เธอ...ของฉันคนเดียว

2  น้ำตกที่จะไป เห็นเขาว่า อยู่ในป่า ต้องเดินเท้าเข้าไปตั้งไกลกว่าจะถึงน้ำตก น้ำตกมี 3 ชั้น แต่ละชั้น  สูงราวบ้าน 2 ชั้นเห็นจะได้

พวกเราทั้ง 2 โรงเรียน มาด้วยรถทัวร์ โรงเรียนละ 2 คัน ส่งเสียงเจี๊ยวจ๊าวกันตลอดทาง

ทั้ง 2 โรงเรียน ให้นักเรียนจาก 2 โรงเรียน ขึ้นรถคละกันไป เพื่อให้เชื่อมความสัมพันธ์ ระหว่างทั้ง 2 โรงเรียน โชคดีที่ไม่มีกิจกรรมน่าเบื่อ ประเภทตอบปัญหาเชาว์ ทดสอบความรู้อะไร

ความจริงทัศนศึกษานี้ถือเป็นวิชาเรียนวิชาหนึ่ง ไม่ใช่ให้มาเที่ยวเล่นเฉยๆ แต่กลับไป นักเรียนแต่ละคน ต้องทำรายงานส่งครูกันทุกคน  แต่ก็ไม่มีใครใส่ใจ เพราะนั่นมันเป็นหน้า ที่ของ นายอลงกรณ์อยู่ แล้ว ที่จะต้องรีบทำให้เสร็จ แล้วเอาไปลงใน Facebook ให้คนอื่นอื่น ได้ลอกต่อๆกันไป

ฉัน เปีย และกี้ ไม่ยอมแยกจากกัน ไปนั่ง รถทัวร์ ของอีกโรงเรียนหนึ่ง

ก่อนขึ้นรถที่สถานที่นัดพบ เหตุการณ์มันชุลมุนวุ่นวาย ไม่รู้ ใครเป็นใคร วิ่งตะลุยกันขึ้นรถไป ได้แต่ กัน 3 คน วิ่งหาทางกันขึ้นรถไป รู้ตัวอีกที  ก็มานั่ง ปั้นจิ้มปั้นเจ๋อ กันบนรถ ของโรงเรียนอื่นเรียบร้อย

พวกฉัน 3 คน มองหน้ากัน รอบข้างมีแต่นักเรียนชาย ไม่รู้จักสักคน นั่งรายล้อมพวกเราอยู่เกือบ 10 คนได้

พวกเราสามคน   จัดเป็นสาวงาม เกรด A ของโรงเรียนได้ ไม่ได้โม้ เดินไปไหนมาไหนข้างนอกโรงเรียนทีไร   พวกผู้ชายมองกันจนเหลียวหลังเลยล่ะ

ฉันจะผอมบางตัวเล็ก เปียนี่จะออกอวบสักหน่อย แต่ไม่อ้วน ส่วนกี้จะหุ่นดีเป็นนักกีฬาเลย พวกเรานั่งเบียดกันอยู่ เบาะเดียวกัน

รถยังไม่ทันออก  เจ้าหน้าสิว  ที่นั่งอยู่ด้านหน้าฉัน หันขวับมา เ เอ่ยปากแบบไม่ทันได้  ตั้งเนื้อ ตั้งตัว "ผมชื่อนิกกี้ครับ ไม่เคยเห็นหน้าน้องมาก่อน น้องอยู่โรงเรียน วิทยานุสรณ์เหรอครับ" หมอนั่นพูดพร้อมกับพยายาม ส่ายหัว เหมือนนักร้องลูกทุ่ง  เวลาพูดบนเวที

ฉันขนลุกซู่ทั้งตัว มองดูใบหน้าสิวเขรอะ นึกไม่ออกว่า มีความสัมพันธ์อะไร กับคำว่า นิกกี้ ถ้าเรียกว่าจุกบี้  ละก็ ค่อยเหมือนหน่อย เรียกฉันว่าน้อง ในใจนึก แม่แกน่ะซิ แต่ปากตอบเสียงหวานๆไปว่า "ค่ะ พึ่พี่อยู่โรงเรียนปทุมวนารามใช่ไหมคะ"

เจ้าหนุ่มที่นั่งด้านหน้าคู่กับไอ้หน้าสิว รีบหันมาร่วมวงด้วยทันที "ฮ่าๆๆ  ปทุม  วนารามน่ะเป็นวัดใกล้ๆครับ  พวกผมโรงเรียน ปทุมเรืองวิทย์ ครับ"

เปีย เพื่อนฉัน  รู้งาน  รับลูกแทน "อ๋อ...เหรอคะ เช้าๆน้องตักบาตร เห็นคล้ายๆกับ พี่ เดินถือถัง    ตามหลังพระอยู่ เลยเข้าใจผิดไปหน่อย"

เจ้าหนุ่มทำคอย่น "ฮ่าๆๆ สงสัยหน้าคล้ายกันเฉยๆครับ" จากนั้น พวกฉันก็กลายเป็นขนมหวาน ให้พวกหื่นนี้ รุมกันซักถามอย่างไม่รู้จักจบจักสิ้น
จาก 2 คนกลายเป็น 10 คน

มาได้โอกาสพัก เอาตอนที่ เด็กรถเอาไมค์ มาให้ร้องเพลงกัน   พวกนี้ถึงได้ทยอยกันออกไป โชว์น้ำเสียงของตนเอง หวังเรียกคะแนนจากพวกฉัน

พอได้มีเวลาว่าง ฉันจึงสะกิด พวกเพื่อน ให้ช่วยมองหาเป้าหมาย ซึ่งก็คือนายอลงกรณ์ของพวกเรานั่นเอง  

กี้ กระซิบบอก "ไม่เห็นเลย โชคร้ายชะมัด ฉัน ว่าจะหาโอกาส ลงไปนั่งตักเขาสักหน่อย" เปียค้อนเพื่อนของเธอ "เธอจะฆ่าเขาหรือคะ ตัวหล่อนยังกะยักษ์อย่างนี้" กี้จุปาก "นังเปีย ปากดีนักนะแก" ว่าแล้วก็เอื้อมมือข้ามตัวฉันไป เพื่อจะหยิก ปากเปีย

"หยุด" ฉันยกมือห้ามศึก "7 นาฬิกา" เปียทำหน้างงๆ "7 โมงอะไรกันยะ นี่มันจะ 11โมง อยู่แล้ว"

"อีโง่" กื้ด่า ก่อนจะบุ้ยปากไปทางด้านหน้ารถ
เยื้องไปทางขวา ที่นั่นเด็กหนุ่มหน้าตี๋ อินเทรนด์   กำลังหันมา ดูคนที่ร้องเพลง อยู่ทางด้านหลังรถ

"อิ๋วแกว่าไง" ใน 3 คนถึงฉันจะตัวเล็กสุด   แต่ก็เป็นหัวหน้า  เรื่องการวางแผน ต้องนับฉันฉลาดที่สุดใน 3 คน

สมองฉันหมุนเร็วจี๋  ยัยสองคนนี้ ถึงแม้จะสวยสู้ฉันไม่ได้ แต่หุ่นมันดีกว่า ฉันตั้งแยะ เปียดูเป็นสาวแล้ว มีน้ำมีนวล กี้สมส่วนแบบนักกีฬา อกเป็นอก ก้นเป็นก้น มีแต่ ฉันที่ตัวเล็กบอบบางอ่อนแอ ดูน่าทะนุถนอม  แต่เครื่องเคราสู้เพื่อนทั้งสอง ไม่ได้เลย มีดี แค่ผิวขาวเนียนเท่านั้น

ดังนั้น ถ้าเบี่ยงเบนความสนใจ ของ 2 ตัวนี้ไปได้ ก้างขวางคอ ก็จะลดลงไปได้เยอะทีเดียว

ฉันยิ้มหวานจ๋อย "พี่นิกกี้ เปียกับกี้ อยากร้องเพลงด้วยค่ะ"

"อีบ้าเดี๋ยวฉันก็ขายหน้า  หนุ่มหล่อนั่นพอดี" กี้  แยกเขี้ยวใส่ฉัน

" ไม่หรอกน่า เสียงแกยังกับปิ่น" ฉันหยอดให้ เพราะเห็นกี้ชอบฟังเพลงของปิ่น เดอะสตาร์อยู่เรื่อย

กี้ เปลี่ยนเป็นยิ้มแย้มทันที  ยืดอกของเธอขึ้น ยิ่งทำให้ ทรวดทรงองค์เอวของเธอ  ชัดเจนขึ้น

พวกที่รายล้อมเราอยู่กลืนน้ำลายเอื๊อกไปตามๆกัน หนุ่มหน้าตี๋นั่น ก็ยังต้องจ้องเขม็งมายังหน้าอกของกี้

นางเชิดหน้าลุกขึ้นยืน  ส่วนมือขวาคว้าหูเปียดึงขึ้น "ไปกัน ลุกขึ้นสิจ๊ะ" เปียเอานิ้วแหย่จั๊กแร้เพื่อนของหล่อน กี้รีบปล่อยมือจากหูของเปีย ทั้งสองลุก ตามกันไปร้องเพลงยังหลังรถ

"#อยากจะรู้ที่เธอนั้นไป มีเหตุผลอะไรทำไมไม่บอกฉัน#" เสียงกี้กับเปียควรญ เพลงหัวใจคนรอ อย่างซาบซึ้ง เล่นเอาคนทั้งรถถูกสะกด จนนิ่งงันไปหมด

มองไปยังหนุ่มตี๋ เห็นนั่งอ้าปากหวอฟังเพลงเศร้าๆ น้ำตาคลอออกมา ฉันร้องในใจ สำเร็จ

หยิบกระดาษลูกอม  ที่ตกอยู่ข้างๆขึ้นมา  ล้วงดินสอเขียนคิ้ว เขียนเบอร์ line ของกี้และเปียใส่ไว้ ปั้นเป็นก้อนกลมๆ ปา ไป พอดีเข้าไปในปากที่อ้ากว้างอยู่ ตานั่นตกใจคายออกมาใส่มือแล้วกวาดตามองหาผู้ประทุษร้าย จนมาพบฉัน

ฉันขยิบตาให้  พยักพเยิด ไปที่กระดาษในมือเขา  พอเห็นเบอร์ lineในกระดาษเท่านั้นก็รีบซุกไว้ในกระเป๋าเสื้อทันที

ฉันทำเป็น เหม่อมองไปทางนอกหน้าต่าง ติ๊งต่างว่ากำลัง เล่นมิวสิควีดีโอประกอบเพลง ที่เพื่อนตัวดีของฉันร้องอยู่ ระหว่างนั้นก็นึกถึงนายอลงกรณ์ว่า เขาเป็นพระเอก คู่กับฉันในมิวสิควีดีโอนี้