บ้านคณินธร

ณ บ้านคณินธร
เมื่อหมออัคพลจอดรถเรียบร้อยสินีก็รีบลงจากรถแล้วรีบเดินเข้าบ้านไป เธอรีบเดินตรงไปยังห้องทำงานของคณินธรทันที
*พี่คณินเรามีเรื่องต้องคุยกัน*
*เรื่องอะไร*
*เรื่องแต่งงาน*
*เรื่องแต่งงาน...คุณมีปัญหาอะไรอย่างนั้นเหรอ*
*พี่คณินกำลังคิดจะทำอะไรกันแน่ค่ะ…พี่คณินรับปากว่าจะแต่งงานกับสินีแต่ทำไมหมออัคถึงพูดเหมือนกับว่าเขากำลังจะแต่งงานกับสินีอย่างนั้น*
*หมออัคพูดถูกแล้วละ*
*ไม่จริง สินีไม่ยอม*
*ถ้าคุณไม่แต่งงานกับหมออัค...ผมก็คงช่วยอะไรคุณไม่ได้แล้วละ คุณอย่าลืมสิว่าเด็กในท้องของคุณต้องการพ่อนะ*
กรี๊ดดดดดด
*ฉันไม่ยอม...เรื่องนี้ไม่จบง่ายๆ แน่*
เมื่อสินีพูดจบเธอก็เดินออกจากห้องไปทันที
สามชั่วโมงผ่านไป ณ ห้องทำงานคณินธร
*นิชาผมมีเรื่องจะบอกคุณ*
*เรื่องอะไรค่ะ*
*เรื่องอะตอม…ผมคิดว่าผมควรบอกเรื่องนี้ให้คุณได้รับรู้เอาไว้*
*ฉันคิดว่าฉันรู้ค่ะ ว่าเรื่องอะไร*
*คุณรู้อะไรมา*
*อะตอมไม่ใช่ลูกชายของคุณกับคุณนิษาใช่ไหมค่ะ*
*คุณรู้ได้ยังไง*
*วันที่คุณไม่สบายคุณเพ้อพูดเรื่องนี้ออกมาค่ะ*
*แล้วทำไมคุณถึงไม่ถามอะไรผมเลยละ*
*ฉันจะถามคุณทำไมค่ะ มันเป็นเรื่องในครอบครัวของคุณ*
*แต่จากนี้ไปมันจะกลายเป็นเรื่องของเรา…ผมถึงยอมบอกเรื่องนี้กับคุณ*
*ขอบคุณค่ะที่ยอมบอกเรื่องนี้กับฉันคุณมีเรื่องอะไรจะบอกฉันอีกไหมค่ะ*
*เอ่อ! เรื่องนี้สำคัญมากและเกี่ยวข้องกับอะตอมด้วย*
*เรื่องอะไรค่ะ*
*ผมต้องแต่งงานกับสินี*
*อะไรนะค่ะ…หรือว่า...*
*คุณเดาไม่ผิดหรอก สินีรู้เรื่องที่อะตอมไม่ใช่ลูกของผม เธอจึงใช้เรื่องนี้เป็นข้ออ้างเพื่อให้ผมแต่งงานกับเธอ ถ้าผมไม่ยอมแต่ง เธอจะบอกเรื่องนี้กับอะตอม*
*ทำไมคุณสินีถึงได้ใจร้ายนักนะ อะตอมเป็นหลานแท้ๆ ของเธอนะค่ะ*
*คุณจะว่าอะไรไหมถ้าผมจะทำเพื่ออะตอม*
นิชานิ่งเงียบไปพักหนึ่งก่อนจะยิ้มเศร้าและตอบคำถามของคณินธรทั้งน้ำตา
*เพื่อความสุขของอะตอมฉันยินดีค่ะ*
เมื่อเห็นน้ำตาของนิชาคณินธรอยากจะบอกความจริงบางอย่างกับนิชาเป็นที่สุด แต่เขาก็ต้องแข็งใจเพราะเขาต้องการจะให้นิชาผ่านด่านทดสอบนี้ไปให้ได้ ผมขอโทษนะนิชาที่ต้องทดสอบจิตใจของคุณอีกครั้ง
คณินธรแอบคิดในใจ
วันแต่งงาน
สินียืนต้อนรับแขกเคียงคู่กับหมออัคพลใบหน้าสวยของเธอนั้นเรียบเฉยไม่ได้ยิ้มแย้มเหมือนเจ้าสาวทั่วไป เธอจะยิ้มเฉพาะเวลาที่มีแขกมาแสดงความยินดีกับเธอเท่านั้น เมื่อแขกเดินเข้างานไปแล้วเธอก็ไม่ยิ้ม ซึ่งทำให้นิชารู้สึกแปลกใจเป็นที่สุด
ทำไมเจ้าบ่าวที่ยืนเคียงคู่กับคุณสินีถึงกลายเป็นหมออัคพลไปได้ มันเกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้นกันแน่นะ
*คุณกำลังยืนคิดอะไรอยู่หรือนิชา*
นิชารู้สึกสะดุ้งเล็กน้อยก่อนจะหันไปต่อว่าเจ้าของเสียง
*มีเรื่องอะไรที่ฉันยังไม่รู้เกี่ยวกับสองคนนั้นหรือเปล่าค่ะ*
นิชาพูดด้วยน้ำเสียงที่แข็งขึ้นเล็กน้อย
*เสร็จงานวันนี้เมื่อไหร่ผมจะบอกคุณเอง แต่ตอนนี้ผมว่าคุณเลิกทำหน้าบึ้งได้แล้วนะ ไม่น่ามองเลย*
*ไม่น่ามองก็ไม่ต้องมองสิค่ะ*
พูดจบนิชาก็เดินไปนั่งข้างอะตอมด้วยใบหน้าบึ้งตึงเล็กน้อย
คนบ้า...เขาโกหกเราอย่างนั้นเหรอ เขาคิดจะทำอะไรกันแน่นะ เขาทำให้เรานอนไม่หลับอยู่หลายวันเพราะคิดเรื่องของเขากับอะตอม แต่ดูเขาสิไม่มีท่าทางทุกข์ร้อนอะไรเลย แถมยังมาพูดจากวนประสาทเราอีก น่าโมโหที่สุดเลย
*คุณแม่เป็นอะไรหรือครับ หน้าบึ้งเชียว เวลาที่คุณแม่ไม่ยิ้มไม่น่ามองเลยนะครับ*
พูดเหมือนกันเลยนะพ่อลูกคู่นี้
นิชาแอบต่อว่าสองพ่อลูกในใจ
*อะตอมกำลังจะมีแม่ใหม่แล้วไม่ใช่หรือครับทำไมยังเรียกครูว่าแม่อีกละครับ*
นิชาพูดเสียงดังเพื่อให้คณินธรที่กำลังเดินตามเธอมาได้ยินชัดๆ
*แม่ใหม่...ใครหรือครับ...ถ้าคุณแม่หมายถึงน้าสินีคุณแม่เข้าใจผิดแล้วละครับ*
*เข้าใจผิดอย่างนั้นเหรอ แสดงว่าอะตอมรู้เรื่องนี้ด้วยสินะ*
คราวนี้นิชาโมโหมากกว่าเดิมอีก
*เอ่อ! คือว่า...*
*อะตอมไม่ต้องพูดเดี๋ยวพ่ออธิบายเอง*
คณินธรพูดพร้อมกับนั่งลงที่เก้าอี้ว่างข้างนิชานั่นเอง
*ครับ*
*พูดมาสิค่ะ*
*นิชาตอนนี้เราอยู่ในงานแต่งของไอ้หมอนะคุณช่วยสงบสติอารมณ์หน่อยจะได้ไหมอย่างน้อยคุณก็ควรจะเห็นแก่หน้าไอ้หมอมันบ้าง*
คณินธรพูดพร้อมกับจับมือทั้งสองข้างของนิชามากุมไว้อย่างแน่นหนา นิชาสงบลงแต่ใบหน้าของเธอนั้นไม่ยิ้มเลยแม้แต่น้อย
คุณล้อเล่นกับความรู้สึกของฉันคงสนุกมากเลยสินะ รอให้จบงานก่อนเถอะฉันไม่ปล่อยคุณไว้แน่
*ช่วยปล่อยมือด้วยค่ะ*
*ก็ได้แต่คุณจะต้องให้สัญญากับผมก่อนว่าคุณจะอยู่ร่วมงานจนจบงาน*
นิชาไม่ตอบเธอทำแค่เพียงพยักหน้ารับรู้ คณินธรจึงปล่อยมือนิชาแค่ข้างเดียวเท่านั้นเพราะอีกข้างเขาจับกุมเอาไว้อย่างแน่นหนาเหมือนเขากลัวว่านิชาจะหนีไปจากเขาอย่างนั้น
งานแต่งงานของหมออัคพลดำเนินไปอย่างอย่างเรียบร้อย หลังจากบ่าวสาวถูกส่งตัวเข้าหอที่โรงแรมเรียบร้อยแล้วคณินธร นิชา และอะตอมก็เดินทางกลับบ้านทันที นิชานั่งเงียบมาตลอดทาง เธอนั่งด้านหลังเพราะอะตอมหลับเธอจึงให้อะตอมนอนบนตักของเธอ คณินธรแอบมองใบหน้านิชาผ่านกระจกมองหลังมาตลอดทางเมื่อเห็นใบหน้าที่ปราศจากรอยยิ้มของนิชาเขาก็รู้สึกไม่สบายใจเป็นอย่างมาก เขาต้องการจะอธิบายเรื่องทั้งหมดกับเธอตอนนี้แต่ก็กลัวว่าจะทำให้อะตอมตื่น เขาจึงไม่ได้พูดอธิบายอะไรให้นิชาฟัง ทำให้นิชาเข้าใจคณินธรผิดคิดว่าเขาไม่สนใจความรู้สึกของเธอเลยแม้แต่น้อย นิชาจึงนั่งเสียใจมาตลอดทาง