King Arthur ปฐมบทสงครามราชาผู้โดดเดี่ยว

​
 สวัสดีครับห่างหายไป1เดือนก็กลับมาแล้วนะครับ ยังไงก็ขออภัยสำหรับคนที่รอ แต่กลับมาเขียนต่อแล้วนะครับ5555
 

​

(เปิดตอนด้วยรูปของMerciful)
 
 
Fantomกระโดดลงมาจากชั้น3ของโรงพยาบาลได้แบบสบายๆ และอาเธอร์ก็ได้เดินมาดูยังระเบียงของห้อง
 
"นี่ไอ้หมูตอน อย่ามาอาละวาดแถวนี้สิ มันลำบากคนอื่นเขานะ" Fantomพูดใส่gluttony
 
แต่gluttonyก็ไม่ได้ฟังที่Fantomพูดแม้แต่น้อย แถมกระโจนใส่Fantomด้วยอาวุธมีดคูคริ
 
"เอาแขนข้าคืนมา! "gluttonyตะโกนด้วยความบ้าคลั่ง
 
ทั้ง2ต่อสู้กันอย่างสูสี ดุเดือด แม้gluttonyจะมีเพียงเขียนเดียวแต่ก็แข็งแกร่งมาก Fantomได้แต่ตั้งรับด้วยเคียวของเขาเพียงอย่างเดียว การต่อสู้สร้างความเสียหายรอบๆ บริเวณ จนทำให้คนในโรงพยาบาลต้องอพยพออกกันไป เช่นเดียวกับอาเธอร์ที่ลงมาถึงชั้นล่างแล้วเหมือนกัน
เมื่อgluttonyเห็นอาเธอร์ก็พยายามพุ่งเข้าใส่อาเธอร์ แต่ก็ถูกFantomขวางไว้ได้
 
"นี่ไอ้หัวทอง รีบๆ หนีไปได้แล้ว มันเกะกะ! " Fantomที่กำลังรั้งgluttonyไว้พูดกับอาเธอร์
 
อาเธอร์ก็กำลังรีบที่จะวิ่งหนีไป ทันใดนั้นgluttonyก็ได้ปามีดคูคริออกไปแต่ไม่ได้ปาใส่อาเธอร์แต่อย่างใด มันปาใส่เด็กผู้หญิงที่สะดุดล้มอยู่แถวนั้น
 
 
เมื่ออาเธอร์เห็นแบบนั้นก็รีบวิ่งเอาตัวเข้าไปบังเด็กไว้ ทำให้มีดปักทะลุหัวใจของอาเธอร์
 
"ไม่เป็นไรแล้วนะ...รีบไปหาคุณพ่อคุณแม่นะคะ"อาเธอร์พูดกับเด็กผู้หญิงคนนั้น
 
เด็กผู้หญิงวิ่งร้องไห้หนีไป อาเธอร์ก็ค่อยล้มลงจมกองเลือด
 
Fantomโจมตีใส่gluttonyให้กระเด็นออกไปแล้วรีบไปดูอาการอาเธอร์
 
"แกทำบ้าอะไรเนี่ย! "Fantomพูดใส่อาเธอร์ที่ใกล้ตาย
 
"มัน...คือ...หน้า...ที่...ของ...ราชา" อาเธอร์พูดเสร็จก็สิ้นลมไป
 
อาเธอร์ลืมตื่นขึ้นมาในทุ่งหญ้ากว้างสุดลูกหูลูกตาอีกครั้ง
 
"รอบนี้คงตายจริงๆ แล้วสิเนี่ย...พ่อครับอย่างน้อยผมก็พยายามทำตามที่พ่อบอกแล้วนะครับ"อาเธอร์นอนพึมพำอยู่คนเดียว
 
"พ่อเคยพูดอะไรแบบนั้นด้วยหรอ..."เสียงของผู้ชายคนหนึ่งพูดขึ้นมา
 
อาเธอร์มองไปยังต้นเสียงว่ามาจากไหน เขาก็พบชายแก่คนหนึ่งนั่งอยู่ซึ่งหน้าตาของเขาก็คล้ายอาเธอร์มากๆ
 
"นี่พ่อดูแก่ขึ้นนะ" อาเธอร์พูดขึ้น
 
"พ่อยังหนุ่มยังแน่นนะ นั่งก่อนสิ"พ่อของอาเธอร์ตอบ
 
อาเธอร์ได้นั่งลงข้างๆ พ่อของเขา
 
"นี่ผมเจอพ่อเป็นรอบที่2แล้วนะครับ รอบนี่พ่อมีอะไรหรอครับหรือจะรับไปอยู่ด้วยแล้ว" อาเธอร์ถามพ่อด้วยความสงสัย
 
"พ่อพึ่งเคยเจอเจ้าตั้งแต่แม่เจ้าคลอดมาเนี่ยหล่ะ" พ่ออาเธอร์ตอบ
 
อาเธอร์ก็แปลกใจเป็นอย่างมาก เลยเล่าเหตุการณ์ทั้งหมดตั้งแต่ต้นให้พ่อได้ฟัง
 
"เป็นแบบนี้เองสินะ สมเป็นลูกพ่อจริงๆ เลยนะ ทำอะไรเกินตัวเสียจริง" พ่ออาเธอร์พูดไปก็หัวเราะไป
 
"แล้วสรุปมันเป็นยังไงมายังครับ ผมไม่เข้าใจเลยจริงๆ " อาเธอร์ถามพ่อของเขา
 
"ไม่ต้องห่วงไปลูกพ่อ เจ้าทำหน้าที่ในฐานะของราชาได้ดีแล้ว แต่พ่อจะขอสอนเจ้าอีกอย่างนึงจงจำใส่ใจไว้ดีๆ "ราชาคือผู้ปกป้องประชาชน"
 
พ่อของอาเธอร์พูดจบก็พาอาเธอร์ไปยังที่ที่มีดาบเล่นหนึ่งปักอยู่ในหิน....
 
Fantomก็ยังคงต่อสู้กับgluttonyต่อไป
 
 
"บ้าจริง...ยืดเยื้อไปมากกว่านี้ไม่ดีแน่ จะใช้ไอนั่นCronusก็ไม่อยู่ด้วยสิ" Fantomพูดในขณะที่ต่อสู้อยู่
 
ทันใดนั้นได้มีแสงสีทองจากร่างของอาเธอร์ มันสว่างจ้าไปทั่วบริเวณ เมื่อแสงค่อยๆ หายไปก็ปรากฏร่างของอาเธอร์ที่ถือดาบอยู่เล่มหนึ่ง
 
"แสงนั่น!! เอาแขนข้าคืนมา!!! "gluttonyสลัดFantomออกแล้วพุ่งไปหาอาเธอร์ด้วยความเร็วสูง
 
อาเธอร์ตอบโต้เพียงฟันดาบไปในอากาศก่อนที่gluttonyจะมาถึงตัว จากนั้นร่างของgluttonyที่พุ่งมาด้วยความเร็วสูงขาดเป็น2ท่อนแล้วก็สลายหายไป
 
อาเธอร์เก็บดาบเข้าไปในฝักแล้วล้มหมดสติไป ดาบได้สลายเป็นพลังงานแล้วซึมเข้าไปในร่างของอาเธอร์ ทุกคนต่างงงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นไม่เว้น
แม้แต่Fantom
 
ณ วิหารจอกศักดิ์สิทธิ์ (Sanctuary of Holy Grail)
 
เทพที่เหลือมาประชุมกันในวาระเร่งด่วน
 
"Aplistíaถูกเอาตัวแล้วอย่างงั้นสินะ"Scalesrพูดขึ้น
 
"จากข้อมูลที่ได้มา พอจะรู้ได้ว่าพวกมันคือเหล่า7บาป ประกอบไปด้วย Pride-บาปแห่งความหยิ่งผยอง Greed-บาปแห่งความโลภ Lust-บาปแห่งราคะ Sloth-บาปแห่งความเกียจคร้าน Wrath-บาปแห่งโทสะ Envy-บาปแห่งความริษยา และGluttony-บาปแห่งความตะกละซึ่งถูกกำจัดไปแล้วครับ"Epictetusกล่าวอธิบาย
 
 
"แล้วรู้รึยังว่าพวกมันมีเป้าหมายอะไร"ScalesrถามEpictetus
 
"ยังไม่ทราบครับ"Epictetus
 
ทันใดนั้นก็มีสัญญาณภาพขึ้นมา เป็นภาพAplistíaกำลังจะถูกเหล่า7บาปประหาร!
 

​

ปิดตอนด้วยภาพของEpictetus
​