บ้านคณินธร

*วันนั้นนิษาได้ยินสินีคุยโทรศัพท์เหมือนกำลังสั่งคนให้ไปทำร้ายใครสักคน...นิษาจึงแอบฟังแล้วก็พอจับใจความได้ว่าสินีต้องการจะทำร้ายนิษาโดยทำให้เหมือนอุบัติเหตุค่ะ วันนั้นสินีตั้งใจหลอกให้นิษาไปที่บ้านเพื่อที่จะตัดสายเบรครถของนิษาค่ะ แต่สินีทำไม่สำเร็จเพราะนิษาได้ยินเรื่องทั้งหมดจึงรีบออกมาเสียก่อน หลังจากนั้นสองวันนิษาก็ไปพบคุณหมอเพราะรู้สึกว่าไม่ค่อยมีแรง เหนื่อยง่าย พอตรวจร่างกายแล้วก็พบว่านิษาป่วยเป็นมะเร็งเม็ดเลือดขาวระยะสุดท้าย นิษาไม่อยากให้พี่คณินต้องมาลำบากคอยดูแลนิษา แค่ลำพังอะตอมพี่คณินก็ลำบากมากพอแล้ว นิษาจึงซ้อนแผนของสินีโดยการสร้างสถานการณ์ให้เหมือนกับว่านิษาประสบอุบัติเหตุตาย โดยมีป้าอุ่นเป็นคนช่วยจัดการให้ทั้งหมดค่ะ ทั้งเรื่องจ้างวานคนขับรถบรรทุกให้ขับรถปาดหน้ารถของพี่คณิน เรื่องหมอที่ทำการชันสูตรศพเพื่อให้บอกกับพี่คณินว่านิษาตายแล้ว ป้าอุ่นก็เป็นคนจัดการให้นิษาค่ะ*

*แต่วันนั้นพี่กับลูกก็ไปด้วย*

*เรื่องนั้นผิดแผนนิดหน่อยค่ะ นิษาคิดว่าจะขับรถไปบ้านคุณแม่แค่คนเดียวแต่พี่คณินยืนยันว่าจะขับรถไปส่งแถมยังให้อะตอมนั่งรถไปด้วย ตอนแรกนิษาก็ใจคอไม่ดีกลัวลูกจะเป้นอันตราย แต่นิษารู้ว่าพี่คณินเป็นคนขับรถไม่เร็วถ้ามีลูกนั่งรถไปด้วย นิษาจึงแอบโทรไปบอกให้คนขับรถบรรทุกขับรถปาดหน้ารถในระยะไกลทำให้พี่คณินมีเวลาหักรถหลบยังไงละค่ะ วันนั้นนิษาไม่ได้เป็นอะไรมากแค่ศรีษะกระแทกกับกระจกนิดหน่อยส่วนอะตอมปลอดภัยเพราะนิษากอดเขาไว้ส่วนพี่คณินคิ้วแตกแล้วก็หมดสติไปค่ะ*

*อืม...แสดงว่าเธอแกล้งสลบไม่ได้สติเพื่อหลอกพี่แล้วให้หมอออกมาแจ้งว่าเธอคอหักตายใช่ไหม*

*ใช่ค่ะ*

*แล้วตอนเผาศพละ*

*วันนั้นสัปเหร่อบอกพี่คณินว่ายังไงค่ะ*

*บอกว่ายังเผาไม่ได้ต้องเผาศพอื่นก่อน...เขาบอกให้พวกพี่กลับบ้านก่อนแล้วค่อยมาเก็บกระดูกในวันรุ่งขึ้น*

*ใช่ค่ะ แล้ววันรุ่งขึ้นก็ไม่มีกระดุกให้เก็บอีกเพราะเขาบอกว่ากระดูกถูกเผาเป็นเถ้าถ่านไปแล้วใช่ไหมค่ะ*

*ใช่ๆ พี่ก็ว่าแปลกๆ อยู่เหมือนกัน*

*พี่คณินก็หลอกง่ายเหมือนกันนะค่ะ ฮะฮะฮะ*

*ยังจะหัวเราะอีก มันน่าขำตรงไหนกัน หลอกว่าตัวเองตายทำให้พี่รู้สึกผิดมาตลอดแล้วยังจะมาหัวเราะได้อีก*

*นิษาขอโทษค่ะ ที่ทำให้พี่ครินต้องทุกข์ใจแต่นิษาไม่อยากให้พี่คณินต้องมาเห็นนิษาในสภาพนี้จริงๆ นะค่ะ*

*เด็กโง่ เธอควรจะบอกเรื่องนี้กับพี่นะ เธอไม่ควรเก็บความทุกข์ไว้คนเดียว*

*นิษาขอโทษค่ะ*

*พอแล้วเธอไม่ต้องขอโทษพี่แล้ว เธออยากเจอลูกไหม*

*นิษาได้พบแกแล้วค่ะ แกน่ารักมากค่ะ*

*ตอนไหน*

*ตอนที่พี่คณินไม่อยู่บ้าน นิษาแอบเข้าไปที่บ้านพี่คณินบ่อยๆ ค่ะ นิษาอยากเห็นหน้าลูก นิษายังเคยเข้าไปแอบดูแกตอนเรียนหนังสืออยู่กับคุณครูของแกด้วยค่ะ ครูนิชาใจดีกับอะตอมมากเลยนะค่ะ*

*เอ่อ! นิษาพี่มีเรื่องจะบอกเธอ...ไม่รู้ว่าป้าอุ่นบอกเธอหรือยังว่าพี่แต่งงานใหม่แล้ว*

*ทราบค่ะ นิษาเป็นแม่สื่อให้พี่คณินด้วยนะค่ะ*

*หมายความว่ายังไง*

*ไม่บอกค่ะ ให้พี่คณินลองไปคิดดูเอาเอง คนฉลาดอย่างพี่คณินน่าจะคิดออกนะค่ะ*

*ยังจะมาพุดเล่นอีก เธอจะกลับไปอยู่ที่บ้านไหม พี่จะได้ให้ป้าอุ่นเตรียมห้องเอาไว้ให้*

*ไม่ค่ะนิษาไม่อยากกลับไป นิษาไม่อยากให้ลูกเห็นนิษาในสภาพนี้ค่ะ*

*แต่ว่า...*

*พี่คณินไม่ต้องห่วงนิษานะค่ะ...นิษาอยู่ที่นี่จนชินแล้ว เวลาของนิษามีไม่มากแล้วค่ะที่อยู่มาได้จนถึงทุกวันนี้นิษาก็ดีใจมากแล้วค่ะ นิษาอยากขอบคุณครูนิชาที่เธอคอยดูแลอะตอมเป็นอย่างดี พี่คณินพาเธอมาพบนิษาได้ไหมค่ะ*

*เอ่อ!...*

*ทะเลาะกันหรือค่ะ*

นิษาพูดขึ้นเมื่อเห็นท่าทางหนักใจของคณินธร

*คือว่า...*

*ทำไมพี่คณินไม่บอกเธอไปตรงๆ ละค่ะ*

*บอกอะไร...เธอจะให้พี่บอกอะไร*

*นิษาเพิ่งรู้นะค่ะว่าพี่คณินเป็นคนปากแข็งขนาดนี้*

*เธอรู้อะไรมา...ป้าอุ่นบอกอะไรเธอหรือ*

*ป้าอุ่นบอกว่าพี่คณินชอบครูนิชาแต่ปากแข็งไม่ยอมบอกรักครูนิชาค่ะ*

*ป้าอุ่นพูดอะไร ไม่ใช่เรื่องจริงสักหน่อย...พี่จะไปชอบผู้หญิงแบบนั้นได้ยังไง ไม่มีความเป็นกุลสตรีเลยสักนิดเดียว*

*ทำไมค่ะ เธอไม่สวย ทำอาหารไม่เก่ง แล้วก็ไม่เรียบร้อยอย่างนั้นหรือค่ะ*

*ก็ประมาณนั้นละ...*

*พี่คณินโหก...นิษารู้ดีค่ะว่าครูนิชา เป็นคนที่มีคุณสมบัติเพียงพอสำหรับพี่คณิน*

*เธอรู้ได้ยังไง...ป้าอุ่นบอกเธอหรือ*

*เปล่าค่ะนิษาไปแอบดูครูนิชาที่บ้านพี่คณินมาหลายครั้งแล้วค่ะ*

*เธอนี่ร้ายจริงๆ นะ*

*นิษายังรู้อีกว่าพี่คณินไม่ได้ชอบครูนิชาแค่ภายนอก พี่คณินชอบครูนิชาเพราะว่าเธอเป็นคนดี ถูกต้องไหมค่ะ*

*เธอไม่โกรธพี่ใช่ไหม*

คณินพูดพร้อมกับใช้มือของเขาลูบต้นคอไปมาด้วยความเขินที่ถูกนิษาจับได้ว่าเขารู้สึกอย่างไรกับนิชา

*นิษาจะโกรธพี่คณินได้ยังไงค่ะ พี่คณินเป็นพี่ชายที่แสนดีของนิษานะค่ะ...นิษาอยากจะบอกพี่คณินว่าความรู้สึกที่พี่คณินมีให้นิษานั้นมันไม่ใช่ความรักแบบคู่รักหรอกค่ะพี่คณินเลิกสับสนได้แล้วนะค่ะ*

*เธอรู้ได้ยังไง*

*เซนส์ของผู้หญิงแรงกว่าผู้ชายนะค่ะ พี่คณินไม่เชื่อหรือค่ะ นิษาจะอธิบายให้เข้าใจเองค่ะ คืออย่างนี้ค่ะถ้าพี่คณินรักนิษาแบบคนรักจริงๆ ละก็ ในวันที่นิษาบอกกับพี่คณินว่านิษามีแฟนแล้วทำไมพี่ครินถึงไม่ขัดขวางนิษาไม่ให้ไปคบกับเขาละค่ะ*

*พี่จะทำแบบนั้นได้ยังไงในเมื่อเธอชอบเขาไม่ได้ชอบพี่นี่นา*

*ผิดค่ะ...ถ้าพี่คณินรักนิษาแบบคนรักจริงๆ พี่คณินจะต้องทำทุกอย่างเพื่อให้นิษากลับมาหาพี่คณินแน่นอนค่ะแต่พี่คณินรักนิษาแบบน้องสาวจึงอยากเห็นน้องสาวมีความสุขกับคนที่ตัวเองรัก...จริงไหมค่ะ ที่นิษาเปรียบเทียบแบบนี้ก็เพราะว่าคนที่มีความรักมักเห็นแก่ตัวไม่สนใจว่าสิ่งที่ทำนั้นผิดหรือถูกขอเพียงให้คนที่เรารักได้มาอยู่เคียงข้างเรา...ก็พอใจแล้ว...นิษาพูดถูกไหมค่ะ*

*อืม! นิษาอาจจะพูดถูก ตอนนี้พี่ก็เป็นแบบนั้น พี่เห็นแก่ตัวไม่ยอมปล่อยให้นิชาเป็นอิสระ เพียงเพราะต้องการให้เธออยู่ข้างๆ พี่ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าเพราะอะไรทำไมพี่ถึงไม่ยอมปล่อยเธอไปทั้งๆ ที่เธอขอหย่ากับพี่ แต่ตอนนี้พี่เข้าใจแล้วว่าเพราะอะไรพี่ถึงไม่ยอมปล่อยเธอไป*

*เพราะว่าพี่คณินรักเธอยังไงละค่ะ*

*ขอบคุณมากนะนิษาที่ทำให้พี่เข้าใจความรู้สึกของตัวเอง*

คณินธรจุมพิตที่หน้าผากของนิษาก่อนที่เขาจะดึงร่างบางของนิษาเข้ามากอดแล้วทั้งสองคนก็หัวเราะออกมาพร้อมๆ กัน โดยไม่รู้เลยว่ามีใครคนหนึ่งแอบมองทั้งสองคนอยู่เงียบๆ