CHESS:พลิกกระดานเทพ

     เซบาสเตียนบินผ่านประตูวาปมาเรื่อยๆ จนใกล้ถึงชั้นที่ 1 ระบบก็พูดขึ้นมาว่า

 

 

 

    [ระบบ:ใกล้ถึงชั้นที่ 1 แล้วอยากไปที่ไหนก่อน]

 

 

 

    \เซบาสเตียน:ไปที่ฟากอนก่อน เพราะบินเข้าไปด้วยร่างนี้ คนน่าจะไม่ค่อยแตกตื่นเท่าไหร่นัก/

 

 

 

    [ระบบ:เป็นความคิดที่ดี งั้นทางนี้จะเปิดประตูวาปให้เหนืออาณาจักรฟากอน]

 

 

 

    \เซบาสเตียน:ฝากด้วยขอรับ/

 

 

 

    [ระบบ:กำลังจะเปิดประตูวาปเหนืออาณาจักรฟากอนใน 3 2 1]

 

 

 

    หลังจากระบบพูดจบก็มีประตูวาปมาโผล่ตรงหน้าของเซบาสเตียนทันที ทางด้านเซบาสเตียนก็เข้าไปโดยไม่ลังเล พอเข้าไปภาพก็ตัดและเปลี่ยนเป็นวิวทิวทัศน์เหนือเมืองขนาดใหญ่รูปทรงหกเหลี่ยมและมีประสาทขนาดใหญ่อยู่ตรงกลาง  เซบาสเตียนไม่รอช้ารีบบินลงไปที่ลานกว้างหน้าปราสาททันที

 

 

 

    \???:!!!/

 

 

 

    \???:พวกท่านรู้สึกถึงมันไหมค่ะ/

 

 

 

    \???:เจ้าก็รู้สึกถึงมานาอันมหาสารเช่นกันสินะ/

 

 

 

    \???:ข้าก็รู้สึกถึงเช่นกัน และก็เหมือนเขาไม่อยากปกปิดมันเลย/

 

 

 

    \???:เอะ! ท่านพ่อ ท่านพี่คะ  เหมือนเขากำลังมาทางนี้นะค่ะ/

 

 

 

    \???:หืม... ใช่เหมือนเจ้าของมานากำลังจะมาทางนี้น่ะ เราไปต้อนรับเขาหน่อยดีกว่า/

 

 

 

    ในตอนที่ทั้ง 3 กำลังจะเดินออกไปก็มีเสียงเคาะประตูห้องดังขึ้นมา

 

 

 

    "ก็อกๆ"

 

 

 

    \???:เข้ามา/

 

 

 

    \???:มีเรื่องจะมารายงานขอรับ/

 

 

 

    \???:ว่ามา/

 

 

 

    \???:มีมังกรสีเงินขนาดใหญ่ที่อยู่ดีๆ ก็มาโผล่เหนือเมืองและกำลังตรงมาที่ปราสาท เราควรทำอย่างไรดีขอรับ/

 

 

 

    \???:มังกรสีเงิน... ท่านพ่อคะหรือว่าท่านลุงมาเหรอคะ/

 

 

 

    \???:เรายังสรุปไม่ได้หรอกน่ะ/

 

 

 

    \???:มังกรสีเงินนอกจากท่านลุงก็ไม่มีตนอื่นแล้ว แต่แบบนี้มันแปลกไปนะครับ/

 

 

 

    \???:ก็ใช่เพราะปกติลุงของพวกเจ้าถ้าไม่สำคัญจริงๆ เขาแถบจะไม่ใช่ร่างมังกรเลย/

 

 

 

    \???/???:ก็ใช่ครับ/ก็ใช่ค่ะ/

 

 

 

    \???:... ออกคำสั่งไปไม่ต้องทำอะไรทั้งสิ้นปล่อยให้เขาเข้ามา/

 

 

 

    \???:รับทราบขอรับ/

 

 

 

    \???:งั้นพวกเราออกไปต้อนรับเขากันเถอะ... อ้อใช่ลูน่าฝากเจ้าไปเรียกแม่เจ้าด้วยล่ะ/

 

 

 

    \ลูน่า:ได้เลยคะท่านพ่อ/

 

 

 

    แล้วลูน่าก็แยกออกไป ส่วนอีก 2 ตนก็เดินไปที่ลานกว้างหน้าปราสาท ตัดมาทางด้านเซบาสเตียน

 

 

 

   '\เซบาสเตียน:ข้าน่าจะลงตรงลานหน้าปราสาทได้นะ/'

 

 

 

   แล้วเซบาสก็ลดความเร็วลงและค่อยๆลงที่ลานกว้างหน้าปราสาท พอลงมาแล้วก็ไม่ได้มีทหารหรือใคร เซบาสเตียนที่เห็นแบบนั้นก็งงๆ ก่อนที่จะกลับร่างคนที่ใส่ชุดพ่อบ้าน ทันใดนั้นเองก็มีเสียงพูดดังมาจากทางเดิน

 

 

 

    \???:ยินดีต้อนรับท่านพี่ กาเร ออนเต้/

 

 

 

    \เซบาสเตียน:ข้าไม่ได้มาในฐานะนั้น ข้ามาในฐานะเซบาสเตียนผู้ส่งสารจากผู้ดูแล/

 

 

 

    ???ที่ได้ยินอย่างนั้นก็ยืนนิ่งๆสักแปป ก่อนที่จะโค้งเล็กน้อยให้เซบาสเตียนและพูดขึ้นมาว่า

 

 

 

    \???:... ข้าเข้าใจแล้วท่านผู้สงสาร ท่านมีเรื่องอันใดมาแจ้งหรือ/

 

 

 

    แล้วเซบาสเตียนก็ยื่นจดหมายให้ ทางด้าน???ที่เห็นก็รับและเปิดจดหมายและอ่านอย่างรวดเร็ว

 

 

 

    \???:เราตอบรับคำขอและจะไปเตรียมตัวเดี่ยวนี้/

 

 

 

    \เซบาสเตียน:เป็นคำตอบที่ดี/

 

 

 

    \???:เพื่ออาณาจักรแล้วข้านั้นไม่เคยลังเล/

 

 

 

    \เซบาสเตียน:... ก็ทำตัวสมกับเป็นราชามังกรได้นิ/

 

 

 

   '\เซบาสเตียน:ระบบ เปิดประตูวาปให้ข้าไปอาณาจักรเอลฟ์ด้วยขอรับ/'

 

 

 

    [ระบบ:มีการเปลี่ยนแปลงนิดหน่อย ทางนี้จะส่งนายไปกลางที่ประชุมของพวกเอลฟ์เลย]

 

 

 

    \เซบาสเตียน:เกิดอะไรขึ้นงั้นรึขอรับ/

 

 

 

    [ระบบ:.... ใช่มีเรื่องนิดหน่อย แต่ยังหาข้อสรุปไม่ได้ แต่ถ้าได้เมื่อไหร่จะแจ้งให้ทราบ]

 

 

 

    \เซบาสเตียน:... ข้าเข้าใจแล้ว ฝากจัดการด้วย/

 

 

 

    แล้วก็มีประตูวาปโผล่มาตรงหน้าของเขา เซบาสเตียนที่เห็นก็จะเดินเข้าไป แต่ตอนนั้นเองก็มีเสียงผู้หญิงเรียกมาจากด้านหลังเซบาสเตียนที่ได้ยินก็ถึงกลับหันไปดู

 

 

 

    \???:ท่านพี่!!!/

 

 

 

    และเสียงที่เรียกคือหญิงสาวสวยใส่ชุดเดรสสไตล์ Rococo และก็อุ้มทารกมาด้วย และเจ้าของเสียงนั้นก็คือน้องสาวของเซบาสเตียน ที่กำลังอุ่มหลานคนล่าสุดมาด้วย เซบาสเตียนที่ได้ยินก็จะหันตัวไป แต่ตอนนั้นเองเขาก็เตือนสติตัวเองได้และเดินเข้าประตูไป 

 

 

 

    \เซบาสเตียน:ยัง ยังไม่ใช่ตอนนี้ ข้าต้องทำงานที่นายหญิงมอบหมายมาเสียก่อน/

 

 

 

    [ระบบ:.....]

 

 

 

    ทางด้านน้องสาวของเซบาสเตียนที่เห็นว่าเขาหันมาก็ดีใจ ก่อนที่ความดีใจจะหายไปเพราะเซบาสเตียนนั้นหันกลับไปและเดินเข้าประตูวาปไป

 

 

 

    \น้องสาวของเซบาสเตียน:ท่านพี่ ท่านพี่!!/

 

 

 

    แล้วเธอก็เดินจะเข้าไปหาเซบาสเตียน แต่ก็โดนราชามังกรหรือสามีของเธอห้ามไว้ก่อน

 

 

 

    \ราชามังกร:ช้าก่อนฟรีโอนา ท่านเซบาสเตียนมีเรื่องที่ต้องทำ/

 

 

 

    \ฟรีโอนา:เมื่อกี้ท่านเรียกท่านพี่ว่าอะไรน่ะ/

 

 

 

    แล้วราชามังกรก็เอาจดหมายให้ฟรีโอนาดู และเนื้อหาในจดหมายก็มีดังนี้

 

    แจ้งให้เหล่ามังกรทราบ ตอนนี้ได้มีการพบสิ่งมีชีวิตติดคอรัปชั่นที่ชั้น 0 ข้าผู้ดูแลหอคอยอยากจะยืมแรงเหล่ามังกรเพื่อจัดการเหล่าสิ่งมีชีวิตติดคอรัปชั่น แน่นอนมันไม่ฟรีและค่าตอบแทนครั้งนี้คือขออะไรจากข้าก็ได้ 1 อย่าง แต่ จง จำ ไว้ อย่า โลภ

 

 

 

    \ฟรีโอน่า:สิ่งมีชีวิตติดคอรัปชั่น... แบบนี้มันอันตรายไม่ใช่เหรอคะที่รัก/

 

 

 

    \ราชามังกร:ข้ารู้ว่าอันตราย แต่เราไม่ได้ไปกลุ่มเดี่ยวแน่นอน เพราะจากท่านเซบาสรีบไปที่อื่นต่อแบบนี้/

 

 

 

    \ฟรีโอน่า:แต่-/

 

 

 

    \ราชามังกร:ไม่มีแต่ เพราะข้ารับปากไปแล้ว แถมรางวัลนี้มันก็สูงสุดๆด้วย/

 

 

 

    \ฟรีโอน่า:... งั้นระวังตัวด้วยน่ะที่รัก/

 

 

 

    \ราชามังกร:แน่นอนอยู่แล้วจ่ะ/

 

 

 

   ทางด้านเซบาสเตียนหลังผ่านประตูวาปมา ก็มาโผล่กลางห้องประชุมของเหล่าเอลฟ์ทันที เหล่าเอลฟ์ที่เห็นก็พากันงง เซบาสเตียนที่เห็นแบบนั้นก็ชิงพูดขึ้นมาก่อนว่า

 

 

 

    \เซบาสเตียน:เหล่าเอลฟ์ทั้งหลายจงฟัง ข้าคือผู้ส่งสารของผู้ดูแล... บัดนี้ผู้ดูแลได้สงสารมาถึงพวกเจ้าจงเปิดดู/

 

 

 

    เซบาสเตียนได้เอาจดหมายออกมาและยืนไปด้านหน้า เหล่าเอลฟ์ที่ได้ยินเซบาสเตียนพูดมาแบบนั้นก็คุยซุบซิบกัน

 

 

 

    {???:เจ้าว่าเขาใช่ตัวจริงหรือเปล่า}

 

 

 

    {???:ข้าไม่รู้ แต่เขาเปิดประตูวาปผ่านการป้องกันของหอประชุมเข้ามาได้ก็น่าจะใช้ตัวจริง}

 

 

 

    {???:อย่าเพิ่งสรุปไปเขาอาจจะไม่ใช่ตัวจริงก็ได้}

 

 

 

    {???:ทำได้ขนาดนี้เจ้าคิดว่าไม่ใช่ตัวจริงงั้นหรือ}

 

 

 

    ในตอนที่เหล่าเอลฟ์กำลังโต้เถียงกันนั้น ก็ได้มีเสียงหนึ่งพูดขึ้นมา

 

 

 

    {???:หยุด! ไปเอาจดหมายนั้นมาให้ข้า}

 

 

 

    และเจ้าของนั้นก็ดังมาจากตรงกลาง เธอเอลฟ์หญิงสวมมงกุฎที่ทำมาจากไม้มีหูที่ยาวกว่าเอลฟ์ตนอื่นๆ และมีดวงตาสีทอง

 

 

 

    {???:แต่องค์ราชินีขอรับ}

 

 

 

    {องค์ราชินี:ไม่มีแต่}

 

 

 

    เหล่าเอลฟ์ที่ได้ยินองค์ราชินีกล่าวเช่นนั้นก็พากันเงียบไปสักแปป ก่อนที่จะมีคนเดินออกมาและก็ไปรับจดหมายจากเซบาสเตียนไปให้องค์ราชินี ทันทีที่ได้รับจดหมายองค์ราชินีก็เปิดอ่านทันที

 

 

 

    {องค์ราชินี:... เรายินดีรับข้อเสนอนี้}

 

 

 

   \เซบาสเตียน:ชังเป็นคำตอบที่ชาญฉลาด ข้าหวังว่าท่านจะรวบรวมคนได้โดยเร็ว/

 

 

 

    {ราชินีเอลฟ์:ข้าจะรวบรวมให้เร็วที่สุด}

 

 

 

    \เซบาสเตียน:งั้นกระผมจะไปรอที่หน้าป่านะขอรับ/

 

 

 

   '\เซบาสเตียน:ระบบ เปิดประตูวาปให้ข้าด้วยขอรับ/'

 

 

 

    เซบาสเตียนโค้งตัวให้องค์ราชินี ทางด้านองค์ราชินีเองก็โค้งศีรษะลงเล็กน้อยเป็นการตอบรับ เซบาสที่เห็นก็ยืดตัวขึ้นและก็กลับหลังหันและเข้าประตูวาปที่โผล่มา

 

 

 

    {???:ท่านองค์ราชินี ในจดหมายนั้นมีอะไรหรือ}

 

 

 

    {องค์ราชินี:เอาไปให้พวกเขาอ่าน}

 

 

 

   องค์ราชินียืนจดหมายให้คนรับใช้ คนรับใช้ที่เห็นก็รีบเข้าไปรับและก็นำไปให้เหล่าเอลฟ์อ่านทันที

 

 

 

    {???:ข้าดูก่อน}

 

 

 

    {???:ไม่ๆ ข้าดูก่อน}

 

 

 

    {???:ไม่ข้าต่างหาก}

 

 

 

    องค์ราชินีที่เห็นแบบนั้น ก็พูดขึ้นมาว่า

 

 

 

    {องค์ราชินี:นี้หรือเหล่าผู้อาวุโสอายุหลายร้อยปี เล่นกันอย่างกับเด็ก}

 

 

 

    {???:ที่เป็นแบบนี้เพราะเหล่าผู้อาวุโสพึ่งผ่านพิธีกำเนิดใหม่กัน... แต่แบบนี้ก็ดูตลกดีไม่ใช่หรือค่ะ}

 

 

 

    {???:วีซ่า ใครบอกให้เจ้าพูดแบบนั้นกับท่านแม่แบบนั้-}

 

 

 

    และเสียงทั้ง 2 ที่พูดมาเมื่อกี้ก็คือเสียงของคนใช้ที่ยืนใกล้องค์ราชินีนั้นเอง โดยที่ทั้งคู่คือลูกขององค์ราชินีและกำลังตามติดเธอเพื่อศึกษางานอยู่นั้นเอง

 

 

 

    {วีซ่า:เจ้าพึ่งหลุดปากว่าท่านแม่สิน่ะ ฮ่าฮ่าฮ่า}

 

 

 

    {???:เจ้า!}

 

 

 

    {องค์ราชินี:หลุดเลย วีซ่า วาโก้ ข้าจะไปพักแล้ว}

 

 

 

    {วีซ่า/วาโก้:ครับ/ค่ะ}

 

 

 

    {องค์ราชินี:... หลังจากนี้ไปนั่งสมาธิคนล่ะ 5 ชั่วโมงด้วยล่ะ}

 

 

 

    {วาโก้:เพราะเจ้านั้นแหละ}

 

 

 

    {วีซ่า:เพราะเจ้านั้นแหละ}

 

 

 

    ทั้งคู่ที่เดินตามองค์ราชินีก็ยังทะเลาะกันอยู่ องค์ราชินีที่เห็นแบบนั้นก็พูดขึ้นมาว่า

 

 

 

    {องค์ราชินี:เพิ่มอีกคนล่ะ 2 ชั่วโมง และถ้าพวกเจ้า 2 คนยังไม่หยุดข้าจะเพิ่มอีก 2 ชั้วโมง}

 

 

 

    ทั้งสองที่ได้ยินแบบนั้นก็เลิกทะเลาะกันและตามองค์ราชินีออกไปเงียบๆ ทางด้านเหล่าผู้อาวุโสก็แย่งจดหมายเสร็จแล้ว

 

 

 

    {เอลฟ์อาวุโสอันดับ 2:ข้าได้แล้ว}

 

 

 

    แล้วเขาก็อ่านทันที

 

 

 

    {เอลฟ์อาวุโสอันดับ 2:ข้าผู้ดูแลมีเรื่องจะแจ้งให้พวกเจ้าเหล่าเอลฟ์ทราบ ตอนนี้ข้าได้พบสิ่งมีชีวิตติดคอรัปชั่นที่ชั้น 0 ข้าอยากยืมแรงพวกเจ้าพร้อมกับเหล่ามังกรในการปราบพวกมัน แน่ว่าไม่ฟรีข้าจะให้รางวัลพวกเจ้าเป็นสัญญาปกป้อง 50 ปีอีกอย่างอย่าลืมเอาผู้รักษาไปด้วยข้าขอคนเก่งๆ จากผู้ดูแล}

 

 

 

    {เอลฟ์อาวุโสอันดับ 5:กำจัดสิ่งมีชีวิตติดคอรัปชั่นแลกกับสัญญาคลุมครอง 50 ปีงั้นรึ}

 

 

 

    {เอลฟ์อาวุโสอันดับ 7:ถ้าพูดถึงพวกติดคอชั่นมันก็อันตรายไม่ใช่เล่นๆเลยน่ะ}

 

 

 

    {เอลฟ์อาวุโสอันดับ 4:แต่อย่าลืมน่ะว่าเหล่ามังกรไปด้วย}

 

 

 

    เหล่าผู้อาวุโสทุกคนต่างพากันคุยถึงผลดีและผลเสียของคำขอนี้ พวกเขาคุยกันไปแบบนั้นสักพัก จนผู้อาวุโสอันดับที่ 1 ที่ไม่ได้พูดอะไรตั้งแต่ต้นก็ได้พูดขึ้นมาว่า

 

 

 

    {เอลฟ์อาวุโสอันดับที่ 1:ข้าว่าเราต้องรับข้อเสนอนี้}

 

 

 

    เหล่าผู้อาวุโสทุกคนก็ได้เงียบก่อนที่ผู้อาวุโสคนอื่นจะถามเขาว่า

 

 

 

    {เอลฟ์อาวุโสอันดับที่ 2:ช่วยบอกพวกเราด้วยว่าทำไมต้องรับคำขอนี้}

 

 

 

    {เอลฟ์อาวุโสอันดับ 1:ก็ง่ายๆ เพราะในคำขอนี้มีนัยยะสำคัญอยู่ 2 อย่าง 1 เราไปช่วยในครั้งนี้ไม่ไปได้ในฐานะหน่วยโจมตีแต่ไปเป็นผู้สนับสนุน เพราะในคำขอมีบอกว่ามังกรไปด้วย แถมจากประโยคสุดท้ายที่ขอผู้รักษาเก่งๆแบบนี้ก็เป็นรับประกันว่าเราไปสนับสนุน...}

 

 

 

    {เอลฟ์อาวุโสอันดับ 4:ข้าเข้าใจแล้ว เป็นแบบนี้เองสิน่ะ อืมๆ}

 

 

 

    {เอลฟ์อาวุโสอันดับ 2:แล้วอีกนัยยะสำคัญหนึ่งละครับ}

 

 

 

    {เอลฟ์อาวุโสอันดับ 1:... ความเชื่อใจที่ผู้ดูแลมีต่อเรา}

 

 

 

    {เอลฟ์อาวุโสอันดับ 7:เออ~ ยังไงครับ}

 

 

 

    {เอลฟ์อาวุโสอันดับหนึ่ง 1:งั้นพวกเจ้าลองคิดดูน่ะ มังกรนั้นสามารถใช้เวทย์รักษาได้แน่นอนอยู่แล้ว แต่ทำไมผู้ดูแลถึงยังส่งคำขอนี้มาให้พวกเราล่ะ}

 

 

 

    {เอลฟ์อาวุโสอันดับ 6:... เพราะความเชื่อใจ?}

 

 

 

    {เอลฟ์อาวุโสอันดับ 1:ใช่เพราะความเชื่อใจในฝีมือพวกเราผู้ดูแลถึงส่งคำขอนี้มา แถมเรายังได้สัญญาคลุมครองมาด้วย}

 

 

 

    {เอลฟ์อาวุโสอันดับ 2:งั้นเราต้องรับคำขอนี้และทำตามความคาดหวังให้ได้สิน่ะครับ}

 

 

 

    เหมือนว่าตอนนี้การประชุมจะได้ผลเป็นเอกฉันท์แล้วว่าจะรับคำขอนี้ และพากันจะไปคัดเลือกคน

 

 

 

    {เอลฟ์อาวุโสอันดับ 3:งั้นพวกเราไปคัดคนที่จะไปกันเถอะ}

 

 

 

    {เอลฟ์อาวุโสอันดับ 2/4/5/6/7:ข้าไปด้วย}

 

 

 

    แล้วเหล่าผู้ก็ออกจากห้องประชุมและไปหาองค์ราชินี พวกเขาเดินไปทั่นจนไปเจอพระองค์กำลังขัดคนที่จะไปอยู่ที่ห้องระเบียง พอมาถึงพวกเข้าก็เคาะประตู

 

 

 

    (ก็อกๆ)

 

 

 

    {องค์ราชินี:เข้ามา}

 

 

 

    พอได้ยินคำอนุญาตเหล่าผู้อาวุโสก็พากันเข้าไปในห้อง

 

 

 

    {ผู้อาวุโสอันดับที่ 1:ขออนุญาต}

 

 

 

    {องค์ราชินี:ประชุมกันเสร็จแล้งงั้นรึ}

 

 

 

    {เอลฟ์อาวุโสอันดับ 1:เสร็จแล้วองค์ราชินี}

 

 

 

    {องค์ราชินี:ผลล่ะ}

 

 

 

    {เอลฟ์อาวุโสอันดับที่ 1:เราควรรับคำขอนี้}

 

 

 

    {องค์ราชินี:หืม ชังเป็นคำตอบที่น่ารับฟังจริงๆ}

 

 

 

    {เอลฟ์อาวุโสอันดับที่ 1:ยินดีขอรับ}

 

 

 

    ในระหว่างที่ผู้อาวุโสและองค์ราชินีกำลังคุยกันอยู่ก็มีเสียงของวีซ่าดังมาจากหลังผู้อาวุโส่และพูดขึ้นมาว่า

 

 

 

    {วีซ่า:ขอประทานอภัยที่ขัดการสนทนา ดิฉันมีเรื่องที่ต้องบอกฝ่าบาท}

 

 

 

    เหล่าผู้อาวุโสที่ได้ยินเสียงวีซ่าจากด้านหลังก็พากันหันไปหา

 

 

 

    {เอลฟ์อาวุโสอันดับที่ 1:เชิญ}

 

 

 

    {วีซ่า:เรียนฝ่าบาท ตอนนี้ดิฉันได้ไปเรียกท่าน เรติน่ามาให้แล้วค่ะ}

 

 

 

    {องค์ราชินี:แล้วตอนนี้เธออยู่ที่ไหน}

 

 

 

    {วีซ่า:รออยู่หน้าห้องแล้วค่ะ}

 

 

 

    {องค์ราชินี:ให้เธอเข้ามา}

 

 

 

    {วีซ่า:ตามประสงค์ค่ะ}

 

 

 

    แล้ววีซ่าก็ถอยออกไป ผ่านไปสักครู่ก็มีเสียงหญิงสาวพูดขึ้นมาว่า

 

 

 

    {เรติน่า:ขออนุญาตค่ะ ฝ่าบาท}

 

 

 

    {องค์ราชินี:... มาตรงนี้สิ}

 

 

 

    {เรติน่า:ค่ะ}

 

 

 

    แล้วราชินีก็เรียกเรติน่าไปยืนข้างๆตรงริมระเบียง พอเรติน่าไปยืนตรงนั้น ราชินีก็พูดขึ้นมาว่า

 

 

 

    {องค์ราชินี:มองลงไปด้านล้างนั้น แล้วบอกข้าว่าเจ้าเห็นอะไรบ้าง}

 

 

 

    {เรติน่า:...}

 

 

 

    แล้วเรติน่าก็มองลงไปด้านล่างตามที่องค์ราชินีบอก เรติน่าได้เห็นผู้คนมากมายกำลังเดินไปมาอย่างเร่งรีบ

 

 

 

    {องค์ราชินี:เจ้าเห็นอะไรบ้าง}

 

 

 

    {เรติน่า:ผู้คนที่กำลังเดินอย่างเร่งรีบและก็...}

 

 

 

    {องค์ราชินี:...}

 

 

 

    {เรติน่า:และก็... เหล่าเอลฟ์ที่กำลังเข้าแถวเหมือนกำลังจะไปทำภารกิจอะไรสักอย่าง.. เพค่ะ}

 

 

 

    {องค์ราชินี:ใช่ พวกเขากำลังจ่ะไปทำภารกิจและเจ้าจะได้เป็นผู้นำ}

 

 

 

    {เรติน่า:อะ เอะ! หนะ หนูเหรอค่ะ!}

 

 

 

    {ผู้อาวุโสลำดับที่ 1:สำรวมด้วย ว่าที่ราชินีคนต่อไป}

 

 

 

    {เรติน่า:เอ๋! แล้วพี่สตาฟอลล่ะค่ะ}

 

 

 

    {องค์ราชินี:...}

 

 

 

    {เอลฟ์อาวุโสลำดับที่ 2:ข้าขอเป็นคนอธิบายเองขอรับ}

 

 

 

    {องค์ราชินี:เชิญ}

 

 

 

    {ผู้อาวุโสลำดับที่ 2:เรื่องนี้ยังไม่มีการเปิดเผย แต่เมื่อเจ้า.. ไม่สิท่านจะได้เป็นผู้สืบทอดแล้วจึงมีสิทธิรู้ ตอนนี้สตาฟอลหมดสิทธิ์ในการขึ้นเป็นราชินีแล้ว เนื่องจากเธอได้มอบจูบแรกให้ใครไม่รู้ นั้นทำให้เธอถูกขังในห้องบำเพ็ญที่ใต้ต้นอิกดราซิลย์อยู่น่ะตอนนี้}

 

 

 

    {เรติน่า:ท่านพี่ ทำแบบนั้นจริงๆเหรอค่ะฝ่าบาท}

 

 

 

   {ราชินี:... ต่อไปนี้ให้เรียกข้าว่าท่านแม่}

 

 

 

    {เรติน่า:.. รับทราบค่ะ ท่านแม่}

 

 

 

    {ราชินี:ใช่มันเป็นเรื่องจริง ตอนนี้เราไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่า สตา... เธอคนนั้นได้ไปมอบจูบแรกให้ใคร เราทำการสอบสวนเธอแล้วแต่เธอไม่ปริปากพูดถึงเลย นั้นเลยทำให้เราต้องลงโทษเธออย่างเดี่ยว ส่วนรายละเอียดถ้าเจ้าอยากรู้ข้าจะส่งให้เจ้าผ่าน วีซ่าเอง}

 

 

 

    {เรติน่า:รับทราบค่ะฝ่-.. ท่านแม่}

 

 

 

    {ราชินี:ถ้าเจ้าเข้าใจแล้ว ข้าจะเล่าภารกิจและรายเอียดให้ฟัง และเจ้าจงไปเตรียมตัวซ่ะ}

 

 

 

    {เรติน่า:รับทราบค่ะท่านแม่...}

 

 

 

    แล้วของราชินีก็เล่าเรื่องเนื้อหาจดหมายให้ เรติน่าฟังพร้อมกับแนะนำเธอเกี่ยวกับสิ่งที่ต้องทำและระวัง ซึ่งเรติน่าก็รับฟังอย่างตั้งใจ พอแนะนำเสร็จแล้วองค์ราชินีก็พูดขึ้นมาว่า

 

 

 

    {ราชินี:เอาล่ะ เมื่อเจ้าเข้าใจแล้ว ก็จงไปเตรียมตัวเถอะ}

 

 

 

    {เรติน่า:รับทราบค่ะท่านแม่}

 

 

 

    แล้วเรติน่าก็ถอยออกไปและออกไปทางประตู พอเรติน่าออกไปสักครู่ องค์ราชินีก็พูดขึ้นมาว่า

 

 

 

    {ราชินี:นี้คือสิ่งที่พวกเจ้าต้องการใช่ไหม}

 

 

 

    {ผู้อาวุโสอันดับที่ 1:ข้าก็ไม่อยากให้เรื่องมันเป็นแบบนี้ฝ่าบาท.. แต่ในเมื่อสตาฟอไม่ยอมพูดว่าเธอมอบจูบแรกให้ใครเราเลยไม่สามารถประกอบพิธีขึ้นเป็นราชินีให้เธอได้}

 

 

 

    {ราชินี:...}

 

 

 

    {ผู้อาวุโสลำดับที่ 1:ตัวข้านั้นรู้ดีว่าสตาฟอนั้นเพียบพร้อมเพรียงใดในการจะขึ้นเป็นราชินี แต่...เราไม่สามารถประกอบพิธีขึ้นเป็นราชิได้ ถ้าเธอไม่บอกเราว่าเธอมอบจูบนั้นให้ใคร}

 

 

 

    {ราชินี:... ข้าจะอยู่ที่นี่ต่ออีกพวกเจ้าไปเถอะ}

 

 

 

    {เอลฟ์ผู้อาวุโสลำดับที่ 1:... ข้ารับทราบแล้วขอรับ}

 

 

 

    แล้วเหล่าผู้อาวุโสก็ออกไป ทางด้านองค์ราชินีก็มองดูวิวทิศและมองผู้คนที่อยู่ข้างล่างก่อนจะพูดขึ้นมาว่า

 

 

 

    {ราชินี:เกิดอะไรขึ้นกันแน่ สตาฟอล มีสิ่งใดกันที่ทำให้เจ้าปกปิดความลับนี่... ข้าเดท่านอาเธน่าโปรดเมตตาลูกและมอบคำตอบให้ลูกด้วย}

 

 

 

    ตัดมาทางด้านผู้ดูแล

 

 

 

    [อลิส:AI หมายเลข 77 ส่งสัญญาณแดงหาฐานข้อมูล ส่งญานแดงหาฐานข้อมูล ส่งญานแดงหาฐานข้อมูล ส่งญานแดงหาฐานข้อมูล]

 

 

 

    [ระบบ:ตึ่ง! ตึ่ง! ตึ่ง! ท่านผู้ดูแลตอนนี้ AI หมายเลข 77 ติดต่อมาอีกแล้ว]

 

 

 

    |ผู้ดูแล:ว่ามา|

 

 

 

    [ระบบ:ฐานข้อมูลตอบรับการเรียก]

 

 

 

    |ผู้ดูแล:มีอะไรอี- เดี่ยวโฮสของเธอยังไม่ได้หลับนิ|

 

    

 

    [อลิส:ชังเรื่องนั้นก่อนเถอะ ตอนนี้มีเรื่องสำคัญกว่านั้น]

 

 

 

    |ผู้ดูแล:ก็รู้แล้วเรื่องตัวกรับแดงติดคอรัปชัน ยังจะมีอะไรอีกละ|

 

 

 

    [อลิส:ดิฉันเจอตัวกรับแดงกลายพันธุ์รูปร่างน่าจะฮิวแมนนอย]

 

 

 

    |ผู้ดูแล:หมายควา-|

 

 

 

    [อลิส:ทำการส่งรูป]

 

 

 

    [ระบบ:ได้รับรูป กำลังฉายขึ้นให้ดู]

 

 

 

    แล้วรูปที่อลิสส่งมาก็คือรูปของตัวกรับแดงกลายพันธุ์ที่มีรูปร่างฮิลแมนนอย

 

 

 

    |ผู้ดูแล:ติดต่อเซบาสเตียน บอกให้เขาไปเร็วกว่านี้|

 

 

 

    [ระบบ:รับทราบ]

 

 

 

    |ผู้ดูแล:.... ฉันจะส่งคนไปอีกและบอกให้ทีมกวาดล้างไปเร็วกว่านี้|

 

 

 

    [อลิส:รับทราบ]

 

 

 

    |ผู้ดูแล:อดทนรอดให้ได้หล่ะ|

 

 

 

    [อลิส:....]

 

 

 

    ตัดมาทางด้านเซบาสเตียน

 

 

 

    [ระบบ:ตึง!!]

 

 

 

    \เซบาสเตียน:มีอะไรรึครับ/

 

 

 

    [ระบบ:มีสารจากนายหญิง]

 

 

 

    \เซบาสเตียน:ผมรอฟังอยู่ครับ/

 

 

 

    [ระบบ:ข้าอยากให้เจ้าเร่งเดินทางไปที่นั้นเดี่ยวนี้ เพราะได้มีการค้นพบตัวกรับแดงติดคอรัปชันกลายพันธุ์รูปร่างฮิลแมนนอย ข้าอยากให้รีบจัดการมัน]

 

 

 

    \เซบาสเตียน:... ฝากบอกนายหญิงด้วยว่ารับทราบและจะรีบไป/

 

 

 

    [ระบบ:รับทราบ]

 

 

 

    \เซบาสเตียน:อย่างนี้ต้องเข้าไปหาเหล่าเอลฟ์แล้วล่ะ/

 

 

 

    แล้วเซบาสเตียนที่ยืนอยู่นอกป่าก็ได้เดินเข้าไปในป่าตรงหน้า

 

 

 

    ผ่านไป 1 นาที

 

    องค์ราชินีที่กำลังยืนอยู่ที่ระเบียงก็ได้ยินเสียงเคาะประตู

 

 

 

    "ก๊อกๆ"

 

 

 

    {องค์ราชินี:เข้ามา}

 

 

 

    {วาโก้:องค์ราชินีครับท่านเซบาสเตียนขอเข้าพบครับ}

 

 

 

    {องค์ราชินี:ให้เขามา}

 

 

 

    {วาโก้:จะไปเรียกให้ครับ}

 

 

 

    ในจังหวะที่วาโก้กำลังจะถอยออกไปก็ได้มีเสียงนึงพูดขึ้นมา

 

 

 

    \เซบาสเตียน:ไม่ต้องข้าอยู่นี่แล้ว/

 

 

 

    เซบาสเตียนได้โผล่ออกมาตรงประตูได้เดินเข้ามา พอเข้ามาเขาก็พูดขึ้นมาว่า

 

 

 

    \เซบาสเตียน:ข้ามีเรื่องสำคัญที่จะพูดกับองค์ราชินี เจ้าออกไปก่อน/

 

 

 

    {วาโก้:...}

 

 

 

    วาโก้นิ่งเฉยกับคำพูดของเซบาสเตียน องค์ราชินีที่เห็นก็ได้พูดขึ้นมาว่า

 

 

 

    {องค์ราชินี:เจ้าออกไปก่อนวาโก้}

 

 

 

    {วาโก้:... รับทราบครับ}

 

 

 

    หลังจากโดนองค์ราชินีสั่งวาโก้ออกไปพร้อมกับปิดประตูให้

 

 

 

    {องค์ราชินี:ขออภัยในการเสียมารยาทของวาโก้ด้วย}

 

 

 

    \เซบาสเตียน:ข้าไม่ถือ แถมข้ายังจะชื่นชมเขาด้วยซ้ำ ช่างเป็นข้ารับใช้ที่ซื่อสัตย์จริงๆ/

 

 

 

    {องค์ราชินี:เขามันก็แค่เด็กดื้อ}

 

 

 

    \เซบาสเตียน:บางครั้งการชมมันก็เป็นสิ่งที่ดีนะขอรับ/

 

 

 

    {องค์ราชินี:... ข้าจะเก็บไปพิจารณา แล้วที่ท่านมาอีกครั้งมีเรื่องอันใดรือ}

 

 

 

    \เซบาสเตียน:ข้ามีสารจากผู้ดูแลเพิ่มเติม/

 

 

 

    {องค์ราชินี:เชิญกล่าว}

 

 

 

    \เซบาสเตียน:ท่านผู้ดูแลอยากให้เราออกเดินทางตั้งแต่ตอนนี้ เพราะได้เกิดเหตุการณ์บางอย่างขึ้นที่สำคัญมากๆและอยากให้รีบไป/

 

 

 

    {องค์ราชินี:บอกข้าได้หรือไม่}

 

 

 

    \เซบาสเตียน:... ท่านผู้ดูแล... ได้เจอสิ่งมีชีวิตกลายพันธุ์รูปร่างฮิลแมนนอยและติดคอรัปชั่นท่านอยากให้เรารีบไปจัดการมันก่อนจะแข็งแกร่งกว่านี้/

 

 

 

    หลังจากได้ยินประโยคนั้นองค์ราชินีก็ตัวสะดุ้งเล็กน้อยก่อนจะพูดขึ้นมาว่า

 

 

 

    {องค์ราชินี:!!!... ข้าจะบอกให้พวกเขาไปเดี๋ยวนี้ แล้วจะให้ไปรวมตัวที่ใด}

 

 

 

    \เซบาสเตียน:ถ้าเสร็จแล้วให้รวมตัวด้านล้างตรงทหารอยู่เลย เดี๋ยวข้าจะเปิดประตูมิติให้ไปเอง/

 

 

 

    หลังจากได้ยินอย่างนั้นองค์ราชินีก็ส่งเสียงเรียกวาโก้

 

 

 

    {องค์ราชินี:วาโก้!}

 

 

 

    วาโก้ที่ยืนรออยู่หน้าประตูเมื่อได้ยินเสียงเรียกเขาก็เปิดประตูเข้ามาทันที

 

 

 

    {วาโก้:ข้าอยู่นี่ครับ}

 

 

 

    {องค์ราชินี:ไปบอกราติน่าและกองกำลังข้างล่างว่าต้องออกเดินทางตอนนี้ อ้อใช่บอกให้ราติน่ามาหาข้าด้วย}

 

 

 

    {วาโก้:แต่-}

 

 

 

    {องค์ราชินี:ไม่มีแต่ แล้วบอกไปว่าเป็นคำสั่งของข้า ไปเดี๋ยวนี้}

 

 

 

    {วาโก้:ดะ ได้ครับ}

 

 

 

    แล้ววาโก้ก็รีบออกไปทันทีแต่ก่อนที่เขาจะออกประตูไป เซบาสเตียนก็ได้ดีดนิ้ว

 

 

 

    "ป๊อก!"

 

 

 

    องค์ราชินีที่เห็นก็ได้พูดถามไปว่า

 

 

 

    {องค์ราชินี:ท่านทำอะไรกับเขาหรือ}

 

 

 

    \เซบาสเตียน:อ่อ เวทมนต์เพิ่มความเร็วเล็กๆน้อยๆนะขอรับ เพื่อการส่งสารที่รวดเร็วขึ้น/

 

 

 

    '{องค์ราชินี:เล็กๆน้อยๆนี่คือ 10 เท่างั้นหรือ}'

 

 

 

    วาโก้ที่ไม่รู้ว่าตัวเองว่าโดนเวทมนต์เสริมความเร็วก็เดินทางอย่างรวดเร็ว ไปหาราติน่าเป็นที่แรก พอมาถึงหน้าห้องแต่งตัวของราติน่าวาโก้ก็ได้เคาะประตู 2 ครั้ง

 

 

 

    "ก็อกๆ"

 

 

 

    {ราติน่า:เชิญ}

 

 

 

    วาโก้ที่ได้ยินอย่างนั้นก็เปิดประตูเข้าไปก็เห็นว่าราติน่ากำลังใส่ชุดเกราะอยู่ วาโก้ที่เห็นว่าเธอกำลังอยู่ใส่ชุดเกราะก็รอจนราติน่าเสร็จประมาณนึ่งแล้วก็ได้พูดขึ้นมาว่า

 

 

 

    {วาโก้:องค์ราชินีให้มาบอกว่าถ้าแต่งตัวเสร็จให้รีบไปหาเดี่ยวนี้ครับ}

 

 

 

    {ราติน่า:เดี่ยวนี้เลยเหรอค่ะ ท่านพี่วาโก้}

 

 

 

    {วาโก้:เดี่ยวนี้เลยครับ}

 

 

 

    ราติน่าที่ได้ยินอย่างนั้นก็เงียบไปสักพักก่อนจะพูดขึ้นมาว่า

 

 

 

    {ราติน่า:... ท่านแม่คงมีเหตุผลของท่าน คนใช้รีบใส่ชุดเกราะให้เร็วกว่านี้}

 

 

 

    {เหล่าคนรับใช้:ค่ะท่านราติน่า}

 

 

 

    '{วาโก้:เดี๋ยวนะ เมื่อกี้ราติน่าเรียกองค์ราชินีว่าท่านแม่... เกิดอะไรขึ้นกับท่านพี่สตาร์ฟอร์ลเหรอ!! จะถามออกไปก็คงไม่ได้ค่อยไปสืบเอาแล้วกัน}'

 

 

 

    วาโก้ก็ได้แต่สงสัยก่อนจะขอตัวลา

 

 

 

    {วาโก้:งั้นข้าขอตัวไปทำธุระอื่นก่อน}

 

 

 

    {ราติน่า:เชิญ}

 

 

 

    วาโก้ที่ได้ยินก็ถอยออกไปจากห้องและปิดประตูและรีบลงไปข้างล่างไปหากองกำลังที่เตรียมไว้ พอลงมาก็เห็นว่าเซบาสเตียนยืนรอเขาอยู่แล้ว วาโก้ที่เห็นก็เข้าไปถามเขาทันที

 

 

 

    {วาโก้:ทะ ท่านลงมาก่อนข้าได้ยังไง}

 

 

 

    \เซบาสเตียน:อ๋อข้ากระโดดลงมานะขอรับ/

 

 

 

    แล้วว่าโก้ก็มองย้อนกลับขึ้นไปก็เห็นว่ามันสูงปร

ะมาณตึก 11 ชั้นเขาก็ได้แต่อึ้ง ผ่านไปสักพักเขาก็นึกถึงเรื่องที่จะต้องไปบอกกองกำลังและขอตัวจากเซบัสเตียนไป

 

 

 

    '{วาโก้:เขาเป็นตัวอะไรกันเนี่ยโดดลงมาจากบนนั้นแล้วไม่เป็นอะไร... ช่างเรื่องนั้นก่อนข้าต้องไปบอกก็กำลังเรื่องคำสั่งขององค์ราชินี}'

 

 

 

    {วาโก้:ขะ ขอตัวก่อนนะครับ}

 

 

 

    \เซบาสเตียน:เชิญขอรับ/

 

 

 

    แล้ววาโก้ก็เดินผ่านเซบาสเตียนและไปเหล่ากองกำลัง พอเดินไปถึงวาโก้เดินไปถึงเขาก็พูดขึ้นมาว่า

 

 

 

    {วาโก้:ใครเป็นผู้นำกองทหารในตอนนี้}

 

 

 

    {ทหารในแถว:ท่าน ฮาเวียน เป็นคนนำครับ}

 

 

 

    {วาโก้:ไปบอกเขามาเดี่ยวนี้ ว่ามีสารจากองค์ราชินี}

 

 

 

    {ทหารในแถว:คะ ครับผมจะไปเรียกให้ครับ}

 

 

 

    ในระหว่างที่ทหารกำลังไปเรียก ฮาเวียนมานั่น ทางด้านราติน่าก็แต่งตัวเสร็จแล้ว

 

 

 

    {คนรับใช้:เสร็จแล้วค่ะ นายหญิง}

 

 

 

    {ราติน่า:ข้าจะไปหาองค์ราชินี ฝากไปจัดการอย่างอื่นด้วย}

 

 

 

    {คนรับใช้:รับทราบค่ะ นายหญิง}

 

 

 

    แล้วราติน่าก็ขึ้นไปหาองค์ราชินี พอมาถึงราติน่าก็เคาะประตู

 

 

 

    "ก๊อกๆ"

 

 

 

    {องค์ราชินี:เข้ามา}

 

 

 

     พอเข้าไปก็เห็นว่าองค์ราชินีกำลังคุยกับนกภูตตัวหนึ่งอยู่ ราติน่าที่เห็นก็ยืนเงียบๆรอ ผ่านไปสักพักองค์ราชินีก็หันมาหาราติน่าแล้วพูดขึ้นมาว่า

 

 

 

    {องค์ราชินี:ค่าฝากข้อความทั้งหมดให้กับนกนี้แล้ว เอาไปฟังระหว่างทางซ่ะ}

 

 

 

    {ราติน่า:รับทราบค่ะท่านแม่}

 

 

 

   แล้วนกตัวนั้นก็บินไปเกาะที่ไหลของ ราติน่าแล้วก็ออกไปพร้อมเธอ

 

 

 

    {องค์ราชินี:ขอให้เทพเจ้าคุ้มครองเจ้า}

 

 

 

 

 

 

 

 

 

              จากผู้แต่ง

 

    ขอโทษที่หายไปนานคัฟ พอดีเปลี่ยนโทรศัพท์ใหม่แล้ว ตอนที่ 6.1 ที่เขียนไว้มันหายเลยต้องเขียนใหม่หมด แถมก็มีข้อมูลบ้างส่วนหายด้วยและพึ่งกู้มาได้ ขออภัยในความล่าช้าครับ อีกอย่างคือตอนที่ 6.1 ยาวมากเลยจะแบ่งเป็น 6.1.1 น่ะคัฟ