God’s blessings (พรจากพระเจ้า)
-
เขียนโดย Unknownman
วันที่ 18 เมษายน พ.ศ. 2564 เวลา 21.16 น.
4 ตอน
0 วิจารณ์
3,501 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 18 เมษายน พ.ศ. 2564 21.32 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) The beginning
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเคยมีคนคนหนึ่งได้กล่าวไว้ว่า”ทุกสิ่งทุกอย่าง ย่อมมีราคาที่ต้องจ่าย” และสิ่งที่ถูกเรียกว่า”พรสวรรค์”ด้วยก็เช่นกัน” บุคคลปริศนาได้พูดกับผมไว้ก่อนที่ผมจะฟื้นคืนชีพขึ้นมาในโรงพยาบาลหลังจากเหตุการณ์กราดยิงที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง
[19:00น. ณ โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง]
พยาบาล:ตอนแรกเราคิดว่าเธอจะไม่รอดแล้วนะ แต่ก็น่าแปลกมากที่เราไม่พบรอยกระสุนบนร่างกายของเธอเลย
พยาบาล:ว่าแต่เธอพอจะแนะนำตัวหรือจำอะไรก่อนหน้านี้ได้มั้ย?
พระเอก:เมื่อวานผมมีนัดบอร์ดกับเพื่อน เลยไปคุยกันที่ร้านอาหาร จากนั้นก็มีกลุ่มคนปริศนา เข้ามากราดยิงพร้อมกับพูดว่า”เราคือผู้ถูกเลือกโดยพระเจ้า” น่ะครับ
พระเอก:ผมเลยเอาตัวเข้าไปปกป้องเธอ ทั้งหมดคือสิ่งที่ผมจำได้ครับ
พระเอก:(เหตุการณ์ที่เราเจอในฝันยังไงก็ไม่ควรเล่าให้ใครฟังเด็ดขาด)
พยาบาล:หืมม คงเป็นพวกลิทธิหัวรุนแรงล่ะมั้ง. เอาเถอะ รอดมาได้ก็ถือว่าโชคดีมากแล้วล่ะ ชีวิตน่ะยังมีอีกยาวไกลนะ
พยาบาล:ฉันคิดว่าเธอควรอยู่โรงพยาบาลนี้สักพักนะเพราะถ้าคนภายนอกรู้ว่าเธอรู้ในเหตุการณ์นั้น ชีวิตประจำวันจะยุ่งยากขึ้นเอานะ
พยาบาล:อ้อ! เพื่อนเธอคนนั้นมาถึงแล้ว งั้นคุยกันให้สนุกนะ
พระเอก:ก่อนไป ผมก็ทราบชื่อของคุณได้มั้ยครับ
พยาบาล:ราเชล อีวานจ่ะ หวังว่าคงจะไม่มาที่นี่อีกนะ
พระเอก:ครับ โชคดีครับ
[พยาบาลเดินออกจากห้องไป]
พระเอก:(ต้องทำให้ยัยนั่นรู้สึกผิดอีก เรานี่มันแย่ชะมัด)
[จู่ๆก็มีเสียงประตูเปิด]
นางเอก?:ไทลเลอร์ ฉันขอโทษ……
ไทเลอร์:ไม่ต้องรู้สึกผิดหรอก เรอา. เธอปลอดภัยก็ดีแล้วล่ะนะ
เรอา:ขะ…ขอบคุณนะ แต่อย่าพูดเหมือนคนที่ใกล้จะตายสิ! ไอ่บ้าเอ้ย!. ถ้านายตายขึ้นมาล่ะก็ฉันจะไม่ยกโทษให้แน่จะไปลากตัวมาจากขุมนรกเลย!.
เรอา:พรุ่งนี้ปะป๊าของฉันกับพ่อของนายจะมารับนะ วันนี้ฉันจะนอนด้วยละกัน
ไทเลอร์:(เรอา เธอจะคิดยังไงกับเรากันแน่นะ?)
[5ชั่วโมงต่อมาหลังจากที่ไทเลอร์และเรอาได้เข้านอนแล้ว]
เสียงปริศนา:โอยย ตื่นสิเจ้า”ผู้เล่นคนใหม่”
ผมได้ยินเสียงที่คุ้นหูปลุกผมให้ตื่นและผมรู้สึกเหมือนกำลังล่องลอยในอวกาศ ผมจึงค่อยๆลืมตาขึ้นมาพร้อมกับพลังงานควันสีขาวที่อยู่ตรงหน้า
ไทเลอร์:แกต้องการอะไร ไม่สิ. แกเป็นตัวอะไรกันแน่?
พลังงานสีขาว:เอิ่ม อธิบายยากแฮะ. [กลายร่างเป็นร่างมนุษย์]
พลังงานสีขาว:นี่คือร่างของมนุษย์สินะ เข้าเรื่องเลยละกัน.
พลังงานสีขาว:ฉันคือGMยังไงล่ะ~ ส่วนฉันเป็นตัวอะไรนั้น…
GM:ฉันคือสิ่งมีชีวิตชั้นสูงจากต่างมิติหรือคือสิ่งที่พวกนายเรียกว่า”พระเจ้า”น่ะแหละ
ไทเลอร์:แกบอกว่าเป็นGMสินะ งั้นอย่าบอกนะว่าที่แกช่วยฉัน
ไทเลอร์:หรือที่เรียกฉันว่า”ผู้เล่นคนใหม่”…?!
GM:ปิ๊งป่อง~ นายเดาเก่งนะเนี่ย สมแล้วที่เป็น”ผู้ถูกเลือก”
GM:นายกำลังเล่นเกมRagnarokของฉันอยู่ยังไงล่ะ
Gm:เป็นเกมแนว”เอาชีวิตรอด”ง่ายๆ แค่นายต้องทำภารกิจไปเรื่อยๆเท่านั้นแหละ
ไทเลอร์:ทำหน้าบึ้ง// (ฟังดูไม่น่าสนุกเลยแฮะ)
Gm:อย่าทำหน้าแบบนั้นสิ~ พวกนายจะได้รับGod’s blessing(พรจากพระเจ้า)เลยนะ!
มันคือสิ่งที่ทำให้พวกนายจะมีพลังแบบเทพเจ้าของพวกนายยังไงล่ะ!
ไทเลอร์:แล้วฉันต้องเอาชีวิตรอดจากอะไรล่ะ?
Gm:ยิ้ม/// จากมนุษย์ยังไงล่ะ~. ไม่ฆ่าก็ต้องถูกฆ่า ดูน่าสนุกมั้ย?
ไทเลอร์:ไม่เอาน่า นี่ฉันจะต้องกลายเป็นฆาตกรเดนมนุษย์เพราะเกมบ้าๆของแกหรอ!?
Gm:งั้น เหตุการณ์กราดยิงหรือการที่นายรอดมาได้ในวันนี้. คิดว่าเป็นเพราะอะไรกันล่ะ?
ไทเลอร์:(เป็นเรื่องจริงสินะ……) งั้นฉันต้องทำอะไรบ้างล่ะ.
Gm:โอ้ว มนุษย์นี่สุดยอดจัง. เอาล่ะ
Gm:ตอนนี้พลังของนายคือ Heimdall และภารกิจแรกของนายคือ ตามหาผู้ใช้พลัง Thor.
ซึ่งฉันคิดว่านายไม่ควรไปสู้กับนางนะ~
ไทเลอร์:แล้วถ้าฉันเลือกที่จะไม่ทำล่ะ?
Gm:ง่ายๆ ฉันก็จะส่ง”บั๊ค”ไปถล่มเมืองของนายแบบ”เหตุการณ์zet zero day”เมื่อ10ปีก่อนยังไงล่ะ
ไทเลอร์:(ดูเหมือนว่าเจ้านี่จะพูดความจริง แต่มันคงไม่ได้โม้)
ไทเลอร์:ก็ได้ ฉันจะเล่นเกมของแก
Gm:ยิ้ม// ส่วนรายละเอียดอื่นๆเดี๋ยวนายก็จำได้เอง พวกนายเรียกว่าอะไรนะ??. อ่อ นายจะเห็นมันแบบแว่นVRยังไงล่ะ!
Gm:งั้น!〜ได้เวลาเริ่มเกมแล้ว ขอให้สนุกล่ะ
[ไทเลอร์ตื่นจากฝันพร้อมเสียงเรอาที่ปลุกเขาอยู่]
เรอา:นายโอเคใช่มั้ย? ปกตินายไม่เคยหลับลึกขนาดนี้นิ?
ไทเลอร์:อืม ไม่มีอะไรหรอก
เรอา:งั้นก็รีบเตรียมตัวได้แล้ว ปะป๊ากับพ่อของนายจะมาอีก30นาทีนะ!
ไทเลอร์:ครับๆ~
-Game is beginning-
[19:00น. ณ โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง]
พยาบาล:ตอนแรกเราคิดว่าเธอจะไม่รอดแล้วนะ แต่ก็น่าแปลกมากที่เราไม่พบรอยกระสุนบนร่างกายของเธอเลย
พยาบาล:ว่าแต่เธอพอจะแนะนำตัวหรือจำอะไรก่อนหน้านี้ได้มั้ย?
พระเอก:เมื่อวานผมมีนัดบอร์ดกับเพื่อน เลยไปคุยกันที่ร้านอาหาร จากนั้นก็มีกลุ่มคนปริศนา เข้ามากราดยิงพร้อมกับพูดว่า”เราคือผู้ถูกเลือกโดยพระเจ้า” น่ะครับ
พระเอก:ผมเลยเอาตัวเข้าไปปกป้องเธอ ทั้งหมดคือสิ่งที่ผมจำได้ครับ
พระเอก:(เหตุการณ์ที่เราเจอในฝันยังไงก็ไม่ควรเล่าให้ใครฟังเด็ดขาด)
พยาบาล:หืมม คงเป็นพวกลิทธิหัวรุนแรงล่ะมั้ง. เอาเถอะ รอดมาได้ก็ถือว่าโชคดีมากแล้วล่ะ ชีวิตน่ะยังมีอีกยาวไกลนะ
พยาบาล:ฉันคิดว่าเธอควรอยู่โรงพยาบาลนี้สักพักนะเพราะถ้าคนภายนอกรู้ว่าเธอรู้ในเหตุการณ์นั้น ชีวิตประจำวันจะยุ่งยากขึ้นเอานะ
พยาบาล:อ้อ! เพื่อนเธอคนนั้นมาถึงแล้ว งั้นคุยกันให้สนุกนะ
พระเอก:ก่อนไป ผมก็ทราบชื่อของคุณได้มั้ยครับ
พยาบาล:ราเชล อีวานจ่ะ หวังว่าคงจะไม่มาที่นี่อีกนะ
พระเอก:ครับ โชคดีครับ
[พยาบาลเดินออกจากห้องไป]
พระเอก:(ต้องทำให้ยัยนั่นรู้สึกผิดอีก เรานี่มันแย่ชะมัด)
[จู่ๆก็มีเสียงประตูเปิด]
นางเอก?:ไทลเลอร์ ฉันขอโทษ……
ไทเลอร์:ไม่ต้องรู้สึกผิดหรอก เรอา. เธอปลอดภัยก็ดีแล้วล่ะนะ
เรอา:ขะ…ขอบคุณนะ แต่อย่าพูดเหมือนคนที่ใกล้จะตายสิ! ไอ่บ้าเอ้ย!. ถ้านายตายขึ้นมาล่ะก็ฉันจะไม่ยกโทษให้แน่จะไปลากตัวมาจากขุมนรกเลย!.
เรอา:พรุ่งนี้ปะป๊าของฉันกับพ่อของนายจะมารับนะ วันนี้ฉันจะนอนด้วยละกัน
ไทเลอร์:(เรอา เธอจะคิดยังไงกับเรากันแน่นะ?)
[5ชั่วโมงต่อมาหลังจากที่ไทเลอร์และเรอาได้เข้านอนแล้ว]
เสียงปริศนา:โอยย ตื่นสิเจ้า”ผู้เล่นคนใหม่”
ผมได้ยินเสียงที่คุ้นหูปลุกผมให้ตื่นและผมรู้สึกเหมือนกำลังล่องลอยในอวกาศ ผมจึงค่อยๆลืมตาขึ้นมาพร้อมกับพลังงานควันสีขาวที่อยู่ตรงหน้า
ไทเลอร์:แกต้องการอะไร ไม่สิ. แกเป็นตัวอะไรกันแน่?
พลังงานสีขาว:เอิ่ม อธิบายยากแฮะ. [กลายร่างเป็นร่างมนุษย์]
พลังงานสีขาว:นี่คือร่างของมนุษย์สินะ เข้าเรื่องเลยละกัน.
พลังงานสีขาว:ฉันคือGMยังไงล่ะ~ ส่วนฉันเป็นตัวอะไรนั้น…
GM:ฉันคือสิ่งมีชีวิตชั้นสูงจากต่างมิติหรือคือสิ่งที่พวกนายเรียกว่า”พระเจ้า”น่ะแหละ
ไทเลอร์:แกบอกว่าเป็นGMสินะ งั้นอย่าบอกนะว่าที่แกช่วยฉัน
ไทเลอร์:หรือที่เรียกฉันว่า”ผู้เล่นคนใหม่”…?!
GM:ปิ๊งป่อง~ นายเดาเก่งนะเนี่ย สมแล้วที่เป็น”ผู้ถูกเลือก”
GM:นายกำลังเล่นเกมRagnarokของฉันอยู่ยังไงล่ะ
Gm:เป็นเกมแนว”เอาชีวิตรอด”ง่ายๆ แค่นายต้องทำภารกิจไปเรื่อยๆเท่านั้นแหละ
ไทเลอร์:ทำหน้าบึ้ง// (ฟังดูไม่น่าสนุกเลยแฮะ)
Gm:อย่าทำหน้าแบบนั้นสิ~ พวกนายจะได้รับGod’s blessing(พรจากพระเจ้า)เลยนะ!
มันคือสิ่งที่ทำให้พวกนายจะมีพลังแบบเทพเจ้าของพวกนายยังไงล่ะ!
ไทเลอร์:แล้วฉันต้องเอาชีวิตรอดจากอะไรล่ะ?
Gm:ยิ้ม/// จากมนุษย์ยังไงล่ะ~. ไม่ฆ่าก็ต้องถูกฆ่า ดูน่าสนุกมั้ย?
ไทเลอร์:ไม่เอาน่า นี่ฉันจะต้องกลายเป็นฆาตกรเดนมนุษย์เพราะเกมบ้าๆของแกหรอ!?
Gm:งั้น เหตุการณ์กราดยิงหรือการที่นายรอดมาได้ในวันนี้. คิดว่าเป็นเพราะอะไรกันล่ะ?
ไทเลอร์:(เป็นเรื่องจริงสินะ……) งั้นฉันต้องทำอะไรบ้างล่ะ.
Gm:โอ้ว มนุษย์นี่สุดยอดจัง. เอาล่ะ
Gm:ตอนนี้พลังของนายคือ Heimdall และภารกิจแรกของนายคือ ตามหาผู้ใช้พลัง Thor.
ซึ่งฉันคิดว่านายไม่ควรไปสู้กับนางนะ~
ไทเลอร์:แล้วถ้าฉันเลือกที่จะไม่ทำล่ะ?
Gm:ง่ายๆ ฉันก็จะส่ง”บั๊ค”ไปถล่มเมืองของนายแบบ”เหตุการณ์zet zero day”เมื่อ10ปีก่อนยังไงล่ะ
ไทเลอร์:(ดูเหมือนว่าเจ้านี่จะพูดความจริง แต่มันคงไม่ได้โม้)
ไทเลอร์:ก็ได้ ฉันจะเล่นเกมของแก
Gm:ยิ้ม// ส่วนรายละเอียดอื่นๆเดี๋ยวนายก็จำได้เอง พวกนายเรียกว่าอะไรนะ??. อ่อ นายจะเห็นมันแบบแว่นVRยังไงล่ะ!
Gm:งั้น!〜ได้เวลาเริ่มเกมแล้ว ขอให้สนุกล่ะ
[ไทเลอร์ตื่นจากฝันพร้อมเสียงเรอาที่ปลุกเขาอยู่]
เรอา:นายโอเคใช่มั้ย? ปกตินายไม่เคยหลับลึกขนาดนี้นิ?
ไทเลอร์:อืม ไม่มีอะไรหรอก
เรอา:งั้นก็รีบเตรียมตัวได้แล้ว ปะป๊ากับพ่อของนายจะมาอีก30นาทีนะ!
ไทเลอร์:ครับๆ~
-Game is beginning-
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ