Dream of you ฝันถึงคุณ

"ธิน"เด็กหนุ่มตัวบางในวัย17ปีรีบวิ่งกลับบ้าน เพราะวันนี้คือวันเกิดครบรอบ17ปีของเขา"มึงกลับมาก็จะขึ้นไปนอนอีกแล้วหรอ"เสียงที่คุ้นหูดังขึ้น...''ตั้งแต่มึง8ขวบมึงก็นอนจนกูไม่คิดว่ามึงจะตื่นขึ้นมาอีก''แม่พูดพร้อมกับจ้องมาที่ผมเขม่ง''แม่ก็อยากให้มันเป็นแบบนั้นไม่ใช่หรอคับ เพราะทุกวันนี้แม่ก็ไม่ได้สนใจผมอยู่แล้วถ้าผมไม่อยู่ซักคน มันคงไม่ได้กระทบกระเทือนจิตใจแม่นักหรอก''ผมสวนแม่กลับไปแบบนั้นก่อนจะเดินหนีแม่ขึ้นไปบนห้อง ส่วนแม่ก็ตะโกนด่าไล่หลังอยู่แบบนั้น แต่ผมไม่ได้สนใจเพราะผมต้องรีบไปฉลองวันเกิดกับคนๆนึง....ในฝัน.....
.
.
.
''สุขสันต์วันเกิดนะ'' เสียงทุ้มที่ผมแสนคุ้นเคยดังขึ้นจากข้างหลัง พร้อมกับถือเค้กก้อนนึงมาให้ผม มันไม่ได้สวยมาก แต่ผมรู้ว่าดรีมตั้งใจทำ ใช่...ชื่อของเขาคือดรีม..ผมตั้งให้เอง เพราะใช่มั้ยล่ะ''ทำเองหรอสวยดีนะ''ผมพูดขึ้นแล้วส่งรอยยิ้มสดใสให้ดรีมเหมือนอย่างเคย แต่ก็ได้รับหน้านิ่งๆกลับมาเช่นเคยเหมือนกับทุกๆครั้ง ''รู้อยู่แล้วจะถามทำไม''เสียงนั้นตอบผมกลับมาอีกครั้งก่อนจะหันหลังกลับไปเพื่อถอดผ้ากันเปื้อน หมับ!!! ''อ๊ะ....'' ดรีมร้องออกมาทันทีเมื่อผมโผลกอดเขาที่ด้านหลัง ''นี่ อายุ17แล้วนะ ทำไมยังทำเหมือนตอน8ขวบอยู่อีก'' เสียงนั้นดุไม่ได้จริงจังนัก ''แค่อยากจะพูดขอบคุณเองเหอะน่า'' ธินสวนกลับไปพร้อมกับกำลังจะปล่อยมือออกจากเอวของดรีม แต่มือหนากลับดึงมือของธินไว้ ''จะกอดจนกว่าจะพอใจก็ได้นะ'' เสียงทุ้มพูดขึ้นเบาๆ แต่ธินกลับได้ยินมันชัดเจน ''ฮ่าๆ พอใจแล้วนี่ไง''ธิมหัวเราะออกมา ก่อนจะดึงแขนตัวเองกลับแต่ก็โดนมือของดรีมฉุดไว้อยู่ดี''แต่ฉันยังไม่พอใจนิ'' ดรีมพูดก่อนจะหันมามองหน้าธิน พร้อมกับแสยะยิ้มออกมาอย่างพอใจ เมื่อทำให้ธินเขินจนหน้าดำหน้าแดงแบบนี้ ''อะไรกันเนี่ย แกล้งอีกแล้วหรอ''ธินโวยวายขึ้นก่อนจะเริ่มทุบไปที่แขนของดรีมหลายๆที ก่อนที่มือเล็กจะโดนมือหนาคว้าไว้อีกครั้ง ''พูดแบบนี้ แสดงว่าอยากให้ฉันพูดแบบนั้นจริงๆสินะ'' ดรีมเริ่มเผยรอยยิ้มออกมา ที่นานๆทีจะได้เห็นมัน ก่อนจะรีบหุบยิ้มลงเมื่อรู้ตัวว่าธินกำลังจ้องรอยยิ้มนั้นอยู่ก่อนจะรีบหนีเข้าห้องครัวไป