Love Wayo รักสุดใจเจ้าชายสายลม

หลายปีต่อมา…
ชายหนุ่มผมสีดำผู้มีผิวขาวซีดเป็นเอกลักษณ์เอาคางมาเกยไหล่ฉันแล้วโอบกอดจากด้านหลัง…หมอนี่หวานกว่าแต่ก่อนเยอะ(เฉพาะกับฉันนะ!)
“เธอยังไม่นอนอีกรึไง? วันพรุ่งนี้เป็นวันสำคัญของเราแล้วนะ” เค้าพูดแล้วจุ๊บที่แก้มฉันหนึ่งที 
นั่นสิ…งานแต่งที่หอนาฬิกา >w</// ตอนนี้เราเรียนจบแล้ว…โยเองก็ขอฉันจากพ่อแม่เรียบร้อยก่อนที่ฉันจะตื่นจากเจ้าหญิงนิทราซะอีก พรุ่งนี้จะเป็นงานแต่งงานของฉันกับโย กรี๊ดดด ฉันแทบจะอดใจรอไม่ไหวแล้ว >///< ฉันจะได้แต่งชุดเจ้าสาวสวยๆ มีเจ้าบ่าวหล่อๆ คนทั้งโลกต้องอิจฉาฉัน วะฮ่าๆๆๆ(ดีใจจนเป็นบ้าไปแล้ว - -)
“ฉันเจอไอ้นี่เข้าตอนทำความสะอาดห้องนายล่ะ *O*”
ฉันชูกล่องช็อกโกแลตที่เขียนคำว่า ‘Love you ,Wayo’ให้เค้าดู
“ไหนดูซิ…ฮะๆ คิดถึงจังเลยแฮะ” เค้ามองมันและอมยิ้มหวานๆ รอยยิ้มที่มีแต่ฉันเท่านั้นที่จะได้เห็น >///< น่ากิน…เอ๊ย! น่ารักที่ซู้ดดด!~
“เอ…นี่มันช็อกโกแลตชิ้นแรกที่ฉันให้นายนี่นา จำได้ว่าโยนทิ้งถังขยะไปแล้วนะ -O-”
“เธอน่ะมันใจร้าย ฉันงมแทบตายกว่าจะหาเจอ”
“นี่นายงมถังขยะเลยเหรอ?!” ฉันพูดอึ้งๆแอบปลื้มนิดๆที่เค้าลงทุนทำขนาดนั้น กับอีแค่ช็อกโก(เละ)แลตที่ฉันทำ
“ใช่ ก็เพราะเธอนั่นแหละ มันน่านัก -_-+” โยพูดแล้วอุ้มฉันโยนลงเตียง แล้วขึ้นคร่อมก่อนจะเผยยิ้มเจ้าเล่ห์
“นายจะทำอะไรน่ะ!? พรุ่งนี้ก็แต่งแล้วนะ >///<”
“ฮึๆๆ…ก็ดี แต่งปุ๊บคลอดปั๊บเลยเป็นไง ฉันขอลูกชายนะ!^_^+”
“เดี๋ยว…นี่นายเอาจริงเหรอโย!!! กรี๊ดดด ”
ฉากต่อไปไม่ขอบรรยายดีกว่า นายนี่มันทะลึ่งที่สุดเลย แต่ก็รักอ่ะนะ>_<///
ปล. ฉันคงเป็น‘อีฟ’ให้นายตลอดไปไม่ได้แล้วล่ะ แต่ฉันจะเป็น‘เอวา’แทน เพราะ‘เอวา’ก็คู่กับ‘อดัม’(โย)ได้นี่เนอะ ^_^                                                               
-The end-