๆมั่งเซ่!!" ฉังเงยหน้าขึ้นไปสบตาของตาบ้านั้น

  "เอ่อ...ขอโทษครับพะ..พี~ แฮะ!! พี่เดินไม่ดูเองน้องเป็นอะไรหรือเปล่าครับ" ผู้ชายคนนั้นถาม

  "ไม่เป็นไรคะ-_-" ปากก็บอกไม่เป็นอะไรแต่ใจของฉันเต้นแรงมากๆเลย -///- อะ..อะไรกันฉันไม่เคยใจเต้นกับผู้ชายคนไหนเลยนะ บ้าที่สุด! >///<

  "ดีแล้วครับคนสวยๆอย่าน้องเป็นอะไรไปคงเสียดายน่าดู ^^"

  "คะ..ค่ะ-//-" ฉันตอบๆไปทั้งๆที่ใจยังเต้นแรง

  "ถ้าน้องยิ้มบ่อยๆพี่ว่าคงสวยแน่ๆ^^" พี่ก็แบ่งยิ้มของพี่มาให้หนูสิคะ ก๊รอดด!!

  "พี่ชายค่ะ เพื่อนหนูเป็นอย่างนี้อยู่แล้ว ไม่พอใจก็อย่าคุย!" มินตี้ออกตัวแทนฉัน

  ดูเหมือนพี่เขาจะไม่ค่อยสนใจเท่าไรนะ-_-;;; ยัยนี้ยิ่งบ้าคนหล่ออยู่ด้วย พี่เขาหล่อจริงๆนะ หล่อแบบเท่ๆอะ-//- นัยตาสีนิลของเขาดูมีเสน่ห์ พร้อมกับกลิ่นที่หอมกลุ่นจากน้ำหอมยี่ห้อดังกับปากเข้ารูป ผมยาวระดับต้นคอนิดๆกับการแต่งตัวพี่เขาปลดกระดุมออกมาสองสามเม็ดและปล่อยชายเสื้อออกมานอกกางเกง และผมยุ่งๆเหมือนเพิ่งตื่นนอนพร้อมกับรอยยิ้มน่ารักๆนั้น -///- สุดยอด!

  "ไปเหอะโคม" เนียร์พูดขึ้น

  "อย่าเพิ่งครับ พี่ของเบอร์และชื่อน้องได้ไหมครับ" พี่สุดหล่อพูดขึ้นพร้อมยื่นกระดาษมาทางฉัน

  ฉันเผลอเขียนมันลงไป!! แล้วจากนั้นพี่เขาก็เดินไป ตายแน่ยัยมินด่าตายห่าเลยนั้น><"

  "มะ..มิน.." ยังไม่ทันพูดจบยัยมินก็พูดขึ้นก่อน

  "ฮันแน่~ ชอบพี่เขาอ่ะเด่ะ" ยัยนี้แซวฉานนน! เอาหัวมุดดิน >//<

  "บ้า! >///<" ว่าจบฉันก็รีบเดินมา

   ทำไมนะ นัยตาสีนิลของพี่เขาทำให้ฉันหวั่นไหวได้ ฉันไม่เคยหวั่นไหวกับใครขนาดนี้เลยนะ หรือว่าโชคชะตากำลังจะให้ฉันได้เจอเนื้อคู่!!