CHESS:พลิกกระดานเทพ

    แล้วราชามังกรและเซบาสเตียนก็มาถึงแคมป์ พอมาถึงเซบาสเตียนก็แยกกับราชามังกรและรีบไปหาราติน่า หลังจากเดินหาอยู่สักพักเขาก็เจอราติน่า พอเจอเซบาสเตียนก็ตรงดิ่งไปหาทันที

 

 

 

    \เซบาสเตียน:ท่านราติน่าขอรับเราต้องรีบกลับแล้ว/

 

 

 

    {ราติน่า:กลับ? มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นเหรอค่ะ}

 

 

 

    \เซบาสเตียน:มีสิขอรับแถมเรื่องใหญ่ด้วย/

 

 

 

    {ราติน่า:เรื่องใหญ่?}

 

 

 

    ราติน่าที่ได้ยินก็ทำหน้างงๆ เพราะอยู่ดีๆเซบาสเตียนก็เดินเข้ามาหาและบอกว่าเกิดเรื่องใหญ่ขึ้นแล้ว เซบาสเตียนที่เห็นราติน่าทำหน้าแบบนั้นก็พูดขึ้นมาว่า

 

 

 

     \เซบาสเตียน:เราเจอเดอะเอาท์เตอร์ก็อดขอรับ เราต้องรีบไปแล้ว/

 

 

 

    {ราติน่า:เดอะเอาท์เตอร์ก็อด?}

 

 

 

    ราติน่าที่ได้ยินก็ยิ่งงงเข้าไปใหญ่เพราะไม่รู้ว่าเดอะเอาท์เตอร์ก็อดที่เซบาสเตียนพูดถึงคืออะไร

 

 

 

    \เซบาสเตียน:ข้าไม่มีเวลาอธิบายมากเราต้องรีบไปแล้วขอรับ/

 

 

 

    เซบาสเตียนพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังและเร่งรีบ ราติน่าที่เห็นแบบนั้นก็เข้าใจว่าสถานการณ์แบบนี้เร่งด่วนแค่ไหน

 

 

 

   '{ราติน่า:ถึงจะไม่รู้ว่าเดอะเอาร์เตอร์ก็อดคืออะไร แต่ฟังจากน้ำเสียงท่านเซบาสเตียนคงไม่ใช่เรื่องดีแน่ๆ ข้าต้องเรียกวาโก้}'

 

 

 

    {ราติน่า:ขะ-เข้าใจแล้วคะ วาโก้!}

 

 

 

    แล้วราติน่าก็เรียกวาโก้

 

 

 

    {วาโก้:มีอะไรครับ}

 

 

 

    {ราติน่า:ไปแจ้งให้ทหารทุกคนร่วมตัวและรีบมาที่นี้ซ่ะ}

 

 

 

    {วาโก้:ครับ}

 

 

 

    ระหว่างที่ราติน่าและวาโก้คุยกัน ผู้ดูแลก็ส่งเทเลพาธีมาหาเซบาสเตียน

 

 

 

    -|ผู้ดูแล:เซบาสเตียน|-

 

 

 

   -\เซบาสเตียน:ขอรับนายหญิง/-

 

 

 

   -|ผู้ดูแล:ไปเอาตัวเป้าหมายเรากลับมาด้วย|

 

 

 

    -\เซบาสเตียน:รับทราบขอรับ/-

 

 

 

    วาโก้ที่ได้รับคำสั่งก็จะรีบไปแจ้งเหล่าทหารทันที ส่วนเซบาสเตียนที่ยืนอยู่กับราติน่าก็พูดขึ้นมาว่า

 

 

 

    \เซบาสเตียน:ข้าขอตัวก่อนนะขอรับ/

 

 

 

    {ราติน่า:เชิญค่ะ}

 

 

 

    แล้วเซบาสเตียนก็เดินจากไป แต่หลังจากที่เซบาสเตียนจากไปไม่นานก็มีเสียงพูดดังขึ้นมาในหัวทุกคน

 

 

 

    |ผู้ดูแล:นี้คือเสียงจากผู้ดูแล ข้าขอสั่งให้พวกเจ้ารีบอพยพเดี๋ยวนี้|

 

 

 

    เสียงนี้เป็นเสียงที่ทุกคนเคยได้ยิน มันเป็นเสียงของผู้ดูแลที่นานๆทีจะมาประกาศเรื่องต่างๆ แต่ถึงนานๆทีจะได้ยินแต่ทุกคนก็จำเสียงนี้ได้

 

 

 

    {พลโล่:นี้มันเสียงท่านผู้ดูแล}

 

 

 

    {พลรักษา:ใช่นี้มันเสียงท่านผู้ดูแล}

 

 

 

    {พลโล่:ท่านบอกให้เราอพยพใช่ไหม}

 

 

 

     {พลรักษา:ใช่ท่านบอกให้เราอพยพ แต่เราจะต้องไปกับใครล่ะ}

 

    {เหล่าทหาร:...}

 

 

 

    ในตอนที่ทุกคนกำลังคุยกันอยู่นั้นวาโก้ที่วิ่งมาก็ตะโกนขึ้นมาว่า

 

 

 

    !!{วาโก้:ทหารทุกคนจงฟัง มีคำสั่งรวมตัวด่วน!!! ให้รีบร่วมตัวกันและรีบไปที่ที่พักของท่านราติน่า เดี๋ยวนี้!!!}!!

 

 

 

   หลังจากได้ยินทุกคนก็รีบร่วมตัวและไปเรียกเพื่อนๆ ผ่านไปแค่ 10 นาทีทุกคนก็มาร่วมตัวกันจนครบหมด

 

 

 

    {ฮาเวียน:ทหารทุกคนมาร่วมตัวกันครบแล้วครับ}

 

 

 

    ราติน่าที่ได้ยินก็พยักหน้าตอบรับก่อนจะหันไปหาราชามังกร

 

 

 

    {ราติน่า:แล้วท่านเซบาสเตียนละค่ะ}

 

 

 

    \ราชามังกร:เขากำลังมารอสักครู่/

 

 

 

    {ราติน่า:ค่ะ}

 

 

 

    ผ่านไปสักครู่เซบาสเตียนก็มาพร้อมกับอุ้มอากิมาด้วย

 

 

 

    \เซบาสเตียน:มากันครบแล้วใช้ไหมขอรับ/

 

 

 

    {ราติน่า:ครบแล้วค่ะ}

 

 

 

    \เซบาสเตียน:งั้นไปกันเถอะขอรับ/

 

 

 

    '\เซบาสเตียน:ระบบเปิดประตูวาร์ปด้วยขอรับ/'

 

 

 

    [ระบบ:ประตูวาปจะเปิดใน 3 2 1]

 

 

 

    แล้วประตูวาปก็เปิดขึ้นมา เซบาสเตียนเดินเข้าไปคนแรก ตามด้วยราชามังกร ราติน่า วาโก้ ฮาเวียน และก็ปิดด้วยเหล่าทหาร หลังจากผ่านประตูวาร์ปเข้ามาทุกคนก็มีโผล่ที่แปลกๆ พื้นที่ที่ทุกคนกำลังยืนอยู่ตอนนี้มันคือวงกลมขนาดใหญ่ แต่ภายนอกวงกลมนั้นกับมืดสนิททุกคนที่ได้เห็นก็งงว่าเกิดอะไรขึ้น

 

 

 

    {พลทหาร:เราอยู่ที่ไหน}

 

 

 

    {พลทหาร:ข้าก็ไม่รู้เหมือนกัน}

 

 

 

    {พลทหาร:แล้วเราควรทำไงต่อ}

 

 

 

    {พลทหาร:ข้าก็ไม่รู้}

 

 

 

    ในตอนที่ทหารกำลังสับสนราติน่าที่เห็นก็รีบไปออกคำสั่งกับพวกเขาทันที

 

 

 

    {ราติน่า:ทหารทุกนายรีบเข้าแถวและไปอยู่ตามหมู่ตัวเองเดี๋ยวนี้}

 

 

 

    ถึงเหล่าทหารจะยังงงๆและสับสนอยู่เล็กน้อยแต่พวกเขาก็ปฏิบัติตามคำสั่งได้อย่างดี หลังจากทุกคนเข้าแถวแล้ว ราติน่าก็เดินไปหาเซบาสเตียนและพูดขึ้นมาว่า

 

 

 

    {ราติน่า:เราต้องทำอะไรต่อเหรอค่ะ}

 

 

 

    แล้วเซบาสเตียนก็หันมาหาราติน่าและก็ทำเสียงแบบนี้ให้ราติน่า

 

 

 

    \เซบาสเตียน:ชูว~~/

 

 

 

    '{ราติน่า:ให้เงียบ หมายความว่ายังไงกัน?}'

 

 

 

    มันเป็นการบอกว่าให้เงียบๆ ราติน่าที่ยังงงๆว่าเกิดอะไรขึ้นก็ได้แต่ทำตามที่เซบาสเตียนบอก ผ่านไปอีกสักครู่ก็มีเสียงพูดดังขึ้น

 

 

 

    [ระบบ:นี้คือเสียงจากระบบ โปรดฟังและทำตามที่บอก ใครไม่ฟังคำสั่งจะทำการกำจัดทิ้งทันที]

 

 

 

    {พลทหาร:ให้ทำตาม ทำตามทำไม}

 

 

 

    {พลทหาร:ใช่ทำตามเรื่องอะไร แล้วทำไมเราต้องทำตาม}

 

 

 

    แล้วทันใดนั้นเองหัวของ 2 คนที่ตั้งคำถามก็ระเบิดทันที

 

 

 

    "แผละ แผละ"

 

 

 

    '{ราติน่า:แค่พูดก็ถึงขั้นต้องฆ่าเลยเหรอ ข้าควรทำไงดี ข้าควรทำไงดี}'

 

 

 

    '{วาโก้:นี้มันสถานการณ์บ้าบออะไรเนี่ย}'

 

 

 

    '{ฮาเวียน:แค่พูดก็เล่นฆ่ากันแบบนี้เลย ข้าคงต้องเงียบปากไว้}'

 

 

 

    หลังจากเชือดไก่ให้ลิงดูระบบก็พูดขึ้นต่อว่า

 

 

 

    [ระบบ:มีใครสงสัยอะไรอีกไหม]

 

 

 

    ทุกคนที่ได้ยินก็เงียบ

 

 

 

    [ระบบ:ข้าจะถือว่านั้นคือคำตอบ ต่อไปเข้าไปในวงแดงนั้นวงละ 2 คน]

 

 

 

   หลักจากพูดจบก็มีวงแดงปรากฏขึ้น ทุกคนยกเว้นราชามังกรและเซบาสเตียนก็เข้าไปในวง ทางด้านราติน่าและเหล่าเอลฟ์ที่มาด้วยกันก็ครบคู่เลยไม่มีปัญหาอะไร แต่อากิที่มาคนเดี่ยวเลยไม่มีคู่ ระบบที่เห็นก็พูดขึ้นมาว่า

 

 

 

    [ระบบ:เซบาสเตียนเข้าไปเป็นคู่ให้เขาหน่อย]

 

 

 

    \เซบาสเตียน:ได้ขอรับ/

 

 

 

    แล้วเซบาสเตียนก็เดินเข้าวงไปคู่กับอากิ หลังจากคู่ครบแล้วระบบก็พูดต่อว่า

 

 

 

    [ระบบ:เอาล่ะไปกันต่อ]

 

 

 

    หลังจากพูดจบก็มีแทน 2 อันดันขึ้นมาจากพื้นพร้อมกับมีด

 

 

 

    [ระบบ:เอาล่ะทุกคนเอามีดกีดแขนตัวและเอาเลือดให้ไหลลงบนแทน ไม่ต้องกลัวเดี่ยวเรารักษาให้]

 

 

 

    หลักจากที่ได้ยินอย่างนั้นทุกคนก็ได้แต่ปฎิบัติตาม หลักจากทุกคนเริ่มกีดแขนตัวและเอาเลือดลงแทนตอนนั้นเองก็มีเสียงดังขึ้น

 

 

 

    [ระบบ:ปี๊บปี๊บๆๆๆๆๆๆ]

 

 

 

    เสียงมันดังมาจากวงแดงวงหนึ่ง ระบบที่เห็นก็รีบแบ่งครึ่งวงกลมวงนั้น และก็ใช้เวทย์ไฟเผาคนที่มีเสียงดังทันที

 

 

 

    "???:อ็าก ร้อนมันร้อน อ็ากกกกกกกกกก"

 

 

 

    หลังจากเขาโดนไฟเขาก็กรีดร้องและดิ้นไปดิ้นมา ทุกคนที่เห็นก็สงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ความสงสัยนั้นก็อยู่ได้ไม่นานเพราะหลังจากไฟเผาไปสักพัก ทุกคนก็ได้เห็นบ้างอย่าง ร่างของคนที่โดนเผาหายไปหมดแล้ว แต่ใต้ร่างที่โดนเผานั้นกับไม่มีขี้เถ้า แต่กลับมีสสารบ้างอย่างดำๆ รวมตัวกันและปั้นตัวเองให้มีรูปร่างคน ทุกคนที่ได้เห็นก็อึ้งกันไปหมด

 

 

 

    {พลทหาร:นะ-นั้นมันอะไร}

 

 

 

    {พลทหาร:นั้นคืออะไร}

 

 

 

    {ราติน่า:นั้นมันคืออะไรกัน...}

 

 

 

    {วาโก้:เทพแห่งพฤกษาโปรดเมตตาและปกป้องลูกด้วย}

 

 

 

   หลังจากไฟเผามันไปอยู่สักพักก็เหมือนจะไม่ได้ผล ระบบเลยพูดขึ้นมาว่า

 

 

 

    [ระบบ:ราชามังกรข้าฝากเผามันที]

 

 

 

   \ราชามังกร:ได้เลย/

 

 

 

   แล้วราชามังกรก็เดินเข้าไปหาสสารสีดำและพ้นไฟใส่เจ้าสิ่งประหลาดนั้น หลังจากโดนไฟของราชามังกรมันก็ส่งเสียงร้องออกมา

 

 

 

    !!!!!"สสารสีดำ:วีด~~~~"!!!!!

 

 

 

    มันเป็นเสียงแหลมสูงและดังมากๆ มันดังขนานที่ทำให้เหล่าเอลฟ์เจ็บหู ระบบเลยต้องทำการร่ายเวทย์มนต์กันเสียงครอบเจ้าสสารสีดำที่โดนเผาอยู่ไว้

 

 

 

    [ระบบ:คงรู้แล้วใช่ไหมว่าข้ากำลังหาอะไรอยู่ ดังนั้นคนที่เหลือรีบกีดแขนตัวเองและรีบตรวจเลือดซ่ะ]

 

 

 

    แล้วคนที่เหลือก็เริ่มกีดต่อแต่ในตอนนั้นเองก็มี 3 คนที่ยืนนิ่งระบบที่สังเกตุเห็นก็รีบจะแยกพวกเขาออก ซึ่งก็แยกออกสำเร็จทั้งหมดแต่ตอนนั้นเอง ก็มีเสียงดังขึ้น

 

 

 

   "ทรวก!!!"

 

 

 

   ทุกคนรีบหันไปดูก็เห็นฟราซัวที่มีหนวดออกมาจากหลังและแท่งไปที่ท้องของฟรองซัว

 

 

 

    {ฟรองซัว:อัก!!... ทะ-ท่านพี่}

 

 

 

    #???:เฮ้อ รู้ทันข้าแบบนี้ไม่สนุกเอาสะเลย#

 

 

 

    |ผู้ดูแล:ระบบแยกทุกคนออกไปเราเจอเป้าหมายแล้ว|

 

 

 

    [ระบบ:รับทราบ]

 

 

 

    '|ผู้ดูแล:แล้วอย่าลืมเปลี่ยนความทรงจำพวกเขาด้วยล่ะ|'

 

 

 

    '[ระบบ:รับทราบ]'

 

 

 

    แล้วระบบก็วาปทุกคนออกไปทันที

 

 

 

    |ผู้ดูแล:ข้าจะไม่รู้ทันได้ไงในเมื่อเจ้าใช้แต่แผนเดิมๆ|

 

 

 

    #???:ฮ่ะ ก็แผนเดิมๆนี้ล่ะที่หลอกเจ้าได้ตั้งหลายครั้ง ฮ่าฮ่าฮ่า#

 

 

 

    |ผู้ดูแล:...|

 

 

 

    ฟรองซัวที่ยังโดนเอาหนวดแท่งท้องอยู่ก็ได้ชักดาบออกมาและฟันไปที่หนวดที่แทงเขาอยู่ ระหว่างที่กำลังพยายามฟันหนวดนี้ฟรองซัวก็พูดขึ้นมาว่า

 

 

 

    {ฟรองซัว:พี่ ข้า อยู่ไหน!}

 

 

 

    ???หันมาหาฟรองซัวก่อนจะดึงหนังของฟราซัวออกจากตัวเองและเผยให้เห็นอาภรณ์สีเหลืองที่อยู่ภายใต้หนังของฟราซัว หลังจากที่ดึงหนังออกไปหมด ???ก็ยืนหนังของฟราซัวไปให้ฟรองซัวและดึงหนวดออกจากหลังของเขา ฟรองซัวที่โดนปล่อยก็ตรงดิ่งไปหาหนังของพี่ตัวเอง

 

 

 

    {ฟรองซัว:พะ-พี่ พี่!!! ไม่จริงไม่จริงมันไม่จริง!!!}

 

 

 

    ฟรองซัวกอดหนังของพี่ตัวพร้อมกับเริ่มร้องไห้ออกมา

 

 

 

    {ฟรองซัว:อ๋า อือ ฮือ!!!}

 

 

 

    #ราชาอรภรณ์เหลือง:จะไม่จริงได้ไง นั้นหนังแท้ๆของพี่เจ้าเลยน่ะ#

 

 

 

   {ฟรองซัว:ไม่จริงข้าไม่เชื่อ}

 

 

 

   ฟรองซัวพูดด้วยน้ำเสียงที่สั่นๆพร้อมหลั่งน้ำตาออกมา

 

 

 

   #ราชาอาภรณ์เหลือง:จะเชื่อไม่เชื่อก็แล้วแต่เจ้า แต่ความจริงก็คือข้าเป็นคนถลกหนังมันเอง เสียงตอนมันกรีดร้องข้าล่ะอยากให้เจ้าได้ยินจริงๆ#

 

 

 

    {ฟรองซัว:ข้าไม่เชื่อ ข้าไม่เชื่อ ข้าไม่เชื่อ}

 

 

 

    ฟรองซัวพยายามปฎิเสธเรื่องที่ได้ยิน ราชาอาภรณ์เหลืองที่เห็นอย่างนั้นก็หัวเราะเบาๆ

 

 

 

    #ราชาอาภรณ์เหลือง:หึหึหึ#

 

 

 

   ก่อนที่ราชาอาภรณ์เหลืองจะเลียนแบบเสียงของฟราซัวและพูดขึ้นมาว่า

 

 

 

   #ราชาอาภรณ์เหลือง:น้องพี่เรามาสัญญากันเถอะว่าเราโตขึ้นเราจะฟื้นฟูตระกูลของเราและไต่เต้าขึ้นเป็นขุนนางและแก้แค้นให้กับแม่และพ่อของเรา#

 

 

 

    '{ฟรองซัว:นั้นมันสัญญาที่ข้ากับพี่เท่านั้นที่รู้นิ...พี่ท่านพี่!!!!}'

 

 

 

    ฟรองซัวที่โกรธจนไม่คำบรรยายก็คว้าดาบและพุ่งเข้าหาราชาอาภรณ์เหลือง

 

 

 

    !!!!!{ฟรองซัว:อ็าก~~~~~}!!!!!

 

 

 

    ราชาอาภรณ์เหลืองอาแขนออกเพื่อรับดาบของฟรองซัวอย่างสนุกสนานจนลืมผู้ดูแลไปจนสนิท ในจังหวะที่ดาบของฟรองซัวกำลังจะโดนตัวราชาอาภรณ์เหลืองเขาก็โดนวาร์ปสลับตัวกับอีกคน คนที่โดนสลับมาก็ได้เอาดาบที่มีแสงส่องสว่างแท่งไปที่ราชาอาภรณ์เหลือง

 

 

 

   "ทรวก!!"

 

 

 

   หลังจากแท่งโดนคนที่แท่งก็พูดขึ้นมาว่า

 

 

 

   |???:แสงแห่งการลงทัณฑ์จงกำจัดสิ่งแปลกปลอมนี้|

 

 

 

   หลังจากพูดจบร่างของราชาอาภรณ์เหลืองก็โดนเผาด้วยไฟสีขาว ร่างของราชาอาภรณ์เหลืองละลายกลายเป็นสสารสีดำและโดนเผาเรื่อยๆ แต่ก่อนจะโดนเผาหมดราชาอาภรณ์เหลืองก็พูดขึ้นมาว่า

 

 

 

    #ราชาอาภรณ์เหลือง:วันนี้ข้าสนุกจริงๆ ไว้เจอกันใหม่ ฮ่าฮ่าฮ่า#

 

 

 

   |???:ร่างปลอมสิน่ะ|

 

 

 

   |ผู้ดูแล:ถ้าร่างจริงคงไม่จบง่ายๆแบบนี้|

 

 

 

   |???:ก็จริงของท่าน|

 

 

 

   |ผู้ดูแล:เรื่องก็คงมีเท่านี้แหละ เจ้ากลับไปเถอะ|

 

 

 

   |???:เสร็จแล้วไล่กลับเลยเหรอ  นานๆทีข้าได้มาที่นี้ให้ข้าไปเดินเล่นหน่อยไม่ได้รึไง|

 

 

 

   |ผู้ดูแล:...|

 

 

 

   |???:งั้นครั้งหน้าข้าไม่มาแล้วนะขอบอก|

 

 

 

   |ผู้ดูแล:เฮ้อ ก็ได้แต่ห้ามออกจากชั้นนี้ล่ะ|

 

 

 

   |???:ได้เลย|

 

 

 

   แล้ว???ก็หายไปทันที

 

 

 

   |ผู้ดูแล:ระบบจำตาดูเขาด้วยถ้าเขาทำอะไรแพลงๆแจ้งข้าด้วย|

 

 

 

   [ระบบ:รับทราบ]

 

 

 

   ตัดมาทางอีกด้านหลังจากโดนวาร์ปมาทุกคนก็ถูกทำให้สลบและปรับเปลี่ยนความทรงจำกันทั้งหมด ยกเว้นแต่เซบาสเตียนคนเดี่ยว

 

 

 

    [ระบบ:เปลี่ยนความทรงจำของทุกคนหมดแล้วค่ะ]

 

 

 

    |ผู้ดูแล:เปลี่ยนเสร็จก็ให้เซบาสเตียนพากลับเลย ส่วนฉันจะไปลบพื้นที่ที่ปนเปื้อนทิ้ง|

 

 

 

    [ระบบ:....]

 

 

 

    |ผู้ดูแล:มีเรื่องอะไรอีกล่ะ|

 

 

 

    [ระบบ:เรื่องของ ID 475711]

 

 

 

    |ผู้ดูแล:มันเป็นอะไร|

 

 

 

    [ระบบ:ถ้าส่งเขากลับไปตอนนี้เขาจะตาย]

 

 

 

     |ผู้ดูแล:เฮ้อ~ ทำไมมันถึงจะตายบอกฉันมาสิ|

 

 

 

    แล้วระบบก็เด้งรายละเอียดสกิล อะดรีนาลีน ให้ผู้ดูแลก่อนจะพูดขึ้นมาว่า

 

 

 

    [ระบบ:ดิฉันได้ส่งสกิลนี้ให้เขาเพื่อให้เอาชีวิตรอดจากตัวกรับแดงกลายพันธุ์ติดคอรัปชั่น แต่เขาได้ใช้มันเกินกว่าที่ร่างกายจะรับไหวเลยทำให้ได้รับผลข้างเคียงร้ายแรงเช่น สมองน็อคจากการถูกกระตุ้นมากเกินไป กล้ามเนื้อส่วนใหญ่สูญเสียม่วลและอ่อนแรง อวัยวะภายทำงานบ้างหยุดทำงานบ้างและก็ยังมีผลกระอีกเล็กๆน้อยๆที่กำลังตามมา]

 

 

 

    |ผู้ดูแล:... งั้นเอามันไปแช่โหลโพชั่น มันหายเมื่อไหร่ค่อยส่งกลับ|

 

 

 

    [ระบบ:รับทราบ]

 

 

 

    ตัดมาทางเซบาสเตียน

 

 

 

    หลังจาหผ่านวาร์ปมาทุกคนก็มาอยู่ที่ปราสาทของอาณาจักรฟากอน

 

 

 

    \ราชามังกร:แอบตึงมืออยู่นะเนี่ย/

 

 

 

    {ราติน่า:นึกว่าจะไม่รอดซะแล้วค่ะ}

 

 

 

    {วาโก้:เป็นอะไรมากไหมครับท่านราติน่า}

 

 

 

    {ราติน่า:ไม่เป็นไรฉันแค่เหนื่อยนิดหน่อย... แล้วเราเสียทหารไปเท่าไหร่}

 

 

 

    {วาโก้:เดี๋ยวข้าไปถามให้ครับ}

 

 

 

    แล้ววาโก้ก็เดินไปหาฮาเวียน

 

 

 

    {วาโก้:เราเสียทหารไปเท่าไหร่}

 

 

 

    {ฮาเวียน:เดี๋ยวไปตรวจสอบให้ครับ}

 

 

 

    ผ่านไป 5 นาที

 

 

 

    {ฮาเวียน:เสียไป 2 คนสูญหายอีก 5 ครับ}

 

 

 

    วาโก้ที่ได้รับคำตอบก็กลับไปหาราติน่าและแจ้งให้เธอทราบ

 

 

 

    {ราติน่า:... กลับไปจัดงานศพให้พวกเขาอย่างสมเกียรติและดูแลครอบครัวพวกเขาด้วย}

 

 

 

    {วาโก้:ครับ}

 

 

 

    \เซบาสเตียน:พวกเขาคงโดนเปลี่ยนความสงจำหมดแล้วสิน่ะ ข้าก็ต้องแสดงตามที่ระบบบอกข้าไว้ด้วย/

 

 

 

    ทุกคนยกเว้นเซบาสเตียนโดนเปลี่ยนความทรงจำทั้งหมด และความทรงจำที่เปลี่ยนก็มีดังนี้ หลังจากที่เซบาสเตียนและราชาออกไปกว้าดล้างพวกตัวกรับแดงติดคอรัปชั่น มันก็ได้มีตัวกรับแดงติดคอรัปชั่นอีกกลุ่มมาโจมตีแคมป์ มันเยอะมากจนทำให้พวกเอลฟ์ต้องถอยหนีไปทางที่เซบาสเตียนและราชามังกรไป พวกเขาหนีไปเรื่อยๆจนเจอราชามังกรและเซบาสเตียนที่กำลังจัดการตัวกรับแดงติดคอรัปชั่นอีกฝั่งอยู่ เอลฟ์ที่เห็นราชามังกรและเซบาสเตียนก็ร้ิงขอความช่วยเหลือจากพวกเขาทั้งคู่ ราชามังกรและเซบาสเตียนที่สังเกตุเห็นพวกเอลฟ์ที่กำลังหนีอย่างอย่างมาและร้องความช่วยเหลือ ก็หันไปดูก็เห็นว่ามีตัวกรับแดงติดคอรัปชั่นไล่พวกเขามาจากอีกฝั่ง ราชามังกรที่เห็นก็บอกให้เซบาสเตียนไปช่วยพวกเขา เซบาสเตียนก็รีบไปช่วยเอลฟ์จัดการตัวกรับแดงติดคอรัปชั่นจากอีกฝั่งกับเหล่าเอลฟ์ การต่อดำเนินไปเรื่อยๆจนทั้ง 2 ฝั่งก็โดนดันมาเรื่อยๆจนในที่สุดก็โดนปิดทั้ง 2 ด้านทางพวกตัวกรับแดงติดคอรัปชั่นมันมีจำนวนมหาศาลจนและดันเข้ามาเรื่อยๆ เซบาสเตียนเลยเปิดวาร์ปและพาทุกคนหนีมา ส่วนอีก 5 คนที่เสียชีวิตจากการโดนชิงร่างไป ก็ให้เหตุผลว่าพวกเขาคือกลุ่มที่ออกไปลาดตระเวนอีก 2 คนก็ตายจากการต่อสู้

 

 

 

    {พลทหาร:ข้านึกว่าเราจะไม่รอดซะแล้ว}

 

 

 

    {พลทหาร:ข้าก็คิดเหมือนเจ้าเลย แต่โชคยังดีที่เรายังมีท่านราชามังกรและท่านเซบาสเตียน}

 

 

 

    {พลทหาร:ใช้เราโชคดีจริงๆ}

 

 

 

    {พลทหาร:เห้ยๆพวกแก่อย่าลืมท่านราติน่าสิว่ะ ท่านเป็นคนพาเราหนีรอดจนไปถึงท่านเซบาสเตียนและท่านราชามังกรนะเว้ย}

 

 

 

   {พลทหาร:ข้าก็ไม่ลืมหรอกน่า แค่พูดถึงทั้ง 2 ท่านนั้นก่อนเฉยๆ}

 

 

 

    {พลทหาร:ให้มันเป็นงั้นเถอะ}

 

 

 

    {ฟรองซัว:พี่...ท่านพี่!!! ฮือ~ อ็าก~~ ท่านพี่ ท่านพี่!!!}

 

 

 

    ฟรองซัวที่โดนปรับเปลี่ยนความทรงจำก็ได้รับรู้แค่ว่าพี่เขาหายไปใน 5 คนที่สูญหาย ฟรองซัวที่รู้ก็รู้สึกเศร้าและร้องไห้ออกมาพร้อมกับร้องเรียกหาพี่เขา ทุกคนที่ได้ยินก็ได้แต่ยืนดู

 

 

 

    {ฟรองซัว:ฮือ อือ!!!!!}

 

 

 

    ฮาเวียนที่ทนไม่ไหวก็เดินไปเข้าไปหาเขาและก็พูดว่า

 

 

 

    {ฮาเวียน:ไม่เป็นไร พวกข้ายังอยู่กับเจ้า พวกเราคือพี่น้อง}

 

 

 

    {ฟรองซัว:อือ หือ}

 

 

 

   อาเวียนเข้าไปกอดเขาไว้และพยายามปลอบเขา

 

 

 

    {ฮาเวียน:ไม่เป็นไรร้องมันออกมา ระบายมันออกมา}

 

 

 

    {ฟรองซัว:อือ ข้ากับพี่ยังไม่ได้ทำตามฝันเลย อือ~}

 

 

 

   {ฮาเวียน:ความฝันนั้นมันคืออะไรกันล่ะ}

 

 

 

   {ฟรองซัว:ขะ-ข้า อึก ข้ากับพี่อยากฟื้นฟูตระกูล ข้ากับพี่อยากทำให้พ่อแม่ภูมิใจ ข้ากับพี่อยากมีครอบเป็นของตัวเองและสร้างตระกูลขึ้นมาใหม่ด้วยกัน ตะ-แต่ตอนนี้พี่เขาไม่อยู่แล้ว อือ~~~}

 

 

 

    {ฮาเวียน:ไม่เป็นไร ต่อไปนี้ข้าจะช่วยเจ้าแทนพี่เจ้า ข้าสาบานด้วยจิตวิญญาณของข้าเลย}

 

 

 

    หลังจากฮาเวียนพูดไปแบบนั้น ทหารคนอื่นๆก็เริ่มพูดขึ้นมาว่า

 

 

 

    {พลทหาร:ขะ-ข้าจะช่วยท่านด้วย}

 

 

 

    {พลทหาร:ข้าด้วย}

 

 

 

    {พลทหาร:พวกเราคือพี่น้องกัน ข้าจะช่วยด้วย}

 

 

 

    แล้วก็มีทหารอีกหลายคนที่สาบานว่าจะช่วยฟรองซัว ฟรองซัวที่ได้ยินก็รู้สึกดีขึ้นมาบ้างแต่เขาก็ยังไม่หยุดร้องไห้ เขาร้องไปอีก 10 กว่านาทีถึงหยุด ราติน่าที่ยืนดูก็แอบน้ำตาไหลกับการสูญเสียนี้ วาโก้ที่เห็นก็เดินเข้าไปหาและยืนผ้าเช็ดหน้าให้

 

 

 

   {วาโก้:นี้ผ้าครับ}

 

 

 

   ราติน่าที่เห็นก็รับผ้าไปเช็คน้ำก่อนจะพูดขึ้นมาว่า

 

 

 

   {ราติน่า:มันเป็นความผิดข้าเอง ข้าเป็นคนพูดว่าจะไม่ให้มีการสูญเสีย แต่ข้ากลับทำตามคำพูดไม่ได้}

 

 

 

   {วาโก้:มันไม่ใช่ความผิดของท่านนะครับ สถานะการมันกระทันหันเกินไปจนรับตั้งรับไ-}

 

 

 

   ในตอนที่วาโก้พยายามพูดเพื่อปลอบราติน่าอยู่ เธอก็ได้พูดสวนมาว่า

 

 

 

   {ราติน่า:ท่านเป็นคนบอกข้าไม่ใช่รึว่าการเป็นผู้นำต้องมีความรับผิดชอบ และพร้อมสำหรับทุกสิ่งที่จะเกิดขึ้นและจะเอาเหตุต่างๆมาแก้ตัวไม่ได้}

 

 

 

    {วาโก้:....}

 

 

 

    {ราติน่า:ครั้งต่อไป และต่อไป ต่อไป ต่อไปข้าจะไม่ให้มีการสูญเสียอีก ข้าปฏิญาณด้วยจิตวิญญาณของข้า}

 

 

 

    ราติน่าที่รู้สึกผิดกับการสูญเสียก็ปฏิญาณต่อตนเองว่าเธอจะทำให้ดีขึ้น ดีขึ้นและดีขึ้นเพื่อจะไม่ให้มีการสูญเสียอีก วาโก้ที่เห็นก็รู้ดีใจเพราะเธอกำลังเติบโตขึ้น

 

 

 

    '{วาโก้:ตอนแรกข้าคิดว่านางจะโทษแต่ตัวเอง แต่ไม่ใช่นางกำลังผลักดันตัวเองไปด้านหน้า ข้าเห็นแบบนั้นนี้ก็โล่งอกโล่งใจจริงๆ}'

 

 

 

    หลังจากฟรองซัวสงบลงแล้ว เซบาสเตียนก็พาพวกเขากลับ แต่ตอนที่เซบาสเตียนกำลังจะไปเขาก็พูดขึ้นมาว่า

 

 

 

    \เซบาสเตียน:ถึงการปราบปรามจะไม่สำเร็จแต่ก็ยังจะได้ของรางวัลอยู่ดี เจ้าต้องการสิ่งใด/

 

 

 

    \ราชามังกร:... ข้าขอเลือดมังกรโบราณที่ใช้ไฟ/

 

 

 

    '\เซบาสเตียน:เขาขอมาแบบนัันแหละขอรับ/'

 

 

 

    [ระบบ:เดี๋ยวข้าไปแจ้งผู้ดูแลให้]

 

 

 

    '\เซบาสเตียน:ขอรับ/'

 

 

 

    แล้วระบบก็ไปบอกผู้ดูแลถึงรางวัลของราชามังกร

 

 

 

    |ผู้ดูแล:แล้วในคลังเราเหลือไหม|

 

 

 

    [ระบบ:กำลังตรวจสอบ... มีเหลืออีก 3 หยด]

 

 

 

    |ผู้ดูแล:งั้นให้มันไป 1 หยด|

 

 

 

    [ระบบ:รับทราบ]

 

 

 

    แล้วระบบก็เอาเลือดมังกรโบราณที่มีสายเลือดไฟออกจากคลังไป 1 หยดและส่งไปให้เซบาสเตียน

 

 

 

    [ระบบ:ข้าส่งหลอดหยดเลือดไปในเสื้อเจ้าแล้ว เอาให้เขาได้เลย]

 

 

 

   '\เซบาสเตียน:ขอรับ/'

 

 

 

   แล้วเซบาสเตียนก็หยิบหลอดหยดเลือดมังกรโบราญออกมาจากเสือและยืนให้ราชามังกร ราชามังกรที่เห็นก็รีบเข้าไปรับด้วย 2 มือทั้ง 2 ข้าง

 

 

 

    \ราชามังกร:ขอบคุณครับ ท่านพี่สะใภ้/

 

 

 

    \เซบาสเตียน:งั้นข้าไปก่อนน่ะขอรับ/

 

 

 

    \ราชามังกร:เชิญครับ/

 

 

 

    แล้วเซบาสเตียนก็เข้าไปในประตูวาร์ปและมาโผล่ที่อาณาจักรเอลฟ์ พอออกมาจากประตูวาร์ปประตูก็ปิดลง ทันทีที่ประตูปิดลงวีซ่าก็เดินเข้ามาหาเซบาสเตียนและพูดว่า

 

 

 

    {วีซ่า:องค์ราชินีกำลังท่านอยู่ค่ะ}

 

 

 

    \เซบาสเตียน:งั้นเชิญนำทางขอรับ/

 

 

 

   {วีซ่า:ค่ะ}

 

 

 

   แล้ววีซ่าก็เดินนำทางเซบาสเตียนไปจนถึงห้องประชุมที่เขามาครั้งแรก พอมาถึงหน้าห้องวีซ่าก็เปิดประตูให้เซบาสเตียนเข้าไป เซบาสเตียนที่เห็นก็เดินเข้าไป และไปยืนที่เดิมตอนที่เขามาครั้งแรก และก็โค้งตัวลงและทำการทักทายองค์ราชินี

 

 

 

    \เซบาสเตียน:ขอให้ทรงพระอนามัยแข็งแรง/

 

 

 

    องค์ราชินีที่ได้ยินก็ยกมือตอบรับการทักทาย เซบาสเตียนที่เห็นก็กลับมายืนตรงก่อนจะพูดว่า

 

 

 

    \เซบาสเตียน:คงจะทราบเรื่องคล่าวๆจากท่านราติน่าแล้วใช่ไหมขอรับ/

 

 

 

    {องค์ราชินี:ข้าก็พอทราบมาบ้างแล้ว}

 

 

 

    \เซบาสเตียน:งั้นข้าขอเข้าประเด็นที่จะคุยเลยได้ไหมขอรับ/

 

 

 

    {องค์ราชินี:เชิญกล่าว}

 

 

 

    \เซบาสเตียน:ถึงภารกิจในครั้งนี้จะไม่สำเร็จ แต่ผู้ดูแลก็ยังจะให้รางวัลที่เคยบอกไว้อยู่ดังนั้นท่านจะได้สัญญาคุ้มครอง 100 ปีขอรับ/

 

 

 

    องค์ราชินีที่ได้ยินก็รู้สึกงงกับสิ่งที่ได้ยินก่อนที่จะเอ่ยปากถามกับเซบาสเตียน

 

 

 

    {องค์ราชินี:เดียวก่อน ข้าจำได้ว่าในสัญญาบอกไว้แค่ 50 ปีไม่ใช่รึ}

 

 

 

    \เซบาสเตียน:.../

 

 

 

    '\เซบาสเตียน:นี้ระบบทำไมถึงกลายเป็น 100 ปีจาก 50 ปีล่ะ/'

 

 

 

    [ระบบ:มันเป็นผลจากสัญญาของสตาฟอลที่ทำกับท่านผู้ดูแลไว้ว่า ถ้าอาณาจักรเอลฟ์ได้รางวัลจากผู้ดูแลรางวัลจะเพิ่มเป็น 2 เท่า และสัญญานี้จะหมดลงตอนเธอตาย]

 

 

 

    '\เซบาสเตียน:ข้าทราบแล้วขอรับ เดี๋ยวข้าแจ้งให้องค์ราชินีทราบ/'

 

 

 

    \เซบาสเตียน:นี้เป็นผลจากสัญญาของท่านสตาฟอลที่ทำกับท่านผู้ดูแลไว้ว่า ถ้าอาณาจักรเอลฟ์ได้รางวัลจากผู้ดูแลรางวัลจะเพิ่มเป็น 2 เท่า และสัญญานี้จะหมดลงตอนเธอตายขอรับ/

 

 

 

    '{องค์ราชินี:ทำไมข้าไม่เคยได้ยินเรื่องนี้...!!! หรือว่าที่เธอเสียจูบไปก็เพราะสัญญานี้ ข้าเข้าใจแล้ว... หลังจากนี้ข้าคงต้องไปคุยกับสตาฟอล}'

 

 

 

    {องค์ราชินี:... ข้ารับรู้แล้ว ขอบคุณที่แจ้งให้ข้าทราบ}

 

 

 

     \เซบาสเตียน:มอบรางวัลจากผู้ดูแลเสร็จ งั้นข้าขอตัวกลับนะขอรับ/

 

 

 

    {องค์ราชินี:เชิญ}

 

 

 

    '\เซบาสเตียน:รีบไปดีกว่า ราชินีเอลฟ์ยิ่งมีจิตวิญญาณที่แข็งแกร่งไม่นานนางคงรู้เรื่องเปลี่ยนความทรงจำ/'

 

 

 

    แล้วระบบก็เปิดประตูวาร์ปพาเซบาสเตียนกลับทันที

 

 

 

    เรื่องราวนะอีกาฝากฝั่งอันไกลโพ้น

 

 

 

    "???:ยินดีต้อนรับกลับครับท่านองค์เหนือหัว"

 

 

 

    #ราชาอาภรณ์เหลือง:... พวกตัวกรับเป็นไงบ้าง#

 

 

 

    "???:เป็นตัวอย่างที่น่าสนใจอย่างยิ่งครับองค์เหนือหัว"

 

 

 

    #ราชาอาภรณ์เหลือง:งั้นข้าจะรอฟังผลลัพธ์ที่น่าสนใจจากเจ้าแล้วกัน#

 

 

 

    "???:ครับองค์เหนือหัว"

 

 

 

    แล้ว???ก็ค่อยๆถอยออกไปแต่ตอนนั้นเอง ราชาอาภรณ์เหลืองก็พูดขึ้นมาว่า

 

 

 

    #ราชาอาภรณ์เหลือง:อ้อใช่ ข้าได้ฝั่งเมล็ดพันธุ์แห่งความโกลาหลไว้ในเอลฟ์ที่ชั้นที่ 1 ในหอคอยด้วย ข้าฝากเจ้าไปทำให้มันฝักด้วยล่ะ#

 

 

 

    "???:รับบัญชาครับองค์เหนือหัว"

 

 

 

    #ราชาอาภรณ์เหลือง:ข้าละอยากรู้จริงๆว่าถ้าต้นอิกดราซิลติดคอรัปชั่นจะเป็นไง ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า#

 

 

 

    แล้วราชาอาภรณ์เหลืองก็หัวเราะอย่างบ้าคลั่งด้วยความพอใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  

 

             ข้อมูลตอนท้ายเรื่อวันนี้ขอเสนอ เดอะเอาท์เตอร์ก็อด

 

    เดอะเอาท์เตอร์ก็อด เป็นเทพจากต่างมิติพวกเขานั้นมีพลังมหาศาล แต่พลังส่วนใหญ่ของพวกเขามักบิดเบี้ยว โกลาหล และบ้าคลั่ง นั้นทำให้ผู้ที่ติดหรือรับพลังของพวกเดอะเอาท์เตอร์ก็อดนั้นกลายเป็นพวกติดคอรัปชั่นหรือไม่ก็กลายเป็นอย่างอื่นที่ไม่มีคำจะบรรยายได้ ดังนั้นเมื่อใครก็ตามเจอพลังของพวกเดอะเอาท์เตอร์ก็อดก็ต้องรีบทำลายทิ้งทันทีไม่ว่าจะน้อยแค่ไหนก็ตาม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                   จากผู้แต่ง

 

    อากิมันจะได้ตื่นตอนไหนน้อ อาการโคมาขนาดนี้