บ้านคณินธร

ทางด้านนิชากับคณินธร
คณินธรฉุดรั้งร่างบางของนิชาให้เข้าไปในห้องนอนของเขา นิชารู้สึกกลัวคณินธรมาก เพราะเธอไม่เคยเห็นเขาโกรธมากขนาดนี้มาก่อน
*คุณคณินคุณคิดจะทำอะไร คุณพาฉันมาที่ห้องนอนของคุณทำไมค่ะ*
*คุณพูดเองไม่ใช่หรือไง...ว่าคุณมีสิทธิเข้ามาในบ้านหลังนี้เพราะว่าคุณคือภรรยาของผม คุณก็ต้องทำหน้าที่ของภรรยาสิ*
*คุณต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ คุณปล่อยฉันเดี๋ยวนี้เลยนะ*
*ใช่ผมมันบ้า บ้าที่เคยเชื่อใจผู้หญิงจอมลวงโลกอย่างคุณไง*
*คุณคณิน...*
นิชาอึ้งกับคำพูดของคณินจนพุดอะไรไม่ออกไปเลย
*ทำไม...คุณยอมรับความจริงไม่ได้อย่างนั้นเหรอ*
*ฉันขอโทษ ฉันไม่ควรทิ้งอะตอมไปแบบนั้น ฉันขอแก้ตัวใหม่ไม่ได้หรือค่ะ ฉันยอมรับผิดทุกอย่างคุณจะให้ฉันทำอะไรฉันก็ยอม ขอแค่เพียงให้ฉันได้กลับมาดูแลอะตอมเหมือนเดิม นะค่ะคุณคณิน*
*คุณแน่ใจนะที่พูดออกมาแบบนั้น*
*ค่ะ*
*ถ้าคุณต้องการอยู่ที่นี่จริงๆ ละก็ คุณต้องทำหน้าที่ของภรรยาในทุกเรื่อง ไม่เว้นแม้กระทั่งเรื่องบนเตียง คุณทำได้ไหม ถ้าคุณทำได้ผมจะยอมให้คุณอยู่ที่นี่*
*คุณคณิน…*
นิชาอยากจะร้องไห้ เธอไม่คิดว่าคณินธรจะพูดจาร้ายกาจแบบนี้กับเธอได้ ผู้ชายที่แสนอบอุ่นและอ่อนโยนคนนั้นหายไปไหนแล้ว
*ผมให้เวลาคุณตัดสินใจหนึ่งคืน พรุ่งนี้ผมจะมาฟังคำตอบ เชิญคุณนอนที่ห้องของผมได้ตามสบาย*
พูดจบคณินธรก็เดินจากไปทันทีปล่อยให้นิชายืนอึ้งอยู่กลางห้องนอนของเขาเพียงลำพัง
คืนวันนั้น
ฮือออออ
นิชานอนร้องไห้สะอึกสะอื้นตลอดทั้งคืนเธอไม่คิดว่าคณินธรจะใจร้ายกับเธอได้มากขนาดนี้
*ยัยนิชา ยัยโง่ เธอคิดว่าเขาจะชอบเธอเหมือนกับที่เธอชอบเขาอย่างนั้นหรือ เขาไม่เคยชอบเธอเลยสักนิด ที่เขาทำดีกับเธอก็เพื่อลูกของเขาเท่านั้น ส่วนเธอไม่ได้มีความหมายอะไรกับเขาเลยสักนิดเดียว ฮือออออ*
เช้าวันใหม่
เมื่อคณินธรเดินเข้ามาในห้องนอน เขาก็พบว่านิชากำลังนอนหลับอยู่และเมื่อเขาเดินเข้าไปใกล้ๆ ร่างบางที่กำลังนอนหลับใหลอยู่นั้นเขาก็ได้ยินนิชาละเมอพูดอะไรบางอย่างออกมา
*คุณคณินฉันขอโทษ ฉันเห็นแก่ตัว คุณยกโทษให้ฉันนะค่ะ*
เมื่อพูดจบน้ำตาของนิชาก็ไหลรินลงมาอาบแก้มนวลของหญิงสาว
*มารู้สึกผิดเอาตอนนี้มันสายไปแล้วละนิชา*
คณินธรพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาสุดๆ ก่อนที่เขาจะเดินออกจากห้องไป
ยี่สิบนาทีผ่านไป
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
*คุณนิค่ะคุณนิ...คุณนิตื่นหรือยังค่ะ*
*ค่ะป้าอุ่น ขอโทษนะค่ะที่ต้องให้ป้าอุ่นขึ้นมาตาม*
*ไม่เป็นไรค่ะ เมื่อวานนี้ทะเลาะกันใช่ไหมค่ะ เมื่อคืนป้าเห็นคุณคณินนอนที่ห้องทำงานนะค่ะ คุณนิต้องเข้มแข็งไว้นะค่ะ คุณคณินนะไม่ใจร้ายกับคุณนิหรอกค่ะ*
*ป้าอุ่นรู้ได้ยังไงค่ะ ถ้าป้าอุ่นรู้ว่าเมื่อวานนี้เขาพูดอะไรกับนิบ้าง ป้าอุ่นจะไม่พูดแบบนี้แน่นอนค่ะ*
*เรื่องที่ไม่น่าจำ...ก็ปล่อยไปเถอะค่ะ...ตอนนี้ป้าว่าร่างกายของคุณนิกำลังต้องการอาหารเพื่อต่อสู้กับคุณคณินมากกว่าค่ะ ป้าอยู่ข้างคุณนะค่ะ ป้าตั้งสำรับอาหารเช้าเอาไว้ให้แล้ว เชิญที่ห้องอาหารได้เลยค่ะ*
*ขอบคุณค่ะป้าอุ่น*