ยัยน้องสาวตัวแสบ!

-เวลา 21:42น.-
เวลานี้เหล่าสาวๆกำลังอาบน้ำอยู่

"ฮึบ- เสร็จสักที~"
พี่ชายบิดขี้เกียจ

"เฮ้อ เอาล่ะๆ เคลียร์งานเสร็จแล้ว ลงไปอาบน้ำดีกว่าแฮะ"
พี่ชายลุกขึ้นยืน

"โอย...ปวดหลังแฮะ ก็นะ นั่งทำตั้งแต่เช้ายันดึกเลย"
พี่ชายเดินลงบันไดพร้อมบ่นร้องโอดโอย

"ฮะ-เฮ้ ลวนลามทางเพศนะฝน"
มีเสียงออกมากจากห้องอาบน้ำ

"หืม? พวกฝนอาบอยู่หรอ?"
พี่ชายเดินเข้าไปฟังเสียงใกล้ๆ

"รูปร่างแบบนั้นทำให้พวกผู้ชายหลงเสน่ห์ได้เลยล่ะ"
เสียงฝนพูด

"ฝนมีคนที่ชอบแล้วหรอ"
คลาวด์ถามฝน

"---"
พี่ชาบอึ้งกับคำถามของฝน

"..."
พี่ชายยืนพิงกับกำแพงแถวๆประตูห้องอาบน้ำ

"(ยัยนั่น...)"
พี่ชายได้ผุดคิดถึงเรื่องอดีตของครอบครัว

"(หลังจาก...อุบัติเหตุในวันนั้น เราก็ได้สูญเสีย...คุณพ่อและคุณแม่)"
พี่ชายยืนจิตตกเล็กน้อย

"(เนื่องจากพ่อแม่ ไม่มีญาติหรือพี่น้องเลย... พวกเราเลยถูกส่งตัวไปที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า)"


"(ไม่นานนัก ก็มีคุณลุงและคุณป้า รับเรากับฝนมาเลี้ยงเป็นลูกอุปถัมภ์)"


"(ช่วงแรกๆ พวกเรามีความสุข พวกเราได้ยิ้ม ได้หัวเราะ แต่....หลังจากนั้น...)"
พี่ชายยิ่งคิด ยิ่งจิตตกไปเรื่อยๆ ดวงตาเริ่มเปลี่ยนไป มันไร้สีสัน ไร้ชีวิตชีวา

"(เพราะปัญหาทางการเงิน....ทำให้คุณลุงคนนั้นเครียดมาก ถึงผมเองจะช่วยไปเล็กน้อย แต่มันก็สายไปแล้ว..)"


"(เงินเนี่ย...เป็นปัญหาจริงๆเลยนะ)"

"(ด้วยความเครียดนั้น ทำให้คุณลุงหันมาระบายที่พวกเรา ทั้งทุบตี ด่าทอ เขวี้ยงข้าวของไปมา คุณป้าเองก็หนีออกจากบ้านไป ทุกๆอย่างมันพังไปแล้ว...)"

"(แต่ก็ไม่รู้ว่าทำไม...ฝนถึงโดนหนักกว่า เขาคนนั้นได้ทุบตี ทุบตี)"
"(ผมได้ยิน..แต่เสียงกรีดร้องที่ฟังดูเจ็บปวด เจ็บปวดมากๆ....)"


"(ผมทน...ไม่ไหวแล้ว! ช่วยด้วย! ช่วยผมด้วย!)"
คุณพี่ชายในตอนเด็กอยากจะตะโกนความรู้สึกนี้ออกไป แต่...ก็ทำได้แค่คิด

"พะ-พอเถอะครับ! จะทำอะไรกับผมก็ได้! แต่อย่าทำอะไรฝนเลยนะ!"
พี่ชายตะโกนบอกคุณลุงที่กำลังทุบตีในอย่างเมามัน

"!! หุบปากไปซะไอ้เวร!"
คุณลุงใช้มือตบไปที่ตัวของพี่ชาย ทำให้กี่ชายล้มลง

"อ๊าก! -อ๊อก-"
มีเลือดพุงออกมาจากปากของพี่ชาย

"เฮอะ! เอานี่ไปซะ"
คุณลุงโยนเงินให้พี่ชาย

"ไปแต่งตัวให้มันดีๆ แล้วไปซื้อเหล้าให้ฉันหน่อย"
คุณลุงมองพี่ชายพร้อมกับบีบแก้มฝนไว้แน่น

"อย่าไปบอกคนอื่นล่ะ เข้าใจนะ"
คุณลุงยิ้ม

"ถ้าไปบอกล่ะก็...-"
คุณลุงก้มลงไปใช้ลิ้นเลียที่ริมฝีปากของฝน

"!!!"
ฝนตกใจมาก พร้อมกับดิ้นไปมา

"คะ-ครับ! ผมจะไม่บอกใครทั้งนั้น!"
พี่ชายร้องไห้ ตัวสั่น

"รีบไปซะ!"
คุณลุงตะคอกใส่พี่ชาย

"คะ-ครับ!-"
พี่ชายตกใจ และรีบวิ่งไปซื้อเหล้า

"...."


"...."


"มั่นใจในตัวเองหน่อยสิ!"

"..!!"
พี่ชาวตกใจกับเสียงตะโกนของคลาวด์

"....เกือบไปแล้วแฮะ"
พี่ชายหอบ

"นีกว่าจิตจะหลุดแล้วนะเนี่ย"
พี่ชายบ่นพรีมพร่ำ

"รีบขึ้นห้องดีกว่าแฮะ"
พี่ชายวิ่งขึ้นห้องตัวเอง


-ณ.ห้องของพี่ชาย-

"..."

"(แต่ว่า....หลังจากที่ฉันกลับมาจากที่ไปซื้อของ...)"
"(ตอนที่ฉันอยู่หน้าบ้าน...เสียงภายในบ้านมันเงียบมาก...ฉันไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย แม้เล็กน้อยก็ตาม...)"

"(ในตอนนั้นฉันคิดว่าฝนคง...)"



"! ฝน!เป็นอะไรรึป่าว!!"
พี่ชายตอนเด็กรีบวิ่งเข้ามา แล้ววิ่งไปหาฝนที่ห้องนั่งเล่น

"ฝน! เป็นอะไ-"
พี่ชาย...ตกใจกับเหตุการณ์ตรงหน้า

ทำไมล่ะ....


ทำไม...ถึงมีเด็กสาวกำลังถือมีดอยู่ล่ะ...


เด็กสาวตัวน้อย..ชุ่มไปด้วยเลือด เสื้อผ้าขาดยับเยินจนเหมือนจะเปลือยเปล่า

ในมือนั้นถือมีดอยู่... ใบหน้าของเด็กสาวนั้น ไร้แววตา สีสันและชีวิตชีวา เหมือนไร้ความรู้สึกใดๆทั้งสิ้น

ข้างๆมีคุณลุงกำลังนอนหงายหน้าอยู่ คุณลุงเต็มไปด้วยเลือด มันดูสงดสยอง ใบหน้า...ช่วงท้อง...เหมือนมีรอยมีดเต็มไปหมด


เด็กสาวคนนั้นหันมาทางฉัน....


เด็กสาวผู้เป็นน้องสาวหันมาทางฉัน....
พร้อมพูดด้วยรอยยิ้ม ก่อนที่จะสลบไปว่า


"...ขอบคุณค่ะ...พี่ชาย..."

ตอนนี้....ยัยฝนคงเกลียดผู้ชายเข้าเส้นเลยล่ะ....