ลมรักพัดผ่าน

ลมรักพัดผ่าน
บทที่ 01
เอริคจะไม่ทน
“เป็นผู้หญิงที่แปลกจริงๆ”จากนั้นชายหนุ่มก็เข้ามาที่ห้องทำงานซึ่งตกตกแต่งต่างไปจากห้องอื่นๆ ภายในห้องทำงาน ดูขาวคลีน สะอาดตา โต๊ะทำงานขนาดใหญ่ที่มีคอมพิวเตอร์โลโก้ผลไม้ตั้งตระหง่านอยู่กลางห้อง ด้านหลังโต๊ะทำงานเป็นตู้หนังสือสีไม้โอ๊คขนาดใหญ่ เริ่มจากผนังอีกฝั่งจรดอีกฝั่ง ตรงข้ามชิดกำแพงมีเปียโนขนาดใหญ่ถูกวางไว้ เขาทำงานจนลืมดูเวลา จนกระทั่ง มีเสียงเรียกจากใครบางคน 
23.00
เหมี๊ยว
“มีอะไรหึ ไม่หลับไม่นอน”
เหมี๊ยว
“มานี่เลย มาให้จกพุงซะดีๆ ฉันจะไม่ทนต่อความน่ารักน่าหยิกของแกหรอกนะแบล็ค”
เหมี๊ยว เหมี๊ยวววว
เอริคกับเจ้าแบล็คหยอกล้อกัน จนเวลาล่วงเลยมาเกือบจะเป็นเช้าวันใหม่
เอริคเดินเข้ามาหยุดที่ห้องนอนของตัวเอง ขณะกำลังจะล้มตัวลงนอนนั้น ก็ฉุกคิดอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ หยิบกล่องคุ้กกี้สีแดงแสนเชยของตนขึ้นมาเปิด ภายในกล่อง บรรจุรูปถ่ายของตนกับใครบางคนที่ติดมาด้วยอย่างไม่ตั้งใจ ซึ่งเขาเองก็จำไม่ได้พยายามนึกอยู่ตลอด แต่ก็นึกไม่ออก แต่ไม่รู้อะไรดลใจให็เขาหยิบรูปถ่ายขึ้นมาดู แต่กระนั้นเอริคก็ยังนึกอะไรไม่ออกอยู่ดี เขาจึงเก็บไว้ดังเดิม แล้วล้มตัวนอนเข้าสู่ห้วงนิทรา
 
ทางด้านของพริมาเช้าวันใหม่แล้วแต่เธอยังไม่สามารถนอนหลับได้ ภายนอกหน้าต่างมีพายุโหมกระหน่ำฝนโปรยปรายลงมาอย่างต่อเนื่อง เสียงฟ้าคำรามอย่างทรงอำนาจ ทั้งหมดเป็นเหตุผลว่าทำไมหญิงสาวจึงไม่สามารถข่มตานอนได้ลง
ก๊อกๆๆ เสียงเคาะประตูอยู่หน้าห้องทำให้พริมาตื่นจากผวังของความคิดตน
“ลื้อนอนยังอาพรีม”น้ำเสียงที่ดูเป็นห่วงและหวังดีของหญิงชราทำให้พริมารู้สึกโชคดีทุกครั้งที่มีผู้หญิงคนนี้คอยอยู่ข้างๆไม่ว่าจะเป็นช่วงเวลาความรู้สึกใด
“ยังม่า มีอะไรคะ”
“ไม่มีอาไร อั๊วแค่มาดูว่าลื้อนอนรึยัง พายุเข้าแล้ว กลัวว่าลื้อจะกังวล ไม่ต้องห่วงนะอาพรีม เชื่อมั่นในตัวเองสิ ลื้อหาทางรับมือไว้แล้ว คงไม่เสียหายอะไรมากหรอก”อาม่าพูดเพราะรู้ว่าหญิงสาวเป็นกังวลว่าที่ไร่จะได้รับความเสียหาย ในคืนที่พายุเข้าเช่นเดียวกับวันนี้ ลูกสาวของตนเป็นกังวลมาก จึงขับรถออกไปดูจนกระทั่งเรื่องไม่คาดฝันเกิดขึ้น
“พรีมแค่เป็นห่วงนิดหน่อยค่ะ แต่แค่นิดเดียวเท่านั้นค่ะ คิดถึงป๊ากับม๊าจังม่า พวกเขาคงรักที่นี่มาก ไม่ต่างจากม่า”พลางคิดน้ำตาก็ซึมอย่างห้ามไม่ได้
“พวกอีคงรักที่นี่มากจริงๆ นั่นแหละ”หญิงชราปลอบหลานสาวจนพริมาผล็อยหลับไป
โปรดติดตามตอนต่อไป...