ฺBLOOD THRONE บัลลังก์เลือด(ราชินีปีศาจ)

ความเเค้นเคือง ของข้า ไม่มีหาย
แม้นชีพวาย จักตามล่า ให้สาสม
กับความผิดที่ทำไว้กับเเม่ตน
จะส่งลง พสุธาด้วยความตาย!
 
ปฐมบท
 
เเสงจันทราสีเลือดสาดกระทบพื้นผิวน้ำของ *ทะเลสาบเอสดอร์ร่า เมื่อมองไปรอบๆมีเพียงเเเค่ป่าทึบ แม้เเต่แสงจันทร์ก็ยังคงสาดส่องลงมาไม่ถึงพื้นเสียด้วยซ้ำ คงไม่มีใครกล้าย่างกรายเข้ามาในป่าลึกเช่นนี้ ถ้ามีก็คงบ้าเป็นเเน่ เพราะทุกพื้นที่ของป่ามีเเต่สัตว์ร้ายและ'ปีศาจ'
เเซด เเซด กร็อบ กร็อบ~
เสียงพงหญ้าถูกเเหวกออก และเสียงฝีเท้าก้าวกระทบกรวดติดต่อกันอย่างเร่งรีบ กำลังมุ่งหน้ามาทางทะเลสาบ และ ปรากฏร่างเงาของสตรีนางหนึ่งกำลังวิ่งหน้าตั้งเเละหยุดกึกทันที เมื่อรู้ว่าเบื้องหน้ามีทะเลสาบขว้างกั้นนางไว้ และนางกระวนกระวายอย่างเห็นได้ชัด
 
นางมีรูปลักษณ์ที่ผอมบาง สวมชุดสีเเดงเพลิงที่ดูขาดรุ่งริ่ง เเละเปื้อนฝุ่นโคลน คลุมทับด้วยฮู้ดหนังสีดำสนิท เมื่อนางเงยหน้ามองขึ้นบนท้องฟ้า แสงจันทร์ทราสีเลือดสาดกระทบกับใบหน้าของนาง ปรากฏใบหน้าขาวนวลดุจเกล็ดหิมะและดูอ่อนวัย แต่ใครจะรู้เล่าว่าอายุอานามของนางนั้น ปาเข้าไปสามสิบห้าแล้ว แต่ถึงกระนั้นหน้าตาที่ดูอ่อนเยาว์และขาวผุดผ่องเช่นนี้กับเคลือบไปด้วยเลือดที่เปรอะเปื้อนใบหน้า ดวงตาสีเขียวมรกตนั้นเผยถึงความสั่นระริก ปากที่เคยบรรจงทาลิปสติกให้ดูอวบอิ่มตอนนี้กับเต็มไปด้วยรอยพกช้ำ ผมเผ้าที่เคยจัดทรงไว้อย่างสวยงามแลดูหลุดลุ่ย รุงรังรกหูรกตา นางกำมือแน่น ร่างกายสั่นเทิ้ม ...นางกำลังกลัว…นางไม่มีทางหนี…
" เจ้าจะหนีข้าไปที่ใหนกันรึ 'เเพนเทีย ไมนอส ซินเทียซ่า' "
เฮือก!
นางเมื่อถูกเสียงอันเย็นเฉียบราวกับน้ำเเข็ง ลั่นชื่อของนางอย่างเต็มยศออกมาถึงกับสะดุ้งเฮือก ชาวาบไปทั้งเเผ่นหลัง ความหวาดกลัวเริ่มถาโถมเข้ามาในจิตใจ มือไม้สั่นเทามากขึ้นจนควบคุมไม่ได้ แต่ถึงอย่างไรนางก็ถูกสอนมาให้เผชิญกับความหวาดกลัวนี้ นี่คือหนึ่งสิ่งที่ผู้เป็น 'กษัตริย์' พึงมี แม้จะต้องเผชิญหน้ากับความตายก็ตาม
นางข่มความกลัวเอาไว้ หันไปเผชิญหน้า และตอบสนองต่อคำเรียกนั่น อย่างทำทีไม่เกรงกลัว
" เจ้าเรียกข้าเสียเต็มยศเช่นนี้ เป็นเกียรติของข้านัก ' *ท่านดยุคเเห่งกาเเมนวิน เอ็ดเวิร์ด คาเพธี แคมบริช หนึ่งในเเปดมหาเวทย์ "
เเพนเทียพูดจาเย้ยหยัน เเละ กระตุกไหล่ขึ้นอย่างไม่เเยเเส ถึงเเม้ว่าตำเเหน่งที่นางเอ่ยถึงไปนั้นมันจะพิเศษเพียงใด
" หึ หึ ช่างประชดประชันจริงนะ เเพนเทีย… เจ้าคิดว่าข้าจะปล่อย ราชินีตกกระป๋องอย่างเจ้าพูดมากได้อีกถึงเมื่อไหร่กัน "
 
สิ้นเสียงของเอ็ดเวิร์ดเพียงเเค่เสี้ยว วินาที เอ็ดเวิร์ดก็หายตัวไปจากที่เขายืนเมื่อครู่ แต่ยังไม่ทันที่เเพนเทียจะได้หันดูรอบๆ กับรู้สึกถึงลมหายใจของใครบางคนกำลังพ่นลมลดต้นคอนางอยู่ นางรีบเอี้ยวตัวหันหลัง แต่ยังไม่ทันจะได้ทรงตัวให้ดี แผ่นมือหนาใหญ่นั้นกับกุมรัดรอบลำคอของนางไปเสียเเล้ว
เอ็ดเวิร์ดใช้เเรงเพียงบางส่วนบีบคอแพนเทียเเละบีบเเรงขึ้นทีละนิดเหมือนจะหยอกล้อ
นางรู้สึกได้ถึงรอบคอของนางเหมือนเเหลกเป็นเสี่ยงๆ ร่างกายกำลังชักเกรง และ ดิ้นทุรนทุราย จากการขาดอากาศหายใจ เท้าทั้งสองของเเพนเทียลอยขึ้นเหนือพื้น ห้อยโตงเตงจากการยกเเค่มือเดียวของเอ็ดเวิร์ด ทำให้เเพนเทียประจักษ์แล้วว่า นี่เเค่เเรงอันน้อยนิดของเขาเท่านั้น ถ้าทุ่มสุดเเรงคอและกระดูกของนางคงเละละเอียด
เอ็ดเวิร์ดเห็นเเพนเทีย ดิ้นทุรนทุราย พลางเเสยะยิ้มออกมาอย่างชอบอกชอบใจ
" เจ้ามันช่างหน้าสมเพช "
โครม!ตุ้บ!
เสียงร่างเนื้อของเเพนเทียกระเเทกเข้ากับต้นไม้ใหญ่อย่างเเรง ร่างบางตกลงสู่พื้นดังสนั่น สร้างความเจ็บปวดให้เเก่เเพนเทีย จนอยากจะขอตายไปเสียทีเดียวเลย
 
" เเค่กๆๆ " เเพนเทียได้เเต่นอนนิ่งๆอย่างเจ็บปวด ทุกส่วนกระดิกไม่ได้ ได้เเต่พยายามสูดหายใจให้ลึกที่สุดเท่าที่จะทำได้
คงเเตกละเอียดไปหมดเเล้วล่ะมั้งร่างกายของเรา…
" ข้าไม่ให้เจ้าตายง่ายๆเเบบนี้หรอกเเพนเทีย เจ้าเป็นถึง 'อดีต ราชินี' และ ข้าจะให้เจ้า ตายธรรมดาได้อย่างไร ...เเล้ว...เจ้ารู้หรือไม่ ว่าข้าสามารถทรมานสตรีอย่างเจ้าได้มากโขเลยทีเดียว ข้าคงมีความสุขมากกับการที่ได้ทำให้เจ้าทรมาน ได้ยินเสียงเจ้ากรีดร้องอย่างโหยหวน ในเวลาที่ข้าเข้าพิธีขึ้นเป็นกษัตริย์ปกครองอาณาจักรไทรอนแทนเจ้า หึ หึ "
เเพนเทียได้เเต่นอนฟังอย่างโกรธเเค้นเเละเจ็บใจอย่างไม่มีอะไรเทียบได้ และได้เเต่โทษตนเองว่าช่างโง่เขลา ให้คนโลภมากผู้นี้ได้ใกล้ชิดตน ถึงเป็นตระกูลใหญ่มีปกครองเมือง กาเเมนวินอยู่เเล้ว เเต่เห็นเเก่ผลงานที่เอ็ดเวิร์ดทุ่มเทเเละสั่งสมมาและความจงรักภักดีจึงบำเหน็จยศให้เป็นถึงราชองครักษ์ข้างกายนาง ไม่คิดว่าที่เขาทำทั้งหมดเป็นเพียงสิ่งหลอกลวง
ในวันนี้คือวันที่นางอ่อนเเอเเละพลังเวทย์ของนางลดลงมากที่สุด เหตุผลเพราะนางคลอดบุตร ไม่ว่าหญิงสตรีจะเเข็งเเกร่งเพียงใดก็อ่อนเเอเมื่อคลอดบุตรและใช้เวลานานกว่าทุกอย่าจะเข้าที่ เอ็ดเวิร์ดจึงใช้โอกาสนี้ เพื่อกบฎต่อราชบัลลังก์
ทั้งพระสวามีของนาง คือกษัตริย์คาเรน ไมนอส ซินเทียซ่า ปกครองอาณาจักรและเมืองใหญ่ทั้งแปด และเป็นหนึ่งในเเปดมหาเวทย์เช่นเดียวกับเอ็ดเวิร์ด แต่เมื่อไม่นานมานี้ คาเรน ได้ล้มป่วยลงอย่างกระทันหันและอาการหนักขึ้นจนสิ้นอายุขัยเมื่อหลายเดือนก่อน ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้เเข็งเเรงดี ก็คงจะไม่พ้นฝีมือของเอ็ดเวิร์ดอีกกระมัง
 
แต่ถึงกระนั้นนางกับไม่เคลือบเเคลงใจเลยสักนิด เพียงเพราะคำหวานเคลือบยาพิษ สัตย์สาบานที่ให้ไว้ต่อหน้าราชบัลลังก์ เป็นเพียงเเค่คำ ปลด สับปลับ...
" จะ...เจ้าคิดรึว่า เหล่าตระกูลใหญ่ทั้ง6เมือง ที่จงรักภักดีต่อข้า
และต่อ กษัตริย์ คาเรน จะยอมยกมือในสภาสูงเพื่อให้เจ้าได้ขึ้นนั่งบัลลังก์ปกครองพวกเขางั้นรึ!"
" ยิ่งฟังเจ้าพร่ำ ยิ่งรู้ถึงความโง่เขลาการเมืองของเจ้า เจ้าคิดรึว่าเหล่าตระกูลใหญ่ จะเห็นผลประโยชน์ส่วนรวม มากกว่าประโยชน์ส่วนตน การที่เจ้าเพิกเฉยต่อความทะเยอทะยานของพวกมันเเละเชื่อมั่นต่อคำสัตย์สาบานหน้าบัลลังก์ ว่าจะจงรักภักดีนั่นน่ะ… ทำให้เจ้ามีจุดจบเช่นนี้ หึ "
นางได้เเต่กัดฟันกรอด มิน่าล่ะ เอ็ดเวิร์ดถึงกล้ากบฎ เพราะมีเหล่าตระกูลใหญ่คอย หนุนหลังให้
" แต่เจ้าอย่าได้ตกใจไป คนที่จงรักภักดีต่อเจ้าก็มีไม่น้อย" เอ็ดเวิร์ดค่อยๆย่างเท้าเข้ามาใกล้เเพนเทีย และย่อเข่าลงตรงหน้านาง พลางพูดต่ออย่างสนุกปาก
" เเต่...อีกไม่นานนักหรอก ข้าก็จะส่งพวกที่ต่อต้านข้าตามไปรับใช้เจ้าเเละคาเรนในนรกเช่นกัน หึ หึ"
" ไอ้สารเลว!ถุย!" เเพนเทียถ่มน้ำลายใส่หน้าของเอ็ดเวิร์ดอย่างโกรธเเค้น แต่เอ็ดเวิร์ดกับไม่รู้สึกรู้สาอะไร เเถมยิ้มเยาะเเพนเทียเสียด้วยซ้ำ
เอ็ดเวิร์ดหันไปกระดิกนิ้วเรียกเหล่าทหารพลางจัดเเจงหน้าที่ให้เหล่าทหาร ด้วยน้ำเสียงที่เย็นเฉียบ
 
"ลากตัวนางกลับเอสดอร์ร่า แล้วเอาไปขังไว้ในคุกมืด"
 
"ขอรับท่านดยุค"
สิ้นเสียงเอ็ดเวิร์ด เหล่าทหารสามนาย ก็กรูกันเข้ามาใช้กุญเเจผนึกเวทย์ล็อกข้อมือและข้อเท้าไว้ แล้วลากนางไปตามพื้นกรวด
คิดถึงลูกสาวตัวน้อยของข้าเหลือเกิน ป่านนี้จะเป็นตายร้ายดีอย่างไรบ้าง ถ้าเจ้ารอด เฮือกสุดท้ายของเเม่ให้ลูกไปหมดเเล้ว ดูเเลตัวเองดีๆนะลูกเเม่...
 
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
*ทะเลสาบเอสดอร์ร่า ตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกของเมืองหลวงเอสดอร์ร่า
*อาณาจักรไทรอน มีเมืองในการปกครองทั้งหมดเเปดเมือง ถูกปกครองโดยเรียกกันว่าเหล่าตระกูลใหญ่เเละเป็นตระกูลเเปดมหาเวทย์ หนึ่งในเมืองที่ เอ็ดเวิร์ดปกครอง คือ กาเเมนวิน อยู่ทางฝั่งตะวันออกเฉียงเหนือของเมืองหลวงเอสดอร์ร่า