เมื่อคิมหันต์มาเยือน

ถึงจะคาดหวังเช่นนั้น แต่ผมก็ไม่ได้ติดขัดหากชายหนุ่มคิดที่จะล่วงละเมิดและทำทุกอย่างตามปรารถนา ผมได้มอบอำนาจนั้นแก่เขาตั้งแต่วินาทีที่ริมฝีปากของเราประกบกันราวกับการบรรจบระหว่างทะเลและแผ่นดิน เขามีสิทธิ์ทำให้ผมทุรนทุรายด้วยวาจาเพียงสองสามคำ ทำให้ผมอ่อนระทวยด้วยสายตาคู่นั้น หรือเปลี่ยนสถานการณ์ให้มืดมนหากเขาไม่คิดจะสานต่อเรื่องทั้งหมดนี้

คิมหันต์ทำได้ทุกอย่างตั้งแต่ขอให้ผมไปให้พ้นหน้า ตลอดจนถึงการถอดเสื้อผ้าและชั้นในตัวจิ๋วออกช้า ๆ  ผมจะกลายเป็นคนว่านอนสอนง่ายทันทีหากมันทำให้เขาพึงพอใจ แล้วผมก็แทบจะขอร้องให้คิมหันต์สั่งให้ยืนนิ่ง ๆ ที่ปลายเตียงเพื่อที่จะได้เผยสัดส่วนต่อหน้าเขา อวดให้รู้ว่าร่างกายนี้พร้อมเต็มที่ราวกับดอกไม้บานสะพรั่ง รอคอยที่จะถูกดอมดมด้วยหมู่ภุมริน

ซึ่งนั่นแปลว่าผมไม่สนใจว่ามันจะทำลายความบริสุทธิ์ที่รักษาไว้มาเนิ่นนาน มันไม่ใช่สิ่งที่ผมหวงแหนเท่ากับห่วงว่ามีโอกาสเพียงครั้งเดียวที่จะลงมือ เพื่อที่จะได้สัมผัสเส้นผม หัวไหล่กลม สะโพกและบั้นทายของเขา หรือเป็นฝ่ายคิมหันต์ที่สัมผัสของผม เปลี่ยนผมให้เป็นของเขา หรือทำให้เขากลายเป็นของผม

เราจะทำให้กันและกัน นั่นแหละคือสิ่งที่ผมยอมตายเพื่อแลกมันมา

และจากที่ไหนสักแห่งหนึ่งบนโลก พ่อแม่ผู้ให้กำเนิดคงผิดหวังกับความคิดของผม กับตัวตนที่ผมเป็นในวันนี้ แต่ถ้ามีโอกาสผมก็อยากเขียนจดหมายส่งไปบอกพวกเขาว่าคุณไม่มีสิทธิ์ใด ๆ ทั้งสิ้นตั้งแต่ปล่อยให้ผมนอนอยู่ในกอหญ้าข้างวัดเมื่อสิบเจ็ดปีก่อน ที่จริงแล้วไม่มีใครมีสิทธิ์ในร่างกายของผมทั้งนั้น ไม่มีเลย แม้แต่พระเจ้าก็ตาม...

“ไปไหน” ผมถามเสียงอ่อน

“ที่ที่มิดชิดกว่านี้” เขาตอบ “นายคงไม่อยากให้ใครเห็นเราทำแบบนั้นที่สระน้ำหรอกใช่ไหม”

ทุกย่างก้าวที่เราเดินมีน้ำหยดไปตลอดทาง แต่นั่นไม่อาจหยุดคิมหันต์ให้จูงมือผมผ่านห้องครัว ห้องนั่งเล่น ก่อนจะพาขึ้นไปยังห้องนอน หัวใจของผมเต้นข้ามจังหวะพร้อม ๆ กับที่ผมเดินข้ามขั้นบันไดอย่างร้อนรน

พอเข้ามาในห้องแล้วคิมหันต์ก็เดินไปปิดหน้าต่างและประตูทางออกสู่ระเบียง ส่วนผมยืนมองดูนิ่ง ๆ อยู่หน้าตู้เสื้อผ้า รู้สึกประหม่ากับบรรยากาศแปลกใหม่ที่เราสร้างขึ้นมาในระยะเวลาอันสั้น ถ้าไม่ใช่เพราะผมใฝ่ฝันถึงมันมานานป่านนี้คงวิ่งหนีไปแล้ว

แต่...ผมไม่มีที่อื่นให้ไป หรือต่อให้มีผมก็ไม่อยากไปอยู่ดี

ผมอยากอยู่ที่นี่ ต่อหน้าเขา มีเพียงเราสองคนยืนเหนียมอายอยู่ในห้องหลังการเผยตัวตนและความรู้สึกตามประสาวัยรุ่น รวมไปถึงการถึงเนื้อต้องตัวซึ่งเป็นส่วนหนึ่งในการแสดงออกทางอารมณ์ตามธรรมชาติ

แต่เหนือสิ่งอื่นใด ผมอยากพิสูจน์กับจิตใต้สำนึกที่ไขว้เขวว่ามันเป็นไปได้ที่ชายสองคนสามารถมีความสัมพันธ์กัน ทั้งเชิงลึกและตื้นเหมือนดั่งที่คู่ชายหญิงมีต่อกันในทุกรูปแบบ และมันก็ไม่ใช่เรื่องแปลกใหม่แต่อย่างใด

เราก็แค่สองชีวิตที่โชคดีได้พานพบกัน สองร่างกายที่ถวิลหาในแต่ละฝ่าย และหัวใจสองดวงที่เต้นเพื่อกันและกันด้วยความโหยหา ซึ่งนั่นเพียงพอแล้วที่จะเผาไหม้สายตาเดียดฉันท์ของผู้คนรอบข้าง หรือกระตุ้นความเกลียดชังอันไร้เหตุผลเพียงเพราะเห็นมนุษย์สองคนตกหลุมรัก

พวกเขาอาจสาปแช่ง หรือกระทั่งเวทนาสงสารมนุษยชาติที่กำลังล่มสลาย

ทว่าพวกเขากลับเพิกเฉยต่อความจริงที่ว่า ความเห็นแก่ตัวต่างหากคือชนวนสงครามล้างเผ่าพันธุ์ และการที่ชายผู้หนึ่งกับชายอีกคนยอมรับกันในทุก ๆ ด้านก็เป็นแค่สิ่งเล็กน้อยเสี้ยวเดียวเมื่อเทียบกับอำนาจที่ผู้เกลียดชังใช้รังแก ข่มเหง หรือทึกทักเอาเองว่าสมควรถูกทำลาย

แต่ถ้าวันใดที่พวกเขายอมเปิดใจรับฟัง และดวงตาเริ่มมองเห็นความงดงามของทุก ๆ ความสัมพันธ์ เมื่อนั้นผมคงมีโอกาสเดินจูงมือคิมหันต์ไปไหนมาไหนได้อย่างอิสระเปิดเผย ไม่ว่าจะสวนหลวงหรือที่ใดก็ตาม หรือแม้กระทั่งเขตวัดคาทอลิกทั่วโลก

ผมจมอยู่กับความคิดจนไม่สังเกตเลยว่าอีกฝ่ายเข้ามาประชิดตัวแล้ว คิมหันต์อยู่ห่างจากผมแค่ช่วงศอก ผมขยับตัวเล็กน้อยเมื่อสติกลับคืนมา

“นายไปอาบน้ำก่อนเถอะเดี๋ยวจะไม่สบาย” คิมหันต์พูดเมื่อเรายืนเก้ ๆ กัง ๆ อยู่ในห้องมาได้สักพัก

“นายก่อนเลย” ผมเกี่ยง

“ไม่เป็นไร นายไปอาบก่อน”

“ถ้างั้นอาบด้วยกันเลยดีไหม” ผมโพล่งออกมาจนได้

คิมหันต์กระแอมไอเหมือนสำลักน้ำลาย ก่อนจะยกมือข้างหนึ่งเกาด้านหลังศีรษะและมองไปทางโต๊ะเล็กข้างหัวเตียง ส่วนผมยืนหน้าแดงก่ำจนแทบอยากจะแทรกแผ่นดินหนี

“เอ่อ จะดีเหรอ” เขาเอ่ยเบา ๆ เหมือนคนที่กำลังหมกมุ่นอยู่กับความคิดอะไรสักอย่าง

“...” ผมนิ่งเงียบ เขินอายเกินกว่าจะพูดภาษามนุษย์ได้อีกต่อไป

แต่ก่อนที่จะอกแตกตายเพราะคำพูดของตัวเองผมจึงรีบหาเรื่องอื่นมาคุย ซึ่งก็ไม่พ้นเรื่องหมากรุกกับอาหารการกิน ผมรู้ว่าหัวข้อพวกนี้ไม่มีอะไรน่าสนใจเมื่อเทียบกับเรื่องที่คุยกันข้างสระน้ำ ทว่าคิมหันต์กลับกระตือรือร้นในการตอบมากจนผมรู้สึกชื่นชมและขอบคุณ

เมื่อเราเงียบอีกครั้งผมก็ตัดสินใจยอมเดินเข้าห้องน้ำ แต่แทนที่จะปิดประตูให้เรียบร้อยผมกลับเลือกที่จะเปิดทิ้งไว้ มันคือกระทำเพื่อเชื้อเชิญและสื่อเป็นนัย ๆ ว่าผมขอยอมรับทุกสิ่งที่จะเกิดขึ้น ที่เหลือก็แล้วแต่อีกฝ่ายจะตัดสินใจอย่างไร

นี่ผมกำลังทำอะไรอยู่นะ

ผมมองเงาสะท้อนในกระจก ก่อนจะหลับตาลงเพื่อระงับอารมณ์ที่ปะทุเดือดในทรวงอก ไม่รู้เลยว่าที่กำลังทำอยู่นั้นเร็วเกินควรหรือช้าเกินไป เพราะเมื่อไม่กี่นาทีก่อนเรายังเป็นแค่เพื่อนซี้ธรรมดา แต่ตอนนี้กลับกลายเป็นว่าปลายลิ้นของผมกำลังไล่ล่าริมฝีปากและส่วนอื่น ๆ ของเขาอย่างมัวเมา หรือบางทีเขาเองก็ด้วย

“เป็นอะไร”

ผมลืมตาขึ้นทันที คิมหันต์กำลังยืนซ้อนอยู่ด้านหลัง เราต่างมองกันและกันผ่านเงาในกระจกเบื้องหน้า

“เปล่า ไม่ได้เป็นอะไร” ผมเลี่ยงที่จะพูดความในใจ

“เป็นสิ ดูก็รู้” เขาว่า

ให้ตายเถอะ ผมอ่านง่ายขนาดนั้นเชียวหรือ ที่ผ่านมาคิมหันต์คงมองผมออกมาหลายครั้งหลายคราแล้วสินะ

“คิม นายคิดว่ามันเร็วเกินไปหรือเปล่า เรื่องที่เรา...ที่พวกเรา...กำลังจะทำ”

เงาสะท้อนของเขาพยักหน้าเล็กน้อย แววตาเผยร่องรอยแห่งการครุ่นคิด

“ถ้าคิดอีกแง่ก็ใช่ มันออกจะเร็วไปสักหน่อยสำหรับเด็กอย่างเรา” คิมหันต์พูดเรียบ ๆ “แต่อย่าโกหกตัวเองเลยว่าเราไม่ได้รอสิ่งนี้มานานแล้ว ใช่ไหม...นายก็รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่”

ผมครางรับในลำคอหลังผ่านไปสองสามวินาที หัวใจสั่นไหวกับสิ่งที่ได้ยิน

คิมหันต์พูดถูก ผมอาจกังวลเรื่องเพศสภาพและความบรรลุนิติภาวะเพราะเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้เช่นกันว่าผมเฝ้าคอยเวลานี้มาตั้งแต่วันแรกที่เราพบกัน หรือบางทีอาจจะตั้งแต่ก่อนกาลเวลา

ครั้งหนึ่งผมเคยสับสน ไม่รู้ว่าตัวเองต้องการอะไรในชีวิต แต่ตอนนี้คำตอบอยู่ตรงหน้าผมแล้วและมันก็ไม่มีประโยชน์ที่จะมัวเสียเวลาอีกต่อไป

ขณะกำลังคิดสรรหาคำพูด ตอนนั้นเองที่ผมรับรู้ถึงสัมผัสนุ่มนวลที่รอบเอว ก่อนจะตามมาด้วยความอบอุ่นที่แผ่ซ่านทั่วแผ่นหลังจนผมเผลอบีบขอบอ่างล้างหน้าจนข้อนิ้วซีดขาว

“อยู่นิ่ง ๆ แป๊บนึงนะ” คิมหันต์กระซิบข้างหูเมื่อเกยคางที่ไหล่ขวาของผม “เราชอบนายมากจริง ๆ”

ทั้งน้ำเสียง สัมผัสและอ้อมกอดที่เขามอบให้นั้นมากเกินกว่าที่ผมจะทนรับได้ในวันเดียว คิมหันต์ไม่ต้องใช้ความพยายามใด ๆ เพื่อที่จะทำให้ผมหยุดคิดเรื่องการหักห้ามตัวเองเลย ทุกอย่างเป็นไปโดยอิสระตามความต้องการอันไร้ขอบเขต

“เหมือนกัน...อือ...นายทำอะไรน่ะ”

“กอด คิดว่านะ” เขากำลังแกล้งผม “แล้วนายอยากให้ทำอะไรล่ะ”

“...”

“ว่าไง” เขาถามย้ำอย่างยียวนจนผมต้องกัดฟัน

“ม...ไม่รู้”

อย่าโทษผมเลยที่ไม่เหลือสติให้ประมวลสิ่งใด เพราะขณะที่เขากอดผมอยู่คิมหันต์ไม่ได้ทำแค่อย่างที่ปากว่าเท่านั้น แต่เขายังใช้สองมือลูบไล้หน้าท้องของผมราวกับมันคือแผนที่ค้นหาขุมทรัพย์ล้ำค่า

ผมแขม่วท้องและเกร็งตัวไปหมด ขนลุกเพราะสัมผัสซุกซนจากฝ่ามือหนาซึ่งทำให้สมองกลายเป็นสีขาวโพลน จนผมต้องละมือจากขอบอ่างมาจับแขนอีกฝ่ายแทนเพื่อระบายอารมณ์ แต่นั่นดูเหมือนจะยังไม่ทำให้เขาพอใจมากนัก

“แบบนี้ดีไหม” ว่าแล้วคิมหันต์ก็หมุนตัวผมให้หันไปหาเขา จากนั้นก็จูบที่หน้าผากชื้นเหงื่อของผมหนึ่งทีโดยไม่ทันตั้งตัว

“ไม่ชอบเหรอ งั้นแบบนี้เป็นไง”

แล้วชายหนุ่มก็ย้ายลงมาหอมแก้มทั้งสองของผมอย่างแผ่วเบา ริมฝีปากของเขาเฉียดกับของผมไปนิดเดียวตอนเปลี่ยนข้างราวกับทดลองความอดทนอันจำกัดจำเขี่ย

ผมกลืนน้ำลายหลังจากเขาเอนตัวเว้นระยะห่าง ใบหน้าร้อนผ่าวยิ่งกว่าอากาศข้างนอกเป็นไหน ๆ  จากนั้นจึงพูดด้วยน้ำเสียงที่ปั้นให้ฟังดูสงบ

“แบบนี้ดีกว่า”

ผมคล้องแขนรอบคอหนาของคิมหันต์ ไม่เคยเลยแม้แต่ในความฝันที่ผมจะกล้าทำเช่นนี้ เราสบตากันเพียงเสี้ยววินาทีก่อนที่ผมจะโน้มตัวอีกฝ่ายลงมาจรดจูบอย่างหิวโซ ซึ่งเขาก็ตอบสนองกลับอย่างเร่าร้อนด้วยลิ้นอุ่นและการลูบไล้

คุณพระช่วย…ผมชอบสิ่งที่กำลังทำอยู่เหลือเกิน แม้ตอนแรกดูจะเป็นไปไม่ได้เลยก็ตาม ทว่าด้วยความเมตตาจากทุกสิ่งผมก็ได้เขามาอยู่ในอ้อมแขน ซึ่งผลลัพธ์ของมันเหมือนกับการได้ลิ้มรสผลไม้หวานฉ่ำ หอมหวนจนผมไม่อยากให้การจูบนี้สิ้นสุดลงแค่ในฤดูคิมหันต์ แต่อยากให้คงอยู่ไปชั่วนิรันดร์

“โอ...”

ผมเผลออุทานอย่างตกใจเมื่อจู่ ๆ ก็ถูกอุ้มขึ้นมาวางบนอ่างล้างหน้า แต่ผมไม่มีจังหวะให้พูดหรือเว้นช่วงเพราะคิมหันต์ต่อด้วยการลากริมฝีปากลงมาที่ซอกคอ ส่วนผมก็ลากมือไปทั่วหัวไหล่กลมแน่นก่อนจะขยุ้มเส้นผมสั้นเพราะจั๊กจี้

“ฮึก…คิม…”

ผมเริ่มร้องไม่เป็นศัพท์เมื่อเขาใช้ลิ้นเลียลูกกระเดือก ก่อนจะเคลื่อนต่ำลงไปยังหน้าอกเปลือยเปล่าซึ่งยอดถันชี้แข็งไม่ต่างจากอวัยวะภายใต้ชั้นในที่ชูชัน

คิมหันต์เงยหน้าขึ้นมาถาม

“ต่อไหมหรือจะพอแค่นี้”

ผมขมวดคิ้วอย่างขัดใจ

“ต..ต่อสิ”

เขายิ้มที่มุมปาก แววตาดูเหมือนหมาป่าหยอกล้อเหยื่อ จากนั้นจึงพูดด้วยเสียงแหบห้าวว่า

“อย่าเสียใจทีหลังนะ”

“อืม ได้โปรด อ้า...”

ผมถึงขั้นร้องเสียงหลงเมื่อเขาครอบงำหัวนมข้างซ้ายอย่างอุกอาจ ผมสะดุ้งแอ่นรับ ทั้งกัดฟันและสูดหายใจเข้าออกเพื่อระงับความเสียวซ่าน แต่นั่นยังไม่ใช่ที่สุดจนกระทั่งคิมหันต์เริ่มตวัดปลายลิ้นอย่างบ้าคลั่ง ตอนนั้นเองวิญญาณของผมก็แทบเตลิดออกจากร่างอันน่าสมเพชไปแดนสวรรค์ทันที

ชายหนุ่มทำสลับข้างไปมา เสียงดูดเปียกแฉะและเสียงร้องน่าอายดังก้องระงมไม่ขาดสาย ผมไม่รับรู้อะไรอีกต่อไปแล้วนอกจากลูบมือสะเปะสะปะไปทั่วเรือนร่างกำยำ ดื่มด่ำเต็มอิ่มกับมัดกล้ามที่เฝ้าเทิดทูนมาตลอดหลายเดือน ขณะเดียวกันก็พยายามที่จะคลำลงไปที่เจ้าโลกของเขา หากแต่มันอยู่ต่ำเกินกว่าที่มือจะเอื้อมถึง

ผมถึงกับเงยหน้าขึ้นเพดานเมื่อลิ้นกับริมฝีปากอุ่นเลื่อนต่ำลงไปที่ท้องน้อย ดวงตาเหลือกเข้าไปในกะโหลกเพราะความเสียวซ่านที่ได้รับ คิมหันต์จูบที่ลิ้นปี่ ก่อนจะใช้ลิ้นชอนไชเข้าไปในรูสะดือ ส่งผลให้ผมดิ้นพล่านจนเกือบตกจากอ่างล้างหน้า

“ค...ค่อย ๆ  มันส...เสียว”

“ว่าไงนะ ไม่ค่อยได้ยินเลย” เขาพูดโดยที่ใบหน้ายังคงแนบกับท้องของผม

เจ้าเล่ห์ ผมคิดในใจ อย่าให้ถึงคราวของผมบ้างก็แล้วกัน!

“มันเสียว” ผมพูดเสียงแผ่ว รู้สึกกระดากอายมากที่เปล่งคำนี้ออกมา

แต่เดาว่าเขาคงชอบมันเพราะชายหนุ่มครางเสียงทุ้มในลำคออย่างพอใจขณะเริ่มทำกิจกรรมต่อ ส่วนผมก็พยายามบิดเร้าให้น้อยที่สุดเท่าที่จะทำได้เพื่อทรงตัวไม่ให้ตกลงมา

ผมสะดุ้งเฮือกเมื่อจมูกโด่งสะกิดโดนส่วนปลายที่ฟูพองอยู่ในกางเกงขาสั้นเปียกชื้น หัวใจเต้นรัวกับภาพสยิวใต้สะดือที่กำลังมองดู ใครจะไปรู้ว่าเขามีทักษะลีลาดีเยี่ยมขนาดนี้ แล้วชายหนุ่มก็ใช้มือหนาข้างหนึ่งลูบส่วนอ่อนไหวของผมอย่างละมุนละม่อม สลับด้วยการบดคลึงและบีบเบา ๆ เป็นจังหวะ

“แข็งจังเลย” เขาเลื่อนใบหน้าเข้ามาใกล้กับใบหน้าของผมจนรู้สึกถึงลมหายใจร้อน “อยากให้ช่วยไหม”

พูดจบเขาก็บีบคลึงส่วนหัวเพื่อเร่งเร้าให้ผมตอบ

“อ๊า...อยาก” ผมเลียริมฝีปากแห้งผากอย่างสิ้นไร้ไม้ตอก “อย่าหยุด”

แล้วผมก็ถูกประกบจูบอีกครั้งอย่างดูดดื่มจนศีรษะเอนหงาย ก่อนที่คิมหันต์จะถอนออกไปอย่างรวดเร็วและก้มลงไปยังส่วนที่รอคอยการถูกปรนเปรอ ซึ่งตอนนี้เปียกแฉะและแข็งจนปวดหนึบไปหมด

ทันทีที่กางเกงถูกดึงลง อวัยวะสงวนของผมก็ดีดผึงตระหง่านต่อหน้าชายหนุ่ม ผมเขินอายมากจนเผลอหุบขา ขณะเดียวกันก็รู้สึกร้อนวูบวาบทั่วทั้งตัว

“ไม่ต้องเขินหรอกของเราใหญ่กว่า” เขาพูดยิ้ม ๆ พร้อมกับใช้มือถ่างขาผมออกกว้าง ๆ

“ลามก” ผมหันไปทางอื่นเพื่อเลี่ยงการมองหน้า ยังไม่คุ้นชินกับการได้ยินคิมหันต์พูดจาทะลึ่งเช่นนี้

แล้วเขาก็กดหน้าอกผมด้วยมือซ้ายจนแผ่นหลังแนบกับกระจก ส่วนมืออีกข้างก็คว้าท่อนเอ็นของผมเอาไว้ก่อนจะเริ่มสาวขึ้นลงช้า ๆ เน้น ๆ และเร็วขึ้นตามลำดับจนเกิดเสียงเปียกแฉะ

ผมกัดปากแน่นและแอ่นตัวรับสัมผัสสุขสม คิมหันต์ใช้มือทำหน้าที่ได้ไม่นานก็ก้มลงไปใช้ปากครอบดุ้นเนื้อจนมิด ความร้อนระอุในโพรงปากให้ความรู้สึกดีเกินกว่าที่สมองของผมจะรับได้ ยังไม่รวมถึงการเคลื่อนไหวซุกซนจากลิ้นที่คนในหว่างขาใช้ตวัดเป็นเกลียว

ผมร้องเหมือนคนละเมอพร้อมกับขยุ้มหัวอีกฝ่ายเพื่อหาทางระบายอารมณ์ คิมหันต์ครางในลำคอฟังไม่รู้เรื่องเมื่อผมเด้งสะโพกเพื่อเพิ่มความกระสัน

“อ่อก..อ้อก…”

“ซี๊ด…อืมมมมม”

ตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ที่ผมกดหัวคิมหันต์ให้ก้มลงลึกกว่าเดิมจนอีกฝ่ายบีบต้นขาเพื่อส่งสัญญาณ แต่ผมหาได้สนใจไม่นอกจากเสยกระทุ้งเข้าไปถี่รัวอย่างเคลิบเคลิ้ม

“อืม ก…ใกล้แล้วคิม”

คิมหันต์ตอบกลับด้วยเสียงจ๊วบจ๊าบและโครกครากในลำคอ มือหนาบีบต้นขาของผมแรงกว่าเดิมจนเริ่มรู้สึกเจ็บ ทว่าก็ไม่ช่วยให้ผมผ่อนปรนแรงราคะที่กำลังระบายใส่โพรงปากอ่อนนุ่ม

ทุกนาทีที่ผ่านไปผมบวกแรงเด้งสะโพกมากขึ้นตามไปด้วย ส่วนเขาเองก็ขยับหัวและใช้ลิ้นปรนนิบัติอย่างหนักหน่วงไม่แพ้กัน ราวกับการทำปฏิกิริยาระหว่างน้ำมันกับไฟ

และแล้วก็ถึงฝั่งฝัน ผมครางลั่นห้องน้ำและจิกหัวคิมหันต์อย่างแรงจนน่ากลัว ร่างกายเกร็งกระตุก ดวงตาเหลือกกลอกและยังรับรู้ได้ถึงพลังงานที่ถูกถ่ายเทออกผ่านแก่นกลาง สาบานได้เลยว่ามันเป็นการปลดปล่อยที่วิเศษสุดในชีวิตที่ผมเคยได้รับ

ผมไม่รู้ว่าคิมหันต์จัดการอย่างไรกับน้ำหลั่ง แต่ผมเดาว่าถ้าไม่บ้วนทิ้งก็คงกลืนลงท้อง ทว่าความคิดอย่างหลังกลับยิ่งทำให้ผมหดเกร็งช่องท้อง เสมือนมีผีเสื้อทั้งฝูงบินว่อนข้างในนั้น

ชายหนุ่มไอสำลัก ก่อนจะเช็ดริมฝีปากวาววับด้วยหลังมือ

“ใส่ไม่ยั้งเลยนะ กะจะฆ่าให้ตายเลยเหรอ”

“ขอโทษ” ผมพูดอย่างรู้สึกผิดขณะลงมายืนบนพื้นห้องน้ำด้วยขาอ่อนปวกเปียก

“ล้อเล่นน่า” เขาขยี้หัวผมแรง ๆ “ทำหน้าหง่อยเชียว”

แล้วคิมหันต์ก็จูงมือผมออกจากห้องน้ำไปยังเตียงนอน

กลายเป็นว่าเราสองคนลืมเรื่องอาบน้ำไปแล้ว ที่จริงมันก็แค่ส่วนหนึ่งในการหาข้ออ้างให้ผมกับเขาทำเรื่องถึงเนื้อถึงตัว ตอนนี้ผมยืนเปลือยล่อนจ้อนต่อหน้าคิมหันต์ที่ปลายเตียง สายตาและความคิดเพ่งไปยังเป้ากางเกงของอีกฝ่ายซึ่งดุนดันจนแทบทะลุเนื้อผ้าออกมา

ผมกลืนน้ำลายเหนียว ๆ ลงคอ รู้สึกเสียวท้องน้อยวูบวาบ

ร่างสูงขยับกายเข้ามาใกล้จนห่างกันไม่ถึงคืบ ก่อนจะจรดหน้าผากชนกันและกัน ผมฉวยโอกาสนี้ใช้มือลูบคลึงเอ็นแข็งขืนใต้เนื้อผ้าบาง เขาสูดปากและเปล่งเสียงครางต่ำแผ่วเบา ผมอยากให้คิมหันต์รู้ว่าผมโหยหาที่จะคุกเข่าลงแทบตาย

“ดูเหมือนนายเองก็ต้องการคนช่วยนะ” ผมเขย่งปลายเท้าเข้าไปกระซิบที่ข้างหู จงใจใช้โทนเสียงยียวนเท่าที่จะทำได้

“แล้วรออะไรอยู่ล่ะ”

เขายอมรับอย่างมีเชิงจนน่าหมั่นไส้ ถ้าไม่ใช่เพราะอารมณ์กำหนัดขึ้นหน้าผมคงกวนประสาทเขาต่ออีกสักหน่อยเพื่อให้ลงแดงเล่น

จากนั้นก็ไม่จำเป็นต้องรอให้เขาเอ่ยขอร้อง ผมเข้าถึงใบหูและซอกคออย่างอดอยาก ขบ เม้มและดูดตรงนั้นทีตรงนี้ทีอย่างเพลิดเพลิน สัมผัสถึงชีพจรเต้นถี่เร็วและความร้อนที่กระทบริมฝีปาก ก่อนจะลากเลื่อนมายังลูกกระเดือก ไหปลาร้าและหัวไหล่กลมซึ่งผมโปรดปรานเป็นพิเศษ ตั้งใจฟังเสียงลมหายใจหนักหน่วงเมื่อผมละเลงลิ้นที่ยอดเนินอก

“อืมมมมม” คิมหันต์ครางและบีบเคล้นบั้นท้ายผมไปด้วย เป็นสัมผัสที่ทำผมเกือบผละออกด้วยความตกใจ

ต่อมาผมก็เลียนแบบการเล้าโลมของเขาแทบจะหมดทุกอย่าง โชคดีที่คิมหันต์เป็นคนเริ่มก่อน ไม่อย่างนั้นผมคงขายหน้ามากเมื่อถึงคราวต้องลงมือ ซึ่งมันคงงกเงิ่นและดูไม่ประสีประสา

ถึงแม้มันจะไม่สมบูรณ์เท่ากับที่อีกฝ่ายทำให้ แต่ผมก็ทำให้เขาแขม่วเกร็งเมื่อคุกเข่าลงไปจูบหน้าท้องซึ่งเต็มไปด้วยรอนกล้าม ก่อนจะแกล้งใช้ฟันขบเจ้าโลกเบา ๆ จนคิมหันต์ถึงกับร้องเสียงดังลั่นห้อง

“ชอบไหม” ผมเงยหน้าแกล้งถาม

“อืม”

“อะไรนะ ฟังไม่ชัดเลย”

“อืม ชอบ”

เขาเค้นเสียงตอบเพราะขณะนั้นผมใช้ปากถูไถเนื้อผ้าปูดนูนอย่างจงใจ จากนั้นจึงปลดเชือกรัดเอวและค่อย ๆ ดึงกางเกงกีฬาลงไปกองที่ตาตุ่ม และเมื่อชั้นในสีน้ำตาลถูกดึงตามลงไป เอ็นร้อนสีคล้ำขนาดใหญ่ซึ่งเต็มไปด้วยเส้นเลือดก็ดีดโดนแก้มซ้ายผมจนเกิดเสียงแป๊ะเบา ๆ  ผมจ้องมองมันตาไม่กะพริบ

ทันใดนั้นความทรงจำในคืนที่ฝนตกก็ลอยเข้ามาในหัว ถึงจะมองไม่เห็นและใช้แค่มือช่วยให้คิมหันต์สำเร็จความใคร่ผมก็สัมผัสได้ว่าเขามีขนาดไม่ธรรมดา แต่เมื่อได้เห็นชัด ๆ กับตาจึงตระหนักว่ามันใหญ่ยาวกว่าที่รู้สึกมากโข

ผมประหม่าจนทำอะไรไม่ถูก ทว่าก็ตัดสินใจสาวท่อนเนื้อหนาแข็งปั๋งเป็นจังหวะจนน้ำล่อลื่นไหลเยิ้มลงมาโดนนิ้ว กลิ่นความเป็นชายที่ลอยกระทบจมูกยิ่งกระตุ้นเพลิงราคะให้ลุกโหม จนผมหมดความอดทนในที่สุด

“อ้า”

ชายหนุ่มร้องอย่างสุขสมเมื่อผมเริ่มใช้ปากทำกิจกรรม ความใหญ่โตคับเต็มโพรงปากจนหายใจแทบไม่ออก กลิ่นคาวฉุนกึกยิ่งทำให้เป็นเรื่องยากที่จะปรับสภาพ ผมค่อย ๆ ขยับเข้าออกอย่างระมัดระวัง ขณะเดียวกันก็ไม่ลืมใช้ลิ้นหมุนวนที่ส่วนหัว

ผ่านไปยังไม่ทันไรดูเหมือนคิมหันต์เริ่มเอาคืนผมแล้ว เขาขยับเอวกว้างโดยไม่รอให้ผมตั้งตัว อีกทั้งยังล็อกหัวผมไว้ในตำแหน่งเดิมไม่ให้หันหรือหนีไปไหน

“อึก…อ่อกกกกก” ผมสำลักจนน้ำตาไหลเมื่อส่วนปลายกระทุ้งชนคอหอย พยายามฝืนกลั้นความรู้สึกอยากอาเจียนจนน้ำลายฟูมที่มุมปาก เล็บมือทั้งสองเผลอจิกลงต้นขาแกร่ง

“อืออออ...อืมมมมม”

มีหลายจังหวะที่คิมหันต์กระทุ้งเข้าไปจนสุดโคนจนผมต้องโก่งคอ ผมส่งเสียงโครกครากและตีต้นขาอีกฝ่ายรัว ๆ เพื่อประท้วง ผมต้องการอากาศหายใจเดี๋ยวนี้!

แต่แทนที่เขาจะทำตามที่ผมอุทธรณ์ ทว่ากลับยิ่งกดหัวเข้าไปลึกกว่าเดิมจนปลายจมูกชิดหย่อมขนดกดำ ณ จุด ๆ นั้นผมถึงกับดิ้นรนตะเกียกตะกาย รัวกำปั้นทุบตีไปทั่วทุกแห่งหนบนกายใหญ่ ไม่นานก็สำลักของเหลวที่จู่ ๆ ก็ทะลักท่วมปากและไหลย้อนลงคอ

คิมหันต์ยังไม่เอามันออกไปสักทีจนผมไม่มีทางเลือกนอกจากรีบกลืนลงไปทั้งหมด ผมหลับตาปี๋เพราะคิดว่ามันน่าขยะแขยง ทว่ารสชาติของมันกลับออกหวานปะแล่มคล้ายน้ำผึ้ง แถมยังอุ่นจัดราวกับกลืนแสงตะวันยามเช้าเข้าไป

แล้วชายหนุ่มก็ดึงหัวผมออกอย่างรวดเร็วจนเกิดเสียงดังป๊อป เขามองสีหน้าเจียนตายของผมแวบหนึ่งก่อนจะโน้มลงมาประทับริมฝีปากจนมันบวมเจ่อ ผมหลับตาพริ้มรับรสจูบเร่าร้อนที่ไม่มีวันเบื่อ ไม่รู้ตัวเลยว่าตอนนี้ถูกอุ้มขึ้นไปบนเตียงนอนแล้วจนกระทั่งแผ่นหลังสัมผัสกับผ้าห่มนุ่ม

คิมหันต์ถอนริมฝีปากออกช้า ๆ  ใบหน้าของเขาแดงก่ำราวกับคนเมาสุรา จากนั้นก็ใช้หลังมือขวาสัมผัสพวงแก้มของผมอย่างอ่อนโยน

“รัน เราขอนะ” คิมหันต์ขออนุญาตโดยจ้องเข้ามาในดวงตาวูบไหว ผมรู้ว่าเขาหมายถึงอะไร ซึ่งนั่นทำให้ผมหน้าแดงตามไปด้วย

“อืม” ผมพยักหน้าอยู่ใต้ร่างแข็งแรงที่กำลังค่อมเอาไว้ “แล้วรออะไรอยู่ล่ะ”

นั่นคือการตัดสินใจครั้งยิ่งใหญ่ที่ไม่มีวันหวนคืน บางอย่างข้างในตัวผมเหมือนถูกเปิดออกเพื่อรอรับการเติมเต็ม มันให้รู้สึกดีเยี่ยมจนชีวิตนี้ไม่ต้องการสิ่งใดอีกแล้ว แต่ขณะเดียวกันก็ให้ความรู้สึกหวาดกลัวลงไปถึงกระดูกทุกชิ้น

ถ้าเพียงจะรู้ก่อนสักนิดว่าต้องนอนโก้งโค้งแอ่นสะโพกขึ้นฟ้า หากเป็นเช่นนั้นผมคงขอเวลาสักประเดี๋ยวเพื่อพิจารณาเสียก่อน ผมอายมากจนต้องซุกใบหน้ากับผ้าห่มซึ่งอบอวลด้วยกลิ่นตัวเฉพาะของคิมหันต์ มือทั้งสองกำผ้าปูเตียงจนยับยู่ยี่

“โห ทำไมมันชมพูจัง”

“พูดอะไรน่ะ อ...ไอ้บ้า” ผมต่อว่า ยิ่งเขินเข้าไปกันใหญ่กับคำพูดนั้น

ต่อมาก็มีเสียงบ้วนน้ำลาย จากนั้นผมก็รู้สึกถึงของเหลวอุ่น ๆ ที่บริเวณทางเข้า ตามด้วยสัมผัสจากนิ้วมือที่อีกฝ่ายใช้ละเลงและวนทั่วปากรู ผมเผลอขมิบอย่างช่วยไม่ได้และแอ่นสะโพกยิ่งกว่าเก่าเพราะความเสียว

“ค่อย ๆ นะ” ผมบอกเสียงอู้อี้ ทว่าส่วนหนึ่งในใจกลับคิดตรงกันข้าม

“อืม อย่าเกร็งล่ะ ทำตัวสบาย ๆ”

ถึงจะบอกอย่างนั้นแต่มันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะทำตาม

“โอ้ย!” ผมร้องลั่นเมื่อคิมหันต์แหย่นิ้วเข้ามาเพียงหนึ่งนิ้ว ความเจ็บแปลบที่ช่องทางทำให้ผมนิ่วหน้าเหยเก

“ผ่อนคลาย ผ่อนคลาย” เขาพูดคำเดิมซ้ำ ๆ ราวกับกำลังภาวนาเพื่อผมอยู่ “ไม่อย่างนั้นนายจะเจ็บกว่าเดิมนะรู้ไหม”

ผมรู้! แต่ว่านี่มันครั้งแรกนี่หน่า เขาไม่เห็นหรือว่าผมพยายามสุดความสามารถเพื่อที่จะผ่อนคลาย

ตอนแรกมันเจ็บมากจนต้องร้องโอดครวญเหมือนคนใกล้สิ้นใจ แต่ก็ต้องขอบคุณคิมหันต์ที่ไม่ยอมหยุดเพราะตอนนี้ผมเริ่มเข้าถึงรสสวาทนั่นแล้ว ความทรมานค่อย ๆ แปรเปลี่ยนเป็นความสุขสมจนสมองเบลอ

จากหนึ่งนิ้วก็เพิ่มเป็นสอง สองเป็นสามและสี่ตามลำดับอย่างใจเย็น ผมแหงนหน้ากรีดร้องอย่างคลุ้มคลั่งเมื่อจู่ ๆ ชายหนุ่มใช้นิ้วควานภายในแบบวนและทวนเข็มนาฬิกา แล้วจึงดึงนิ้วทั้งหมดออกอย่างฉับพลันจนผมสะดุ้งเพราะความโหวงเหวง

“จะเอาเข้าไปละนะ” เขาเตือน น้ำเสียงฟังดูใกล้หมดความอดทนเต็มที

ผมตอบกลับด้วยเสียงครางอื้ออึง

ไม่นานเกินรอคิมหันต์จัดการจ่อแท่งร้อนตรงรูชุ่มแฉะ จากนั้นก็ดันส่วนหัวเข้ามาช้า ๆ ทีละนิดจนหูรูดขยายตึงแน่น เขาสูดปากและครางทุ้มในลำคออย่างพึงพอใจ ส่วนตัวผมซึ่งถูกกดอยู่ใต้ล่างกำลังอ้าปากตาเหลือกเพราะความเจ็บและจุกอย่างสุดซึ้ง

“อ๊า….เจ็บบบบบ!” ผมร้องอย่างทรมาน พยายามจะขยับสะโพกหนีสิ่งใหญ่โตที่รุกล้ำเข้ามา

“อีกนิดเดียว” เขาพูดปลอบ ก่อนจะโน้มลงมาจูบแผ่นหลัง ซอกคอและเม้มเลียติ่งหู

อย่างน้อยการเล้าโลมสั้น ๆ ที่คิมหันต์มอบให้ก็ช่วยหันเหความสนใจได้มากทีเดียว เขาทำแบบนั้นพร้อมกับกดสะโพกหนาตลอดจนในที่สุดก็เข้าไปหมดลำอย่างปาฏิหาริย์

ผมกลั้นเสียงร้องด้วยการขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน ความเจ็บก็อีกส่วนหนึ่งทว่าความคับแน่นภายในนั้นแทบจะฉีกร่างผมเป็นสองซีก ผมรับรู้ได้ถึงกระตุกตอดรัดตุบ ๆ จากการปรับสภาพ ซึ่งมันยิ่งทำให้คิมหันต์ร้องครวญเหมือนคนสติหลุด

“อูยยยยย…อ้า…อย่าเกร็ง…มันตอดเกินไป!”

“ฮึก…ข...ขยับหน่อย” ผมร้องขอเสียงอ่อน การแช่ไว้นานทำให้เจ็บจนตาลาย

คิมหันต์ประเคนให้ทันที เขาเริ่มขยับเอวสอบช้า ๆ เป็นจังหวะ เข้าสุดออกสุด เนิบนาบอ่อนโยน ทุกการเคลื่อนไหวมอบความรู้สึกแตกต่างกัน แต่โดยรวมมันก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้น กระทั่งผ่านไปหลายนาทีผมจึงเริ่มรู้สึกดีขึ้นมากจนเผลอเด้งเอวรับเบา ๆ

“อืมมมมม” ผมครางเพราะความเสียววาบในช่องท้องเป็นครั้งแรก

ส่วนเขาพล่ามร้องนับครั้งไม่ถ้วน

“โอย มันรัดมากเลย...อุ่นมากด้วย”

เสียงเนื้อกระทบกันดังระงมทั่วห้องที่ค่อย ๆ มืดลงทุกขณะ เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วเมื่อเรามีความสุข ผมไม่รู้ว่าตอนนี้เป็นเวลากี่โมงแล้ว รู้เพียงแค่ไม่อยากให้กิจกรรมนี้จบลงเลย ผมยอมแลกทุกอย่างเพื่อให้ช่วงเวลานี้วนซ้ำแล้วซ้ำเล่าไม่มีที่สิ้นสุด

เพื่อที่คิมหันต์จะส่งมันเข้าไป...

ส่วนผมซึมซับพลังทั้งหมดนั้นไว้...

ประสานเราเป็นเนื้อเดียวตลอดกาล

ขณะที่จุดสงวนเริ่มชูชันอีกครั้ง ผมก็ถูกจับพลิกให้นอนอ้าขากว้างทั้ง ๆ ที่มันยังคาอยู่ข้างใน แต่มันก็ทำให้ผมเห็นมุมมองใหม่ที่ดีกว่า เช่น ร่างของคิมหันต์ที่โทรมด้วยเหงื่อจนผิวกายมันวาว เมื่อรวมกับใบหน้าหล่อเหลาซึ่งกำลังบิดเบี้ยวนั้นก็ทำให้ผมแทบหลั่งเป็นรอบที่สอง

จากนั้นทุกอย่างก็ทวีความหนักหน่วงขึ้น รุนแรงขึ้น เช่นเดียวกับขาของผมที่ถูกแหกกว้างจนปวดร้าว เราต่างส่งเสียงน่าอายโดยไม่สนใจโลก ปล่อยกายและใจให้ราคะเผาไหม้จนไม่เหลือยางอาย จมลงไปกับสัมผัสบาปที่ทำให้ผมรู้สึกกำลังจะตาย…

“อ๊า!”

เมื่อเราประสานเสียงกรีดร้องลั่นเป็นครั้งสุดท้าย ผมก็รู้สึกถึงแรงกระตุกถี่รัวตรงบริเวณปากรูและภายใน ตามมาด้วยแรงฉีดและความอุ่นจนเกือบร้อนที่แผ่ขยายทั่วช่องท้องจนสมองล่องลอย

ชายหนุ่มแช่เอาไว้พักหนึ่งก่อนจะเริ่มขยับเข้าออกอีกครั้ง เน้นย้ำตรงจุดที่เขารู้ดีว่าผมจะดิ้นพล่านอย่างเสียสติ ไม่นานผมก็เกร็งกระตุกและระเบิดน้ำสีไข่มุกออกมาโดยไม่ได้สัมผัสเลย ของเหลวกระฉูดกระจายเต็มหน้าท้องของเรา แล้วคิมหันต์ก็โถมตัวลงมากอดผมอย่างเหนื่อยหอบ บดขยี้ส่วนนั้นเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะถอดถอนมันออกช้า ๆ

สุดยอดไปเลย

จากนั้นคิมหันต์ก็จูบผมอย่างแผ่วเบาที่ริมฝีปาก ก่อนจะเอ่ยถามพร้อมกับมองด้วยสายตาหยาดเยิ้ม

“ยืนไหวไหม”

ผมไม่รู้ ดังนั้นจึงลองขยับและเหยียดขาไปมาบนที่นอน แล้วก็นึกเสียใจทันทีเพราะความเจ็บที่สะโพกนั้นแล่นจี๊ดไปตามไขสันหลัง ผมกัดปากและขมวดคิ้ว

“อยู่นิ่ง ๆ”

จากนั้นชายหนุ่มจึงยืนขึ้นอย่างคล่องตัว ก่อนจะใช้มือสอดใต้ร่างของผมอย่างระมัดระวังและอุ้มขึ้นมาแอบอกในท่าเจ้าหญิง

“ขอโทษที่รุนแรงไปหน่อย เดี๋ยวอาบน้ำให้เป็นการชดเชย”

เขาพูดออกมาหน้าตาเฉย ผิดกับผู้ฟังอย่างผมซึ่งหน้าแดงไปถึงใบหู

“ไม่เป็นไรเราอาบเองได้” ผมอายจัดจนไม่กล้ามองหน้า

“อยู่เฉย ๆ เถอะน่า” เขาพูดยิ้ม ๆ  “ถือว่าเป็นบริการพิเศษแล้วกัน เราไม่เคยถูตัวให้ใครหรอกนะรู้เปล่า”

ผมควรดีใจใช่ไหม แต่ทว่าก็เผลอยิ้มออกมาอย่างช่วยไม่ได้

“ตามใจแล้วกัน” ผมบอก

จากนั้นคิมหันต์ก็อุ้มผมเข้าไปในห้องน้ำ สถานที่ที่ความเร่าร้อนเริ่มต้นขึ้นและจบลงราวกับการดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์ ซึ่งผมจะไม่มีวันลืมไปจนวันตาย