แรงรัก แรงสวาท

เช้าวันใหม่... ฉันกำลังตรวจเช็คความเรียบร้อยของตัวเองอยู่หน้าโต๊ะกระจก ฉันอยู่ในชุดกางเกงยีนขายาว เสื้อยืดสีชมพูอ่อน มีกระเป๋าสพายข้างใบเล็กหนึ่งใบ
"บัว ทำอะไรอยู่เร็วๆสิเขามารอนานแล้ว" นี่คือเสียงแม่ที่กำลังพูดเร่งฉัน
"จ้า แม่บัวเสร็จแล้ว" ฉันรีบวิ่งออกจากห้อง
"ไปๆ รีบไป" แม่ดันฉันให้ออกจากบ้าน
คงจะกลัวคนที่มารอบ่นนั่นแหละ พอดีเมื่อคืนฉันนอนดูซีรีย์จีนจนดึก วันนี้เลยตื่นสาย
พอออกมาหน้าบ้านก็เห็นรถตู้หรูสีดำจอดรอรับอยู่ แล้วก็มีผู้ชายยืนรออยู่หน้ารถ
"ขอโทษที่ทำให้รอนานนะคะ^_^" ฉันยิ้มจางๆในคนที่ยืนรอด้วยความรู้สึกผิด
ครืด! เสียงเลื่อนเปิดประตูรถ
"ขึ้นรถเถอะครับ คุณแผ่นดินรออยู่"
"ค่ะ^_^" ฉันก้าวขาขึ้นรถ
พอฉันขึ้นไปนั่งในรถชายคนนั้นก็ปิดประตู ฉันสังเกตุเห็นเขาเดินไปหาแม่ เเล้วก็ยื่นซองอะไรบางอย่างให้แม่ด้วย เขาเอาอะไรให้แม่นะ
ฉันคงทำได้แค่สงสัยนั่นแหละ คงไม่กล้าถามพี่คนขับรถหรอก เพราะหน้าเขาโหดมาก เอาไว้กลับมาบ้านค่อยถามแม่ก็ได้ รถหรูได้เคลื่อนผ่านหน้าบ้านฉันช้าๆ....
ผ่านไปประมาณ30นาที รถก็มาจอดที่คอนโดหรูย่านใจกลางเมือง
เอ๊ะ ไหนบอกมาทำความสะอาดห้อง แต่คอนโดหรูขนาดนี้ก็น่าจะมีแม่บ้านนี่นา แล้วเขาจะจ้างฉันทำไม รึว่าแม่บ้านจะทำไม่ถูกใจ งั้นจ้างฉันก็ถูกแล้วเพราะเรื่องทำความสะอาดบ้านฉันเก่งเป็นที่หนึ่ง
ชายคนที่ขับรถพาฉันเดินเข้าไปในคอนโด แล้วก็พาขึ้นลิฟท์ เขากดไปที่ฉันที่15 ซึ่งเป็นชั้นบนสุด
"เปิดประตูเข้าไปเลยครับ คุณแผ่นดินรอคุณผู้หญิงอยู่ด้านใน"ฉันพยักหน้าตอบ แต่ก็อดแปลกใจไม่ได้ แค่มาทำความสะอาดห้อง ทำไมต้องทำท่าทางลึกลับกันขนาดนี้
แกร่ก! ฉันเปิดประตูแล้วเดินเข้าไปด้านในห้อง เดินได้ไม่กี่เก้าขาฉันก็ต้องหยุดชะงัก เมื่อเห็นผู้ชายที่นั่งอยู่ตรงหน้า เค้าก็มองมาที่ฉันเหมือนกัน
ทำไมเขาถึงดูดีขนาดนี้นะ
ฉันมองใบหน้าของผู้ชายตรงหน้าแล้วก็อดชื่นชมในความหล่อของเขาไม่ได้ ในมือเขาถือขวดไวน์ราคาแพงอยู่ เขามองหน้าฉันแล้วกดยิ้มที่มุมปาก จากนั้นก็ยกไวน์ดื่มแบบไม่ลังเลอะไรเลย นี่เขาไม่กลัวเมารึไง
"คุณมาช้า10นาที"
"ขะ ขอโทษค่ะ" ฉันรีบก้มหน้าขอโทษเขาทันที ดูเขาจะเป็นคนตรงต่อเวลามากเลยนะเนี่ย
"...."เขาเงียบเอาแต่มองหน้าฉัน จนฉันรู้สึกหน้าร้อนผ่าวเพราะสายตาของเขาทีีมองมามันทำให้ฉันไม่กล้าสบตาเขาเลย
"เอ่อ จะให้บัวเริ่มทำความสะอาดห้องตรงไหนก่อนดีคะ" ฉันเอ่ยถามชายตรงหน้า ถามทั้งๆที่ยังก้มหน้าอยู่
ป๊อก! เขาเอาขวดไวน์วางไว้บนโต๊ะแล้วเดินมาทางฉัน ขาฉันมันถอยหนีเขาอัตโนมัติ ทำไมเขามองฉันด้วยสายตาที่หน้ากลัวแบบนี้
พรึ่บ! เขาขว้าเอวฉันแล้วก็ดึงเข้าหาตัวเองตัวฉันกับตัวเขาแบบชิดกัน ฉันรีบดันเขาออกแต่เขาแรงเยอะกว่าฉันมากพยายามดันเท่าไหร่ก็ไม่เป็นผล
"จะ จะ ทะ ทำอะไร ปะ ปล่อยบัวนะ" ฉันพูดติดๆขัดๆ ฉันกลัวเขา ท่าทางของผู้ชายคนนี้ดูไม่เป็นมิตรเอาซะเลย
"ใครใช้ให้คุณแต่งตัวเเบบนี้ มันทำให้ผมหมดอารมณ์จริงๆ" เขาจ้องหน้าฉัน
"...."
หมดอารมณ์ มะ หมายความว่าไง !
"แต่ก็เอาเถอะ ถึงจะแต่งตัวเชยไปหน่อย ยังไงก็ต้องถอดมันออกอยู่ดี"
"ถะ ถอด คุณพูดเรื่องอะไร?" ฉันพูดถามเขาแล้วก็พยายามดันตัวเขาออก
แต่ยิ่งดันเขาออกเขาก็ยิ่งกอดฉันแน่นมากกว่าเดิม "เราไปสนุกกันดีกว่า" เขาโน้มใบหน้าลงมากระซิบที่หูฉัน
"กรี๊ด~"
ยังไม่ทันที่ฉันจะถามอะไรจากเขาให้หายสงสัย เขาก็อุ้มฉันขึ้นแล้วก็พาเดินเข้าไปในห้อง