อาลัวร์แม่สาวน้อยคลั่งรัก

      เหตุการณ์ตัวอย่างหลังคู่หมั่นหักหน้าและความร้ายบื้อของอาลัวร์ ครั้งที่ 1
      "ตึ่ง!!!!!!!"
     "ยัยตาหวาน เป็นเธอสินะที่มายุ่มย่ามกับมาร์เลตน่ะ?"
     " Σ(-_-?! "
     "เลิกมายุ่งกับคู่หมั้นของอาลัวร์ซะ" อาลัวร์กระแทกมือลงกับโต๊ะเสียงดังสนั่นทำให้เป็นจุดสนใจของนักเรียนในระแวกนั้นทันที เกิดเสียงกระซิบกระซาบตามมา ด้วยความอยากรู้อยากเห็น
      หญิงสาวที่ถูกเรียกสดุ้งสุดตัว ดวงตาคู่สวยเบิกกว้างอย่างตกใจ ก่อนจะแปรเปลี่ยนเป็นหน้าเศร้าๆ
     "วะ...ว่ายังไงนะคะ"
     "ไม่สวยแล้วยังโง่อีกนะคะ เลิกยุ่งกับคู่หมั้นฉันซะ...เข้าใจไหม!!"
     " -_-' "
     อาลัวร์เอ่ยเสียงเข้ม จ้องแม่สาวตรงหน้าเขม็ง....ตอนนี้รู้สึกโมโหมากเลยค่ะ
      "ตะ..แต่ว่าเราคบกันอยู่นี่คะ"
      เอ๊ะ!!!?ยัยผู้หญิงสามร้อยห้าสิบแปดล้านเล่มเกวียวนี่....ขนาดอาลัวร์พูดออกไปอยู่โทนโท่ว่าเป็นคู่หมั่นอยู่หยกๆ ไร้ยางอายมากเลยค่ะ อย่างนี้ให้อาลัวร์สั่งสอนสักหน่อยเถอะ
      " หมับ!"   เธอคว้าแก้วน้ำที่วางอยู่ไม่ไกลสาดใส่หน้าหวานๆให้หายเลี่ยน ดูไม่จืดกันไปเลยหึ!
      "อ๊ะ!!? " โบว์อาร์ร้องเสียงหลง ใบหน้าหวานเปียกโชกไปด้วยหยดน้ำใส เป็นไงตาสว่างรึยัง
      "คะ....คุณอาลัวร์ทำอะไรคะ!!?"
      "ล้างความเสแสร้งของเธอไง...จำไว้อย่าเข้าใกล้คู่หมั้นของอาลัวร์อีก" ว่าจบก็สบัดผมเดินออกมาอย่าง สวยๆ....หลังจากผ่านไปได้ไม่นานนักก็โดนเรียกตัวไปสอบสวนโดยคุณคู่หมั่นทันที
 
 
ความร้ายบื้อของอาลัวร์ครั้งที่ 2
           --------สวนหย่อมหลังโรงเรียนน---------
     "ว่ามายัยตาหวาน เธอจะเอายังไงกับฉัน" อาลัวร์จ้องสาวน้อยตรงหน้าอย่างขุ่นเคืองถึงที่สุด หลังจากวันแรกที่เธอสั่งสอนยัยตาหวานนี่ไปไม่สำเร็จ แถมยังไม่มีความสำนึกสักนิด คิดว่ามาร์เลตคอยเข้าข้างอยู่ล่ะสิ ฮึ่ม!!
      "ขะ...ขอโทษค่ะ" น้ำตารื้อขึ้นมาอย่างน่าสงสาร นี่ขนาดอาลัวร์ยังไม่ลงมือทำอะไรเลยนะ น่าตายจริงๆ
      "ขอโทษอย่างนั้นหรอ" ประทานโทษเถอะ ที่เธอต้องทำคือเลิกยุ่งกับมาร์เลตต่างหาก อาลัวร์โกรธจนควันออกหู
      " ตะ..แต่ว่าคุณมาร์เลตคบอยู่กับฉันนะค้ะ"
      "ละ..เรารักกันนี่คะ"
      "กรี๊ดดดด!!!มะ..เมื่อกี้เธอว่าอะไรนะ" อาลัวร์เหมือนจะทนไม่ได้อีกต่อไป เมื่อยัยตาหวานนี่แกล้งยั่วเธอ หญิงสาวโกรธจนหน้าดำหน้าแดง
      "เรารักกันค่ะ...คุณอาลัวร์ต่างหากล่ะคะที่ควรจะยกเลิกการหมั้นไป คุณจะพรากคู่รักออกจากกันได้ลงคอหรอ" ยัยตาหวานยังปั้นหน้าเศร้าน้ำตาคลอหน้า
       "วะ...ว่าไงนะ อึก..ยัยตาหวานตายซะเถอะ" อาลัวร์โกรธจนหน้ามืดตามัวพุ่งเข้าใส่โบอาร์ที่ยืนอยู่ริมสระน้ำ หวังจะผลักให้ตกน้ำตายๆไปซะ แต่สาวเจ้ากลับลื่นนถลาพุ่งตัวไปข้างหน้าอย่างห้ามไม่อยู่
       โบอาร์หน้าเหวอก่อนจะเหวี่ยงตัวหลบไปอย่างหวุดหวิด
       "พรืด!!!"
       "กรี๊ดดดด!!!"
       "ตู้มมมมม!!!!!!"
       "ชะ...ช่วยด้วย!!!!? อ่อก อั่ก ชะ...ช่วยฉันด้วยย"
       และ อีกสารพัดความร้ายบื้อ ของอาลัวร์ ไม่ว่าจะแกล้งขัดขา ยัยตาหวาน. แต่อาลัวร์กลับทรงตัวไม่อยู่ล้มเองซะงั้นโดยที่ยัยตาหวานจอมเสแสร้งนั่นไม่เป็นอะไรสักนิด จะแกล้งชนยัยตาหวานนั้นให้ล้มก้นจ้ำเบ้าตัวเองกลับสะดุดหินล้มจนหน้าแหกไปหลายวัน และ แน่นอนทุกครั้งที่อาลัวร์คอยกลั่นแกล้งยัยตาหวานจอมมารยา มาร์เลตจะเรียกเธอไปเสวนาทุกครั้งพร้อมกับคำพูดที่กล่าวออกมาแล้วทำเอาอาร์ลัวร์บอบช้ำอยู่ร่ำไป  แต่ถึงกระนั้นก็คอยมาเอาใจมาร์เลตอย่างกลับไม่มีอะไรเกิดขึ้นเหมือนทุกที
      ....แต่ทว่าในเหตุการณล่าสุดวันนั้น กลับทำให้เธอเปลี่ยนความคิดทั้งหมดที่มีไป.