King Arthur ปฐมบทสงครามราชาผู้โดดเดี่ยว

ณ ร้านสะดวกซื้อ

"เอ๋...ทำไมทุกคนดูซึมๆ กันไปหมดเลยนะ เกิดเรื่องอะไรขึ้นรึเปล่านะ" ชิกิเดินเกินขนมปังไส้แกงกะหรี่ออกมาจากร้านสะดวกซื้อ

บรรยากาศในเมืองดูอึมครึม ผู้คนในเมืองดูแปลกๆ ไป แต่ชิกิก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรมากและเดินทางไปยังบ้านของpride prideเป็นคุณปู่ของนาเดียที่บ้านของเธอทำธุรกิจเกี่ยวกับด้านการเงิน เลยทำให้ตะกูลของเธอมีอำนาจเป็นเบอร์ต้นๆ ของโลกเลยทีเดียว เหตุการณ์ที่เครื่องบินตกใส่โรงเรียนก็เลยถูกนักข่าวบอกว่า เป็นการก่อการร้ายโดยหวังที่จะฆ่าหลานสาวของเขาเพียงคนเดียว

มันเป็นการนำเสนอข่าวที่ปัญญาอ่อนมากๆ และไม่มีความสมเหตุสมผลสักนิดถ้าจะฆ่าคนๆ เดียวทำไมถึงต้องเอาเครื่องบินมาชนโรงเรียนด้วย วิธีการอื่นที่ได้ผลดีกว่านี้ก็มีอีกตั้งเยอะ แต่ที่ไม่น่าเชื่อคือคนที่ยินข่าวแบบนี้ก็เชื่อกันไปหมด คิดนู่นนั่นนี่มาประกอบเป็นฉากๆ ผลสุดท้ายคนที่น่าสงสารที่สุดก็คือ นาเดีย นาเดียการถูกมองว่าเป็นต้นเหตุของเรื่องนี้ไป ทั้งที่จะต้องโกรธคนทำดันไปโกรธเกลียดคนถูกกระทำซะงั้น

บ้านของคุณลุงpride ที่ผมกำลังจะไปนั้นอย่าเรียกว่าบ้านเลยจะดีกว่าเรียกปราสาทเลยจะดีกว่า ที่นี่มีทุกๆ อย่างที่คุณต้องการ สระว่ายน้ำขนาดใหญ่ ที่จอดรถที่เต็มไปด้วยรถหรู ลานกว้างขนาดใหญ่ที่เหมือนกับเอาสนามฟุตบอลสองสนามมาต่อกัน ตัวปราสาทออกแบบเหมือนปราสาทแชมบอร์ดไม่มีผิด

"เอ้า...นั่นชิกิคุงใช่ไหมหนะ มาหาคุณหนูใช่ไหม"รปภ.ทักทายชิกิ

"ครับผม...ไม่ทราบว่าเธออยู่นี่ใช่ไหมครับ"ชิกิเดินเข้าไปหารปภ.

"อยู่สิ! "นาเดียพูดขึ้นมา

วันนี้นาเดียแต่งชุดเดรสลูกไม้สีขาว เธอดูนุ่มนวล อ่อนโยนและสวยมากๆ

"ทำไมวันนี้เธอแต่งตัวแบบนี้หละ ปกติฉันไม่ค่อยเห็นเธอแต่งตัวแนวนี้เลยนะ"ชิกิที่มองตาไม่กะพริบถามนาเดีย

"มันไม่เข้ากับฉันอย่างนั้นหรอ"นาเดียหมุนตัวเธอไปมา

"ก็น่ารักดีนี่"ชิกิตอบนาเดียพร้อมกับหันหน้าหนีด้วยความเขิน ด้วยคำตอบของชิกิก็ทำนาเดียเขินไปเหมือนกัน

ในระหว่างที่ทั้งคู่กำลังนั่งรถเข้าไปที่ปราสาท

"วันนี้ฉันต้องเข้าร่วมพิธีของปู่น่ะ"นาเดียอธิบายให้ชิกิฟัง

"เป็นชุดพิธีที่ดูแปลกจังเลยนะ แล้วมันเป็นพิธีอะไรหรอ"ชิกิถามนาเดีย

"ฉันก็ไม่ค่อยรู้รายละเอียดเท่าไหร่หรอก แต่เดี๋ยวหัวหน้าคุณปู่จะมาอธิบายอีกที คุณปู่เขาบอกมาแบบนั้นนะ"นาเดียตอบ

"นายยังจำครั้งแรกที่ฉันหิ้วนายมาที่บ้านของคนปู่ครั้งแรกได้ไหม"นาเดียหันไปถามชิกิ

"ได้สิ ทำไมหละ"ชิกิหันไปมองหน้านาเดีย

"วันนั้นฉันเกิดพลัดหลง จนตัวฉันเองลงไปติดท่อระบายน้ำของสวนคุณปู่ ตอนนั้นฉันทั้งร้องขอความช่วยเหลือ พยายามเอาตัวรอดอยู่นานจนตัวฉันเองถอดใจไปแล้ว ฉันคิดว่าฉันต้องตายแน่ๆ ในตอนนั้นนายกลับโผล่มาช่วยฉันไว้ได้ นายจำที่นายพูดกับฉันไว้ได้ไหม"นาเดียมองไปในตาของชิกิ

"ฉันจำไม่ค่อยได้เท่าไหร่...ฉันไม่ปล่อยเพื่อนสนิทมาตายไปต่อหน้าฉันหรอกหน่า"ชิกิหลบหน้านาเดียแล้วมองออกไปนอกรถ

"แต่ว่าครั้งนี้นะชิกิ นายไม่ต้องตามหาฉั..." ชิกิหันมาเอานิ้วดีดไปที่หน้าผากของนาเดียก่อนที่เธอจะได้ทันพูดจบ

"ไม่ว่าที่ไหนเมื่อไหร่ ฉันก็จะตามหาแล้วช่วยเธอเอง"ชิกิหันไปมองตาของนาเดีย

นาเดียอิ้งไปชั่วครู่ เพราะประโยคที่เธอพึ่งได้ยินไปคือประโยคเดียวกับที่เธอเคยได้ยินเมื่อตอนนั้นไม่มีผิด นาเดียขยับไปใกล้ชิกิแล้วซบไปที่ไหล่ของชิกิ ชิกิที่เขินทำตัวไม่ถูกได้แต่หันไปมองนอกรถ

"อีตาบ้า.."นาเดียพูด

ทั้งสองเดินทางมาถึงปราสาทและไปนั่งคุยกันต่อที่ห้องรับแขก

"ที่สนามหญ้ามีอะไรสีขาวๆ เขียนไว้เต็มสนามเลยนะ"ชิกิมองออกไปที่หน้าต่างที่สามารถเห็นสนามหญ้าได้

"ตรงนั้นจะเป็นลานพิธีน่ะ"นาเดียอธิบาย

"จริงๆ เธอรู้ใช่ไหมว่ามันคือพิธีอะไร"ชิกิหันไปถามนาเดียที่หลบหน้าเขา แต่นาเดียก็ไม่ยอมบอกอะไร

จากนั้นprideก็เปิดตูห้องรับแขกเข้ามา เมื่อชิกิเห็นแบบนั้นเลยกะที่จะเข้าไปคุยกะpride

"คุณลุงครับ!! สามารถยกเลิกหรือเลื่อนพิธีไปก่อนจะได้ไหมครับ ถือว่าผมขอร้องหละครับ"ชิกิเดินเข้าไปขอร้องกับpride

"จะไม่มีการยกเลิกหรือเลื่อนอะไรทั้งนั้น!! แล้วคนคือภาชนะของฉัน"เสียงของชายสวมชุดสูทสีม่วงที่เดินตามหลังpride

"เด็กผู้หญิงคนนี้ขอรับ"prideผายมือไปทางนาเดีย

"นี่คุณเป็นใครกัน"ชิกิหันไปถามชายสูทม่วง

"ฉันจะเป็นใครแล้วมันเกี่ยวอะไรกับมนุษย์อย่างแก...เดี๋ยวนะทำไมแกถึงไม่มีปลอกคอ!! "ชายสูทม่วงพูด

หลังจากนั้นเขาก็เดินเข้ามาบีบคอของชิกิแล้วยกขึ้น พร้อมกลับเปลี่ยนร่างเป็นคนที่สวมชุดเกราะสีม่วงขลิบทอง

"เ..ท..พ..อ..ย่..า..ง..งั้..น..ห..ร..อ"ชิกิพูดหลังจากเห็นร่างที่แท้จริงของAplistía

"รู้ด้วยว่าข้าเป็นอะไรสินะ..แต่น่าเสียดายข้าไม่ใช่เทพอีกต่อไป..ตอนนี้ข้าคือมหาเทพAplistíaต่างหาก"Aplistíaพูดใส่ชิกิขณะที่กำลังบีบคอของชิกิ

Aplistíaสังเกตเห็นว่าบริเวณหน้าอกของชิกิมีวงเวทอยู่ Aplistíaเลยคว้างชิกิทะลุหน้าต่างกระเด็นไปยังลานพิธี ชิกิที่กระเด็นนั้นเกือบจะหมดสติเพราะขาดอากาศหายใจ Aplistíaได้เดินตามชิกิออกมา เขาเหมือนจับตัวนาเดียไว้เป็นตัวประกัน

"เจ้านั่นมันไปแอบอยู่ที่ไหน!!! " Aplistíaตะโกนถามชิกิ

"ไม่รู้โว้ย!!! "ชิกิที่พยายามลุกขึ้นยืน ตะโกนกลับไป

"ไม่บอกอย่างงั้นสินะ ไม่เป็นไรมันไม่ทันแล้วละ"Aplistíaผลักนาเดียไปยืนอยู่ด้านหน้าเขาเล็กน้อย

Aplistíaใช้มือแทงทะลุคว้าหัวใจของนาเดียจากด้านหลัง!

"ผสานร่าง! "Aplistíaแสยะยิ้ม