หัวใจรักเร้นวิญญาณ

บรรยากาศในบ้านดูครื้นเครงเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะและรอยยิ้มของคนในบ้าน ท่ามกลางความยินดีกับสมาชิกใหม่ ชาลิสา ในฐานะคุณนายคนใหม่ของบ้าน ขณะนั้นเองก็มีรถของใครคนหนึ่งจอดหน้าประตูคฤหาสน์ พร้อมบีบแตร

“ใครกันมาค่ำๆ มืดๆ แล้วลุงยังไม่ปิดประตูรั่วหรือไงนี่” เพชรีพูดขึ้นและหันไปมองจักรวาล ชายหนุ่มรู้งานจึงอาสาเดินออกมาดูว่าเจ้าของเสียงแตรรถนั้นเป็นใคร เขาเดินกึ่งวิ่งพลางยิ้มไปยังรถคันนั้น “อ้าว…วันนี้ก็เพิ่งเจอกัน ทำไม….” จักรวาลถึงกับหยุดกึก เมื่อรู้ว่ารถคันที่มาจอดไม่ใช่รถของคนที่อยู่ในความคิด

“นายมีธุระอะไร มาเอาป่านนี้” จักรวาลถามด้วยน้ำเสียงที่ดูผิดหวัง ใช่แล้ว…คนที่อยู่ในรถคือชินกฤต พนักงานคนหนึ่งของเขา

“ผมมาเอาเอกสารที่ฝากให้คุณเซนต์ครับ” ชินกฤตตอบด้วยน้ำเสียงและใบหน้าที่ราบเรียบ

“เอกสารอะไร มาฝากตอนไหน” จักรวาลแปลกใจเพราะวันนี้เขาเองก็ไม่ได้อยู่ที่บ้านทั้งวัน

“ผมฝากเอกสารให้คุณผู้หญิง ให้คุณจักรวาลเซนต์ด่วน เพราะคุณโรเบิร์ตคู่ค้าของเราจะต้องขึ้นเครื่องกลับตีสองนะครับ” จักรวาลใจหายวาบ เพราะความเหนื่อยจากพิธีสมรสทำให้เขาลืมเอกสารงานด่วนที่เขาต้องส่งให้คู่ค้าภายในวันนี้ ทันใดนั้นแววตาของเขาเกิดประกาย เขาเกิดความคิดบางอย่าง

“เด๋วนายรออยู่นี่นะ เด๋วฉันมา” ว่าแล้วจักรวาลก็วิ่งหายเข้าไปด้านในสักพักก็กลับออกมากับแฟ้มเอกสารเดียวกันกับที่ชินกฤตนำมาวันนี้

“ป่ะ ไปพบคุณโรเบิร์ตด้วยกัน แล้วคืนนี้นายพาฉันไปโต้รุ่งหน่อยนะ ถือว่าขอละกัน”

ชินกฤตแปลกใจกับสิ่งที่ได้ยิน ตาก็มองเจ้านายที่เปิดประตูเข้ามานั่งคู่คนขับราวกับเพื่อนสนิท “เดี๋ยวครับคุณจักร คุณหมายความว่าไงนะครับ”

“ก็หมายความอย่างที่พูดนั่นแหละ ไป!!! ส่งเอกสารคุณโรเบิร์ตก่อนแล้วค่อยว่ากัน”

ชินกฤตขับออกไปอย่างงงๆ แต่ก็ทำตามคำสั่งครบถ้วน หมายความว่าคืนนี้เจ้านายจะไม่กลับบ้าน เขาคิดอะไรอยู่กันแน่นะ

……………………

“คุณจักรไม่กลับคืนนี้…” ชาลิสารำพันกับตัวเอง เมื่อนึกถึงเหตุการณ์เมื่อช่วงค่ำ ที่เขาต้องออกไปทำงานกะทันหันและคืนนี้จะไม่กลับ นี่คงจะเป็นคืนที่สองแล้วที่เขาทิ้งเธอไว้ลำพัง หลายคำถามเกิดขึ้นในหัวของเธอ ว่าทำไมคนแต่งงานกันใหม่ๆ ถึงไม่อยากอยู่ด้วยกัน ปกติจะต้องคุยกันเรื่องไปฮันนีมูนแล้ว หรือว่าเธอเข้าใจผิดว่าคู่แต่งงานข้าวใหม่ปลามันจะต้องอยากอยู่ใกล้ตลอดเวลาทุกคู่ แม้เธอจะสงสัยอะไรก็ตาม ณ เวลานี้ จักรวาลไม่ได้อยู่ที่นี่ และคืนนี้ เธอจะต้องนอนคนเดียวเช่นเคย

ก๊อก…ก๊อก… เสียงประตูห้องนอนดังขึ้น เวลาก็ประมาณสามทุ่มเข้าไปแล้ว ชาลิสากระโดดจากเตียงนอนรีบไปเปิดประตูหวังว่าจะให้เป็นจักรวาล

“คุณจักรฝากนมร้อนมาให้คุณผู้หญิงดื่มก่อนนอนค่ะ” สาวใช้ของคฤหาสน์นี้นั่นเอง เธอเดินเข้ามาเสิร์ฟที่โต๊ะกลางห้อง ชาลิสานั่งลงมองนมแก้วนี้ด้วยความดีใจเล็กน้อย “อย่างน้อยเขาก็ไม่ลืมเรานะ” ชาลิสาดื่มนมรวดเดียวจนหมด แล้วปิดไฟเข้านอนพยายามบอกใจตัวเองว่าจะไม่คิดอะไร

ในความมืดของห้องนอนจักรวาลที่เธอได้เข้ามานอนเป็นครั้งแรกทำให้เธอรู้สึกผิดที่ผิดทาง ชาลิสาพยายามพลิกตัวไปมาก็แล้ว นอนนิ่งๆ ก็แล้ว จนนาฬิกาบ่งบอกเวลาล่วงเลยมาจนถึงตีสองเศษๆ เธอไม่เคยรู้สึกนอนไม่หลับเช่นนี้มาก่อน

“กึก..” เสียงวัตถุบางอย่างในห้องดูเหมือนจะมีการเคลื่อนไหว ชาลิสาหยุดพลิกตัวแล้วนอนนิ่ง ในใจพาลนึกไปถึงตอนเด็กๆ เวลานอนกลางคืนแล้วกลัวผี เธอจะนอนนิ่งๆ ด้วยความกลัว แต่สุดท้ายก็ไม่มีอะไร แต่ในคืนนี้มันไม่ใช่แล้ว เธอไม่ได้เป็นเด็กน้อยอีกต่อไป แต่เธอกลับรู้สึกหวาดกลัวอย่างอธิบายไม่ได้ หลังของเธอรู้สึกเย็นวาบ “หรือในห้องนี้จะมีผี?” เธอหลับตาปี๋นึกภาวนาขอให้คืนนี้ผ่านไปด้วยดี

แสงแดดสาดเข้ามาที่หน้าต่างบานหนึ่งของห้อง ชาลิสาค่อยๆ ลืมตาขึ้น เธอหลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ เมื่อหันไปมองนาฬิกาที่บอกเวลาเกือบเก้าโมงเช้าเธอถึงกับลุกทันทีจนแทบกระโดด

“ตายแล้ว มาอยู่บ้านเค้าวันแรกก็ตื่นสายขนาดนี้ ตายๆๆๆ” เธอรีบทำธุระส่วนตัวด้วยความเร็วสูงสุดที่เธอจะทำได้ แล้วรีบออกจากห้องเดินตรงไปยังห้องครัวเพื่อที่จะช่วยทำงานอะไรในบ้านได้บ้าง

“คุณนายออกไปข้างนอกแต่เช้า ส่วนคุณจักรยังไม่กลับเจ้าค่ะ” สาวใช้คนหนึ่งบอกกับเธอเรียบๆ เธอพยักหน้ารับรู้เบาๆ และรู้สึกผิดที่ไม่ได้ทักทายแม่สามียามเช้า “คุณผู้หญิงจะรับอาหารเช้าเลยไหมคะ ไปทานริมสระว่ายน้ำก็ได้ค่ะ เดี๋ยวหนูยกไปให้” สาวใช้เอ่ยกับเธอยิ้มๆ เป็นอาหารเช้าที่ต้องทานคนเดียวอีกแล้ว ถึงจะเหงาหน่อยก็อดทน เพราะอีกประมาณหนึ่งเดือนหากขายบ้านได้ ยัยแก้วตาก็จะอยู่ที่นี่เป็นเพื่อนเธอแล้ว

ขณะที่กำลังจะใช้ส้อมจิ้มอาหารเช้าเข้าปาก ก็มีแขนข้างหนึ่งกอดเธอจากด้านหลัง

“ว้าย!!! ชาลิสาตกใจจนมือปัดไปโดนแก้วน้ำส้มบนโต๊ะหกลงกับพื้น “พี่จักร!!!...” เธออุทานชื่อเจ้าของแขนข้างนั้น และแขนอีกข้างแทบจะทำให้เธอหายตกใจ เพราะในมือของเขาถือแก้วนมวานิลาร้อนๆ ที่เธอชอบมาเสิร์ฟถึงที่

“โอ๋ๆๆ คนดี อ่ะ…ของโปรดมาประทานให้เจ้าหญิงลิสาแล้วนะคร้าาาบ” จักรวาลลูบหัวเธอเบาๆ เขารู้ว่าเธอชอบดื่มทุกเช้า

“พี่รู้ได้ยังไงคะเนี่ย ว่าลิสาดื่มเจ้านี่ทุกเช้า” ลิสายกแก้วเครื่องดื่มขึ้นมาสูดกลิ่นหอม

“เรื่องของลิสา ยังไงพี่ก็หามาจนได้แหละจ้า” จักรวาลพูดแต่ตามองไปทางอื่น

“แน่ะๆ แอบส่องเฟสบุ๊คของลิสาใช่ไหมเอ่ย” หญิงสาวแซวชายหนุ่ม เธอจิบนมร้อนๆ แล้วยิงคำถามต่อชายหนุ่ม

“แล้วเมื่อคืนพี่นอนที่ไหนคะ?”

…………………………….

จักรวาลไปไหนทำอะไรคืนนั้น? และในห้องนั้นเป็นเสียงอะไร? ตามติดๆ กันเลยจ้านักอ่านที่รักทั้งหลาย