ชื่อเรื่อง ยังไม่มี

 

รู้สึกอีกที ก็ เช้าแล้ว พอตื่นเช้ามา ผมก็ไปอ่าบน้ำแต่งตัวลงข้างล่าง

 

เมดอายะ-เตรียมอาหาร พร้อมแล้วนะคะ คุณท่าน

ผม-ขอบคุณครับ

 

ผมก็เดินไปกินข้าวเสร็จก็เดินออกมา จะไปที่รถ

 

พ่อบ้าน-จะไปทำงานแล้วหรอครับ

ผม-ครับ

พ่อบ้าน-เดินทางปลอดภัยนะครับ คุณท่าน

ผม-ขอบคุณครับ

 

แล้วผมก็ขับรถตรงไปที่บริษัท บอกตรงๆ แอบหวั่นใจอยู่ ว่างานจะค้างเยอะแค่ไหน พอไปถึงผมก็ขึ้นไปที่ห้องทำงาน

 

ขิสึกะ-กลับมาแล้วหรอคะ บิกคุซัง

นานามิ-ยินดีต้อนรับนะคะ บิกคุซัง

ผม-ครับ  โอคะวะซังอยู่มั้ยครับ

ชิสึกะ-วันนี้ท่านประธานยังไม่มาเลยค่ะ

ผม-หรอครับ นานามิซังวันนี้ งานผม มีเยอะมั้ยครับ

นานามิ-ก็ น่าจะมีแค่บนโต๊ะทำงานนะคะวันนี้

 

ผม-งะ งั้นหรอครับ อ๊ะจริงสิชิสึกะซังครับ เพราะแหวนวงนั้น ผมกับฮารุซังเลยหมั้นกันแล้วนะครับ ขอบคุณนะครับที่

ช่วยอะไรผมตั้งหลายอย่าง

 

ชิสึกะ-จริงหรอคะบิกคุซัง ยินดีด้วยจริงๆนะคะ

นานามิ-ยินดีด้วยนะคะบิกคุซัง

ผม-ขะ ขะ ขอบคุณครับ งั้นเด๋วผมเข้าไปทำงานก่อนนะครับ

นานามิ-ค่ะ เด๋วจะยกน้ำเข้าไปให้นะคะ

ผม-ขอบคุณครับ

 

พอมผมเข้าไป ก็นั่งทำงาน ได้สักพักนึงก็มีคนเปิดประตูห้องเข้ามา

 

โอคะวะซัง-นี่ บิกคุคุง จะซื้อรถเพิ่มหรอ

ผม-อ๊ะ โอคะวะซัง ครับผมคิดว่าจะซื้อรถไว้ให้ฮารุซังนั่งออกไปไหนมาไหนครับ

โอคะวะซัง-งั้นหรอ แล้วมีคนขับรถรึยังละ

ผม-ยังเลยครับ แต่บอก ให้เค้าเปิดรับสมัครเอาไว้

โอคะวะซัง-งั้นหรอ แล้วจะซื้อรถอะไรล่ะ

ผม-อืมมม ผมว่าจะเอารถซีดาน หรูๆสักคันอ่ะครับจะได้เหมาะกับฮารุซังด้วยครับ

โอคะวะซัง-งั้นหรอแล้ว คุยกับฮารุแล้วหรอ

ผม-คุยแล้วครับ ฮารุซังบอกว่าก็พอจะซื้อได้อยู่ครับ

โอคะวะซัง-งั้น ไปก่อนนะ ฝากงานที่นี่ด้วยละ

ผม- คะ ครับ

 

 

พอโอคะวะซังออกไปผมก็นั่งทำงานต่อ ไปได้สักพัก ก็มีคนโทรมา

 

 

ผม-ฮัลโหลครับ

ฮารุ-ที่รักคะ ทำไมเมื่อเช้าไม่ปลุกฮารุละคะ

ผม-ก็ผมเห็นว่า ฮารุซังน่าจะเหนื่อยเลยไม่ได้ปลุกน่ะครับ เพราะ ในบ้านก็มีเรื่องที่ต้องทำเยอะเลยใช่มั้ยละครับ

ฮารุ-ก็ใช่อยู่หรอกค่ะ

ผม-ฮารุซังช่วยเอาเงินที่ผมได้มาเอาไปเก็บให้หน่อยสิครับ

ฮารุ-ได้สิคะ

ผม-แล้ว มีคนมาสมัครงานบ้างมั้ยครับ

ฮารุ-ยังไม่มีเลยค่ะ อาจจะต้องรออีกหน่อยนะคะ

ผม-งั้นหรอครับ ถ้าได้มาไวๆก็ดีนะครับฮารุซังจะได้ออกไปข้างนอกได้

ฮารุ-งั้นเด๋วฮารไปหาคุณพ่อก่อนนะคะโทรมาตามแล้วค่ะ

ผม-เอ๊ะ เมื่อกี้ ผมยังคุยกับโอคะวะซัง ที่ห้องทำงานอยู่เลยนะครับ

ฮารุ-ตอนนี้นี้คงอยู่บ้านแล้วละมั้งคะ งั้นแค่นี้นะคะ

ผม-ครับ

 

 

หลังจากวางสายไปผมก้นั่งทำงานไปต่อ จนเสร็จ วันนี้งานเสร็จไวมาก ยังไม่ถึงเวลาเลิกงานเลย เสร็จแล้วงาน พองาน

เสร็จปุ๊บผมก็เอาไปให้นานามิ แล้วก็เข้ามาในห้องทำงานนั่งดูวิว ไปเรื่อยๆ

ก๊อกๆ

 

นานามิ-ขออนุญาตค่ะ

ผม-ครับ

นานามิ-บิกคุซังคะ คือว่า จะรับอะไรเพิ่มมั้ยคะ หรือจะให้ไปซื้อข้าว ให้มั้ยคะ

ผม-เอ๊ะ ข้าวหรอครับ

นานามิ-ค่ะวันนี้ ยังไม่เห็นบิกคุซังออกไปทานข้าวกลางวันเลยนะคะ เห็นนั่งอยู่แต่ในห้อง

ผม-จริงด้วยสิครับ ผมลืมไปสะสนิทเลย งั้นเด๋ว ผมกลับเลยละกันนะครับ งานวันนี้หมดแล้วนะครับ

 

นานามิซัง-หมดแล้วค่ะ ของวันนี้ แต่พรุ้งนี้ มีประชุมกับแผนกการตลาดแต่เช้านะคะ ต่อด้วยประชุมกับทางผู้จัดการของ

แต่ละสาขา ค่ะ

 

ผม-เข้าใจแล้วครับ ขอบคุณครับ

นานามิ-งั้นขอตัวก่อนนะคะ

ผม-ครับ

 

พอนานามิออกไปผมก็เก็บของ กลับบ้าน ไม่รู้ตอนนี้ฮารุซื้อรถมารึยังนะ จะหาคนขับรถได้มั้ยนะ พอลงมาข้างล่างก็เดิน

ไปเอารถ แล้วก็ขับรถตรงกลับบ้านพอไปถึงบ้านผมก็ลงรถเดินเข้าไปในบ้าน

 

พ่อบ้าน-ยินดีต้อนรับกลับบ้านครับ คุณท่าน

ผม-กลับมาแล้วครับ แล้วฮารุซังละครับ

พ่อบ้าน-คุณผู้หญิงออกไปข้างนอกกับอายะซัง ครับ

ผม-เอ๊ะ แล้วได้คนขับรถแล้วหรอครับ

พ่อบ้าน-ได้แล้วครับ คุณผู้หญิงเลย ออกไปซื้อของเข้าบ้านครับ

ผม-งั้นหรอครับ ถ้างั้น ฝากให้ชิสึซัง ทำข้าวให้หน่อยสิครับ วันนี้ ผมไม่ได้ทานอะไรเลยครับ

พ่อบ้าน-งั้นเด๋วจะรีบไปจัดการให้นะครับ

ผม-ครับ

 

แล้วผมก็เดินมานั่งรอ อยู่สักพักนึงชิสึ ก็เอาข้าวมาให้ที่ห้องทำงาน พอกินเสร็จพวกฮารุก็กลับกันมาพอดี

 

ผม-ยินดีต้อนรับกลับบ้านครับ

ฮารุ-ที่รัก วันนี้ทำไมกลับบ้านไวจังคะ

ผม-พอดีวันนี้งานเสร็จไวครับ

ฮารุ-จริงสิ ได้คนขับรถแล้วนะคะ

ผม-ครับ ทานากะซังบอกผมหมดแล้วครับ

ฮารุ-อ๊ะ ฮารุลืมไป บ้านนี้ ที่รักใหญ่ที่สุดนี่คะ

ผม-ไม่หรอกครับป่ะ เข้าบ้านกันเถอะวันนี้ไปซื้อของกันมาเยอะเลยนะครับ

เมดชิสึ-คุณผู้หญิงคะ จะให้เอาของไปไว้ที่ไหนดีคะ

ฮารุ-ไว้ในครัว ใหญ่เลยจ๊ะ แล้วก็เด๋วจะมีประชุมนะ ช่วยเรียกทุกคนในบ้านมาด้วยนะจ๊ะ

เมดอายะ-รับทราบค่ะคุณผู้หญิง

 

หลังจากนั้นพวกเราก็เดินเข้าไปนั่งที่ห้องกินข้าว สักพักทุกคนก็มากันพร้อมหน้าพร้อมตา

 

 

ฮารุ-ขอบใจที่มานะจ๊ะ วันนี้จะแนะนำให้รู้จักอีกครั้งนะ คนขับรถ ชื่อว่านิชิโนะ สนิทกันไว้นะจ๊ะ

ผม-ฝากตัวด้วยนะครับ

นิชิโนะ-ด้วยความยินดีครับ คุณท่าน

ผม-จริงสิ วันนี้ซื้อของมาเยอะเลยไม่ใช่หรอครับ เรามาทำแกงกะหรี่ หม้อใหญ่ๆแล้วมากินด้วยกันดีมั้ยครับ

ฮารุ-นั่นสินะคะ งั้น ฝากด้วยนะจ๊ะ อายะซังชิสึซัง

เมดอายะ-รับทราบค่ะคุณผู้หญิง

ผม-งั้นไม่มีอะไรแล้วก็แยกย้ายกันไปทำงานเถอะครับ แต่เด๋วช่วยเดินมากินแกงกะหรี่ด้วยกันนะครับ ผลัดกันพักก็ได้นะ

ครับ

ทุกคน-ทราบแล้วครับ/ค่ะ

 

แล้วทุกคนก็เดินออกไปเหลือผม กับฮารุอยู่2คน

 

ผม-นี่ฮารุซังครับ ผมคิดว่าจะหาวัน สักวันนึงแล้วเรามาจัดปาร์ตี้ต้อนรับทุกคนดีมั้ยครับ

ฮารุ-ก็ดีนะคะ แล้วจะเอาวันไหนดีละคะ

ผม-เอ งั้นผมอาจจะต้องไปเช๊คตารางงานกับ นานามิซังก่อนว่ามีวันไหนว่างบ้าง

ฮารุ-งั้นก็จัดวันที่หยุดงานสิคะ

ผม-เอ๋ แบบนั้นไม่ดีหรอกนะครับ บางทีงานมันยังไม่เสร็จ

ฮารุ-ก็ไว้ค่อยกลับมาทำใหม่ไงคะ

ผม-อืมมมม งั้น เรารอจัดวันที่ พลอยมาดีมั้ย

ฮารุ-เอ๋ พลอยจังมาที่บ้านนี้ได้หรอคะ

ผม-ก็ต้องได้นะสิครับ น้องผมแท้ๆทำไมจะมาไม่ได้ ละครับ

ฮารุ-ก็เห็นที่รัก พูดเหมือนไม่อยากให้ พลอยจังมา นอนที่บ้านฮารุนี่คะ

ผม-ผมไม่อยากให้ไปรบกวนโอคะวะซังมากกว่าครับ

ฮารุ-งั้นเรื่องห้องพัก ก็ไม่ต้องดูแล้วสิคะ ให้มาอยู่บ้านนี้แถมเช้าก็มีคนขับรถไปส่งที่มหาลัยด้วยนะคะ

ผม-เฮ้อออ งั้นนั่น ผมขอเป็นวิธีสุดท้ายนะครับ

ฮารุ-กะ ก็ได้คะ

ผม-แล้วพลอยได้โทรมาหามั้ย

ฮารุ-โทรมาสิคะ วันนี้ก็โทรมา

ผม-หรอครับ ดูเหมือนจะเข้ากันได้ดีนะครับ

ฮารุ-ก็ฮารุอยากมีน้องสาวมาตั้งนานแล้วนี่คะ

ผม-เห็นแบบนั้น ผมเองก็ดีใจครับ

ฮารุ-อยากให้พลอยจังมาไวๆจังเลยน้าาาา

ผม-นี่ฮารุซัง ปีนี้ เราไปดูใบไม้แดงกันมั้ย

ฮารุ-ไปสิคะ

ผม-ปีนี้มี ไอ้ตัวยุ่งมาเพิ่มด้วยสินะ

ฮารุ-หมายถึงใครหรอคะ

ผม-ก็พลอยจัง ไงครับ

ฮารุ-ไม่ขนาดนั้นหรอกนะคะ

ผม-เฮ้ออออ นี่ฮารุซังครับ พรุ้งนี้ผมต้องมประชุมแต่เช้า ผมไปนอนก่อนนะครับ

ฮารุ-แล้วไม่ทานข้าวแกงกะหรี่ก่อนหรอคะ

ผม-ไม่ไหวผม ง่วงมากเลยครับ

ฮารุ-จ๊ะ งั้นไปพักผ่อนก่อนเถอะนะคะ เด๋วที่เหลือฮารุจะจัดการให้นะ

ผม-งั้นผมไปก่อนนครับ

ฮารุ-จ๊ะ

 

ผมก็เลยจุ๊บฮารุแล้วขึ้นนอน ตื่นมาอีกทีก็เช้า ผมลงมาข้างล่างก็เจอ ทานากะซังยืนรออยุ่

 

พ่อบ้าน-คุณท่านอาหารเช้าเตรียมให้เรียบร้อยแล้วครับ

ผม-อ่อ วันนี้ผมต้องรีบไปประชุมแต่เช้าอะครับ คงไม่ได้ทาน

พ่อบ้าน-งั้นเด่วจะรีบไปบอกให้นิชิโนะซัง เตรียมรถไว้นะครับ

ผม-ผมขับรถไปเองนี่ละครับ ให้นิชิโนะซัง คอยขับรถให้ฮารุก็พอครับ

พ่อบ้าน-ทราบแล้วครับ

ผม-งั้นผมไปก่อนนะครับ ฝากดูแลบ้านให้ด้วยนะครัย ทานากะซัง

พ่อบ้าน-เข้าใจแล้วครับคุณท่าน ขอให้เดินทางปลอดภัยครับ

 

 

ผมก็เดินออกไปขึ้นรถ แล้วก็ขับรถไปทำงานขึ้นมาก็เตรียมตัว เตรียมเอกสาร ไปประชุม กว่าจะประชุมเสร็จก็เย็นพอดี

ผมก็เดินกลับมาเคลียเอกสาร ต่อ

 

 

ผม-นานามิซัง ครับ ช่วยเข้ามาในห้องหน่อยครับ

ก๊อกๆ

นานามิ-ขอ อนุญาตค่ะ

ผม-นานามิซัง ผมฝากซื้อข้าวได้มั้ยครับ คือ วันนี้ผมไม่ได้ทานอะไรมาเลย พอดีรีบมาประชุม

นานามิ-บิกคุซัง จะรับอะไรดีคะ

ผม-เอาพวกข้าวกล่องใน ร้านสดวกซื้อก็ได้ครับ

นานามิ-เอ๊ะ เอาพวกอาหารทำสดใหม่ไม่ดีกว่าหรอคะ

ผม-ไม่เป็นไรครับ เอา ง่ายๆนี่แหละครับดีแล้ว งานผมยังเหลืออีกเยอะเลยรบกวนด้วยนะครับ นานามิซัง

นานามิ-ทราบแล้วค่ะ เด่วจะรีบไปรีบมานะคะ

ผม-ครับ

 

 

พอนานามิออกไปผมก็นั่งทำงานต่อไปสักพักนานามิก็เอาข้าวมาให้ ผมก็นั่งกินข้าวไปดูวิว ห้องทำงานไป พอกินเสร็จผม

ก็กลับไปนั่งทำงานต่อไปอีกสักพัก ฮารุก็โทรมา

 

 

ผม-ฮัลโหลครับ

ฮารุ-งานยังไม่เสร็จอีกหรอคะ

ผม-ใช่ครับ พอดีวันนี้ประชุม2รอบ กว่าจะเสร็จก็เย็นแล้วครับ นี่กำลังเคลียเอกสาร อีกนิดหน่อยก็เสร็จแล้วล่ะครับ

ฮารุ-แล้วทานข้าวบ้างรึป่าวคะ เมื่อเช้าออกไปก็ไม่ได้เข้ามาทานข้าวใช่มั้ยคะ

ผม-คะ ครับ พอดีมีประชุมตั้งแต่เช้า ก็เลย……..

ฮารุ-งั้นหรอคะ แล้วจะกลับกี่โมงคะ

ผม-อีกสักพักก็กลับแล้วครับ

ฮารุ-จริงสิ วันนี้พลอยจังโทรมาบอกว่าเอกสารเสร็จแล้ว ค่ะ

ผม-เอะเสร็จแล้วหรอครับ

ฮารุ-พลอยจังบอกแค่ว่าขอเตรียมของเตรียมตัวก่อนแล้วจะรีบ ซื้อตั๋วมาหาเลยค่ะ

ผม-ระ หรอครับ งั้นเด่วผมขอทำงานก่อนนะครับเด่วไว้กลับบ้านเราค่อยคุยกันต่อนะครับ

ฮารุ-อย่าให้มันดึกมากนะคะ นี่ก็3ทุ่มกว่าแล้วค่ะ

ผม-ทราบแล้วครับฮารุซัง งั้นแค่นี้นะครับ

 

 

พอวางสายฮารุไปเสร็จก็ปั่นงานต่อ กว่าจะเสร็จเล่นไปตี1กว่าๆ ผมก็รีบขับรถกลับมาบ้าน

 

 

พ่อบ้าน-ยินต้อนรับกลับบ้านนะครับ

ผม-กลับมาแล้วครับ

พ่อบ้าน- คุณท่านจะรับอะไรก่อนนอนมั้ยครับ

ผม-ไม่เอาแล้วครับ ผมขอขึ้นไปนอนก่อนนะครับ เด่วเช้าต้องไปทำงานต่อ

พ่อบ้าน-ทราบแล้วครับคุณท่าน

 

 

ผมก็เดินขึ้นมาข้างบนฮารุก็หลับไปแล้วผมก็เลยไปอ่าบน้ำ แล้วก็มานอนตื่นเช้ามาผมก็ไม่เห็นฮารุละ ผมเลยอ่าบน้ำแต่งตัวลงมาข้างล่างจะไปทำงาน

 

 

พ่อบ้าน-คุณท่าน คุณผู้หญิงรออยู่ที่ห้องอาหารนะครับ

ผม-เอ๋ ฮารุซังหรอครับ เฮ้อออต้องรีบไปทำงานด้วยสิ เข้าใจแล้วครับ ทานากะซัง

 

 

แล้วผมก็เดินไปหาฮารุที่ห้องอาหารก่อน

 

 

ผม-ฮารุซัง เด่วผมไปทำงานก่อนนะครับ

ฮารุ-เอ๊ะ เด่วก่อนสิคะ มานั่งทานข้าวเช้าด้วยกันก่อนสิคะ

ผม-ขะ เข้าใจแล้วครับ

อายะ-คุณท่านจะรับน้ำส้มหรือกาแฟดีคะ

ผม-เอาน้ำส้มก็ได้ครับ

อายะ-ทราบแล้วค่ะ

ฮารุ-นี่ที่รักเมื่อคืนกลับมากี่โมงหรอคะ

ผม-ผมถึงบ้านเกือบๆตี2มั้งครับ

ฮารุ-พักผ่อนน้อยไปรึป่าวคะแบบนี้

ผม-ไม่เป็นไรหรอกนะครับเพราะวันหยุด ผมก็นอนทั้งวันอยู่แล้วครับ งั้นผมไปก่อนนะครับ

ฮารุ-ดะ เด่วสิคะ

ผม-เอ๊ะ อะไรหรอครับฮารุซัง อ่อ ผมลืมไปเลย

 

แล้วผมก็เดินไปจุ๊บฮารุก่อนออกจากบ้าน แล้วผมก็รีบวิ่งออกมาเลยแล้วก็ขับรถไปทำงาน พอไปถึงงานก็เต็มโต๊ะเหมือน

เคย ผมก็นั่งทำงาน จนดึก เสร็จก็กลับบ้าน พอมาถึงก็นอนเลยทันที