ไปต่างโลกกับการสร้างโกเลม

*ลืมตา
 
“ฮะ…”
 
ตอนที่ผมตื้นขึ้นมา
 
ผมก็ได้พบว่าตัวผมได้มาอยู่กลางทุ่งเขียวขจีพร้อมชุดนอนซะงั้น
 
“ฉันอยู่ไหนเนี้ย? ฝันเรอะ?”
 
“ชุดนอนที่ซื้อมาห่วยชะมัด”
 
“เฮ้ย! อิหยังว่ะเนี้ย!”
 
“ดูเหมือนวงเวทเลยอ่ะ…แต่ทำไมข่อยถึงอยู่ตรงซี้ได้ล่ะ?”
 
“น่ากลัวง่าาา”
 
“ฉากในฝันเหมือนจริงสุดๆ นึกว่าเล่น VR..”
 
“แล้วฉันจะทำอะไรดีล่ะ?…หือ? นี่มันกำแพงเรอะ? ใสชะมัด”
 
“โอ๊ะ! เกือบล้ม!”
 
“นี่มันไม่เหมือนฝันเลยแฮะ ใครเอา VR มาใส่ให้เราหรือป่าวนะ?”
 
“โดนลักพาตัวเหรอ แล้วโทรศัพท์ก็ไม่มีอีก”
 
“แล้วไม่คิดเลยว่าจะได้ใส่ชุดนอนลายหมีน้อยแบ๋วๆนี่ออกมาข้างนอก…”
 
“หือ?”
 
“ถ้ำเหรอ?”
 
อ-อะไรน่ะ จู่ๆก็-
 
*วิ่ง
 
ฉันต้องเข้าไปเข้าใน…
 
เข้าไปในถ้ำ-
 
ฉันต้องเข้าไป!
 
ไม่รู้ว่าทำไม..แต่ต้องเข้า
 
ด่วนเลย เกือบถึงแล้ว…!!
 
เร็วเข้า!
 
*สดุดหินอย่างจัง
 
!!!!
 
“อ๊ากกกกกกกกกกกกก!!!”
 
“อ๊ากกกกกกกกกกกกกกก!!!!”
 
“แฮ่ก แฮ่ก”
 
หายใจลึกๆกระจายความเจ็บปวด
 
“เฮ้อ ดีนะนิ้วยังอยู่”
 
“แต่..อ๊ะเดี๋ยวนะ?”
 
“รู้สึกแปลกๆ จู่ๆก็รีบเข้ามาในถ้ำ…เราเป็นอะไรไปเนี้ย”
 
“อ๊ะ ไม่ใช่ถ้ำ กลับเป็นอุโมงค์หรอกเหรอ”
 
"ทางยาวจังแฮะแต่มองเห็นปลายทางอยู่"
 
"งั้นเราเข้าไปในอุโมงค์เพื่อไปอีกด้านหรือกลับไปสำรวจวงเวทดีล่ะ….."
 
สองตัวเลืองง่ายๆ
 
ถึงจะพูดแบบนั้นก็เถอะ ฉันจะไปคู่นี่แหละแต่จะไปไหนก่อนดี
 
มาคิดดูแล้ว นี่คงเป็นการตัดสินใจที่สำคัญที่สุดในชีวิตแล้วมั่งเนี้ย
 
ไปทางนี้ดีกว่า
 
ปล่อยอุโมงค์นี่แล้วไปสำรวจวงเวทดีกว่า
 
“โอ้ว”
 
“ทำไมประตูใหญ่จัง”
 
ตอนที่กลับไปที่วงเวทน่ากลัวนั้น ฉันก็เจอกับทางเส้นนึงโยงมาที่นี่
 
“อืมแย่ล่ะสิ จะเปิดยังไงดีล่ะ”
 
และวงเวทอีกอันเหรอ
 
“น่ากลัวเข้าไปใหญ่”
 
"แต่รู้เรื่องเวทมนตร์เยอะนี่หว่า ไม่ต้องถามมังงะล้วนๆ 55+"
 
“ว่าแต่นี่มันเป็นที่แบบไหนล่ะเนี้ย?”
 
"ม่ายข้าวจายเลยแฮะ" ถ้าร่ายเวทและเปิดง่ายๆก็ดีเนอะ อืม…"
 
อ๊ะจริงด้วย!
 
“จงเปิดเสีย!”
 
"…ล้อเล่นน่า…ใครจะทำ-"
 
*บึ้ม
 
“ฮะ”
 
“อะไรว่ะเนี้ย!!”
 
“ฉันทำเรอะ? คงงั้น แหะๆ"
 
“โอ๊ะมีทางไปต่อด้วย!”
 
“…….ไหนๆก็มาแล้วเข้าไปดีกว่า”
 
“ทางไม่มีไฟด้วยมองมั้ยล่ะเนี้ย”
 
“โอ้ อยู่ๆทางก็สว่าง”
 
“สวดยอดเลยแฮะ”
 
“พนังส่องแสงล่ะ พวกนี้ทำจะอะไรเนี้ย”
 
“วงเวทออีกล่ะ!!”
 
“วงเวทที่ฉันยืนตอนนั้นเชือมกับตรงนี้เรอะ?”
 
“อ๊ะ!! ม…ไม่เอาน่า….”
 
“หลังจากมาต่างโลก และคิดว่าจะได้เจอใครสักคน…”
 
“ที่ไหนได้เจอโครงกระดูกซะงั้น”
 
“งั้นที่นี่เป็นสุสานเหรอ? บนตัวมีของแพงด้วยแฮะคงจะสำคัญสำหรับเขาล่ะมั่ง”
 
*พนมมือ
 
"ผมแค่ผู้เคราะร้ายเฉยครับ"
 
“ผมไม่ได้พยายามทำลายสุสานของคุณเลยดังนั้นอย่าสาปกันเลยครับ~”
 
"นั้นอะไรล่ะนั้น"
 
“หนังสือ…เวทเรอะ?”
 
“โดนผนึกด้วยแฮะ”
 
“การที่โครงกระดูกทิ้งมันไว้ข้างๆแบบนี้…ต้องสำคัญแน่ๆ…ชักสนใจแล้วแฮะ”
 
“แทนที่จะล็อกด้วยกุญแจแต่กลับเป็นวงเวทอีก”
 
“เหมือนประตูนั้นเลยแฮะ งั้นต้องเปิดด้วยเวทซินะ”
 
ไม่ๆ เดี๋ยวก่อนฉันยังไม่แน่ใจเลยว่าประตูเปิดเพราะฉันพูดน่ะ!
 
ตอนที่ประตูมันพังลงมาก็เพราะฉันพูดน่ะสิ
 
แต่...แต่ว่า!!
 
“แต่่นี่มันเหตุฉุกเฉินฉันต้องทำ”
 
"จงเปิดเสีย!"
 
*บึ้ม
 
"แว๊กกกก"
 
“พูดปุ๊บเปิดปั๊บเลยเหรอ”
 
“มันได้ผลนะ…แต่ว่า”
 
“ไหนๆก็เปิดแล้วขอดูหน่อยแล้วกัน”
 
“ไม่เคยเห็นตัวหนังสือแบบนี้เลยแฮะแต่อ่านออกเฉย”
 
ติดตามตอนต่อไปจ้า~
 
ติดตามก่อนใครได้ที่เว็ป dek-d.com เลยนะครับ ลิ้งอยู่ข้างล่างนะ ฝากติดตามด้วยนะจุ๊บๆ
 
https://writer.dek-d.com/MrDarkKitty/writer/view.php?id=2310810