ยัยน้องสาวตัวแสบ!
เขียนโดย BerryFarm
วันที่ 27 เมษายน พ.ศ. 2563 เวลา 21.36 น.
แก้ไขเมื่อ 28 เมษายน พ.ศ. 2563 10.14 น. โดย เจ้าของนิยาย
14) ยัยน้องสาวตัวแสบ! ตอนที่ 14 : ช่วงแรกๆ พวกเรามีความสุข
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ-เวลา 21:42น.-
เวลานี้เหล่าสาวๆกำลังอาบน้ำอยู่
"ฮึบ- เสร็จสักที~"
พี่ชายบิดขี้เกียจ
"เฮ้อ เอาล่ะๆ เคลียร์งานเสร็จแล้ว ลงไปอาบน้ำดีกว่าแฮะ"
พี่ชายลุกขึ้นยืน
"โอย...ปวดหลังแฮะ ก็นะ นั่งทำตั้งแต่เช้ายันดึกเลย"
พี่ชายเดินลงบันไดพร้อมบ่นร้องโอดโอย
"ฮะ-เฮ้ ลวนลามทางเพศนะฝน"
มีเสียงออกมากจากห้องอาบน้ำ
"หืม? พวกฝนอาบอยู่หรอ?"
พี่ชายเดินเข้าไปฟังเสียงใกล้ๆ
"รูปร่างแบบนั้นทำให้พวกผู้ชายหลงเสน่ห์ได้เลยล่ะ"
เสียงฝนพูด
"ฝนมีคนที่ชอบแล้วหรอ"
คลาวด์ถามฝน
"---"
พี่ชาบอึ้งกับคำถามของฝน
"..."
พี่ชายยืนพิงกับกำแพงแถวๆประตูห้องอาบน้ำ
"(ยัยนั่น...)"
พี่ชายได้ผุดคิดถึงเรื่องอดีตของครอบครัว
"(หลังจาก...อุบัติเหตุในวันนั้น เราก็ได้สูญเสีย...คุณพ่อและคุณแม่)"
พี่ชายยืนจิตตกเล็กน้อย
"(เนื่องจากพ่อแม่ ไม่มีญาติหรือพี่น้องเลย... พวกเราเลยถูกส่งตัวไปที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า)"
"(ไม่นานนัก ก็มีคุณลุงและคุณป้า รับเรากับฝนมาเลี้ยงเป็นลูกอุปถัมภ์)"
"(ช่วงแรกๆ พวกเรามีความสุข พวกเราได้ยิ้ม ได้หัวเราะ แต่....หลังจากนั้น...)"
พี่ชายยิ่งคิด ยิ่งจิตตกไปเรื่อยๆ ดวงตาเริ่มเปลี่ยนไป มันไร้สีสัน ไร้ชีวิตชีวา
"(เพราะปัญหาทางการเงิน....ทำให้คุณลุงคนนั้นเครียดมาก ถึงผมเองจะช่วยไปเล็กน้อย แต่มันก็สายไปแล้ว..)"
"(เงินเนี่ย...เป็นปัญหาจริงๆเลยนะ)"
"(ด้วยความเครียดนั้น ทำให้คุณลุงหันมาระบายที่พวกเรา ทั้งทุบตี ด่าทอ เขวี้ยงข้าวของไปมา คุณป้าเองก็หนีออกจากบ้านไป ทุกๆอย่างมันพังไปแล้ว...)"
"(แต่ก็ไม่รู้ว่าทำไม...ฝนถึงโดนหนักกว่า เขาคนนั้นได้ทุบตี ทุบตี)"
"(ผมได้ยิน..แต่เสียงกรีดร้องที่ฟังดูเจ็บปวด เจ็บปวดมากๆ....)"
"(ผมทน...ไม่ไหวแล้ว! ช่วยด้วย! ช่วยผมด้วย!)"
คุณพี่ชายในตอนเด็กอยากจะตะโกนความรู้สึกนี้ออกไป แต่...ก็ทำได้แค่คิด
"พะ-พอเถอะครับ! จะทำอะไรกับผมก็ได้! แต่อย่าทำอะไรฝนเลยนะ!"
พี่ชายตะโกนบอกคุณลุงที่กำลังทุบตีในอย่างเมามัน
"!! หุบปากไปซะไอ้เวร!"
คุณลุงใช้มือตบไปที่ตัวของพี่ชาย ทำให้กี่ชายล้มลง
"อ๊าก! -อ๊อก-"
มีเลือดพุงออกมาจากปากของพี่ชาย
"เฮอะ! เอานี่ไปซะ"
คุณลุงโยนเงินให้พี่ชาย
"ไปแต่งตัวให้มันดีๆ แล้วไปซื้อเหล้าให้ฉันหน่อย"
คุณลุงมองพี่ชายพร้อมกับบีบแก้มฝนไว้แน่น
"อย่าไปบอกคนอื่นล่ะ เข้าใจนะ"
คุณลุงยิ้ม
"ถ้าไปบอกล่ะก็...-"
คุณลุงก้มลงไปใช้ลิ้นเลียที่ริมฝีปากของฝน
"!!!"
ฝนตกใจมาก พร้อมกับดิ้นไปมา
"คะ-ครับ! ผมจะไม่บอกใครทั้งนั้น!"
พี่ชายร้องไห้ ตัวสั่น
"รีบไปซะ!"
คุณลุงตะคอกใส่พี่ชาย
"คะ-ครับ!-"
พี่ชายตกใจ และรีบวิ่งไปซื้อเหล้า
"...."
"...."
"มั่นใจในตัวเองหน่อยสิ!"
"..!!"
พี่ชาวตกใจกับเสียงตะโกนของคลาวด์
"....เกือบไปแล้วแฮะ"
พี่ชายหอบ
"นีกว่าจิตจะหลุดแล้วนะเนี่ย"
พี่ชายบ่นพรีมพร่ำ
"รีบขึ้นห้องดีกว่าแฮะ"
พี่ชายวิ่งขึ้นห้องตัวเอง
-ณ.ห้องของพี่ชาย-
"..."
"(แต่ว่า....หลังจากที่ฉันกลับมาจากที่ไปซื้อของ...)"
"(ตอนที่ฉันอยู่หน้าบ้าน...เสียงภายในบ้านมันเงียบมาก...ฉันไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย แม้เล็กน้อยก็ตาม...)"
"(ในตอนนั้นฉันคิดว่าฝนคง...)"
"! ฝน!เป็นอะไรรึป่าว!!"
พี่ชายตอนเด็กรีบวิ่งเข้ามา แล้ววิ่งไปหาฝนที่ห้องนั่งเล่น
"ฝน! เป็นอะไ-"
พี่ชาย...ตกใจกับเหตุการณ์ตรงหน้า
ทำไมล่ะ....
ทำไม...ถึงมีเด็กสาวกำลังถือมีดอยู่ล่ะ...
เด็กสาวตัวน้อย..ชุ่มไปด้วยเลือด เสื้อผ้าขาดยับเยินจนเหมือนจะเปลือยเปล่า
ในมือนั้นถือมีดอยู่... ใบหน้าของเด็กสาวนั้น ไร้แววตา สีสันและชีวิตชีวา เหมือนไร้ความรู้สึกใดๆทั้งสิ้น
ข้างๆมีคุณลุงกำลังนอนหงายหน้าอยู่ คุณลุงเต็มไปด้วยเลือด มันดูสงดสยอง ใบหน้า...ช่วงท้อง...เหมือนมีรอยมีดเต็มไปหมด
เด็กสาวคนนั้นหันมาทางฉัน....
เด็กสาวผู้เป็นน้องสาวหันมาทางฉัน....
พร้อมพูดด้วยรอยยิ้ม ก่อนที่จะสลบไปว่า
"...ขอบคุณค่ะ...พี่ชาย..."
ตอนนี้....ยัยฝนคงเกลียดผู้ชายเข้าเส้นเลยล่ะ....
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ