พิมพ์ลดา

               “ถ้าคุณผู้ชายยอมให้คุณพิมพ์ไปแก้วก็ต้องไปอยู่ดูแลคุณพิมพ์อยู่แล้วค่ะ” คุณแก้ว
 
               “งั้นเดี๋ยววันนี้เราไปดูกันนะคะ ว่าเขายังรับสมัครสอบเทียบอยู่รึเปล่า ถ้ายังรับอยู่พิมพ์จะได้สมัครวันนี้เลย” พิมพ์ลดา
 
               สถานที่รับสมัครสอบเทียบ หลักสูตรของอเมริกา GED จะสอบเป็นภาษาอังกฤษทั้งหมด สี่วิชา ถ้าสอบผ่านสามารถเอาใบวุฒินี้ไปสมัครเรียนต่อต่างประเทศได้ เธอตั้งใจว่าจะสอบให้ผ่านก่อนค่อยปรึกษาคุณพ่อคุณแม่เรื่องที่จะไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ
 
               “โชคดีจังเลยนะคะที่เขากำลังรับสมัครพอดี เดี๋ยวพิมพ์จะต้องเตรียมตัวอ่านหนังสือสอบจะได้สอบผ่านรอบเดียวจบครบทุกวิชา คุณแก้วต้องเป็นกำลังใจให้พิมพ์ด้วยนะคะ” พิมพ์ลดาอ้อน
 
               “คุณพิมพ์เป็นคนเก่งอยู่แล้ว ต้องสอบผ่านทุกวิชาแน่ๆ ค่ะ” คุณแก้ว
 
               “คุณแก้วขา เดี๋ยวเราแวะร้านกาแฟด้านหน้ากันหน่อยนะคะ พิมพ์อยากทานค่ะ” พิมพ์ลดา
 
               “นี่คุณพิมพ์หัดดื่มกาแฟ ตั้งแต่เมื่อไหร่คะ อาทิตย์ก่อนคุณพิมพ์ยังบอกว่ามันขมไม่ชอบอยู่เลยนี่คะ” คุณแก้ว
 
               “พิมพ์ลองซื้อทานร้านนี้แล้วชอบค่ะ เบเกอรี่ของร้านนี้ก็อร่อยมากเลยนะคะ คุณแก้วลองซื้อติดเอาไว้ทานตอนเช้ากับน้ำชาสิคะ พิมพ์รับรองเลยว่าคุณแก้วต้องมาซื้อซ้ำแน่นอนค่ะ” พิมพ์ลดายิ้ม
 
               เมื่อชาติที่แล้วพิมพ์ลดาชอบกาแฟของร้านนี้มาก ถึงราคาจะสูง (แพงมาก) แต่ถ้าเทียบกับคุณภาพและรสชาติของกาแฟแล้วเธอยอมรับได้ เรียกว่ากินทุกวันเลยก็ได้ เพียงแต่ตอนนี้เธออายุสิบหกยังไม่เต็มสิบเจ็ด คุณแก้วเลยมองว่าเธอยังเป็นเด็กไม่เหมาะกับการที่จะดื่มกาแฟ
 
               “สวัสดีค่ะรับอะไรดีคะ” พนักงานขาย
 
               “ขอquadriginoctuple frap แก้วหนึ่งค่ะ ขอแยมโรลรสวานิลลา กับ รสกาแฟอย่างละแพคด้วยนะคะ” พิมพ์ลดาสั่งในแบบที่ตัวเองชอบ
 
               “คุณแก้วรับเป็นอะไรดีคะ ลองทาน  Iced Caffè Latte ไหมคะตัวนี้จะไม่ขมมาก ลองรับไปทานดูไหมคะ” พิมพ์ลดา
 
               “แก้วแล้วแต่คุณพิมพ์จะสั่งให้ดีกว่าค่ะ ปกติแก้วไม่เคยเข้าร้านนี้ เลยเลือกไม่ถูกค่ะ ไม่รู้ว่าจะสั่งอะไรดีคะ” คุณแก้ว
 
               “เบเกอรี่คุณแก้วจะรับอะไรดีคะ” พิมพ์ลดา
 
               “แก้วตามใจคุณพิมพ์ละกันค่ะ คุณพิมพ์สั่งอะไรให้แก้วก็จะลองทานดูค่ะ” คุณแก้ว
 
               “คุณค่ะขอเป็น Iced Caffè Latte เพิ่มอีกหนึ่งแก้ว ครัวซองต์เนยสดหนึ่งแพคค่ะ” พิมพ์ลดา
 
               “ทั้งหมด 1,950 บาทค่ะ” พนักงานขาย
 
               “นี่ค่ะ 2,000 ไม่ต้องทอน ขอบคุณค่ะ” พิมพ์ลดา
 
               “คุณพิมพ์คะ ทำไมถึงแพงขนาดนี้ล่ะคะ แค่กาแฟสองแก้ว ขนมสามแพค เกือบสองพันเชียว” คุณแก้ว
 
               “โธ่คุณแก้วขา เฉพาะกาแฟของพิมพ์ก็แก้วละ 1,500 บาทแล้วค่ะ แค่นี้ไม่แพงหรอกค่ะ คุณแก้วลองทานดูก่อนสิคะ แล้วจะติดใจ” พิมพ์ลดา
 
               “ต่อให้ติดใจแค่ไหนแก้วก็ไม่กล้าทานบ่อยๆ หรอกค่ะ เสียดายเงิน เก็บไว้กินข้าวดีกว่าค่ะ” คุณแก้ว
 
               “ฮ่า ฮ่า ฮ่า ได้ค่ะ เอาไว้ถ้าคุณแก้วอยากทานเมื่อไหร่ก็มาบอกพิมพ์นะคะ เดี๋ยวพิมพ์ซื้อให้ทานเองค่ะ” พิมพ์ลดา
 
               “คุณพิมพ์คะ หัวเราะปากกว้างขนาดนี้ไม่เรียบร้อยเลยนะคะ ถ้าคุณแม่เห็นคงโดนหยิกแขนเขียวแน่ๆ ค่ะ” คุณแก้ว
 
               “โธ่คุณแก้วขา คุณแก้วก็อย่าเอาไปฟ้องคุณแม่สิคะ” พิมพ์ลดา
 
               “เราคุยกันสองคนถ้าคุณแก้วไม่บอก คุณแม่ไม่มีทางทราบหรอกค่ะ ลุงชวนก็คงไม่ฟ้องคุณแม่ใช่ไหมคะ” พิมพ์ลดา
 
               “ครับผมไม่ฟ้องให้คุณท่านมาตีคุณหนูหรอกครับ” ลุงชวนคนขับรถ
 
               หนึ่งสัปดาห์ต่อมา
 
               “คุณแก้วขา วันนี้ทำอะไรทานคะ ให้พิมพ์ช่วยไหมคะ” พิมพ์ลดา
 
               “คุณพิมพ์หัดทำกับข้าวตั้งแต่เมื่อไหร่ ตอนไหนคะ ทำไมแก้วถึงไม่ทราบ” คุณแก้ว
 
               “ก็ตอนนี้ไงคะ พิมพ์ช่วยคุณแก้วทำ คุณแก้วก็สอนพิมพ์ไปด้วย แบบนี้ดีไหมคะ” พิมพ์ลดา
 
               “ไม่ดีหรอกค่ะ ผิวคุณพิมพ์บอบบาง มายืนหน้าเตาร้อนๆ แบบนี้ลำบากเปล่าๆ ค่ะ ไปนั่งรอในห้องนั่งเล่นดีกว่า เดี๋ยวเสร็จแล้วแก้วจะไปตามมาทานข้าวนะคะ” คุณแก้ว
 
               ในชาติที่แล้วพิมพ์ลดาทำอะไรไม่เป็นเลย คิดๆ ดูแล้วเธอก็ทำอะไรเพื่อปรีชามากมายจริงๆ เธอเปลี่ยนแปลงตัวเองแทบจะทุกอย่างให้เป็นในแบบที่ปรีชาชอบ โดยเริ่มจากหัดทำกับข้าวที่เขาชอบก่อน กว่าจะทำออกมาสำเร็จสักอย่าง ต้องบอกว่าลำบากมากจริงๆ แต่ด้วยเพราะอยากเอาใจปรีชา ต่อให้ลำบากมากแค่ไหนเธอก็ต้องอดทน หัดเองจนทนไม่ไหว ต้องไปลงเรียนคอร์สทำอาหาร เรียนไปสักพักก็ติดใจ ลงเรียนทำอาหารต่างชาติเพิ่ม ต่อด้วยลงเรียนทำขนมเป็นอย่างสุดท้าย ต่อให้ย้อนกลับมาแต่ความรู้เหล่านั้นเธอจำมันได้เป็นอย่างดี ต่อไปนี้จะไม่มีอีกแล้วคุณหนูพิมพ์ที่หยิบจับทำอะไรไม่เป็น จะมีแต่คุณหนูพิมพ์ที่ทำอาหารเก่งรสมือเป็นเลิศเท่านั้น
 
               พิมพ์ลดานั่งถอนหายใจอยู่ในห้องนั่งเล่น เธอนั่งคิดอะไรไปเรื่อยๆ ปล่อยใจให้ว่าง ใช้สติคิดหาเหตุผล
 
 
มาเอาใจช่วยลูกสาวกันนะคะ ว่าชีวิตที่คิดจะเปลี่ยน เส้นทางจะเวียนมาบรรจบกันอีกหรือเปล่าน๊า อิอิ
 
ถ้าชอบนิยายเรื่องนี้ช่วยกันกดแชร์หน่อยนะจ๊ะ ชวนเพื่อนมาอ่านด้วยกัน วิธีแชร์แค่กดจุดสามจุดมุมขวามือค่ะ
 
อ่านแล้วรู้สึกยังไงคอมเม้นท์บอกกันบ้างนะจ๊ะ ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่าน และกดหัวใจเพื่อเป็นกำลังใจให้กันนะคะ
 
ยินดีรับฟังทุกคำวิจารณ์นะคะ ขอแค่กรุณาอย่าคอมเม้นท์หยาบคาย ขอบคุณค่ะ