ทวีปมืด

  เสียงหัวเราะดังก๊ากกก ดังมาจากมุมห้องมันคือเสียงหัวเราะ ชอบ อก ชอบใจ ของชายที่ใช้นามแฝงว่าno.21  

..(ไม่เลวนี่นาพวก ตลกหน้าตายแบบนี้ผมชอบว่ะ)..no.21พูดปนเสียงหัวเราะกั่กๆ กลับกันนั้นเองฝ่ายหญิงสาวผู้ใช้นามแฝงno.33ก็ลุกพรวดด้วยใบหน้าแดงก่ำเดินปรี่เข้าหาพร้อมเสียงดัง ฉาดดดด!! มันคือเสียงหลังมือของหญิงสาวตวัดกระทบกับใบหน้าของ แมน น้ำหนักของหลังมือที่ส่งลงมากระทบใบหน้านั้นทำให้แมน ถึงกับหน้าหัน พร้อมกับคิดพิเคราะห์ในใจว่า

..(หน้าตาก็ดี หุ่นก็สวย ไม่น่าขี้วีนเล้ยย)..

เมื่อสายตาทั้ง2ประสานกัน ฝ่ายนึงเป็นดวงตาของความโกรธแค้นปานจะกินเลือดกินเนื้อส่วนอีกฝ่ายนึงเป็นสายตาอันเย็นชาไม่สนดีสนร้ายแม้ว่าตัวเองจะถูกตบ

..(หยุดเดี๋ยวนี้นะ.33)..

เสียงตวาดของชายวัยกลางคนผู้ใช้นามแฝงว่าno.9กังวาลขึ้นทำให้ทั้ง2หยุดชะงักพร้อมกับหันหน้ามาหา

..(ออกไปรอในรถเดี๋ยวนี้ นี่คือคำสั่ง).. 

สิ้นเสียงของno.9ที่มีความสุขุมเฉียบคมผู้มีศักดิ์ในองค์กรเป็นผู้บังคับบัญชาระดับสูงกว่า หญิงสาวจึงคลายหน้าตาอันบูดเบี้ยวเพราะความโกรธเป็นหน้าเรียบเฉย พร้อมเดินหันหลังเปิดประตูออกจากห้องไป

..(ผมต้องขอโทษแทนหล่อนด้วยครับ คือว่า..)..

..แมน..ยกมือโบกขึ้นพร้อมยิ้มมุมปากเล็กน้อยเป็นการแสดงออกว่าไม่ถือสาและกล่าวตัดบทว่า

..(อย่างที่แจ้ง3ข้อข้างต้นไปแล้ว นี่ก็เสียเวลาพอสมควร ผมขอตัว)..

พูดจบเขาก็ค่อยๆลุกออกจากเก้าอี้ หันหลังให้ทั้ง2โดยไม่สนใจสายตาของทั้งคู่ว่าจะแสดงออกมาเช่นไร ทันใดนั้นก็มีเสียงเอ่ยแทรกมาข้างหลังว่า

..(ทางเราทราบมาว่า คุณแม่ ของคุณป่วยจากโรคที่ไม่มีทางรักษาใช่มั้ยครับ)..

สิ้นเสียงเอ่ย แมน ชะงักพร้อมกับหันขวับ ไปทางต้นเสียงทันทีทันใด มันคือเสียงของชายหนุ่มผู้ใช้นามว่าno.21แมนจ้องตาเป็นการแสดงออกถึงความสงสัยปนตกใจเล็กน้อยว่าเขารู้มาได้อย่างไร

..(นั่งลงก่อนเถอะครับ ผมขอร้อง ผมอยากให้คุณทราบที่มาที่ไปโดยละเอียดเสียก่อนหลังจากนั้นทางคุณจะตกลงหรือไม่ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของคุณ)..

เมื่อสิ้นเสียงเอ่ยของชายวัยกลางคนนั้น แมนจึงต้องจำยอมปฏิบัติตามแต่โดยดีโดยไม่ได้แสดงออกทางสีหน้าเพิ่มเติมแต่ใดนัก

..(จากที่เราๆและคุณรวมถึงผู้คนต่างๆที่สนใจในประวัติศาสตร์ ในสมัยก่อนพอจะทราบมาบ้างแล้วนั้น)..

เขาชะงักเป็นการเว้นวรรคสักครู่ หยิบซิกก้าขึ้นกัดเม้มที่ปาก พร้อมจุดไฟแชกซิปโป้ สูบควันเข้าปอดแล้วพ่นควันขาวออกมาเบาๆ 

..(ตามที่เรียนเมื่อสักครู่ ถึงเรื่องราวในอดีต ได้เกิดมหาสงครามโลกครั้งที่3จากบรรดาประเทศมหาอำนาจของโลก ต่างฝ่ายต่างปล่อยอาวุธร้ายเข่นฆ่าล้างบางใส่กันและกันและจบด้วยบรรดาขีปนาวุธอานุภาพทำลายล้างสูงนั้น)..

เขาเว้นวรรคเพื่อสูบควันเข้าปอดสักครู่แล้วเอ่ยต่อ

..(ผลจากการทำลายล้างปรากฎว่าไม่มีฝ่ายใดเลยได้รับชัยชนะ กลับกันต่างฝ่ายต่างสูญเสียทรัพยากร เทคโนโลยี ผู้คนขาดอาหาร ที่อยู่อาศัย ส่งผลให้ประชากรของโลกหายไปจากหน้าประวัติศาสตร์ถึง97%)..

ชายหนุ่มผู้ใช้นามแฝงno.21เอ่ยแทรกขึ้นมาว่า

..(คุณอาจสงสัยว่าทำไมประเทศเรารวมถึงเพื่อนบ้านใกล้เคียง ถึงไม่ได้รับผลกระทบโดยตรงจากการทำลายของอาวุธมหาประลัยพวกนั้น)..

..แมน..จึงเอ่ยเบาๆว่า 

..(ก็สงสัยนิดหน่อยครับ)..

no.21หัวเราะกั่กๆพร้อมกับเอ่ยต่อว่า

..(มันเป็นเรื่องตลกร้ายอย่างนึง ในยุคสมัยนั้นที่ประเทศเรารวมถึงเพื่อนบ้านใกล้เคียงถูกจัดอยู่ในประเทศด้อยพัฒนา ไม่มีพิษสงอะไรที่ส่งผลต่อความมั่นคงของมหาอำนาจเหล่านั้น กลายเป็นว่าจุดด้อยด้านการพัฒนาเหล่านั้น กลับส่งผลดีในการไม่อยู่ในสายตาการโจมตีของพวกเขา)..

no.21เอ่ยจบพร้อมส่งสายตาให้no.9เป็นความหมายว่าเชิญพูดต่อ

..(หลังจากมหาสงครามครั้งนั้นจะเรียกได้ว่าบ้านเราไม่ได้รับผลกระทบก็ไม่ถูกนัก การค้า เทคโนโลยี อาหาร ถูกผลกระทบทำให้ไม่สามารถกระทำอย่างแต่ก่อนได้ ทางประเทศเราในยุคสมัยนั้นรวมถึงประเทศเพื่อนบ้านจึงได้รวมตัวกันเป็น1เดียวโดยเปลี่ยนระบบการปกครองเป็น37เขตปกครองโดยมีศูนย์กลางคือ นครหลวงหรือ เขตZero ในปัจจุบัน)..

no.9เว้นวรรคเขี่ยเถ้าซิกก้าแล้วเอ่ยต่อว่า

..(เนื่องจากระบบเศรษฐกิจที่พังพินาศ ขาดแคลนอาหาร ยารักษาโรค ซึ่งเป็นปัจจัยสำคัญในการดำรงชีวิตของมนุษย์ยุคนั้น พวกเขาจึงได้ก่อตั้งองค์กรซึ่งขึ้นตรงต่อส่วนราชการและกลาโหมโดยมีหน้าที่ ค้นคว้า พัฒนา ต่อยอด อาหารและยาโดยมีชื่อว่า Food and medicine for people หรือชื่อย่อว่า F.M.F.P)..

no.21เอ่ยแทรกขึ้นว่า 

..(นี่แหล่ะ ที่มาของพวกเราและองค์กร)..

แมน จึงเอ่ยด้วยความสงสัยกลับไปว่า

..(องค์กรพัฒนาอาหารและยา มันลึกลับขนาดที่ว่าต้องใช้นามแฝงเป็นหมายเลขเลยรึ)..

เมื่อถูกเอ่ยถามด้วยความแคลงใจเช่นนั้นno.9จึงตอบว่า

..(ในยุคนั้น ช่วงแรกเริ่มก่อตั้งองค์กรและรวมประเทศกันใหม่ๆ ด้วยความที่อาหาร และยารักษาโรคนั้นหายากมากๆ บุคคลากรทางด้านนี้จึงมีความสำคัญเป็นพิเศษ ทำให้เกิดการซื้อขาย และแย่งชิงตัว ถึงขนาดเข่นฆ่า ก่อจลาจล เพื่อแย่งชิงบุคลากรกันเป็นจำนวนมาก เพื่อความปลอดภัย ทางองค์กรจึงได้ตั้งกฎเหล็กนี้ขึ้นมาครับ เพื่อปกปิดชื่อจริง ตัวตน สถานะความสามารถ และง่ายต่อการจัดสรรหน้าที่)..

..แมน..พยักหน้าบ่งบอกถึงความเข้าใจพร้อมกับเอ่ยว่า

..(เท่าที่ฟังมานี่ ยังไม่เห็นมีส่วนไหนเกี่ยวกับอาการป่วยของแม่ผม พวกคุณคงไม่ดั้นด้นจาก นครหลวง เพื่อมานั่งเล่าประวัติศาสตร์โลกให้คนบ้านนอกในเขต37อย่างผมล่ะมั้ง)..

no.9ยิ้มที่มุมปากเล็กน้อยสูบควันเข้าปอดปล่อยออกเบาๆแล้วกล่าวว่า

..(เกี่ยวสิครับ เกี่ยวมากด้วย เราค้นพบสารสกัด ที่ใช้ทำตัวยา จากดอกไม้ชนิดนึง ซึ่งใช้รักษาโรคที่ไม่มีทางรักษาของคุณแม่ของคุณได้ ต้นไม้ประเภทนี้จะเติบโตและออกดอก นอกเขตชายแดน37เลยออกไปทางตะวันตกเท่านั้น)..

..แมนได้ฟัง ถึงกับเลิกคิ้วขึ้นด้วยความฉงนสงสัยจึงได้เอ่ยถามขึ้นว่า 

..(ก็แล้วที่ว่าไอ้ดอกชนิดนั้นถูกค้นพบแล้วถูกทดลองสกัดออกมาเป็นตัวยาแล้ว ทำไมคุณไม่ให้คนที่ค้นพบ นำทีมสำรวจออกไปล่ะคุณมาหาผมทำไม)..

no.21ได้ฟังคำถามถึงกับหัวเราะกั่กๆออกมาเล็กน้อยจึงหันมาบอกกับno.9ในเสียงที่ดังพอได้ยินทั้ง3คนเชิงให้แมนรับรู้ว่า

..(ผมบอกแล้ว ว่าเขาไม่รู้ตัวหรอก ว่าเขาได้ทำอะไรลงไปเมื่อ2ปีก่อน)..

..แมน..ได้ฟังถึงกับตกใจแต่ยังคงเก็บอาการไว้ข้างในได้แต่ทำหน้านิ่งเฉยไว้ พร้อมกับเอ่ยว่า 

..(2ปีก่อนผมทำ อะไรหรอครับ ผมไม่เข้าใจ)..

no.21ได้ฟังทันทีก็หันหน้ามายิ้มยิงฟันขาวให้ พร้อมกับเอ่ยตอบว่า

..(ภารกิจ กู้ภัย ทางชายแดนตะวันตก ของเขต37 ติดกับแนวกำแพงหน้าผา คุณจำไม่ได้หรอ ....คุณจ่าหน่วยรบพิเศษ....