สองแฝดกามเทพ
7.3
1) บทที่1 สองแฝด
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความนิยายเรื่อง สองแฝดกามเทพ
บทที่1สองแฝด
วันที่โลกมืดมน สิ่งที่ทำให้ฉันมีกำลังใจสู้ต่อไปได้คือ. รอยยิ้มของลูกน้อยฝาแฝด
ชีวิตที่กำลังสดใสของผู้หญิงคนหนึ่งกับมืดมนและพังทลายลงจนยากที่จะหวนคืนแต่เธอยังโชคดีที่มีรอยยิ้มของสองแฝดคอยชโลมใจไม่ให้หมองเศร้าและมีกำลังใจที่จะสู้แม้เจ้าสองแฝดจะเกิดมาเพราะความผิดพลาดและไม่ตั้งใจก็ตาม..
ที่โรงเรียนแห่งหนึ่งผู้ปกครองต่างทยอยมารับลูกหลานของตัวเองทั้งเด็กปฐมและเด็กอนุบาลจะเหลือแค่สองพี่น้องฝาแฝดที่นั่งมองเพื่อนๆพี่ๆที่ผู้ปกครองมารับและเดินผ่านหน้าไป สองพี่น้องนั่งมองอย่างไม่ทุกข์ร้อนอะไรพวกเขานั่งทำการบ้านที่ครูสั่งเพื่อฆ่าเวลา โดยอยู่ในสายตาครูน้ำทิพย์ครูประจำชั้นอนุบาลที่นั่งมองดูแลเจ้าสองแฝดอยู่จนกว่าผู้ปกครองของเด็กๆจะมารับ
"พี่แจ้วจา(แก้วตา)เมื่อร่ายที่แม่จะมายับเยา"เสียงใสเล็กพูดไม่ค่อยชัดของดวงใจเอ่ยถามแฝดผู้พี่ของตนเพราะนี้ก็ทำการบ้านเสร็จนานแล้วแต่แม่ก็ไม่มารับสักที แม่ของพวกเธอมักจะเลทเวลาการมารับเสมอแต่ก็ไม่เคยเลทนานเท่านี้
"ม่ายยู้"เสียงผู้เป็นพี่เงยหน้าจากสมุดวาดรูปแล้วตอบคนเป็นน้องพวกเธอทำการบ้านเสร็จแล้วแต่แม่ก็ไม่มารับสักทีเธอเลยเอาสมุดวาดรูประบายสีเพื่อมาวาดเล่นฆ่าเวลาแต่แล้วเด็กน้อยก็นึกอะไรขึ้นได้วางดินสอสีลงเปิดกระเป๋าเอาเครื่องมือสื่อสารที่เป็นโทรศัพทรุ่นอาม่าที่มารดาได้ชื้อไว้ไห้โทรสื่อสารกันโทรศัพทเครื่องนี้โทรเข้าโทรออกได้อย่างเดียวชื่งมากพอแล้วสำหรับเด็กวัยนี้
"ฮาโหลคูณแม่ขาเมื่อร่ายคูณแม่จามารับคะ"เด็กน้อยพูดขึ้นเมื่อคนปลายสายรับโทรศัพท
"รอแป๊บนะลูกแม่กำลังรีบไป"คนเป็นแม่ตอบกลับมา สองขาก็ก้าวออกจากบริษัทที่ทำงานเพื่อไปรับลูกแฝดของเธอ วันนี้ยอมรับว่าเลทมากแต่เธอก็รีบอย่างสุดๆเด็กน้อยเมื่อได้ยินดังนั้นก็วางสายเพื่อเฝ้ารอเวลาที่แม่จะมารับ
"แม่บอกว่าเยี๋ยวมา"แก้วตาหันไปบอกน้องสาวที่นั่งมองตาแป๋วรอฟังคำตอบอยู่ เมื่อได้ยินคำตอบก็พยักหน้าแล้วก็หยิบดินสอสีและระบายรูปต่อ ทุกอริยา บทอยู่ในสายตาครูน้ำทิพย์เธอยิ้มอย่างเอ็นดูเจ้าสองแฝด เด็กอะไรช่างน่ารักน่าชังแถมยังฉลาดเกินเด็กอีก เจ้าสองแฝดอยู่กับมารดาเพียงลำพัง. เธอไม่รู้ว่าบิดาเจ้าแฝดเป็นใคร เพราะเธอไม่เคยเห็น. เพราะตั้งแต่เจ้าสองแฝดเข้าโรงเรียนมาก็เห็นแค่มารดาคอยวิ่งรับส่งตลอดและบางวันก็มารับช้าอย่างเช่นวันนี้ ที่เธอต้องรอเป็นเพื่อนจนกว่าแม่ของพวกเธอจะมารับ
บทที่1สองแฝด
วันที่โลกมืดมน สิ่งที่ทำให้ฉันมีกำลังใจสู้ต่อไปได้คือ. รอยยิ้มของลูกน้อยฝาแฝด
ชีวิตที่กำลังสดใสของผู้หญิงคนหนึ่งกับมืดมนและพังทลายลงจนยากที่จะหวนคืนแต่เธอยังโชคดีที่มีรอยยิ้มของสองแฝดคอยชโลมใจไม่ให้หมองเศร้าและมีกำลังใจที่จะสู้แม้เจ้าสองแฝดจะเกิดมาเพราะความผิดพลาดและไม่ตั้งใจก็ตาม..
ที่โรงเรียนแห่งหนึ่งผู้ปกครองต่างทยอยมารับลูกหลานของตัวเองทั้งเด็กปฐมและเด็กอนุบาลจะเหลือแค่สองพี่น้องฝาแฝดที่นั่งมองเพื่อนๆพี่ๆที่ผู้ปกครองมารับและเดินผ่านหน้าไป สองพี่น้องนั่งมองอย่างไม่ทุกข์ร้อนอะไรพวกเขานั่งทำการบ้านที่ครูสั่งเพื่อฆ่าเวลา โดยอยู่ในสายตาครูน้ำทิพย์ครูประจำชั้นอนุบาลที่นั่งมองดูแลเจ้าสองแฝดอยู่จนกว่าผู้ปกครองของเด็กๆจะมารับ
"พี่แจ้วจา(แก้วตา)เมื่อร่ายที่แม่จะมายับเยา"เสียงใสเล็กพูดไม่ค่อยชัดของดวงใจเอ่ยถามแฝดผู้พี่ของตนเพราะนี้ก็ทำการบ้านเสร็จนานแล้วแต่แม่ก็ไม่มารับสักที แม่ของพวกเธอมักจะเลทเวลาการมารับเสมอแต่ก็ไม่เคยเลทนานเท่านี้
"ม่ายยู้"เสียงผู้เป็นพี่เงยหน้าจากสมุดวาดรูปแล้วตอบคนเป็นน้องพวกเธอทำการบ้านเสร็จแล้วแต่แม่ก็ไม่มารับสักทีเธอเลยเอาสมุดวาดรูประบายสีเพื่อมาวาดเล่นฆ่าเวลาแต่แล้วเด็กน้อยก็นึกอะไรขึ้นได้วางดินสอสีลงเปิดกระเป๋าเอาเครื่องมือสื่อสารที่เป็นโทรศัพทรุ่นอาม่าที่มารดาได้ชื้อไว้ไห้โทรสื่อสารกันโทรศัพทเครื่องนี้โทรเข้าโทรออกได้อย่างเดียวชื่งมากพอแล้วสำหรับเด็กวัยนี้
"ฮาโหลคูณแม่ขาเมื่อร่ายคูณแม่จามารับคะ"เด็กน้อยพูดขึ้นเมื่อคนปลายสายรับโทรศัพท
"รอแป๊บนะลูกแม่กำลังรีบไป"คนเป็นแม่ตอบกลับมา สองขาก็ก้าวออกจากบริษัทที่ทำงานเพื่อไปรับลูกแฝดของเธอ วันนี้ยอมรับว่าเลทมากแต่เธอก็รีบอย่างสุดๆเด็กน้อยเมื่อได้ยินดังนั้นก็วางสายเพื่อเฝ้ารอเวลาที่แม่จะมารับ
"แม่บอกว่าเยี๋ยวมา"แก้วตาหันไปบอกน้องสาวที่นั่งมองตาแป๋วรอฟังคำตอบอยู่ เมื่อได้ยินคำตอบก็พยักหน้าแล้วก็หยิบดินสอสีและระบายรูปต่อ ทุกอริยา บทอยู่ในสายตาครูน้ำทิพย์เธอยิ้มอย่างเอ็นดูเจ้าสองแฝด เด็กอะไรช่างน่ารักน่าชังแถมยังฉลาดเกินเด็กอีก เจ้าสองแฝดอยู่กับมารดาเพียงลำพัง. เธอไม่รู้ว่าบิดาเจ้าแฝดเป็นใคร เพราะเธอไม่เคยเห็น. เพราะตั้งแต่เจ้าสองแฝดเข้าโรงเรียนมาก็เห็นแค่มารดาคอยวิ่งรับส่งตลอดและบางวันก็มารับช้าอย่างเช่นวันนี้ ที่เธอต้องรอเป็นเพื่อนจนกว่าแม่ของพวกเธอจะมารับ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ