Love me like you do

   "เนย วันนี้ไปกินวันเกิดที่บ้านเรามั้ย" เสียงเพื่อนคนนึง ชักชวนฉัน จะเรียกว่าเธอ หรือเขาดีล่ะ? เพราะเขาเป็นทอม เพื่อนฉันคนนี้ชื่อ 'อิ่ม' รูปร่างท้วม สันทัด ผมสั้นซอยทรงบอย ไว้หน้าม้า หน้าหวานและแก้มตุ่ยๆของเขาทำเอาฉันแทบจะหยุดยิ้มไม่ได้ เพราะความทะเล้น ขี่เล่น ทุกครั้งที่คุยกัน อิ่มมักจะมีเรื่องปั่นอยู่เสมอ
   "อ่อ ไปสิ ปีนึงมีครั้งไม่ใช่หรอ"
   สีหน้าอิ่มดีใจที่สามารถชวนฉันไปงานวันเกิดได้ เพราะมันชอบให้มีเพื่อนเยอะๆไปบ้านมัน เรียกว่าบ้านค่อนข้างเสรีเลยแหละ 
   ในบรรดากลุ่มฉัน จะมีเพื่อนทั้งหมด 11 คน ได้แก่ เนย(ฉันเอง) เมย์ อิ่ม ฟิล์ม พีช บิว แสง เอ็ม เฟรช โอ๊ตและมารุต ซึ่งเมย์ คือเพื่อนสนิทคนเดียวที่ฉันเชื่อใจที่สุด เพราะอะไรน่ะเหรอ? เพราะเราสองคนเกิดวันเดียวกัน เดือนเดียวกัน แค่คนละปีเฉยๆยังไงล่ะ
   
   เมื่อถึงบ้านของอิ่ม ด้วยความที่พวกเราลุยฝนกันมา ทำให้ทุกคนต่างทยอยกันไปอาบน้ำ และเมื่อฉันอาบเสร็จ พอออกมาจากห้องน้ำ ฉันก็พบเด็กผู้ชายสองคน คาดว่าคงเป็นรุ่นน้องที่อิ่มคงพามากินวันเกิดด้วย คนนึงค่อนข้างอ้วน อีกคนผอม สูง
   "เบนซ์ พี่เขาออกมาแล้ว" เด็กผู้ชายคนอ้วนพูด
   "หืมมมมมมม" เด็กผู้ชายผอมตอบด้วยท่าทางยิ้มแย้ม 
   มารู้ทีหลังว่า คนอ้วนชื่อโจ้ และคนผอมชื่อเบนซ์ ทั้งคู่เป็นรุ่นน้องที่อิ่มมาพาด้วยจริงๆ และท่าทางก็ดูจะกวนๆน่าดู 
 
   งานวันเกิดจัดไปอย่างแกติ และสนุกสนาน มันดูเหมือนจะเป็นวันพิเศษทั่วๆไปของบรรดาเพื่อนๆที่ปาร์ตี้สังสรรค์กัน แต่ทว่า มันกลับเป็นจุดเริ่มต้นทั้งหมด ของเขาและเธอ...
   "พี่...." เด็กผู้ชายผอมทักฉัน ท่าทางดูเริ่มจะเมาแล้ว
   "พี่ชอบผมมั้ย"
   "ห๊ะ?" ฉันรีบตอบอย่างโดยเรา คนเมานี่ มันพูดจริงๆจากใจ หรือพูดเพื่อจะแกล้งกันแน่นะ 
   ไม่นานหลังจากนั้น เด็กผู้ชายผอมก็แทบจะล้มมานอนตักฉัน แต่เขาก็ฝืนร่างกายตัวเองได้ และโดนเพื่อนๆฉันไล่ให้ไปนอน แต่การลุกไปนอนของเขา มันเซจนเขาไปชนกระถางต้นไม้ของอิ่ม จนมันล้มลงมา กิ่ง ก้าน ใบ หักหมดเลย แต่อิ่มก็ไม่ได้ว่าอะไร เหมือนไม่ได้ใส่ใจด้วยซ้ำ กลับนั่งขำมากกว่าซะอีก 
   
   "เบนซ์แม่งเอาจริงอ่อวะ ฮ่าๆๆ" ฟิล์ม ผู้หญิงรูปร่างอวบ หุ่นกำลังดี หน้าตาน่ารักที่แฝงไปด้วยความแรงเบาๆ กำลังพูดถึงรุ่นน้องคนนั้น และใช่ เขาชื่อเบนซ์ 
   "เราว่ามันเมามากกว่า" อิ่มตอบอย่างเคลิ้ม บอกได้เลยว่า สภาพแต่ละคนตอนนี้ ก็เริ่มจะไปดาวอังคารได้ทุกคนแล้ว
   "แต่เราว่า เอาไอเมย์ไปนอนก่อน มันไม่ไหวแล้ว"
   ทันใดนั้น ไม่กี่วินาทีต่อมา เมย์ที่นอนเมาอยู่ ก็อ้วกออกมาจนได้ สร้างความตื่นตกใจให้กับเพื่อนที่นั่งอยู่ข้างๆ และก็สร้างความฮาได้เหมือนกัน 
   และแล้ว งานวันเกิดคืนนั้นก็ผ่านไป......
 
 
    หลังจากงานวันเกิดอิ่มวันนั้น น้องผู้ชายตัวผอม สูง ที่ชื่อเบนซ์ก็แอด FaceBook มาหาฉัน และเริ่มทักมาชวนฉันคุย
   'จำกันได้ป่าวเนี่ยยย' เบนซ์ถามฉัน
   'เหยย จำไม่ได้ว่ะ' ฉันที่ตอบกลับไปกวนๆ
   '' เบนซ์ส่งสติ๊กเกอร์
   'ล้อเล่น แหม่ ฮ่าๆ คนที่ทำต้นไม้บ้านอิ่มพังใช่มั้ย'
   'ก็พี่ไม่พาผมไปนอนอ่ะ ไม่งั้น ต้นไม้คงไม่พังหรอก'
   'หืมมมม พูดแบบนี้นี่นะ'
   'ทำไมหรอ'
   'ไม่มีไร คิดไม่ออก'
   'คิดถึงผมก่อนก็ได้นะ ฮ่าๆๆๆ' ไอเด็กนี่ ขี้เต๊าะเอาเรื่องแฮะ แต่การสนทนาก็มีไปเรื่อยๆ แต่ไม่ได้ยาวนานมาก เพราะฉันเป็นฝ่ายหายไป เด็กมันคงจะมาก่อกวนเล่นๆแหละ เพราะคืนวันนั้นยังก่อกวนฉันไม่พอมั้ง แต่การคุยกันของเราในวันนั้น ก็เป็นการคุยกันแค่วันเดียว วันเดียวที่ฉันไม่คิดว่า.....จะไม่ใช่วันสุดท้าย