มันมาจากป่า

               พวกเราออกเดินทางจากโรงแรมตั้งแต่เช้าเพื่อไปยังสถานที่เป้าหมาย การเดินทางค่อนข้างลำบากนิดหน่อยเพราะต้องนั่งรถโดยสารประจำทางออกจากตัวเมืองถึงสองต่อ ซึ่งใช้เวลานานพอสมควรกว่าจะออกจากตัวเมืองมาได้เนื่องจากสภาพการจราจรติดขัดในชั่วโมงเร่งรีบ พวกเรานั่งรถมาเรื่อยๆจนถึงป้ายสุดท้ายซึ่งเป็นป้ายที่อยู่ในเมืองเล็กๆแห่งหนึ่งและเป็นจุดที่เราต้องนั่งรถโดยสารประจำทางของเมืองเล็กๆแห่งนี้ไปยังเป้าหมายของพวกเรา หลังลงจากรถพวกเราก็เดินไปที่รถโดยสารประจำทางคันหนึ่งที่จอดนิ่งสนิทอยู่ ชาวบ้านที่อยู่บนรถบอกว่ารถคันนี้เดินทางไปที่เป้าหมายของพวกเราแน่นอน เมื่อได้ยินดังนั้นพวกเราจึงขึ้นไปนั่งรอบนรถ ชาวบ้านที่นั่งรอบนรถก็ชวนพวกเราคุยเรื่องต่างๆ แถมบอกว่าวันนี้อุณหภูมิ -26 องศาเซลเซียส สภาพท้องฟ้าแบบนี้เดี๋ยวมีหิมะตกแน่นอน แล้วยังบอกว่าแค่นี้สบายๆ ไม่หนาวมากหนาวสุดที่เคยเจอก็ -50 องศาเซลแล้วเซียส พอได้ยินแบบนั้นตัวฉันเลยคิดในใจว่าแค่นี้ก็หนาวแล้วนะ ถ้าหนาวถึง -50 องศาเซลเซียสฉันคงแข็งตายไปแล้ว พวกเราคุยกับชาวบ้านได้ซักพักคนขับก็ขึ้นรถมาแล้วสตาร์ทรถขับออกไปจากป้ายรถโดยสารทันที 
               รถโดยสารประจำทางของเมืองเล็กๆแห่งนี้ขับส่งผู้โดยสารป้ายแล้วป้ายเล่า ส่วนตัวฉันและเพื่อนๆต่างมองดูวิวข้างทางอย่างสนใจ สภาพบ้านเรือนแถวนี้ไม่เหมือนกับที่ฉันเคยเจอมาก่อน บนเนินทุ่งมีหิมะขาวโพลนปกคลุม น้ำในลำธารเล็กๆที่อยู่ติดเนินทุ่งกลายเป็นน้ำแข็ง ลักษณะบ้านเรือนของที่นี่มีลักษณะกึ่งเอเชียกึ่งยุโรปแต่มีปล่องไฟทุกหลัง รู้สึกแปลกดี ไม่ว่าจะมองไปทางไหนก็เจอแต่หิมะขาวโพลนและต้นไม้ที่มีน้ำแข็งจับตัวตามกิ่งก้าน พวกเรามองดูวิวเหล่านี้ไปเรื่อยๆจนคนขับรถบอกว่าถึงสถานที่เป้าหมายแล้ว 
               พวกเราลงจากรถโดยสารได้ซักพักก็มีหิมะตกลงมาเหมือนที่ชาวบ้านบอกไว้ไม่มีผิดและมีลมพัดแรงมาเป็นระยะๆ สร้างความหนาวสะท้านขึ้นมาจนทำให้พวกเรารีบวิ่งไปยังประตูทางเข้าของสถานที่แห่งนี้เพื่อหนีจากความหนาวสะท้านนี้ ซึ่งสถานที่เป้าหมายของเราในครั้งนี้คือโรงแรมสไตล์ยุโรปที่ขึ้นชื่อเป็นแหล่งท่องเที่ยวช่วงฤดูใบไม้ร่วงและฤดูหนาว ที่นี่เป็นโรงแรมที่มีโซนทำกิจกรรมต่างๆ ร้านค้า ร้านอาหารและพิพิธภัณฑ์ที่เปิดให้คนทั่วไปที่ไม่ใช่แขกที่มาพักโรงแรมสามารถเข้ามาเที่ยวชมหรือทำกิจกรรมต่างได้ ส่วนที่พักของโรงแรมแบ่งออกเป็นตึกย่อยตามประเภทของห้องพักได้แก่ ห้องธรรมดา ห้องพิเศษ ห้องสวีทและยังมีบ้านพักส่วนตัวเป็นหลังๆไว้คอยบริการอีกด้วย โรงแรมแห่งนี้มีพื้นที่กว้างสุดลูกหูลูกตาและมีป่าต้นสนอยู่ด้วย เท่าที่สังเกตดูแล้วลักษณะของโรงแรมแห่งนี้ก็เหมือนสวนสนุกที่มีโรงแรมไว้คอยบริการดีๆนั่นเอง 
               หลังจากพวกเราเช็คอินเข้าที่พักของโรงแรมแล้วก็เริ่มทำการสำรวจโรงแรมตามแผนที่ที่ทางโรงแรมให้ไว้ พอออกมาสำรวจด้านนอกก็พบว่าลมแรงที่เจอก่อนหน้านี้หายไปแล้วเหลือเพียงหิมะที่ตกลงมาเบาๆดังปุยนุ่น พวกเราจึงตัดสินใจเดินไปสำรวจอาคารอื่นๆของโรงแรมโดยเริ่มจากอาคารใกล้สุดที่ต้องเดินตัดผ่านป่าสนเล็กๆแห่งหนึ่งซึ่งพวกเราก็เดินไปคุยไปถ่ายรูปกันอย่างสนุกสนานจนเจอเข้ากับตุ๊กตารูปคนสามตัววางเรียงประดับตามทางเดิน ฉันเห็นว่าน่ารักดีจึงถ่ายรูปตุ๊กตาพวกนี้ไว้โดยมีพื้นหลังเป็นป่าต้นสนไว้ด้วยกล้องถ่ายรูปที่พกมาแถมยังคุยกับเพื่อนว่าของที่เขาเอามาประดับตกแต่งเนี่ยน่ารักดีนะ พอเดินพ้นจากป่าสนแล้วพวกเราก็เดินเข้าไปสำรวจอาคารที่เป็นเป้าหมายแรกซึ่งเป็นร้านเครื่องดืมพวกไวน์และเหล้าชนิดต่างๆ จากนั้นพวกเราเดินไปยังจุดหมายต่อไป ระหว่างทางก็ต้องพบเรื่องประหลาดใจที่กล้องถ่ายรูปของฉันถ่ายภาพไหนๆก็มักจะมีหมอกบางๆเกิดขึ้นทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ยังถ่ายรูปได้ปกติดี ฉันพยายามปรับกล้องถ่ายรูปดังกล่าวหลายครั้งแล้วแต่ไม่สำเร็จซักทีจึงขอให้เพื่อนช่วยแก้ให้หน่อย ซึ่งเพื่อนก็แก้ให้แป๊บเดียวกล้องก็กลับมาทำงานได้ปกติ แต่ก็ต้องพบเจอความประหลาดใจอีกรอบเมื่อฉันเริ่มถ่ายภาพอีกครั้งกลับมีหมอกควันอยู่ในรูปซึ่งตอนนั้นสภาพอากาศไม่ได้มีหมอกแต่อย่างใด ยิ่งถ่ายรูปที่ได้ก็ยิ่งมีหมอกหนามากขึ้นๆจนมองไม่เห็นอะไรในรูปเลย มันทำให้ฉันรู้สึกหงุดหงิดและเลิกถ่ายรูปไปโดยปริยาย ซักพักฉันก็หยิบกล้องถ่ายรูปขึ้นมาเช็คดูรูปที่ถ่ายไว้ สายตาของฉันมองดูรูปภาพต่างๆที่ถ่ายไว้จนมาสะดุดกับรูปๆหนึ่ง มันเป็นรูปที่มีหมอกหนาจัดมองไม่เห็นอะไรเลย ถ้าดูผิวเผินก็คงคิดว่าแค่รูปหมอกหนาธรรมดา แต่สำหรับฉันแล้วมันไม่ใช่รูปหมอกหนาธรรมดาเพราะมันคือรูปหมอกหนาที่มีภาพใบหน้าผู้หญิงซ้อนทับอยู่ !!!