พ่อเลี้ยงซาตานในคราบเทพบุตรnc25+

โอ้ย ไม่อยากไปเรียนเลยให้ตายสิ... แต่เธอต้องไปนะมาเรียวันนี้เปิดเรียนวันแรก ฉันพูดกับตัวเองเพื่อให้ตัวเองเลิกขี้เกียจแล้วอาบน้ำไปโรงเรียน ฉันจึงลุกไปอาบน้ำแต่งตัวแล้วลงไปข้างล่างก็พบว่าแม่ของฉันและพ่อเลี้ยงกำลังนั่งรอฉันพร้อมกับอาหารเช้าบนโต๊ะที่ได้กลิ่นหอมของโจ๊กหมูมาแต่ไกล ฉันรู้เลยว่าของแม่ฉันเป็นทำ ก็แหง่สิ ฉันกินฝีมือแม่มาตั้งแต่จำความได้ฉันจึงรีบไปนั่งที่โต๊ะ พ่อเลี้ยงและแม่ยิ้มให้ฉันละบอกว่า“มาเรียทานข้าวได้แล้วลูกเดียวไปโรงเรียนไม่ทันนะคะ”ฉันจึงรีบซัดอาหารที่อยู่ตรงหน้าอย่างเอร็ดอร่อย หลังจากนั้นพ่อกับแม่ก็พาฉันขับรถไปส่งที่โรงเรียน ปกติมีคนขับรถไปส่งแต่วันนี้เป็นเปิดเรียนวันแรกพวกท่านจึงอยากมาส่งด้วยตัวเองฉันกล่าวลาพวกท่านและหอมแก้มพวกท่านอย่างมีความสุขแล้วจึงก้าวเดินออกมาจากรถ แล้วเดินไปยังห้องเรียนของตัวเองก็พบว่าเพื่อนรักของฉันทั้งสองคนมาก่อนฉันเสียอีก โมอาและเซฟโบกมือยิ้มทักทายฉันอย่างตื่นเต้นพวกเราไม่ได้เจอกันเลยหลังจากปิดเทอมเพราะพวกเราไปเที่ยวพักร้อนกับครอบครัว พวกเราก็พูดคุยกันได้สักพักคุณครูก็เข้ามาและพูดเกี่ยวกับหลักสูตรการเรียนของปีนี้แล้วจึงปล่อยนักเรียนทุกคนไปพักเที่ยง ณ โรงอาหาร“มาเรียแกดูดิ พวกรุ่นพี่มองแกใหญ่เลย แหง่สิ เปิดเทอมมาคราวนี้แกสวยขึ้นมากเลย ถ้าไม่บอกว่าอายุ16 ฉันคิดว่าแกเป็นรุ่นพี่พวกฉันแล้วนะ”“น้อยๆหน่อย ยัยโมอา แกว่าฉันหน้าแก่หรอห้ะ พวกรุ่นพี่เขามองคนอื่นหรือเปล่า พวกเขาจะมามองฉันทำไม”“แต่ฉันคิดเหมือนโมอานะ แกสวยขึ้นมากเลย โตผิดปกติกว่ารุ่นพวกเราอีก”“งื้อ ฉันดูแปลกประหลาดหรอ ช่างมันเถอะ หิวข้าวไปซื้อข้าวมากินเถอะ”หลังจากนั้นพวกเราก็แยกย้ายกันซื้อข้าวในโรงอาหารละมานั่งกินด้วยกัน สักพักก็มีรุ่นพี่ผู้ชายกลุ่มหนึ่งเดินตรงมาโต๊ะเรา จะใครสะอีก พวกเขาคือไอดอลของโรงเรียนซึ่งกำลังตรงมาโต๊ะเราหรือง่ายๆคือมุ่งมาหาฉันนั้นเอง“น้องมาเรียครับพวกพี่ขอคุยด้วยสักครู่นะครับ คือว่าพวกพี่กำลังมองหาคนที่จะไปเต้นในงานเปิดตัวโรงเรียนร่วมกับพวกเรา น้องมาเรียสนใจไหมครับ?”“เออ...ไม่ทราบว่าพวกพี่รู้จักชื่อมาเรียได้ยังไงคะ”“น้องมาเรีย ตระกูลอีสตันมีใครบ้างไม่รู้จักครับตกลงน้องมาเรียสนใจไหมครับ?”“ขอโทษด้วยนะคะ มาเรียเต้นไม่เป็นอีกอย่างมาเรียไม่อยากร่วมกิจกรรมโรงเรียนค่ะ”“อ้าวถ้างั้นพี่จะมีข้ออ้างอะไรถึงจะได้เบอร์น้องละเนี้ย”“แล้วทำไมไม่ขอตั้งแต่ทีแรกละคะ? เอามือถือพี่มาสิ”“ก็พี่กลัวน้องไม่ให้นิครับ นี้ครับมือถือ พี่ชื่อแจ็คนะครับ”ฉันพิมพ์เบอร์ของฉันลงไปในมือถือของพี่แจ็คแล้วจึงยื่นกลับไปให้“นี้ค่ะพี่แจ็ค มาเรียจะรอพี่โทรมานะคะ”แหม่ๆถึงฉันจะอายุ16 ดูไร้เดียงสาแต่ฉันก็ไม่ไร้เดียงสาเหมือนอายุนะ อิอิ“ร้ายนะแก เปิดเรียนวันแรกก็มีรุ่นพี่ไอดอลมาขอเบอร์ หล่อมากด้วย โอ้ยเบื่อคนสวยว่ะ”“แกอ่ะเซฟไม่แซวฉันหน่อยหรอ ฮ่าๆ”“ไม่อ่ะ หิวข้าว”แล้วพวกเราก็กินข้าวจนเสร็จนั่งเล่นกันสักพักก็มีเสียงเรียกให้เข้าเรียน เราก็เรียนจนจบคาบ ก็ได้แยกย้ายกันกลับบ้านโดยมีคนขับรถมารับฉันที่หน้าโรงเรียน