รักเพื่อนพี่ชาย

-

เขียนโดย ยูรี

วันที่ 5 พฤศจิกายน พ.ศ. 2568 เวลา 17.24 น.

  7 ตอน
  0 วิจารณ์
  228 อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

4) ของรางวัล

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

‘’รออยู่ในนี้อย่าออกไปวุ่นวายที่ไหน’’เมื่อมาถึงสนามแข่งพี่พระรามก็รีบพาฉันมาที่ห้องทำงานของเขาทันที ไม่ต้องแปลกใจนะว่าทำไมฉันรู้เพราะม๊าของฉันรายงานฉันทุกเรื่องช่วงที่ฉันไม่ได้อยู่ที่ไทยว่าเฮียเขาร่วมทำธุระกิจอะไรกับเพื่อนๆเขาบ้าง แต่ม๊าพลาดไปหนึ่งเรื่องนะที่ไม่บอกว่าเฮียมีเพื่อนหล่อขนาดนี้

‘’แล้วพี่รามจะไปไหนอ่ะ พายไม่อยากอยู่คนเดียวพายกลัว’’อ้อนไปก่อนเดินไปเกาะแขนพี่ไว้แล้วทำหน้าตาน่ารักๆให้เขา

‘’ไม่ต้องกลัวที่นี้มีแต่คนของพี่’’แล้วก็เหมือนจะได้ผลเพราะเขาพูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่ได้แข็งเหมือนตอนแรกแล้ว

‘’พี่ราม อย่าไปนานนะคะรีบกลับมานะ’’ฉันรั้งมือพี่เขาไว้แล้วพูดด้วยน้ำเสียงและหน้าตาอ้อนๆ

‘’อือเข้าใจแล้ว’’เขาขยับมาใกล้ฉันกว่าเดิมแล้วจับมือฉันที่จับมือของเขาอยู่ออกแล้วเขาก็พูดกับฉันก่อนที่จะใช้ฝามือหนาๆของพี่เขามาจับเข้าที่หัวของฉันหนึ่งที แล้วเขาก็เดินออกไปเลยปล่อยให้ฉันเขินอยู่คนเดียว ฉันว่าเขาก็ต้องมีคิดอะไรกับฉันบ้างแหละสวยขนาดนี้

แกร่ก!!!

‘’ไอ้รามทำไมมาไวจังวะแข่งตั้งหนึ่งทุ่ม’’ฉันกำลังนั่งเล่นโทรศัพท์อยู่ในห้องทำงานของพี่ราม อยู่ๆก็มีคนเปิดประตูเข้ามาอย่างไวแบบไม่ได้ตั้งตัวและไม่ได้ขออนุญาตเลย

‘’แข่งอะไรคะพี่เจ้าขุน’’พอเงยหน้าขึ้นไปมองเป็นพี่เจ้าขุนเพื่อนพี่ชายฉันเอง กะจะด่าสักหน่อยใครไม่มีมารยาทเลย

‘’เดี๋ยวๆนี้มันน้องพะพายน้องไอกายนิ ทำไม่มาอยู่ที่นี่ได้มากับไอ้กายเหรอ’’พี่เจ้าขุนก็ทำหน้างงๆแล้วถามฉัน

‘’ป่าวพายมากับว่าที่แฟนค่ะ’’

‘’ว่าที่แฟน? ใครหล่ะ’’พี่ขุนทำหน้างงอีกครั้งรอบนี้งงกว่าเดิม

‘’เพื่อนพี่นั่นแหละ’’

‘’อย่าบอกนะว่าไอ้ราม’’พี่ขุนคิดไปแป๊บหนึ่งเขาก็นึกออกทันที ก็เพื่อนเขามีไม่เยอะนิและมาอยู่ในห้องนี้ได้จะมีใครหล่ะ

‘’ฉลาดมากพี่ขุน’’ฉันยกนิ้วโป้งให้พี่เจ้าขุนไปหนึ่งที

‘’ว่าแต่นี้เราพึ่งจะกลับมาไม่ใช่เหรอทำไมไม่พักผ่อนอยู่ที่บ้านดีๆออกมาเที่ยวเล่นแบบนี้พี่ชายเรารู้ยัง’’

‘’พายบอกเฮียแล้ว’’

‘’แล้วมันรู้เหรอว่าเรามาที่นี่’’

‘’อือ’’ฉันก็ตอบคำถามพี่เจ้าขุนไปและนั่งเล่นโทรศัพท์ไปอย่างสบายใจ

‘’แล้วมันอนุญาติ?’’เหมือนพี่ขุนไม่ค่อยเชื่อฉันเลย ทำไมไม่ค่อยมีใครเชื่อฉันเลยนะ

‘’ก็ไม่ได้ปฎิเสธนะ’’ฉันหันมาบอกกับพี่ขุน

‘’เห้อ’’แล้วพี่ขุนก็ถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยๆแล้วเดินไปนั่งที่โซฟาฝั่งตรงข้ามฉัน

‘’แล้วเมื่อกี้ที่พี่ขุนบอกว่าจะลงแข่ง ใครแข่งแล้วแข่งอะไรเหรอ’’

‘’ไอ้รามมันยังไม่บอกพายเหรอ ว่ามันจะลงแข่งรถวันนี้’’

‘’ไม่ได้บอกค่ะ พี่รามเขาจะแข่งรถจริงเหรอ แล้วเราต้องทำยังไงอ่ะพายไม่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้’’ฉันรู้สึกตื่นเต้นที่จะได้เห็นพี่รามของฉันแข่งรถเขาต้องหล่อและเทห์มากแน่ๆเลย

‘’เราไม่ต้องทำอะไรแค่นั่งสวยๆให้กำลังใจมันที่ข้างสนามก็พอแล้ว’’

‘’แค่นี้ก็พอแล้วเหรอคะ’’

‘’แล้วเราอยากทำอะไรหล่ะ’’พี่ขุนถามฉัน

‘’ไม่รู้ ไม่มี ว่าแต่วันนี้เฮียกายเขาจะมาไหม’’

‘’วันนี้มันไม่น่าจะได้มาเพราะวันนี้เป็นวันตรวจบัญชีที่ผับมันต้องไปทำหน้าที่’’

‘’แล้วพี่ขุนทำอะไรอ่ะ’’ก็เฮียกายดูผับพี่รามดูสนามแข่งแล้วพี่ขุนเขาทำอะไรอ่ะ

‘’ก็มาให้กำลังใจเพื่อนนี่ไง นี้เธอคิดว่าพี่ไม่ทำงานหรือไง’’พี่ขุนกำลังจะหาเรื่องฉันแต่..

แกร่ก!!

‘’ใช่ มึงไม่ทำงาน’’แล้วพี่รามก็เปิดประตูเข้ามาพดี

‘’อ้าวไอ้รามมึงพูดแบบนี้กูก็เสียหายนะเว้ย อีกอย่างมีพวกมึงสองคนทำอยู่แล้วกูจะไปทำให้เหนื่อยทำไม”

‘’มึงก็รู้นิว่ามันเหนื่อย’’

‘’ครับเพื่อนรามวันนี้เพื่อนตั้งใจมาเชียร์โดยเฉพาะเลยนะครับ’’

‘’พี่รามพี่จะลงแข่งเหรอ ทำไมไม่เห็นบอกพายเลยอ่ะ’’พอคนน้องถามคนพี่ก็รีบหันไปมองหน้าเพื่อนเขาทันที

‘’ไม่ต้องมามองหน้ากู พามาขนาดนี้แล้วยังคิดว่าจะปิดได้ไง’’

‘’พี่ต้องสู้ๆนะเอาชัยชนะกลับมาให้ได้นะ’’คนน้องให้กำลังใจคนพี่

‘’ถ้าเธอรู้ว่าชนะแล้วได้อะไรเธอจะอยากให้มันแพ้ทันที’’เจ้าขุนพูดขึ้นมาลอยๆ

‘’ทำไมอะรางวัลเป็นอะไรเหรอ’’คนน้องถามและมองหน้าพี่ทั้งสองคนก็ไม่มีใครพูดอะไรจนมีเสียงดังจากด้านนอกเข้ามา

ก๊อก ก๊อก

‘’เข้ามา’’พระรามบอกคนด้านนอก

‘’ลูกพี่ครับต้องไปเตรียมตัวแล้วครับ’’

‘’อือเข้าใจแล้ว’’แล้วคนที่มาเรียกเขาก็เดินออกไปทันที

‘’รออยู่นี้อย่าออกไปไหน’’รามหันมาบอกกับพะพายอย่างจริงจัง ไม่ได้อะไรนะแต่เขาต้องดูแลน้องสาวเพื่อนให้ดีๆเพราะพาน้องเขามาแล้วจะให้มีอันตรายอะไรไม่ได้เมื่อกี้พี่ชายเธอก็โทรมากำชับให้ดูแลน้องสาวมันให้ดีๆเป็นห่วงนักทำไมไม่มาดูเองวะ

‘’ไม่พายอยากไปดูพี่รามแข่งรถ พายอยากไปให้กำลังใจพี่’’

‘’ถึงเวลาค่อยให้ไอ้ขุนพาไป’’ไม่ได้ให้พาไปในสนามนะครับแต่ไปนั่งที่ห้องรับรองเท่านั้นเอง

‘’ก็ได้ค่ะ พี่ต้องสู้ๆนะ’’พะพายยอมเชื่อฟังอย่างว่าง่ายเพราะเขาจะลงแข่งแล้วเธอไม่อยากให้เขามาปวดหัวกับเธอ เธอเดินเข้าไปใกล้ๆคนพี่แล้วใช้ทั้งสองมือเล็กของเธอกุมมือหนาของคนพี่ไว้ข้างหนึ่งก่อนจะให้กำลังใจ คนพี่ก็พยักหน้าแล้วเดินออกไปทันที เจ้าขุนก็มองดูเหตุการณ์อยู่เงียบๆอย่างใช้ความคิด

 

และพอถึงเวลาแข่งพี่เจ้าขุนก็พาฉันมานั่งที่ห้องvvipที่จะมีกระจกมองเห็นด้านนอกจนสุดลูกหูลูกตา แต่ด้านนอกจะมองไม่เห็นเรา 

‘’พี่ขุนรางวัลของคนชนะคืออะไรเหรอคะ’’ฉันสงสัยตั้งแต่อยู่ในห้องไม่มีใครบอกฉันสักคน

‘’นั้นไง’’พี่ขุนชี้ไปที่ด้านหน้าสนามที่คนจำนวนมากนั่งอยู่และเหมือนจะมีของรางวัลแต่ก็เหมือนไม่มี

‘’ไหนคะ?’’ฉันพยายามมองแล้วแต่ก็ไม่เจอ

‘’มองดูดีๆ’’พี่ขุนยังชี้ไปทางเดิมตำแหน่งเดิม

‘’พี่อย่าบอกนะว่าคนชนะจะได้ผู้หญิงพวกนั้นไป’’หัวคิ้วฉันขมวดทันที

‘’อืม’’ได้ไงอ่ะฉันไม่ยอมหรอก

‘’แล้วทำไมพี่ไม่บอกพายตั้งแต่แรกพายจะได้ไม่ให้พี่รามไปแข่ง’’ฉันก็โวยวายพี่ขุนทันที

‘’มั่นใจว่ามันจะชนะขนาดนั้นเลย’’

‘’แน่อยู่แล้วพี่รามเขาเก่งแต่ตอนนี้ไม่อยากให้เขาเก่งเลย แต่ถ้าพี่รามชนะจะไม่เอารางวัลได้ไหมคะ ‘’จะให้เอาได้ยังไงฉันไม่ยอมแน่ๆ

‘’ที่ผ่านมาก็ไม่เคยเห็นมันไม่เอานะ เอาตลอดเลย’’หึ้ย ผ่านมาแล้วก็ช่างเถอะแต่ตอนนี้และต่อไปนี้ไม่ได้แล้วบอกไว้เลย

‘’ไม่ได้พายต้องทำอะไรสักอย่างแล้ว’’

‘’เธอจะห้ามมันได้เหรอถ้ามันจะเอา’’

‘’พี่ขุนพาพายลงไปข้างล่างหน่อยได้ไหม’’

‘’ไม่ได้มันไม่ให้เธอลงไป’’ที่ไม่ให้ไปเพราะแบบนี้สินะ

‘’นะๆพี่ขุนสุดหล่อ พายต้องไปปกป้องว่าที่แฟนของพาย’’

‘’รู้จักมันกี่วันแล้ว’’

‘’วันนี้วันที่สอง’’ฉันก็ชูสองนิ้วให้พี่ขุนดู

‘’แค่สองวันก็คลั่งได้ขนาดนี้เลย’’

‘’พี่ขุนพายขอร้องหล่ะ’’

‘’เห้อก็ได้ แต่ห้ามซนนะ’’และแล้วก็แพ้ลูกอ้อนคนน่ารัก

‘’รับทราบครับผม’’

และเมื่อลงมาด้านล่างการแข่งขันก็จบลงพอดีก็ตามคาดพี่พระรามชนะและเขากำลังจะถึงขั้นตอนการประกาศผลรางวัลและรับรางวัล

‘’สำรับรางวัลที่สามจะได้รับเงินห้าแสนบาทพร้อมสาวงามไปปลอบใจ’’พิธีกรประกาศรางวัล

‘’เย้ เย้’’กองเซียร์ก็ร้องตะโกนแสดงความยินดีให้นักแข่ง

‘’และสำหรับรางวัลที่สองจะได้เงินหนึ่งล้านบาทและสาวงามไปปลอบใจ’’

‘’เย้ เย้’’

‘’และมาถึงอันดับที่หนึ่งกันนะครับ ต้องขอแสดงความยินดีกับแชมป์ของเราในวันนี้ด้วยนะครับคุณพระราม และได้รับรางวัลไปเลยเป็นรางวัลที่ทุกคนต้องการจริงๆนั้นก็คือ’’

‘’ไม่รับค่ะ ผู้ชนะไม่ขอรับรางวัลที่หนึ่งสละให้ที่สองที่สามไปตกลงกันได้เลยว่าใครจะเอา’’พิธีกรยังพูดไม่ทันจบฉันเข้ามาแย่งไมค์ไปพูดทันที

‘’พะพายพูดอะไรของเธอ ไอ้ขุนมาเอาออกไปดิ’’พี่รามหันมาดุ

‘’พี่ขุนไม่ต้อง ทำไมอ่ะพี่อยากได้รางวัลมากเลยหรือไง พี่อยากได้ก็มาบอกพายสิพายก็ให้พี่ได้เหมือนกันนั่นแหละ’’

‘’พูดอะไรของเธอ หยุดซนก่อนงานจะเลิกแล้ว’’เขายังคงดุฉันและทำหน้าไม่พอใจว่าฉันมาวุ่นวาย

‘’ไม่พายไม่ยอม ถ้ารู้ตั้งแต่ทีแรกว่าชนะแล้วจะได้ผู้หญิงพวกนี้พายไม่ยอมให้พี่ลงแข่งหรอก ทุกคนกลับไปกันได้เลยนะคะ งานจบแล้วและเอาของรางวัลกลับไปให้หมดด้วยที่พระรามไม่ต้องการค่ะ’’ฉันพูดแล้วเน้นคำว่าไม่ต้องการใส่ผู้หญิงพวกนั้น พวกเธอก็เหมือนจะไม่พอใจฉันมาก

‘’เห้ยๆพะพายใจเย็นๆก่อนน้องรัก’’พี่ขุนรีบเข้ามาห้ามทันที

‘’พี่ขุนไม่ต้องมาห้ามเลย พี่ก็อยากได้เหมือนกันใช่ไหมหล่ะ’’

‘’เอาไงดีครับคุณราม’’พิธีกรถามพี่ราม เขาก็มองหน้าแบบเอือมระอา

‘’กลับไปกันให้หมด’’แล้วเขาก็สั่งทุกคนให้กลับไปให้หมด

‘’ครับๆ’’พนักงานทุกคนก็เก็บข้าวของที่จำเป็นและเดินออกไปจากตรงนี้ทันที

‘’ห๊ะไปแล้วเงินห้าล้านของฉัน’’พี่ขุนโวยวายขึ้นมาทันทีที่ทุกคนออกไป

‘’เงินห้าล้านอะไรพี่ขุน’’

‘’ก็เงินรางวัลที่หนึ่งไงได้ห้าล้านบาทเลยนะ’’

‘’อะไรนะไม่ใช่ได้ผู้หญิงพวกนั้นเหรอ’’

‘’ผู้หญิงก็ใช่แต่เงินก็คือรางวัลจริงๆ’’พี่ขุนบอก

‘’แล้วทำไมพี่ไม่บอกพายให้หมดหล่ะ จะได้เอามาแต่เงินแล้วไล่ผู้หญิงไป’’

‘’ใครจะคิดว่าเธอจะทำขนาดนี้’’

‘’รู้แบบนี้แล้วจะชดใช้ยังไง’’พี่รามบอกนิ่งๆ

‘’พายขอโทษเดี๋ยวพายจะโอนเงินคืนให้พี่ก็ได้’’

‘’เงินเธอเก็บไว้กินขนมเถอะ’’แล้วพี่รามก็เดินออกไป

‘’พี่รามไม่โกรธพายได้ไหมคะ พายรู้แล้วว่าผิดจะให้พายทำยังไงก็ได้’’ฉันก็เดินตามเขามาติดๆ

‘’กูไม่เกี่ยวกูขอตัวก่อนนะ’’เมื่อสถาณการณ์เริ่มตรึงเครียดเจ้าขุนจึงหาทางเอาตัวรอดโดยการหนีกลับก่อน

 

‘’พี่รามขา’’ พรืบ!! พะพายขึ้นไปนั่งคร่อมบนตัวของพระรามทันที เมื่อคนพี่นั่งลงที่โต๊ะทำงานขนาดใหญ่เธอพยายามง้อคนพี่ตลอดทางที่เดินมาที่ห้องทำงานของเขา เขาก็ไม่สนใจเธอ

‘’ลงไป’’คนพี่มองหน้าน้องนิ่งๆ

‘’ไม่จนกว่าพี่จะยกโทษให้พาย’’ร่างเล็กก็นั่งขยับตัวดุกดิกอยู่บนตักคนพี่

‘’พี่เตือนแล้วนะพะพาย’’เหมือนเจ้าลูกชายของเขาจะเริ่มขยายตัว เขายิ่งไวต่อความรู้สึกอยู่

‘’ทำไมพี่จะตีพายเหรอ’’เมื่อเห็นคนพี่ทำหน้าดุๆคนน้องเลยถาม ซึ่งคนน้องไม่ได้รู้อะไรเลย 

‘’พายลงไป ก่อนที่พี่จะทนไม่ไหว’’คนพี่ทำเสียงต่ำลง

‘’ถ้าพี่ทนไม่ไหวพี่ก็ทำกับพายเลย ตีพายเลยเอาเลยดิ ถ้ามันทำให้พี่หายโกรธ อือออออ’’

แล้วคนพี่ก็รั้งท้ายทอยเล็กของคนน้องให้ก้มลงมาจูบปากกับเขาทันที เขาจูบแบบเร้าร้อนเนื่องจากอารมณ์ตอนนี้ของเขากำลังต้องการปลดปล่อยมากๆเพราะคนตัวเล็กบนตักทำให้ลูกเขาตื่น มือหนาก็อยู่ไม่เป็นสุขลูบไล้ไปตามต้นขาเรียวสวยของเธอไปด้วย

‘’อือออ อีอามอ่อยอ่อน’’ร่างเล็กเริ่มหายใจไม่ออกเลยทุบหน้าอกคนพี่ให้ปล่อยเธอ

‘’พี่รามทำบ้าอะไรเนี่ยพายแทบจะหายใจไม่ออกจะตายอยู่แล้ว’’เมื่อคนพี่ยอมปล่อย เธอก็บ่นเขาทันที

‘’ถ้าไม่อยากตายใต้ร่างพี่ก็ลงไป’’เหมือนเธอจะสัมผัสได้แล้วว่าที่เขาพูดหมายถึงอะไร

‘’ถึงพายจะกำลังจีบพี่อยู่พายก็ไม่ยอมให้พี่จิ้มง่ายๆหรอกนะเพราะพี่ต้องรักพายจริงๆเท่านั้นพี่ถึงจะจิ้มพายได้ พี่จำไว้นะพี่รามถ้าวันไหนที่พี่ได้พายแล้ววันนั้นพี่จะถอยกลับไม่ได้แล้วนะพายไม่ยอมให้พี่ออกไปจากชีวิตของพายแน่นอนจำไว้เลย’’

“อ๊ะ’’แล้วเธอก็แกล้งเขาโดยการเอาตูดถูๆส่วนนั้นของเขาให้เกิดอารมณ์แล้วก็ลุกออกมาทันที

‘’ฝากไว้ก่อนเถอะยายตัวดี’’เกิดมายังไม่เคยมีใครทำแบบนี้กับเขาเลย ปกติผู้หญิงยอมตลอด วันนี้ต้องหาที่ปลดปล่อยแล้ว

 

**************************************************************************

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา