หนีหนี้..เลยเจอรัก

-

เขียนโดย HanaHana[ฮานาฮานะ]

วันที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2565 เวลา 18.59 น.

  14 ตอน
  0 วิจารณ์
  6,413 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 1 มกราคม พ.ศ. 2565 19.10 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) 01 คุณตำรวจ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

     “กลับก่อนนะคะ” เสียงของหญิงสาวหน้าตาคมคลายคล้ายกับลูกครึ่งยุโรป-เอเชียดังขึ้นก่อนจะโค้งคำนับเล็กน้อยให้แก่รุ่นพี่และเพื่อนร่วมงานที่นั่งทำงานอยู่หน้าคอมบ้าง หรือกำลังเดินขวักไขว่อยู่ตรงทางเดินบ้าง เพื่อบอกว่าวันนี้เธอขอเลิกงานเร็วกว่าทุกวันที่ขยันขันแข็งทำโอทีจนดึก

     ระหว่างทางเดินกลับบ้านเธอจะใช้เส้นทางนี้เป็นประจำทุกวันแต่การเดินทางกลับบ้านคราวนี้ไม่เป็นปกติเหมือนทุกวันไม่ใช่ว่าเธอมีประสาทสัมผัสที่ไวเหมือนหมาแค่มันเป็นความเคยชินที่เธอเคยเจอมาทำให้รู้จักระวังตัวมากขึ้น

     เงาใหญ่ๆ 2 เงายังตามติดเธออยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลไม่ว่าเธอจะเดินอ้อมหรือเลี้ยวเมื่อเจอทางแยกเงาทั้งสองก็ยังคงตามติดเธอต่อไปเธอตัดสินใจหยุดอยู่ที่หน้าตึกแห่งหนึ่งก่อนจะหันกลับไปประชันหน้ากับเจ้าของเงา

     ชายหนุ่มร่างใหญ่ร่างกายกำยำหน้าตาดุดันทั้งสองมองเธอด้วยสายตาที่ไม่อาจพิสูจน์ได้ว่าพวกนั้นเป็นโจรขโมยธรรมดาหรือว่าเป็นพวกโรคจิตหากเป็นโจรขโมยของต้องฉวยโอกาสที่เผลอแย่งชิงข้าวของไปซึ่งเธอก็เปิดโอกาสให้พวกนั้นขโมยกระเป๋าไปได้ง่ายๆหลายต่อหลายครั้งแต่ก็ไร้ซึ่งการกระทำใดๆ

      หรือหากเป็นพวกโรคจิตตัณหากลับต้องหาโอกาสที่จะเข้าใกล้ตัวเธอประชิดตัวให้ได้มากที่สุดหรือบางครั้งอาจส่งเสียงซี๊ดซาดกลืนน้ำลายลงคอให้ได้ยินแต่กลับไม่ได้ยินเสียงเหล่านั้นเลย

      “พวกนายต้องการอะไร?”

      “โอ้!” หนึ่งในสองคนนั้นแสร้งทำท่าทางตกใจเมื่อรู้ว่าหญิงสาวที่พวกเขาตามติดนั้นรู้ตัวก่อนจะเดินเข้ามาใกล้ตัวเธอมากขึ้น “หน้าตาสวยสมคำร่ำลือไม่แปลกใจเลยว่าทำไมจางเซียถึงให้ความสำคัญกับเธอนัก”

      เมื่อได้ยินชื่อของบุคคลที่เป็นที่รู้จักเธอก้าวถอยหลังไปเล็กน้อยต้องยอมรับจริงๆว่าเมื่อพูดถึงชื่อจางเซียสมองกลับขาวโพลนไปหมดเมื่อได้สติกลับมาเธอมองหน้าชายร่างกำยำ 2 คนตรงหน้าอย่างคนรู้จุดประสงค์

      “พวกนายต้องการอะไร? อย่ามาพูดอ้อมค้อมให้เสียเวลา”

      “งั้นเข้าประเด็นเลยแล้วกัน” ชายอีกคนเอามือขึ้นมาลูบใบหน้าหวานๆแต่ก็ต้องโดนอีกฝ่ายสะบัดออกอย่างแรง “พวกเราต้องการเงินตอนแรกก็แค่จะจับตัวเธอไปเรียกค่าไถ่จากไอ้จางเซียสักนิดสักหน่อยแต่พอมาเจอของสวยๆงามๆแบบนี้จับไปเฉยๆกคงเปล่าประโยชน์”

      เมื่อคนหนึ่งพูดจบอีกคนก็เสริมต่อพร้อมกับยกมือขึ้นบีบคอหญิงสาวตรงหน้า “ตอนแรกก็ต้องการแค่เงินแต่พอได้มาเจอของรักของหวงที่สวยๆงามๆแบบนี้ก็อยากจะลอง... น้องสาวช่วยทำให้พวกพี่ได้ขึ้นสวรรค์หน่อยนะ”

     พูดจบชายที่บีบคอก็เอาหน้าเข้าไปใกล้ซอกคอของหญิงสาว มีหรือที่หญิงสาวจะยอมให้เรื่องมันเกิดขึ้นได้ง่ายๆเธอดิ้นและออกแรงขัดขืนหากแต่ถ้าเป็นการสู้แบบ 1 ต่อ 1 โอกาสชนะก็ย่อมมี แม้จะสู้กับชายร่างใหญ่กำยำเพราะเธอเองก็ไม่ใช่ไม่รู้เรื่องการต่อสู้อุตส่าไปร่ำเรียนศิลปะป้องกันตัวอยู่ในระดับหนึ่งแต่คราวนี้เป็น 2 รุม 1 และสองที่ว่าก็ใหญ่กว่าตัวเธอเยอะ

      “กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด~”

       เมื่อรู้ตัวแล้วว่าตัวเองสู้ไม่ได้เธอจึงกรีดร้องออกมาเสียงดังเพื่อขอความช่วยเหลือแต่ก็ไม่รู้ว่าจะได้รับความช่วยเหลือเหล่านั้นหรือไม่แรงอัดหนักหน่วงบางอย่างลอยเข้ามาที่กลางลำตัวของชายตรงหน้าหญิงสาวทำเอาล้มลงไปกองกลับพื้นเมื่อเห็นเพื่อนล้มต่อหน้าต่อตาด้วยสัญชาตญาณรักเพื่อนจึงปล่อยมือจากหญิงสาวตรงไปยังชายหนุ่มผิวขาวสูงโปร่งที่ถีบเพื่อนกระเด็น

       ทั้งสองผลัดกันปล่อยหมัดและเตะคนตัวเล็กกว่าหลบได้อย่างคล่องแคล่วว่องไวเหมือนกับว่าผ่านการฝึกฝนมาดีแต่ก็ใช่ว่าจะหลบคู่ต่อสู้ไปได้ทุกหมัดหน้าขาวๆเริ่มมีรอยช้ำและรอยแดง

       หมับ!

       “กรี๊ดดดดดด~”

       “ใจเย็นๆครับพวกผมเป็นตำรวจ” ชายหนุ่มผิวขาวหน้าคมเข้ามาคว้าแขนของหญิงสาวให้ถอยห่างจากจุดเกิดเหตุทันทีที่ชายหนุ่มหน้าคมเห็นหน้าเธอก็เกิดอาการรักแรกพบสายตาที่มองมายังเธอฉายแววเป็นประกายฉีกยิ้มหวานจนเห็นฟันครบทุกซี่ยังไม่ทันที่จะเอ่ยปากพูด... ก็โดนหมัดหนักๆซัดเข้าไปที่แก้มขวา

       ทั้ง 4 คนผลัดกันชกผลัดกันเตะผลัดกันต่อยเมื่อชายหนุ่มหน้าคมเห็นว่าหากสู้ด้วยมือเปล่ากันต่อไปฝั่งตนอาจเสียเปรียบจึงหยิบปืนพกขึ้นมายิงขู่ขึ้นฟ้าแน่นอนว่าทุกการกระทำหยุดนิ่งมองมายังชายหนุ่มเป็นทางเดียวกัน

       “ถ้าไม่อยากตายก็อย่าขยับ” พูดพร้อมกับเล็งปากกระบอกไปยังชายร่างกำยำทั้งสอง

       ชายร่างกำยำคนหนึ่งอาศัยจังหวะที่ทุกคนค่อยๆเคลื่อนย้ายฝากรอยเท้าเข้าที่หน้าท้องของชายหนุ่มผู้ที่เป็นคนเริ่มเรื่องทะเลาะวิวาทจนเจ้าตัวเซไปทับชายหนุ่มหน้าคมความวุ่นวายจึงบังเกิดเมื่อปืนกระเด็นหลุดมือจุดมุ่งหมายของทุกคนคือปืนที่อยู่อีกฟากชายร่างกำยำเป็นผู้ครองปืน

      “ถ้าไม่อยากตายก็อย่าขยับ” ชายร่างกำยำล้อเลียนคำพูด “คุณตำรวจพวกคุณทำให้ผมเสียเวลามากเลยนะส่งตัวผู้หญิงคนนั้นมาให้พวกผมแล้วทางใครทางมันจะได้ไม่ต้องเจ็บตัวไปมากกว่านี้ดีกว่า”

      ชายหนุ่มหน้าคมเอาตัวมายืนบังหญิงสาว “คุณตำรวจ! อย่ามาทำตัวเป็นสุภาพบุรุษไม่กลัวตายหน่อยเลยผมบอกไว้ก่อนนะผมยิงจริงๆนะครับ” สิ้นสุดเสียงพูดเสียงลูกกระสุนกระทบพื้นใกล้เท้าของตำรวจหนุ่มหน้าคมทำเอาเจ้าตัวกระโดดพุ่งทะยานสูง

      “คุณผู้หญิงครับคุณช่วยไปกับพวกมันสักครู่ได้มั้ยครับ? แล้วเดี๋ยวผมจะตามไปช่วยทีหลัง”

      หญิงสาวมองหน้าตำรวจหนุ่มที่มีรอยช้ำและรอยเต็มเยอะกว่าในตอนแรกอย่างไม่เข้าใจจังหวะที่ความสนใจของชายร่างกำยำมาหยุดอยู่ที่ตำรวจหนุ่มและหญิงสาวทำให้ลืมใครบางคนไปชั่วขณะตำรวจหนุ่มอีกคนใช้โอกาสนี้พุ่งตัวเข้าไปคว้าปืนเกิดเหตุการณ์ชุลมุนเสียงปืนลั่นดังขึ้นอยู่ 3 ครั้งตำรวจหนุ่มคว้าปืนมาครองได้สำเร็จบวกกับเสียงไซเรนของกำลังเสริมดังขึ้นชายร่างกำยำถูกตำรวจจำนวนหนึ่งรวบตัว

      “ซีเหย่า... ซีเหย่าซีเหย่า!!!” เสียงตำรวจหนุ่มเรียกเพื่อนเจ้าของใบหน้าคมแต่เขาก็ไม่ได้รับความสนใจจากบุคคลที่เขาเรียกแม้แต่น้อยคนที่ได้รับความสนใจก็หนีไม่พ้นหญิงสาวผู้เคราะห์ร้าย 

      “ผมคงต้องรบกวนให้คุณไปให้ปากคำที่สถานีตำรวจ แต่คุณคงยังขวัญเสียอยู่ เดี๋ยวผมจะปลอบคุณเอง”

      “ฉันว่าไปโรงพยาบาลก่อนดีกว่าค่ะ”

      “คุณได้รับบาดเจ็บหรอครับ!? ไหน...ตรงไหน?” ตำรวจหนุ่มจับไหล่ทั้ง 2 ข้างของหญิงสาวหมุนตัวไปมาก็ไม่พบบาดแผลหรือร่องรอยของบาดแผลเลย

      “คนที่เจ็บไม่ใช่เธอหรอก แต่เป็นนายต่างหาก ซีเหย่า” ผู้เป็นเพื่อนมองไปยังต้นขาที่มีเลือดไหลออกมาไม่หยุดของซีเหย่า ทันทีที่เจ้าตัวเห็นเลือดถึงกับเข่าอ่อน

       ซีเหย่าอยู่ในอ้อมแขนของเพื่อนกุมมือเพื่อนรักพร้อมกับพูดสั่งเสียด้วยเสียงขาดๆหายๆ “ต้าเฉิน... ฉันขอฝะ...ฝากยอดดะ...ดวงใจขะ...ของฉันด้วย...” ซีเหย่ามองไปยังหญิงสาวที่มองดูการกระทำที่ออกจะเกินไปของเขาก่อนจะถูกซีเหย่าดึงมือมากุมไว้อย่างไม่เต็มใจ “คุณ... คุณ... ? คุณ...” ซีเหย่าเรียกหญิงสาวอยู่หลายรอบเพราะเขาไม่รู้จักชื่อเธอจนเธอต้องเอ่ยชื่อตัวเองออกมาไม่อย่างนั้นการกระทำติ๊งต๊องเหล่านี้คงไม่จบ

      “ลินลี่... ฉันชื่อลินลี่ค่ะ”

      “ต้าเฉิน... ฉันฝาก...ฝากนาย...ดูแล...ลินลี่ด้วย” เสียงขาดๆหายๆยังคงดำเนินต่อไป

     “ไม่ต้องห่วงซีเหย่าเมื่อนายไปแล้ว... ฉันจะรีบแนะนำผู้ชายคนใหม่ให้ลินลี่ทันทีแล้วพวกหนังสือโป๊ดีวีดีโป๊ที่นายซุกไว้ในลิ้นชักโต๊ะทำงานของฉันจะจัดการเผาส่งไปให้นายเอง”

     “ไอ้ต้าเฉิน!!!!!!!!!!” เสียงดังฟังชัดของซีเหย่าดังขึ้นพร้อมกับเตียงปฐมพยาบาลที่รองรับน้ำหนักของซีเหย่าขึ้นรถพยาบาลออกไป

 

 

**********
ไอต้าวซีเหย่า..ฉายแววพระเอกลูกหมา ตั้งแต่ต้นเรื่องเลย

แต่ขอบอกไว้ก่อน พระเอกมีเพียงหนึ่งเดียว!

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

คุณคิดยังไงกับนิยายเรื่องนี้

* สามารถกรอกแบบสำรวจโดยไม่ต้องเป็นสมาชิกก็ได้ครับ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา