บันทึกบทสุดท้าย

               ..วันนี้เป็นวันที่เท่าไรกันนะ นับตั้งแต่วันที่เราได้บันทึกเหตุการณ์หลายๆอย่างที่เกิดขึ้นบนโลกใบนี้..

         

           เทพผู้จดบันทึกได้บันทึกได้เอ่ยขึ้นอย่างเบื่อหน่าย

               

               ..เวลากับประวัติศาสตร์ของมนุษย์งั้นเหรอ นับตั้งแต่สมัยแยกตัวออกจากเทพก็เริ่มน่าเบื่อขึ้นเรื่อยๆแฮะ รู้อย่างนี้

          น่าจะชำระล้างโลกตั้งแต่สมัยวิลเลียม วอร์เลชแล้วนี่นะ แต่เอ๊ะ! นั่นใครน่ะ..

 

           คนๆหนึ่งได้ปรากฏตัวต่อหน้าเทพผู้จดบันทึก เมื่อเทพผู้จดบันทึกได้สังเกตอย่างละเอียด ก็พบว่า...

               

               ..ตามลักษณะแห่งสังขารของเจ้าแล้ว เจ้าเป็นวิญญาณสินะ ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ได้ล่ะเฮ้ย!? ..

               

               ..ตามที่เรารู้ เจ้าควรอยู่ที่แดนพิพากษาวิญญาณสิ หรือว่าเจ้าหลุดออกมาล่ะ?..

 

           เทพผู้จดบันทึกได้เอ่ยถาม และคำตอบที่ท่านได้รับก็คือ

 

               --ขอโทษนะครับ แต่ผมก็ไม่รู้ว่าผมมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไรเหมีอนกันครับ--

 

               ..ไม่รู้เนี่ยนะ!?..

 

               --ใช่แล้วครับ--

 

               ..เอาละ! ไม่ต้องเศร้าใจไป ให้เราเดานะ เจ้าคงถอดวิญญาณได้โดยไม่รู้ตัวสินะ งั้นเราขอถามชื่อเจ้าหน่อยสิ..

 

               --ผะ....ผมจำไม่ได้เลยครับ ขอโทษด้วยนะครับ--

 

           เขากล่าวด้วยความเสียใจ แต่เทพผู้จดบันทึกกับมีสีหน้าที่ดูเหมือนจะดีใจเอามากๆ จนทำให้ชายนิรนามคนนี้แปลกใจ

 

               ..ฮะๆๆ  ดูท่าข้าจะได้บันทึกอะไรที่น่าทึ่งและแหกกฎของจักรวาลนี้บ้างแล้วสินะ เป็นครั้งแรกเลยนะเนี่ย..

 

               --แหกกฎของจักรวาลยังไงเหรอครับ??--

 

               ..ยังไงน่ะเหรอ? ตามกฏของจักรวาลแล้วนั้น ผู้ที่ถอดวิญญาณได้โดยที่ยังมีชีวิตอยู่จะสามารถรำลึกความจำได้ ว่าชื่ออะไร

          มาจากไหน มาอย่างไร ประมาณนี้แหละ เอาละ!เราพูดจบแล้ว ถ้าเช่นนั้นเราขออะไรสักอย่างจะได้หรือไม่..

 

               --ขออะไรเหรอครับ??--

 

               ..เราขอจดบันทึกเรื่องของเจ้าได้ไหม?..

 

               --เป็นสตอร์กเกอร์เหรอครับเนี่ย!?  ผมมองคุณผิดไปจริงๆ--

 

               ..โยนมุกอะไรมาให้เราเล่นอีกเนี่ย? แต่ก็เอาเถอะ! เราแค่จดบันทึกตอนเจ้าถอดวิญญาณมา ไม่ได้จดบันทึกเรื่องส่วนตัวของเจ้า

          แต่ประการใด แลกกับการที่ข้าช่วยเหลือเจ้าตอนที่ถอดวิญญานออกมาดีไหมล่ะ?..

 

               --ผมไม่มีปัญหาอะไรหรอกครับ ถ้าคุณจะกรุณาช่วยผมตอนที่ผมถอดวิญญาณอยู่ก็ดี เพราะผมไม่รู้เรื่องอะไรเลย--

 

               ..เราตกลงกันแล้วนะ..

 

               --ดูท่าจะเช้าแล้ว ผมขอไปก่อนนะครับ--

 

          แล้วชายนิรนามก็เลือนหายไป เทพผู้จดบันทึกได้เสกสมุดเล่มเปล่าขึ้น แล้วเขียนไปยังหน้าปก ว่า

 

 

บันทึกของชายนิรนาม