ราคีกามกามา

            บุรุษผู้หนึ่งชื่อว่า ซุนวูเกิดในยุคเลียดก๊ก คาดว่าประมาณ 400 ปีก่อนค.ศ  ซุนวูเป็นปราชญ์บัณฑิตที่ชาญฉลาดมีชื่อเสียง 
            ขุนพลโง้วจื้อซูแห่งแคว้นโง้ว หรือ แคว้นอู๋ เขาได้พบกับซุนวู หลังจากได้สนทนากับซุนวู โง้วจื้อซูเห็นว่าซุนวูมีความรู้ปราชญ์เปรื่องจึงชวนซุนวูเข้ารับราชการที่นครหลวง            ซุนวูแม้ที่มีอายุมากกว่าโงวจื้อซูแต่ถูกอัธยาศรัยต่อกัน จึงคบเป็นสหาย และยอมไปเป็นขุนนางที่นครหลวง            ซุนวูทำหน้าที่เป็นเสนาบดีที่ปรึกษาช่วยโง้วจื้อซูฝึกทหารให้แก่ตี้เหอหลี แห่งแคว้นโง้ว            ซุนวูได้เสนอแผนพิชัยสงคราม 13 บรรพในที่ประชุมขุนนางราชสำนัก แต่ตี้เหอหลี ยังไม่เชื่อถือในซุนวู            ซุนวูจึงขอแสดงตัวอย่างโดยจะฝึกนางสนมของอ๋องฮูซาให้เอาชนะทหาร ตี้เหอหลีก็อนุญาต            ขณะซุนวูฝึกสอนการใช้อาวุธ นางสนมทั้งสองนางหัวเราะอย่างสนุกสนาน ทั้งไม่สนใจปฏิบัติตามคำสั่งของซุนวู ซุนวูจึงลงมือใช้อาวุธสังหารสนมทั้งสองนางทันที เพื่อให้เห็นถึงความเป็นความตายในการสู้รบเอาจริง             ตี้เหอหลีทรงกริ้วไม่พอใจซุนวู แต่เมื่อได้ฟังซุนวูกล่าวว่า หากให้นางสนมสู้กับทหารของพระองค์ หรือทหารของพระองค์จะแสร้งพ่ายแพ้ หรือทหารของพระองค์จะสังหารนางสนมจริงๆ หรือจะให้ทหารของพระองค์ต้องพ่ายแพ้ในสงครามกับแคว้นอื่นในสงครามที่ไม่มีเมตตาต่อฝ่ายตรงข้าม              ตี้เหอหลีทราบถึงความจริงในการทำสงครามและความจริงจังของซุนวู จึงเชื่อมั่นในวิธีพิชัยสงครามของซุนวูอย่างเต็มที่             507 ปีก่อนคริสศักราช ตี้เหอหลีแต่งตั้งให้ซุนวูเป็นแม้ทัพใหญ่ โงวจื้อซูและแป๊ะพี่ หรือ ป๋อผี เป็นรองแม่ทัพ ยกทหาร 100,000 นาย ไปตีแคว้นฉู่ และสามารถตีแคว้นฉู่ที่ใหญ่กว่าเข้มแข็งกว่าได้สำเร็จ แต่ฉู่เจาอ๋องแห่งแคว้นฉู่ได้หลบหนีไปได้            ในตอนนั้น ตี้ยุ่นฉางแห่งแคว้นอ้วกหรือแคว้นเย่ว์ ได้ฉวยโอกาสที่แคว้นโง้วมีกองทหารประจำการทีนครหลวงเหลืออยู่น้อย ยกกองทัพมาตีแคว้นโง้ว             ตี้เหอหลีจึงรีบยกทัพกลับนครหลวงทันที และกองทัพซุนวูได้เอาชนะกองทัพแคว้นอ้วก            ตี้ยุ่นฉางพ่ายแพ้ยกทัพถอยกลับแคว้นอ้วก และผูกใจเจ็บแค้นคิดหาโอกาสล้างแค้นอ๋องยุ่นฉางแห่งแคว้นโงว แต่ตี้ยุ่นฉางก็ถึงแก่กรรมเสียก่อนในปี 497 ก่อนคริสศักราช           อ๋องโกวเจี้ยนโอรสของตี้ยุ่นฉางจึงได้ขึ้นครองแคว้นอ้วก ตี้เหอหลีคิดฉวยโอกาสไปตีแคว้นอ้วกในทันทีในขณะที่เปลี่ยนผู้ปกครองใหม่            ซุนวูและโงวจื้อซูคัดค้านที่ตี้เหอหลีที่จะนำกองทัพไปทำสงครามด้วยตัวเอง เนื่องจากกังวลในความปลอดภัยของตี้เหอหลี            แต่ตี้เหอหลีไม่ฟังนำกองทัพทหาร 30,000 นายไปตีแคว้นอ้วก กองทัพของสองฝ่ายปะทะกันที่ด่านอำเภอเมืองจุ้ยหลี่ ทัพแคว้นโง้วเป็นฝ่ายพ่ายแพ้ เนื่องจากตี้เหอหลีถูกอาวุธจนบาดเจ็บสาหัสระหว่างการรบจึงต้องถอยทัพกลับ              ตี้เหอหลีถึงแก่กรรมระหว่างการเดินทางกลับแคว้นโง้ว อ๋องฮูซาผู้เป็นรัชทายาทจึงได้ขึ้นครองแคว้นโง้วสืบต่อจากตี้เหอหลีผู้เป็นบิดา              ตี้ฮูซาคิดล้างแค้นให้บิดาจึงสั่งซุนวูและโงวจื้อซูเตรียมกองทัพทหาร ซุนวูได้บอกว่า เตรียมกองทัพนั้นถูกต้อง แต่มิต้องยกทัพไปบุกแคว้นอ้วก เพราะแคว้นอ้วกจะยกทัพมาบุกแคว้นโง้วก่อนแน่นอน แม้ทหารเราจะเสียขวัญและเสียชีวิตจากการรบครั้งก่อนจำนวนมาก แต่หากเรามีอาวุธที่ดีกว่าย่อมได้ชัย               ตี้ฮูซาเชื่อคำนำแนะนำของซุนวู สั่งให้สืบหาช่างทำอาวุธฝีมือดีมาทำอาวุธให้ทหาร และฝึกทหารไว้ทำสงคราม .....จบบทที่สอง