เงาสังหารแห่งรัตติการ

ค่ำคืนแห่งการเปิดโปง

ภายในห้องลับใต้ปราสาทบลูกรีส วาดอนยืนอยู่ท่ามกลางกองเอกสารเก่า ๆ ที่เต็มไปด้วยฝุ่น

เขาใช้เงาของตนเปิดม้วนเอกสารออกอย่างระมัดระวัง และในที่สุด...

"นี่มัน..."

เนื้อหาภายในทำให้ดวงตาของเขาหรีบลง

"ราชาวิชเท... เจ้าคือปีศาจที่แท้จริง"

"เลือดที่ถูกสาป"

"...ทารกเกิดในคืนจันทร์สีเลือด นางเป็นบุตรีแห่งสายเลือดที่สามารถกำราบเผ่าพันธุ์อื่นได้ทั้งหมด"

"...ราชาวิชเทได้ทำลายครอบครัวของนาง ฆ่าพ่อแม่ของนางต่อหน้าต่อตา แล้วชุบเลี้ยงนางให้กลายเป็นอาวุธของเขา"

"...พลังของนางยังไม่ตื่นเต็มที่ แต่เมื่อถึงเวลา มันจะสามารถทำลายล้างได้ทุกสิ่ง"

วาดอนขบกรามแน่น

"ไอรีน... นางไม่รู้เลยว่าชีวิตของตนถูกควบคุมมาโดยตลอด"

"สิ่งที่ต้องตัดสินใจ"

วาดอนต้องเลือกระหว่าง...

1. บอกความจริงกับไอรีนทันที แต่เสี่ยงที่นางจะไม่เชื่อและอาจหันกลับมาเล่นงานเขา

2. สะสมหลักฐานเพิ่มเติม แล้วรอจังหวะที่เหมาะสมเพื่อเปิดโปงราชาวิชเทต่อหน้าทุกคน

3. ใช้ไอรีนเป็นเครื่องมือ ให้พลังของนางตื่นขึ้นเพื่อโค่นล้มราชาวิชเท แล้วค่อยเผยความจริงทีหลัง

"ข้าจะทำอย่างไรดี?"

เขามองเอกสารในมือ ก่อนที่เงาของเขาจะค่อย ๆ จมหายไปในความมืด...

(วาดอนจะเลือกทางไหน?)