เมื่อฉันหลุดเข้าไปในยุคทองของโจรสลัด

             
                "เอ๊ะ...นี่เรา...ยังไม่ตายเหรอ" เป็นคำพูดแรกที่หลุดมาจากปากของอาเธอร์ อาเธอร์ค่อยๆมองไปรอบๆและเริ่มรู้สึกตัวขึ้นว่าบนตัวของเขานั้น
เต็มไปด้วยเม็ดทรายสีเหลืองระยิบระยับชวนให้รู้สึกคันไปหมด รวมถึงเม็ดทรายเหล่านั้นได้หลุดเข้าไปข้างในเสื้อผ้าของเขาด้วย ทั้งตัวของเขาชุ่มและ
แฉะไปด้วยน้ำทะเล เขารับรู้ถึงรสชาติเค็มของน้ำทะเล จมูกของเขาได้รับเพียงแค่กลิ่นเค็มๆของน้ำทะเลเท่านั้น เขามองเห็นท้องฟ้าอันกว้างใหญ่ที่ทำให้
เขารู้สึกสบายใจ เขาเริ่มตั้งสติได้และเริ่มคิดทบทวนเรื่องที่ผ่านมาว่าเขาได้ตัดสินใจจบชีวิตของตนเองและต่อจากนั้น... "เกิดอะไรขึ้นกันนะ" เขาก็ได้มา
อยู่ ณ ที่แห่งนี้ ท้องของเขาร้องออกมาด้วยความหิวโหย เขาคิดทบทวนกับตัวเองว่าเขาอยากมีชีวิตต่อไปอีกจริงๆงั้นหรือ "แต่ว่า...ในเมื่อโชคชะตาไม่
อยากให้ฉันตาย ฉันก็จะใช้ชีวิตต่อไปให้ดู!!" เขาค่อยๆทบทวนและดูเหมือนว่าบทสรุปที่เขาได้นั้นมีแค่สองอย่าง 1.เขาได้ถูกส่งมาต่างโลกและนี่คือ
ร่างกายของเขาเอง 2.เขาถูกส่งมาต่างโลกและนี่คือร่างกายของคนอื่น ตอนนี้เขายังไม่สามารถพิสูจน์ได้แม้เขาจะอยากรู้จนเนื้อเต้นก็ตาม แต่เมื่อเขาลอง
สังเกตดูเสื้อผ้าที่เขาใส่คือเสื้อสีขาวขาดๆ มีผ้าที่ผูกไว้ที่เอวเป็นสีแดง กางเกงของเขาก็เป็นกางเกงที่สีน้ำตาลขาดๆ แต่ที่คอของเขานั้นมีสร้อยคอที่
คล้องเอาไว้นั้นสามารถเปิดได้ เมื่อเปิดออกมาเขาพบรูปของหญิงสาวคนหนึ่งที่หน้าตาของนางงดงามมาก แต่ตอนนี้เขาเข้าใจคร่าวๆแล้วว่าเขาไม่ได้อยู่
ในร่างของตนเอง แต่ว่านี่เป็นร่างของคนอื่น เพราะว่าหญิงสาวในรูปเป็นคนที่เขาไม่รู้จัก อาเธอร์สันนิษฐานว่าชายคนนี้ที่เขาสวมร่างอยู่น่าจะจมน้ำเสีย
ชีวิตและมาเกยตื้นที่เกาะแห่งนี้ ในใจของเขารู้สึกเศร้าอย่างมากเมื่อรู้ว่าชายคนนี้จมน้ำตายทั้งที่มีภรรยาอยู่แล้ว แต่ในเมื่อชายคนนี้ตายแต่เขายังอยู่ อา
เธอร์ก็จะใช้ชีวิตที่เหลือแทนชายคนนี้เอง อาเธอร์หันไปทางขวาเขาก็สังเกตุเห็นมีดที่วางอยู่ข้างเขา "ดูเหมือนว่ามีดนี่จะเป็นของชายคนนี้สินะ" อาเธอร์
พูดออกมาอาเธอร์ได้เอื้อมมือของเขาไปหยิบมีดขึ้นมา โดยเมื่อเขาสังเกตุดีเขาก็น่าจะใช้คำว่ากริชมากกว่า เป็นกริชขนาดที่เขาสามารถนำมาเหน็บเอาไว้
ข้างเอวได้แต่เมื่ออาเธอร์มองเข้าไปในกริชมันวาว เขาก็เห็นภาพสะท้อนของชายคนนี้ ชายคนนี้เป็นชายที่หน้าตาดีมากใช้ได้น่าจะอายุระมาณ30ต้นๆ "ว่า
แล้วว่าทำถึงมีภรรยาสวยขนาดนี้"อาเธอร์แซว ในตอนนี้อาเธอร์ก็คิดได้ว่าเขาจะลืมตัวตนเก่าของเขาและเริ่มต้นใช้ชีวิตใหม่ในร่างนี้ เขาเหน็บกริชไว้ที่เอว
และหยิบสร้อยคอที่บรรจุรูปของผู้หญิงคนนั้นขึ้นมา ตรงสร้อยคอมีคำที่สลักว่า "จากคริสต์ถึงดีน" อาเธอร์เข้าใจแล้วว่าชายคนนี้ชื่อดีนและสตรีในรูปชื่อ
คริสต์ในเมื่อเขาจะละทิ้งตัวตนเก่าดังนั้นเขาจึงจะใช้ชื่อว่าดีน ในเมื่อตอนนี้เขาหิวโหยมากๆเหมือนคนขาดอาหารอย่างยาวนาน เขาได้มองดูดวงอาทิตย์
ตอนนี้พระอาทิตย์อยู่ตรงกลางหัวเขาพอดี เพราะฉะนั้นเวลาตอนนี้น่าจะอยู่ประมาณเที่ยง ดีนได้หันไปทางตรงข้ามของทะเล ดีนได้พบผืนป่าที่เต็มไป
ด้วยต้นไม้แต่ด้วยสัญชาตญาณของมนุษย์แล้ว เขาจึงยังไม่เสี่ยงที่จะเข้าไปข้างในป่าก่อนดีกว่า ทันใดนั้น เขาก็สังเกตุเห็นปูทะเลที่เดินไปมาตาม
ชายหาด เขาก็น้ำลายย้อยออกมาอย่างน่ากลัว ดีนได้ค่อยๆย่องไปหาปูทะเลและเอามือค่อยๆชักกริชที่เหน็บเอวของเขาเอาไว้ขึ้นมาพร้อมแทงเจ้าปูทะเล
ตัวนี้ ทันใดนั้นดีนก็จับมีดและแทงไปที่ปูทะเลอย่างสุดแรงแต่หารู้ไหมว่าปูทะเลตัวนี้นั้นรู้ตัวแล้วและเอาก้ามหนีบเข้าไปที่ข้อมือของดีนอย่างสุดแรง "อ๊า
กกกกกกกกกกก" ดีนร้องขึ้นมาด้วยความเจ็บปวดอย่างแสนสาหัส เขาได้ฝืนดึงปูทะเลตัวนั้นออกและได้มีน้ำสีแดงไหลตามข้อมือของเขาตามมาด้วย "วันแรกก็เฟลเลย"ดีนตัดพ้อด้วยความเศร้า "ปูทะเลตัวเดียวฉันยังจับไม่ได้แล้วจะไปทำอะไรได้!!" ดีนฮึกเหิมขึ้นอีกครั้งและคิดแผนขึ้นมาอีกครั้ง