เอ็กซ์ทีน

25 มีนาคม 2553
บันทึกของเก๋
 
         “เอาเข้าไปเก็บในบ้าน” เสียงพูดของวัยรุ่นสาวผมหยิกยาวสีดำ หน้าคมแขก ผิวสีเข้ม เรียกใช้เด็กสาวฝาแฝดที่มีทรงผมสั้นประบ่าและรูปร่างอ้วนท้วมสมบูรณ์เหมือนกัน มือของพวกเธอเต็มไปด้วยถุงพลาสติกใส่ของใช้และของกินมากมาย ฝาแฝดเปิดประตูบ้านอย่างทุลักทุเลแต่ก็ไม่มีทีท่าจะหงุดหงิด พวกเธอทำตามคำสั่งหญิงสาวแต่โดยดี
 
     ร่างผมหยิกสีดำชายตามองหาสิ่งต่าง ๆ อย่างเพลิดเพลินภายในรั้วประตูสีน้ำเงินเข้ม ก่อนที่เธอจะสะดุดตากับเด็กสาวหน้าสวย ผมยาวสีบลอนด์ประกายแดง แต่งตัวด้วยชุดสีสันสดใส กำลังเดินไปทางขวามือห่างจากเธอพอสมควร สีหน้าอารมณ์ดีของเธอแปรเปลี่ยนโดยทันที
 
“ปุ้ม ปุ้ย!” ร่างผมหยิกสีดำตะโกนเรียกฝาแฝด
“วางของไว้ก่อน” หญิงสาวพูดต่อ ฝาแฝดเดินออกมาด้วยสีหน้างุนงงก่อนที่จะได้เห็นร่างผมยาวสีบลอนด์ประกายแดงนั้น
“จำเรื่องคราวก่อนได้ไหม นี่แหละชนวนสงครามของฉัน” ร่างผมหยิกสีดำพูดขณะที่สายตามองจ้องไปที่เด็กสาวคนนั้น
“แต่ยัยฟิล์ม นางเห็นอนาคตนะ พี่เก๋” ปุ้ยแฝดคนน้องพูดสวนหวังเตือนให้ระวัง
“อนาคตฉันกำหนดเองได้ ฉันไม่เชื่อหรอกว่าหมอดูจะมากำหนดอนาคตฉัน” เก๋ตอบกลับด้วยความมั่นใจ
 
     สามสาวเดินออกมาจากบ้านรีบตรงเข้าไปหาร่างผมยาวสีบลอนด์ประกายแดง โดยทันที
 
“ไง ฟิล์ม จะไปไหนเหรอ?” ร่างผมหยิกสีดำพุ่งตัวตัดหน้าและกล่าวคำทักทาย
“สวัสดี เก๋” สาวสวยรีบตอบกลับพร้อมกับหันหน้าหนี เร่งฝีเท้าของตัวเอง
“อ่าว จะรีบเดินไปไหน อยู่คุยด้วยกันก่อนสิ” เก๋พูดต่อจงใจกวนประสาท
“ฉันรู้นะว่าพวกเธอจะทำอะไร ฉันเห็นสิ่งนี้ตั้งแต่ลืมตาตื่น และฉันจะไม่เสียเวลากับมัน” ร่างผมบลอนด์ประกายแดงพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“รู้เหรอว่าฉันจะมา แล้วรู้หรือเปล่าว่าต่อจากนี้จะเป็นยังไง?” เก๋ถามต่อ อีกฝ่ายเงียบไป
“ไม่เห็นทั้งหมดใช่ไหม?” ร่างผมหยิกสีดำพูดพลางยิ้มด้วยความสะใจ
“เรื่องสัปดาห์ก่อนที่พวกเธอทะเลาะกัน ไม่ใช่เรื่องของฉัน ฉันไม่อยากเข้าไปยุ่งด้วย” ฟิล์มพยายามทำเสียงจริงจังเพื่อขมอีกฝ่าย
“สีผมเธอเวลาโดนแดดสวยจังเลยนะ” เก๋เปลี่ยนเรื่อง เธอเบี่ยงตัวมาทางขวามือของอีกฝ่ายและจับไปที่เส้นผมยาว สวย ของฟิล์ม
“โอ๊ย!” ร่างเด็กสาวรู้สึกเจ็บที่หนังศีรษะฉับพลัน เธอถูกอีกฝ่ายกระชากช่อผม สาวสวยหันกลับไปมองด้วยความโมโหแต่อีกฝ่ายกลับแสยะยิ้มจนน่าขนลุก
“อ่าว เจ็บเหรอ จับแรงไป ขอโทษนะ ผมเธอสวยดี ฉันอยากมีผมแบบนี้บ้างจัง” เก๋พูดกวนประสาทต่อพลางจับไปที่เส้นผมของตัวเอง
“อยากมีก็หัดหนีบผมสิ!” ฟิล์มพูดด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด เธอไม่อยากมีปัญหาเลยเร่งฝีเท้าให้ออกไปจากตรงนั้น แต่ก็ไม่วาย…
“นั่นคุกกี้ช็อคชิพเหรอ? น่ารักดีนะ ทำไปฝากหนุ่มที่ไหนเหรอ” ร่างผมหยิกสีดำสังเกตเห็นในมือของอีกฝ่ายถือกล่องใส่คุกกี้ เธอไม่ยอมปล่อยให้สาวสวยผ่านไปง่าย ๆ
 
     สองมือของฟิล์มจับกล่องใส่คุกกี้ไว้แน่นพร้อมกับก้าวถอยหลังเพื่อรักษาระยะห่างจากอีกฝ่าย
 
“อย่าบอกนะว่าเธอแอบชอบพวกกะเลวกะลาด พวกนั้น ว่าแต่ไอ้ทรามคนไหนล่ะ ที่เธอชอบ?” เก๋พูดพร้อมทำสีหน้าเยาะเย้ย
“ฉันจะชอบใคร หรือจะทำอะไรมันก็เรื่องของฉัน เพราะฉันไม่รู้จักเธอ เราไม่ใช่เพื่อนกัน ฉันไม่มีวันเป็นเพื่อนกับผู้หญิงน่าสมเพชอย่างเธอ!!” ฟิล์มพยายามนับหนึ่งถึงสิบมาโดยตลอด แต่สุดท้ายเธอก็โมโหสุดขีดก่อนที่พ่นคำด่าออกมาพร้อมกับเดินสะบัดหน้าออกไป
 
     อีกฝ่ายก็โมโหเช่นกันที่ถูกด่า เธอขยับใบหน้าแทนการออกคำสั่งกับพวกเด็กสาวที่มาด้วยกัน
 
     สองฝาแฝดประสานมือเกิดปฏิกิริยาของไฟฟ้าสถิตบนฝ่ามือทั้งสองคน พวกเธอจับมือกันและเคลื่อนที่ด้วยความเร็วแต่ไม่เร็วเท่ากับพลังของทีม ฝาแฝดใช้พละกำลังมหาศาลจากแรงเสียดทานผลักเด็กสาวจนกระเด็นพร้อมกับกล่องคุกกี้กลิ้งลงไปที่พื้นหญ้าทันที สามสาวหัวเราะด้วยความสะใจ
 
     เด็กสาวลุกขึ้นมานั่งด้วยความโมโหบนพื้นหญ้า เธอสังเกตเห็นคุกกี้ในกล่องที่กระเด็นออกมาแตกหัก คุกกี้ที่เธอตื่นมาทำตั้งแต่เช้าอย่างตั้งใจให้กับชายหนุ่มของเธอ
 
“อ่าว คุกกี้แตกแล้ว น่าเสียดายจัง” เก๋เดินเข้ามาพูดจาทับถมต่อ
“อีเก๋!!!” ร่างผมบลอนด์ประกายแดงโมโหสุดขีดก่อนจะหยิบกล่องใส่คุกกี้เขวี้ยงตรงไปที่ฝ่ายตรงข้ามสุดแรง แต่น่าเสียดายที่อีกฝ่ายดันเอี้ยวตัวหลบอย่างชำนาญ
“เห็นอนาคตไม่ใช่เหรอแล้วทำไมไม่…” เก๋กำลังพูดเยาะเย้ยอีกฝ่ายแต่ทันใดนั้น
“โอ๊ยย!!” รองเท้าเปิดส้นลอยประทับเข้ากลางใบหน้าของเธออย่างจัง ร่างผมหยิกสีดำไม่ได้ตั้งตัว
“ส้นตีนของฉันต่างหากคืออนาคตของแก!!” สาวสวยพูดด้วยความสะใจ
“อีฟิล์ม!! จัดการมัน!” เก๋โมโหสุดขีดเช่นกัน เธอออกคำสั่งกับฝาแฝด
 
     สองพี่น้องจับมือกันอีกครั้งเพื่อเข้าจู่โจมด้วยความเร็วจากท่าประสาน ฟิล์มพยายามลุกขึ้นยืนเพื่อวิ่งหนีแต่ไม่สำเร็จ ฝาแฝดใช้พละกำลังกดตัวเธอแนบลงกับพื้นหญ้า สาวสวยพยายามดิ้นแต่ไม่อาจสู้พละกำลังของฝาแฝดเวลาที่จับมือกันได้เลย ตอนนี้เธอรู้สึกเหมือนถูกก้อนเหล็กขนาดใหญ่กดทับร่างทั้งตัว
 
“ฉันอยากรู้ว่า ถ้าแกถูกรมควันจนสำลัก อนาคตที่แกเห็นยังจะมีอยู่อีกไหม?!!” เก๋พุ่งตัวเข้ามาจิกผมของอีกฝ่ายที่ถูกกดแนบติดกับพื้นหญ้า ก่อนจะใช้พลังสร้างก้อนควันสีดำอัดเข้าหน้าร่างสาวสวย
 
     ฟิล์มสำลักควันฉับพลันแต่ก้อนควันดำไม่มีทีท่าว่าจะหายไป มันอุบัติขึ้นมาเรื่อย ๆ จนเธอสูดหายใจเข้าไปเฮือกใหญ่ เธอไม่สามารถทำอะไรได้เลยนอกจากพยายามดิ้นให้หลุดจากพันธนาการอย่างทุรนทุราย
 
     สามสาวหัวเราะชอบใจ ระหว่างที่ไม่มีใครทันสังเกต จู่ ๆ เงาของปุ้มแฝดคนพี่ที่เบี่ยงออกไปทางซ้ายเพราะการหักเหจากแสงแดดได้มีบางสิ่งเคลื่อนไหวออกมาจากเงา
 
     ร่างเด็กสาวผมซอยสั้น ตัวสูงโปร่ง สะโพกผาย ผิวสีเข้ม ปรากฏตัวขึ้นจากเงานั้นก่อนจะพุ่งตัวผลักฝาแฝดให้มือที่ประสานหลุดออกและกระเด็นไปพร้อมกับร่างผมหยิกสีดำ
 
     เธอเข้าไปประคองร่างสาวสวยที่กำลังนอนสำลักควัน น้ำตาและน้ำมูกหลั่งออกมาพร้อมกับเสียงกรีดร้องทรมาน
 
“ว๊ายย!!” ไม่ทันได้หันกลับมาเล่นงาน ลูกไฟขนาดใหญ่และรุนแรงพุ่งเข้าไปพื้นหญ้าบริเวณตรงหน้าสามสาว ทำเอาพวกเธอร้องโวยวายและวิ่งหนีด้วยความตกใจ
 
     ร่างสูงหล่อ แต่งตัวดูดี เดินเข้ามาด้วยท่าทางเกรี้ยวกราด สีหน้าเอาจริงเอาจัง มือขวาของเขาเป็นกระแสเปลวไฟครอบคลุมเอาไว้ เด็กหนุ่มหันไปมองที่ร่างเล็กบนพื้นหญ้าอย่างเวทนา
 
“ฉันได้ยินเสียงเอะอะตอนยืนรอพี่พชรตามที่พี่บอก เลยรีบออกมาช่วยพี่” ผมซอยสั้นพูดระหว่างประคองสาวสวย
“ทำไมต้องทำกันขนาดนี้วะ เก๋” ร่างสูงหล่อตะโกนออกไปด้วยความโมโห
“นี่มันเพิ่งเริ่ม อยากได้สงครามไม่ใช่เหรอ งั้นก็เตรียมรับมือสงครามได้เลย” เก๋พูดจบด้วยน้ำเสียงโมโหเช่นกัน ก่อนจะเดินจากไปพร้อมกับฝาแฝด